Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ "ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ" ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ!!!
Μετάφραση εξ Αγγλικών: Δρ Ιωάννης Νεοκλής Φιλάδελφος Μ. Ρούσσος Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΝΟΥΜΕ!!
Σύντομος πρόλογος του μεταφραστή Ιδού άλλη μια έκθεση, θεωρία, σενάριο, σκηνογραφία περί Ιησού του Ναζωραίου. Είναι πρωτότυπη αν και διάφορα στοιχεία της βρίσκονται και σε άλλες είτε για τον ίδιο λόγο είτε για άλλους λόγους που επισημαίνουν οι ερευνητές που τις έγραψαν (Rombert Ambelain, Γιάννης Κορδάτος, Ελβετική Σχολή της Βασιλείας, κλπ.).
Πάντως παραμένει πρωτότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα και εξηγεί πολλά πράγματα. Αλλά και πολλά επί μέρους σημεία της να κρατήσομε αξίζει τον κόπο (νηπιακή ηλικία, θαύματα, Αποκάλυψις, περί αποκαλυπτικής φιλολογίας, κλπ.).
Ακόμα εμφαίνει τι υπέρμετρο ρόλο έπαιξε στον Χριστιανικό μύθο και ανάπτυξη του το Βιβλίο του Ενώχ που κυκλοφόρησε σε τρεις ή τέσσερις παραλλαγές (Αιθιοπικός, Ιουδαϊκός, Ασσυριακός, κλπ.) από το 100 π. Χ.. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς γιατί στον Χριστιανισμό απαγόρευσαν προχριστιανικά και μεταχριστιανικά βιβλία όπως: Τα Βιβλία του Ενώχ με τον Υιόν του Ανθρώπου και τις ιδιότητές του, Διαθήκη του Σολομώντος(Σολομωνική) με την ίδια δαιμονολογία όπως και η Καινή, διάφορα Απόκρυφα Ευαγγέλια (Ιακώβου, Θωμά, κλπ.) που θα χάλαγαν έτι περισσότερο την σούπα, και πολλά άλλα αυτών των τύπων, όχι μόνο στονΚανόνα της Βίβλου αλλά και στο αναγνωστικό κοινό. Τουλάχιστον η μισή Καινή Διαθήκη ευρίσκεται μέσα σε προχριστιανικά βιβλία και Εβραϊκές παραδόσεις, ήδη 100 χρόνια προ Χριστού. Μετά ταύτα η υπόλοιπη θα ήταν ένα άνευ λόγου υπάρξεως παραμυθάκι.
Η παρούσα εργασία δεν άπτεται όλων των ερωτημάτων που έχει δημιουργήσει η Βίβλος και ο Χριστιανισμός με τις αμέτρητες αιρέσεις, προσαρμογές, επαναπροσδιορισμούς, βία, νοθεία, υποκλοπές, στοιχεία άλλων θρησκειών, γνωστικιστικά και ζωροαστρικά στοιχεία που περιέχει, την ανόητη και αλλοπρόσαλλη θεολογία του, κλπ. Ο σκοπός της ήταν η προσωπικότητα του ιδρυτού και όχι αυτά. Παραμένει πρωτότυπη και πειστική διότι βασίζεται στην επιστημονική ψυχοπαθολογική έρευνα και στις ασθένειες με τα συμπτώματα που αυτή καταγράφει και εξετάζει.
Περίληψη Αυτή η ψυχοπαθολογική μελέτη των Ευαγγελίων κατέληξε σε μια επαναστατική άποψη επί της προσωπικότητας τού Ιησού και της ζωής του, των πηγών της πνευματικότητας και των ιδεών του. Η υπόθεση της παραφρενίας ήταν ικανή να εξηγήσει έναν αριθμό συμβάντων τα οποία αλλιώς παρέμεναν ανεξήγητα. Μήπως ο Ιησούς επέζησε της σταυρώσεως; Είναι η Αποκάλυψις το πρώτο Χριστιανικό έγγραφο, πρωιμότερο και από τις Επιστολές του Παύλου; Ήταν η Ανάστασις μύθος; Αυτές οι ερωτήσεις βρίσκουν μια απάντηση σ' αυτή την μελέτη.
Εισαγωγή Για περίπου 2000 χρόνια το μύθευμα του Ιησού λέγεται στις γενεές των ανθρώπων με τους όρους και τις λέξεις εκείνες που είναι γραμμένες μέσα στα Ευαγγέλια. Από την αρχή όμως, το μύθευμα και ειδικά η προσωπικότητα του Ιησού ήταν θέμα συζητήσεως, πρώτα από φιλοσόφους και θεολόγους μετά από απολογητές και αργότερα από έναν μεγάλο αριθμό επιστημόνων. Παρά ταύτα η προσωπικότητα του Ιησού παρέμενε σχεδόν πλήρως ένα μυστήριο.
