ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ: ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΜΑΥΡΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟ!!

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2024

ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΜΑΥΡΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟ!!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8- Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΙΩΝ ΤΟΥ

Η καθιέρωση του Ααρών και των γιων του

Λευ. 8,1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·

Λευ. 8,1 Ο Κυριος ομίλησε προς τον Μωϋσέα λέγων·

Λευ. 8,2 λάβε Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τὰς στολὰς αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως καὶ τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας καὶ τοὺς δύο κριοὺς καὶ τὸ κανοῦν τῶν ἀζύμων,

Λευ. 8,2 “λάβε τον Ααρών και τους υιούς του, τας ιερατικάς ,στολάς του, το έλαιον της χρίσεως, τον μόσχον, ο οποίος θα προσφερθή θυσία περί αμαρτίας, τους δύο κριους και το κάνιστρον με τα άζυμα.

Λευ. 8,3 καὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ἐκκλησίασον ἐπὶ τὴν

θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.

Λευ. 8,3 Συγκέντρωσε δε όλους τους Ισραηλίτας εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου”.

Λευ. 8,4 καὶ ἐποίησε Μωυσῆς ὃν τρόπον συνέταξεν αὐτῷ Κύριος, καὶ ἐξεκκλησίασε τὴν συναγωγὴν ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.

Λευ. 8,4 Ο Μωϋσής, σύμφωνα με την διαταγήν του Κυρίου, συνήθροισε όλον τον λαόν του Ισραήλ εμπρός εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου.

Λευ. 8,5 καὶ εἶπε Μωυσῆς τῇ συναγωγῇ· τοῦτό ἐστι τὸ ῥῆμα, ὃ ἐνετείλατο Κύριος ποιῆσαι.

Λευ. 8,5 Είπε δε στο πλήθος των Ισραηλιτών· “αυτή είναι η εντολή του Κυρίου, η κανονίζουσα την χειροτονίαν των ιερέων, όπως ο ίδιος ο Θεός διέταξε να κάμωμεν”.

Λευ. 8,6 καὶ προσήνεγκε Μωυσῆς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, καὶ ἔλουσεν αὐτοὺς ὕδατι·

Λευ. 8,6 Επήρεν ο Μωϋσής τον Ααρών και τους υιούς του, ωδήγησεν αυτούς στον λουτήρα της αυλής της Σκηνής του Μαρτυρίου και έλουσεν αυτούς δι' ύδατος.

Λευ. 8,7 καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν τὸν χιτῶνα καὶ ἔζωσεν αὐτὸν τὴν ζώνην καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν τὸν ὑποδύτην καὶ ἐπέθηκεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὴν ἐπωμίδα καὶ συνέζωσεν αὐτὸν κατὰ τὴν ποίησιν τῆς ἐπωμίδος καὶ συνέσφιγξεν αὐτὸν ἐν αὐτῇ,

Λευ. 8,7 Επειτα ενέδυσε τον Ααρών με τον χιτώνα και τον έζωσε με την ζώνην. Ενέδυσεν αυτόν με τον υποδύτην και έθεσεν επ' αυτού την επωμίδα, έζωσεν αυτόν δια της ζώνης της επωμίδος και τον έσφιξε με αυτήν.

Λευ. 8,8 καὶ ἐπέθηκεν ἐπ᾿ αὐτὴν τὸ λογεῖον καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ λογεῖον τὴν δήλωσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν·

Λευ. 8,8 Επάνω στο επίσημον αυτό ένδυμα της επωμίδος έθεσε το αρχιερατικόν ένδυμα, το Λογείον, και επ' αυτού την φράσιν “Δηλωσις και Αλήθεια”.

Λευ. 8,9 καὶ ἐπέθηκε τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν μίτραν κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦν τὸ καθηγιασμένον ἅγιον, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Λευ. 8,9 Εθεσεν εις την κεφαλήν του Ααρών την μίτραν, επάνω δε και στο έμπροσθεν μέρος της μίτρας ετοποθέτησε το χρυσούν πέταλον, το καθηγιασμένον στον Κυριον, όπως είχε διατάξει αυτόν ο Θεός.