Γύρω στα 1910 τρεις σπουδαίοι ψυχίατροι: Ο Ch. Binet-Sangle, ο G.L.De Loosten (G. Lomer) και ο W. Hirsch συνεπέραναν κατόπιν εξονυχιστικής εξετάσεως των κειμένων, ότι ο Ιησούς ήταν διανοητικώς άρρωστος και υπέφερε από παράνοια. Αυτούς επέκρινε ο A. Schweitzer ο οποίος ισχυρίστηκε ότι από ιστορικής απόψεως τα περισσότερα κείμενα ήταν ή εν αμφιβόλω ή στα σίγουρα μη ιστορικά, π.χ., πολλά χωρία από το Ευαγγέλιο του Ιωάννου, από δε ιατρικής απόψεως τα προβαλλόμενα ως συμπτώματα παρανοίας ή άλλης διανοητικής ασθενείας κατανοήθηκαν εσφαλμένως.
Τρεις αντιρρήσεις εφαίνοντο ουσιώδεις: Πρώτη: Δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα για την ιστορική αλήθεια των κειμένων. Δευτέρα: Αυτό που σε μας φαίνεται πιθανό σύμπτωμα ήταν δυνατόν να είναι φυσιολογικό γνώρισμα, και πολιτισμικό χαρακτηριστικό σε 'κείνον τον πολιτισμό. Τρίτη: Δεν υπάρχουν επαρκή σίγουρα στοιχεία για να βασίσομε επ' αυτών μια ασφαλή κρίση.
Από τον καιρό εκείνον η αντιπαράθεση φαινόταν τελειωμένη. Μόνο ο W. Lange-Eichbaum στο βιβλίο του: Genie, Irrsin und Ruhm (Mόnchen, 1956) θυμήθηκε ότι κάτι τέτοια προβλήματα υπήρχαν κάποτε. Αλλιώς πια κανένας δεν φαίνονταν που να τον ενδιαφέρουν αυτά τα ερωτήματα.
Η μέθοδος Η μελέτη μας εκπορεύεται από τον ακόλουθο
Οι ιστορικοί του 1ου και 2ου αιώνα προφανώς δεν άκουσαν ποτέ για τον Ιησού Χριστό.
Σε ένα προηγούμενο άρθρο, Υπήρξε ο Ιησούς ή Είναι όλα Μύθος , έγραψα για το πόσο περίεργο είναι να μην έχουμε αφηγήσεις αυτόπτων μαρτύρων για τον Ιησού, τη ζωή του και τις διδασκαλίες του. Κανείς δεν έγραψε τίποτα για αυτόν κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης ζωής του. Δεν έχουμε καν αναφορές για τον Ιησού από κάποιον που γνώριζε κάποιον που γνώριζε τον Ιησού.
Οι Χριστιανοί απολογητές αναφέρουν συχνά τις Επιστολές του Παύλου ή τους ιστορικούς του 1ου και 2ου αιώνα μ.Χ., τον Ιωσπέους, τον Πλίνιο τον νεότερο, τον Τάκιτο και τον Σουετόνιο ως απόδειξη ότι ο άνθρωπος που γνωρίσαμε ως Ιησούς Χριστός υπήρχε στην πραγματικότητα. Να γιατί η απόδειξή τους δεν είναι καθόλου απόδειξη.
Οι μελετητές συχνά αναφέρονται στις γνωστές ημερομηνίες ιστορικών γεγονότων για να καθορίσουν πότε γράφτηκε ένα έγγραφο. Εάν ο συγγραφέας ανέφερε ποιος ήταν ηγεμόνας τη στιγμή της συγγραφής του ή αν αναφέρει ένα ιστορικό γεγονός για το οποίο είναι γνωστή η ημερομηνία, η αναφορά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διακρίνει την ημερομηνία του εγγράφου.
Στο παιχνίδι μπαίνει και η γλωσσολογία. Η χρήση ορισμένων γλωσσών και λέξεων μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε πότε γράφτηκε ένα έγγραφο.
Η συγγραφή μπορεί να προσδιοριστεί συγκρίνοντας το στυλ γραφής ενός συγκεκριμένου εγγράφου από έναν γνωστό συγγραφέα με το στυλ γραφής ενός νεοανακαλυφθέντος εγγράφου που αποδίδεται στον ίδιο συγγραφέα. Εάν δεν ταιριάζουν, το νέο έγγραφο είναι μάλλον πλαστό.
Τα έγγραφα χρονολογούνται επίσης
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ!!Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟΣΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΟΥΔΑΙΑ ΟΜΩΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ!!!
O Iησούς συλλαμβάνεται ΜΑΤΘΑΙΟΣ..
(Mκ 14:43-52, Λκ 22:47-53, Iω 18:1-11)
47Kι ενώ αυτός μιλούσε ακόμα, εμφανίστηκε ο Iούδας, ένας από τους δώδεκα, και μαζί του όχλος πολύς με μαχαίρια και ρόπαλα, σταλμένος από τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους του λαού. 48Kι ο προδότης του, τους είχε δώσει σύνθημα λέγοντας: “Όποιον φιλήσω, αυτός είναι, πιάστε τον”. 49Πήγε, λοιπόν,
ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!!
Τα εμβόλια χαιρετίζονται ως η λύση για την πανδημία του
Οι απόψεις του Dr. Zelenko έρχονται να επιβεβαιώσουν τους φόβους μίας σημαντικής μερίδας του ιατρικού κόσμου παγκοσμίως σχετικά με την αποτελεσματικότητα ή μάλλον, με την αναποτελεσματικότητα των εμβολίων υπό τις παρούσες συνθήκες όπου κυριαρχεί μετάλλαξη της αρχικής μορφής του κορωνοϊού.
Είναι φανερό πώς τις τελευταίες εβδομάδες πληθαίνουν οι παρατηρήσεις επιστημόνων σχετικά με την ραγδαία αύξηση των περιστατικών νόσησης διπλά εμβολιασμένων καθώς και των περιστατικών βαριάς νόσησης εμβολιασμένων που χρειάζονται διασωλήνωση στις ΜΕΘ. Το φαινόμενο παρατηρείται διεθνώς.
Είναι ενδεικτικό το video που ακολουθεί. Αναρτήθηκε
Ιησούς Χριστός, δεν υπήρξε ποτέ!!!(μέρος α') ... Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ζούσα μόνιμα στο εξωτερικό, άκουσα σε μια δημόσια συζήτηση ότι η ύπαρξη του Ιησού ως φυσικού προσώπου δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένη. Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ένας κληρικός, ο οποίος κανονικά θα έπρεπε να παρέμβει εξοργισμένος για να διορθώσει την τοποθέτηση του ασεβή προλαλήσαντα. Δεν συνέβη, όμως, τίποτα και η συζήτηση συνεχίστηκε σαν να μίλαγαν για την πιθανότητα ύπαρξης ενός μυθικού προσώπου, π.χ. του βασιλιά των Αθηνών Κόδρου. Η σύγκριση είναι σίγουρα ετεροβαρής, γιατί
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΗΣ!!!ΕΦΤΑΣΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΩΝ ΑΠΛΥΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ!!ΣΗΜΕΡΑ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛΤΙΣΜΟΥ!!Η ΑΛΛΟΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΡΔΕΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ
«δεν θα έχει πολλές ημέρες ζωής γιατί θα ανατιναχθεί δια δυναμίτιδας όπως ακριβώς έπραξαν οι ευσεβείς βυζαντινοί αυτοκράτορες που μετέτρεψαν τα αγάλματα σε ασβέστη…να αποσυρθεί η εικόνα της Αθηνάς από τον δήμο Αθηναίων και τον Ερυθρό Σταυρό, οι νοσοκόμες που φέρουν το σήμα αυτό θα πρέπει να το μισούν γιατί είναι εικώνα του διαβόλου»!!!Επειδή τα πολιτισμικά πρότυπα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην
Ραβίνος Marc Gellman και Monsignor Thomas Hartman, Tribune Media Services
Ερ.: Πιστεύετε ότι οι Εβραίοι, οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι λατρεύουν τον ίδιο Θεό;
-- H., Κάνσας Σίτι, Μο.
Α: Ναι! Το βασικό, αναμφισβήτητο γεγονός και των τριών θρησκειών είναι ότι πιστεύουν σε έναν Θεό. Είτε αυτός ο Θεός ονομάζεται Ελοχίμ, Αμπά είτε Αλλάχ, το αντικείμενο αυτού του ονόματος είναι ο ίδιος μοναδικός, πανίσχυρος, παντογνώστης και καλοπροαίρετος Θεός όλης της δημιουργίας.