Λευ. 8,10 καὶ ἔλαβε Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆς χρίσεως

Λευ. 8,10 Ελαβεν ο Μωϋσής από το έλαιον της χρίσεως,

Λευ. 8,11 καὶ ἔῤῥανεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἑπτάκις καὶ ἔχρισε τὸ θυσιαστήριον καὶ ἡγίασεν αὐτὸ καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ, καὶ ἡγίασεν αὐτά· καὶ ἔχρισε τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ ἡγίασεν αὐτήν.

Λευ. 8,11 και ερράντισε με αυτό το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων επτά φοράς, το έχρισε και έτσι ηγίασε και καθιέρωσεν αυτό και όλα τα επ' αυτού σκεύη. Με τον ίδιον τρόπον ηγίασε και καθιέρωσε τον λουτήρα και την βάσιν του. Εχρισε την Σκηνήν του Μαρτυρίου και όλα τα σκεύη αυτής και έτσι καθηγίασε και αφιέρωσεν αυτήν και τα σκεύη της στον Κυριον.

Λευ. 8,12 καὶ ἐπέχεε Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆς χρίσεως ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Ἀαρὼν καὶ ἔχρισεν αὐτὸν καὶ ἡγίασεν αὐτόν.

Λευ. 8,12 Εχυσεν από το έλαιον τούτο της χρίσεως εις την κεφαλήν του Ααρών, και έτσι τον έχρισε και τον καθηγίασεν.

Λευ. 8,13 καὶ προσήγαγε Μωυσῆς τοὺς υἱους Ἀαρὼν καὶ ἐνέδυσεν αὐτοὺς χιτῶνας καί ἔζωσεν αὐτοὺς ζώνας καὶ περιέθηκεν αὐτοῖς κιδάρεις, καθάπερ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Λευ. 8,13 Εδωσεν εντολήν ο Μωϋσής και ήλθον ενώπιόν του οι υιοί του Ααρών. Ενέδυσεν αυτούς με τους χιτώνας, τους έζωσε με τας ζώνας και εφόρεσεν εις τας κεφαλάς των τας κιδάρεις, όπως τον είχε διατάξει ο Κυριος.

Λευ. 8,14 καὶ προσήγαγε Μωυσῆς τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἐπέθηκεν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰς χεῖρας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου τοῦ τῆς ἁμαρτίας.

Λευ. 8,14 Διέταξε και έφεραν τον μόσχον, ο οποίος θα εθυσιάζετο δια τας αμαρτίας, και ο Ααρών και οι υιοί του έθεσαν τας χείρας των επάνω στον μόσχον αυτόν.

Λευ. 8,15 καὶ ἔσφαξεν αὐτόν, καὶ ἔλαβε Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ τῷ δακτύλῳ καὶ ἐκαθάρισε τὸ θυσιαστήριον· καὶ τὸ αἷμα ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἡγίασεν αὐτό, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ᾿ αὐτοῦ.

Λευ. 8,15 Ο εντεταλμένος έσφαξε τον μόσχον και επήρεν ο Μωϋσής από το αίμα αυτού και έθεσε κύκλω δια του δακτύλου του εις τα κέρατα του θυσιαστηρίου και έτσι εκαθάρισε και καθιέρωσεν αυτό δια τας θυσίας. Το υπόλοιπον αίμα έχυσεν εις την βάσιν του θυσιαστηρίου, και έτσι το καθηγίασε και το καθιέρωσε, ώστε επάνω εις αυτό να προσφέρονται αι θυσίαι δια την εξιλέωσιν των αμαρτιών.

Λευ. 8,16 καὶ ἔλαβε Μωυσῆς πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατος καὶ ἀμφοτέρους τοὺς νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἀνήνεγκε Μωυσῆς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον.