Αυτά που θα διαβάσεις εδώ δεν θα στα πουν ποτε στα σχολεία της Ρωμιοσύνης!!Εκεί θα μάθεις με λεπτομέρειες όλη την Εβραϊκή ιστορία ,και για τους προγόνους του Εβραίου Ραβίνου Ιησού!!Όταν οι Έλληνες "ειδωλολάτρες"ερευνούσαν το σύμπαν οι πρόγονοι του Ναζωραίου ζούσαν σαν τις μαϊμούδες στα δέντρα!!Αυτούς προσκυνούν σήμερα οι Ορθόδοξοι Ρωμιοι!!Όλα τα έκλεψαν από τους Έλληνες ακόμα και σήμερα η παγκόσμια γνώση στηρίζεται στους προγόνους μας!!Απολλώνιος
γιαΟ Πλούτος της Γης Γεννά την Φτώχεια του Ανθρώπου. Ο σύγχρονος άνθρωπος νοιώθει ότι οι σφαγείς νεώτερων χρόνων όπως ο Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Μάο και τα υπόλοιπα άψυχα κελύφη είναι αρσακειάδες μπροστά στην μανιώδη...
… Κρατήσαμε μια σιγή που μοιάζει πολύ με ηλιθιότητα … Επαναστατική διακήρυξη της Αμυντικής Χούντας Λα Πας, 16 Ιουλίου 1809
Η Χριστιανική Πανούκλα εν Δράσει
Οι χριστιανοί αποικιοκράτες στην κυριολεξία: Εξολόθρευσαν τους Πάντες
Με Ινδιάνους τάιζαν τα σκυλιά τους!
Το μεγαλύτερο ανθρώπινο ολοκαύτωμα δεν έχει βρει ακόμα στην ιστορία και τη συλλογική μνήμη το μέγεθος που αναλογεί στα περισσότερα από 100.000.000 θύματα Ινδιάνους που σφαγιάστηκαν από τους Ευρωπαίους χριστιανούς αποικιοκράτες και τους αποίκους της Αμερικανικής ηπείρου. Οι διπλάσιοι από όλους τους νεκρούς του τελευταίου παγκόσμιου πόλεμου, στρατιώτες κι άμαχους μαζί. Αυτή είναι η μεγαλύτερη γενοκτονία της πολιτισμένης χριστιανικής δύσης, της επέκτασης των αγορών της, της κερδοφορίας της και στο όνομα της χριστιανικής της θρησκείας και κάποιου θεού της αγάπης και της εκκλησίας που ευλόγησε τις σφαγές των «απίστων» και μοιράστηκε την λεία πάνω σε ανθρώπινα λείψανα.
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!!ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΜΙΛΑΜΕ!!
Η πρώτη «ισλαμο-χριστιανική γιορτή» στη Λυών δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί οπουδήποτε αλλού παρά εδώ, στην ενορία των Μαρωνιτών της Λυών. Από το 2010, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι μια εθνική εορτή στη χώρα των Κέδρων (Λίβανος). Με την ευκαιρία αυτή, χριστιανοί και μουσουλμάνοι καλούνται να προσευχηθούν μαζί με τη Μαρία. "Μελαγχολικό" το πλαίσιο.
Ζητώ ταπεινά από όλους σας να ακολουθήσετε τον Αρτέμη Σώρρα γιατί είναι ο μοναδικός Έλλην ο οποίος αυτή τη στιγμή δίνει μεγάλους αγώνες και μεγάλες μάχες. Εμείς απλώς κάναμε το καθήκον μας σαν αρχιεπισκοπή και υπογράψαμε και μην τολμήσει κανένα περίεργο κανάλι να βγει και να μας πει «εθνικιστές». Είμαστε ναι, γιατί αγαπάμε την Ελλάδα, δεν κάνουμε διαχωρισμό φυλών γιατί αγαπάμε την Ελλάδα μας, είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στην Ελλάδα μας. Είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στο αίμα που έχει χυθεί για να ελευθερωθεί αυτή η χώρα, είμαστε υποχρεωμένοι στους προγόνους μας.
Η υποδούλωση της Ελλάδας έχει δυσάρεστες συνέπειες για τους Έλληνες. Οι Ρωμαίοι, αρχικά, διοικούν τους κατακτημένους με σκληρό τρόπο. Κάθε πόλη αντιμετωπίζεται ανάλογα με τη στάση που τήρησε απέναντί τους.
Κύριε Ροΐδη,
Ιστορικόν δοκουμένδον: Ο Κώστας Ντεγκρέτσιας (άνεργος άναξ) βαπτίζει το γιό του. Διακρίνεται το τ.μέλος της Ναζιστικής Νεολαίας η ευσεβέστατη (Βουδίστρια) Φρειδερίκη Πωλ Γλυξβούργου.
Το Άγ.Πνεύμα στάθηκε στο κεφάλι του Ιησού με την μορφή περιστεριού, την ώρα της βάπτισής του. Το θαύμα επαναλήφθηκε στον αγιασμό των υδάτων στον Κεράτιο κόλπο από τον κ.Βαρθολομαίο, με τον αρχηγό του «Λάος» κ.Καρα Τζαφέρη. (10-1-'04).
Με κάποιο μυστηριώδη τρόπο το βάπτισμα απαλλάσσει από το προπατορικό αμάρτημα, που σύμφωνα με τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης βαραίνει όλους τους ανθρώπους. Ο Πελάγιος ένας πολύ καλλιεργημένος ασκητικός Βρετανός μοναχός, που στις αρχές του 5ου αι., τόλμησε να
αμφισβητήσει την κληρονομικότητα του αμαρτήματος της Εύας, καταδικάστηκε από την Γ΄Οικουμενική Σύνοδο επειδή έτσι καθιστούσε το νηπιοβαπτισμό περιττό. Οι οπαδοί του καταδιώχτηκαν και ο ίδιος εξαφανίστηκε για να γλυτώσει τη ζωή του. Πίστευε πως ο θεός των χριστιανών αγαπούσε τα πλάσματά του, (ακόμη και τα ζώα) και πως ποτέ του δεν θα τα τιμωρούσε άδικα. O Πελάγιος υποστήριξε θαρραλέα την καλοσύνη του θεού του απέναντι στην αίρεση του προπατορικού αμαρτήματος, που επέβαλλε την τρομοκρατία της εκ γεννετής ενοχής του γένους των ανθρώπων. Για την ενωμένη Καθολική Εκκλησία (πριν αποσχιστεί η Ανατολή), την αίρεση υπερασπίστηκε ο Αυγουστίνος που πίστευε πως το προπατορικό αμάρτημα μεταδίδεται δίκην κληρονομικής νόσου και εμποδίζει την ελεύθερη βούληση να επιλέξει το αγαθό και αυτό θεραπεύεται μόνο μέσω της χάριτος του Χριστού. Η πρώτη Εκκλησία όμως θεωρούσε πως αυτή η μαγική θεραπεία από μια κληρονομική αμαρτία επιτυγχανόταν μόνο αν ο αμαρτωλός το επιθυμούσε. Έτσι βαπτιζόταν κάποιος οικειοθελώς κατόπιν κατηχήσεως, χωρίς να του ασκηθεί βία και εφ'όσον εγνώριζε και αποδεχόταν τα της πίστεως. Tα απολογητικά κείμενα των αγίων Κυπριανού και Γρηγορίου Θεολόγου υπέρ της αίρεσης του νηπιοβαπτισμού μαρτυρούν πως αυτός είχε μεν εισαχθεί νωρίς αλλά συναντούσε αντιδράσεις.
Ποια ήταν η Λίλιθ;
Η Λίλιθ θεωρείται ένας μυθικός Μεσοποτάμιος δαίμονας που σχετίζεται με τον άνεμο και πιστεύεται ότι βλάπτει τα παιδιά. Σε εβραϊκά κείμενα, όπως το Ταλμούδ και το Μιδράς, η Λίλιθ εμφανίζεται σαν νυχτερινός δαίμονας ενώ πολλά απόκρυφα κείμενα της καθολικής εκκλησίας, αναφέρουν ότι η Λίλιθ ήταν η πρωτόπλαστη γυναίκα και φτιάχτηκε όπως ο Αδάμ από χώμα, οπότε ήταν και ίση του, σε αντίθεση με την Εύα. Η Λίλιθ είναι το σύμβολο της αρχέγονης θηλυκής όψης, της βαθιάς σεξουαλικότητας και του ασίγαστου πάθους, που αργότερα μετεξελίχθηκε σε λάμια, δαιμόνισσα ή βαμπίρ.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!!!
Η χριστιανική καταστροφή του κλασικού κόσμου
από την Catherine Nixey
Illustrated. 315 σελ. Houghton Mifflin Harcourt. $ 28.
Ο βανδαλισμός του ναού του Παρθενώνα στην Αθήνα ήταν μια επίμονη παράδοση. Το πιο γνωστό, ο Λόρδος Έλγιν οικειοποιήθηκε τα «μάρμαρα Έλγιν» το 1801-5. Αυτό όμως δεν ήταν το πρώτο παράδειγμα. Στη βυζαντινή εποχή, όταν ο ναός μετατράπηκε σε εκκλησία, δύο επίσκοποι - ο Μαρίνος και ο Θεοδόσιος - χάραξαν τα ονόματά τους στις μνημειώδεις στήλες του. Οι Οθωμανοί χρησιμοποίησαν τον Παρθενώνα ως περιοδικό πυρίτιδας, εξ ου και η τοιχοποιία του χωρίς χαρτιά - αποτέλεσμα επίθεσης των βενετικών δυνάμεων τον 17ο αιώνα. Τώρα η Catherine Nixey, μια κλασική δασκάλα που έγινε συγγραφέας και δημοσιογράφος, μας επιστρέφει σε παλαιότερες βεβηλώσεις, την καταστροφή των κορυφαίων έργων τέχνης της αρχαιότητας από χριστιανούς ζηλωτές (από τα ελληνικά μηδενικά - ένταση , έντονη αντιπαλότητα) σε αυτό που αποκαλεί «The Darkening Age. "
Χρησιμοποιώντας τον ακρωτηριασμό των προσώπων, των χεριών και των γεννητικών οργάνων στη διακόσμηση του Παρθενώνα ως μία από τις πολλές, βροντερά αξέχαστες μελέτες περιπτώσεών της, η Nixey επισημαίνει το θεμελιώδες σημείο ότι ενώ λιοντάρουμε τον χριστιανικό πολιτισμό για τη διατήρηση έργων μάθησης, τη χορηγία εξαιρετικής τέχνης και την τήρηση ενός ήθους «Να αγαπάς τον πλησίον σου», η πρώτη εκκλησία ήταν στην πραγματικότητα δάσκαλος του αντι-διανοητισμού, της εικονομαχίας και της θνητής προκατάληψης. Αυτό είναι ένα έντονα παθιασμένο βιβλίο. Η Nixey είναι διαφανής σχετικά με την ιδιαιτερότητα του κινήτρου της. Κόρη πρώην μοναχής και πρώην μοναχού, πέρασε τα παιδικά της χρόνια γεμάτα σεβασμό για τα θαύματα του μεταπαγάνικου χριστιανικού πολιτισμού. Αλλά ως φοιτήτρια κλασικών βρήκε τη ζυγαριά - όπως ήταν - να πέφτει από τα μάτια της. Φορά τη δίκαιη μανία της στο μανίκι της. Αυτή είναι η υποτροφία ως πολεμική.
Ο Νίξι γράφει μια καταιγίδα. Κάθε πρόταση είναι πλούσια, με υφή, υποβλητική, αισθητή. Χριστιανοί μοναχοί με σιωπηλές διαταγές κάλεσαν ειδωλολατρικά κείμενα από καταστήματα βιβλιοθηκών με μια χειρονομία του γάμου. Η καταστροφή του εξαιρετικού, λιβανισμένου ναού του Σεράπη στην Αλεξάνδρεια περιγράφεται με ενσυναίσθηση λεπτομέρειας. χιλιάδες βιβλία από τη βιβλιοθήκη του εξαφανίστηκαν και το τεράστιο ξύλινο άγαλμα του ναού τεμαχίστηκε πριν καεί. Ένας ειδωλολάτρης αυτόπτης μάρτυρας, ο Ευνάπιος, παρατήρησε αβίαστα ότι ο μόνος αρχαίος θησαυρός που έμεινε χωρίς ξεβούλωμα από το ναό ήταν το δάπεδο του.
Οι Χριστιανοί έγιναν γνωστοί ως εκείνοι «που μετακινούν αυτό που δεν πρέπει να μετακινηθεί». Η αξιέπαινη έκκλησή τους στους μη-κατοίκους στο κάτω μέρος του σωρού, τόσο ελεύθεροι όσο και ελεύθεροι, σήμαινε ότι οι επίσκοποι είχαν έναν στρατό πολίτη από αντλημένους, υποπαιδευμένους νέους άντρες έτοιμους να απαλλάξουν τον κόσμο από την αμαρτία. Εισάγετε το παραμπαλίνι, άλλοτε φορείς φορέων, άλλοτε δολοφόνοι, που σκότωσαν άγρια τη ζωντανή Αλεξανδρινή μαθηματικό και ειδωλολάτρη φιλόσοφο Υπατία . Or τις περιτομές (που φοβούνται ακόμη και άλλοι χριστιανοί), οι οποίοι εφηύραν ένα είδος χημικού όπλου χρησιμοποιώντας καυστική σόδα ασβέστη και ξύδι, ώστε να μπορούν να πραγματοποιήσουν όξινες επιθέσεις σε ιερείς που δεν συμμερίζονταν τις πεποιθήσεις τους.
Η συζήτηση - φιλοσοφικά και φυσιολογικά - μας κάνει ανθρώπους, ενώ το δόγμα καυτηριάζει τις δυνατότητές μας ως είδος. Μέσα από την ανταλλαγή νέων ιδεών οι αρχαίοι αναγνώρισαν το άτομο, μέτρησαν την περιφέρεια της γης, αντιλήφθηκαν τα περιβαλλοντικά οφέλη της χορτοφαγίας.
Για να είμαστε σίγουροι, οι Χριστιανοί δεν θα είχαν το μονοπώλιο στην ορθοδοξία, ή στην καταστολή: Η ιστορία του αρχαίου κόσμου συνήθως κάνει ανάγνωση στο στόμα. Και οι ειδωλολάτρες φιλόσοφοι που πέταξαν μπροστά στη θρησκευτική συναίνεση κινδύνευσαν να διωχθούν. Ο Σωκράτης, δεν πρέπει να ξεχνάμε, καταδικάστηκε σε θάνατο με θρησκευτική κατηγορία.
Οι Χριστιανοί όμως φετίχισαν το δόγμα. Το 386 μ.Χ. ψηφίστηκε ένας νόμος που δηλώνει ότι όσοι «αμφισβητούν τη θρησκεία… θα πληρώσουν με τη ζωή και το αίμα τους». Τα βιβλία κάηκαν συστηματικά. Οι δοξαστικές απόψεις ενός από τους πιο γνωστούς πατέρες της εκκλησίας, του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου - αυτός του Χρυσού Στόματος - αναφέρθηκαν με ενθουσιασμό στη ναζιστική Γερμανία 1.500 χρόνια μετά το θάνατό του: Η συναγωγή «είναι ένα κρησφύγετο ληστών και ένα κατάλυμα για τα θηρία. … Κατοικία δαιμόνων ».
Οι ενέργειες ήταν ακραίες επειδή ο ειδωλολατρισμός θεωρήθηκε όχι μόνο ψυχολογικό αλλά σωματικό μιάσμα. Ο Χριστιανισμός εμφανίστηκε σε έναν πλανήτη που ήταν, για τουλάχιστον 70.000 χρόνια, ανιμιστής. (Ρωτώντας τις γυναίκες και τους άνδρες της αρχαιότητας αν πιστεύουν στα πνεύματα, τις νύμφες, τα τζίνια θα ήταν τόσο περίεργο όσο να τους ρωτούσαν αν πιστεύουν στη θάλασσα.) Αλλά για τους Χριστιανούς, το φαγητό που έβγαζαν οι ειδωλολάτρες, το νερό του μπάνιου που έπλυναν, το οι πολύ ανάσες θεωρούνταν μολυσμένες από δαίμονες. Λέγεται ότι η ρύπανση εισέρχεται στους πνεύμονες των παρευρισκομένων κατά τη διάρκεια της θυσίας ζώων. Και μόλις ο Χριστιανισμός υπερασπίστηκε τη Ρώμη, έναν από τους πιο στρατιωτικούς πολιτισμούς που γνώρισε ο κόσμος, οι φιλοσοφικές συζητήσεις σχετικά με τη φύση του καλού και του κακού έγιναν πολεμικές οδηγίες για εκκαθαρίσεις και παζωρία.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τον Nixey, δεν υπήρξε πλήρης αλλά μάλλον μερική καταστροφή του κλασικού κόσμου. Οι έντονες συζητήσεις στους βυζαντινούς πολιτισμούς για το αν, για παράδειγμα, τα μαγικά κείμενα ήταν δαιμονικά υποδηλώνουν ότι αυτά τα έργα συνέχισαν να έχουν επιρροή στη χριστιανική Ευρώπη. Η υλική κουλτούρα της εποχής δίνει επίσης χροιά στην ιστορία του Nixey: Τα ασημικά και οι υπηρεσίες εστίασης στο Βυζάντιο ήταν περήφανα διακοσμημένα με εικόνες της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας». Και ενώ το 90 τοις εκατό όλης της αρχαίας λογοτεχνίας έχει χαθεί, η ειδωλολατρία εξακολουθούσε να εδραιώνεται στους δρόμους.
Στην Κωνσταντινούπολη, το πνευματικό αρχηγείο του ανατολικού χριστιανικού κόσμου, η εκκλησία του έβδομου αιώνα προσπαθούσε ακόμη μανιωδώς να απαγορεύσει τις εορτές των Βακκανάλων που νομιμοποιούσαν το σταυρό ντύσιμο, τη χρήση μάσκας και τη βακχική λατρεία. Διάβασα αυτό το βιβλίο εντοπίζοντας το ιστορικό αποτύπωμα της λατρείας των Βακχικών. Στο μικροσκοπικό ελληνικό νησί της Σκύρου, άνδρες και παιδιά, ακόμη και σήμερα, ντύνονται μισό ανθρώπινο, μισό ζώο. φορούν μάσκες κατσίκας και χορεύουν και πίνουν στις γιορτές του Βάκχου προς τιμήν του πνεύματος του θεού. Φαίνεται ότι έξω από τη σελίδα υπήρχε λίγο περισσότερη συνέχεια από ό, τι οι χριστιανικές αρχές θα ήθελαν να παραδεχτούν.
Όμως, οι διατριβές με σπιθαμή και οι οργιστικές αφηγήσεις για φρικτά μαρτύρια και διωγμούς από ειδωλολάτρες ήταν αυτά που επέλεξε η εκκλησία να διατηρήσει και να προωθήσει. Η χριστιανική κυριαρχία των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και αρχείων μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα εξασφάλισε μια μεσσιανική κλίση για τη δυτική εκπαίδευση (παρά το γεγονός ότι πολλοί ειδωλολάτρες διανοούμενοι απαξιώθηκαν για τη βίαιη, μη γραμματική φύση των παλαιοχριστιανικών έργων όπως τα Ευαγγέλια). Όπως αναφέρει ο Νίξι, ο θρίαμβος του Χριστιανισμού προμήνυε την υποτέλεια του άλλου.
Και έτσι ανοίγει το βιβλίο της με μια ισχυρή περιγραφή των μαυροφόρων ζηλωτών από 16 αιώνες πριν, μεταφέροντας σιδερένιες ράβδους στο όμορφο άγαλμα της Αθηνάς στο ιερό της Παλμύρας, που βρίσκεται στη σύγχρονη Συρία. Διανοούμενοι στην Αντιόχεια (στην αρχαία Συρία) βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν, όπως και τα αγάλματα γύρω τους. Η σύγχρονη παράλληλη λάμψη. Ο πρώτος μεσαιωνικός συγγραφέας γνωστός ως udευδο-Ιερώνυμος έγραψε για τους χριστιανούς εξτρεμιστές: «Επειδή αγαπούν το όνομα μάρτυρας και επειδή επιθυμούν τον ανθρώπινο έπαινο περισσότερο από τη θεϊκή φιλανθρωπία, αυτοκτονούν». Θα είχε βρει συγκλονιστική οικειότητα στις ειδήσεις του 21ου αιώνα.
Η Νίξι κλείνει το βιβλίο της με την περιγραφή μιας άλλης Αθηνάς, στην πόλη με το όνομά της, αποκεφαλισμένη γύρω στο 529 μ.Χ. Η Αθηνά ήταν η θεότητα της σοφίας. Οι λέξεις «σοφία» και «ιστορικός» έχουν έναν κοινό πρόγονο, μια πρωτο-ινδοευρωπαϊκή λέξη που σημαίνει να βλέπουμε τα πράγματα καθαρά. Η Nixey παραδίδει αυτό το μπουλλό-μπουλόνι ενός βιβλίου με τα μάτια ορθάνοιχτα και σε μια προσπάθεια να φέρει φως αλλά και θερμότητα στη θλιβερή ιστορία της πνευματικής μονοκαλλιέργειας και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Η συμπάθειά της, ενοχλητικά, επιτακτικά, είναι με τον Ρωμαίο ρήτορα Symmachus: «Βλέπουμε τα ίδια αστέρια, ο ουρανός μοιράζεται από όλους, ο ίδιος κόσμος μας περιβάλλει. Τι σημασία έχει ποια σοφία χρησιμοποιεί ένα άτομο για να αναζητήσει την αλήθεια; »
Η Bettany Hughes είναι η συγγραφέας του "Istanbul: A Tale of Three Cities". Η τελευταία της ταινία, "Bacchus Uncovered", μεταδόθηκε πρόσφατα στο BBC World. Αυτή τη στιγμή φτιάχνει ένα ντοκιμαντέρ για τη λατρεία του πολέμου, "Ο Άρης Ακάλυπτος".