Λευ. 8,16 Επήρεν ο Μωϋσής όλον το λίπος, που υπήρχεν εις τα εντόσθια, τον λοβόν του ήπατος και τους δύο νεφρούς με το λίπος που τους εσκέπαζε, και προσέφερεν αυτά θυσίαν στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων.

Λευ. 8,17 καὶ τὸν μόσχον καὶ τὴν βύρσαν αὐτοῦ καὶ τὰ κρέα αὐτοῦ καὶ τὴν κόπρον αὐτοῦ κατέκαυσεν αὐτὰ πυρὶ ἔξω τῆς παρεμβολῆς, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Λευ. 8,17 Το υπόλοιπον μέρος του μόσχου, δηλαδή, το δέρμα, τας σάρκας και την κόπρον έκαυσαν εξ ολοκλήρου έξω από την κατασκήνωσιν, όπως είχε διατάξει ο Κυριος τον Μωϋσήν.

Λευ. 8,18 καὶ προσήγαγε Μωυσῆς τὸν κριὸν τὸν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐπέθηκεν Ἀαρὼν καὶ υἱοὶ αὐτοῦ τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ.

Λευ. 8,18 Εδωσεν εντολήν ο Μωϋσής και έφεραν τον κριόν, τον προωρισμένον δι' ολοκαύτωσιν. Ο Ααρών και οι υιοί του, κατόπιν εντολής του Μωϋσέως, έθεσαν τας χείρας των επάνω εις την κεφαλήν του κριου.

Λευ. 8,19 καὶ ἔσφαξε Μωυσῆς τὸν κριόν, καὶ προσέχεε Μωυσῆς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ.

Λευ. 8,19 Εσφαξεν ο Μωϋσής τον κριον και έχυσε το αίμα αυτού κύκλω στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων.

Λευ. 8,20 καὶ τὸν κριὸν ἐκρεανόμησε κατὰ μέλη καὶ ἀνήνεγκε Μωυσῆς τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ μέλη καὶ τὸ στέαρ·

Λευ. 8,20 Τον δε κριον έκοψεν εις τεμάχια και ο ίδιος ο Μωϋσής προσέφερε την κεφαλήν, τα τεμάχια και το λίπος στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων.

Λευ. 8,21 καὶ τὴν κοιλίαν καὶ τοὺς πόδας ἔπλυνεν ὕδατι, καὶ ἀνήνεγκε Μωυσῆς ὅλον τὸν κριὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον· ὁλοκαύτωμά ἐστιν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας, κάρπωμά ἐστι τῷ Κυρίῳ, καθάπερ ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Λευ. 8,21 Την κοιλίαν και τους πόδας, αφού τα έπλυνε με νερό, τα προσέφερε και αυτά στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων. Ολον τον κριον τον προσέφερε. Είναι αυτός ολοκαύτωμα, ευωδία ευάρεστος στον Κυριον, θυσία προς αυτόν, όπως είχε διατάξει ο Κυριος τον Μωϋσήν.

Λευ. 8,22 καὶ προσήγαγε Μωυσῆς τὸν κριὸν τὸν δεύτερον, κριὸν τελειώσεως· καὶ ἐπέθηκεν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ.

Λευ. 8,22 Διέταξεν ο Μωϋσής και έφεραν και τον δεύτερον κριόν, δια να ολοκληρωθή η χειροτονία και καθιέρωσις των ιερέων. Ο Ααρών και οι υιοί του έθεσαν τας χείρας των επάνω εις την κεφαλήν του δευτέρου αυτού κριου.

Λευ. 8,23 καὶ ἔσφαξεν αὐτὸν καὶ ἔλαβε Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτοῦ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸς Ἀαρὼν τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸς τοῦ δεξιοῦ.

Λευ. 8,23 Ο εντεταλμένος έσφαξεν αυτόν, και ο Μωϋσής επήρε από το αίμα αυτού και έθεσε στο κάτω άκρον του δεξιού ωτίου του Ααρών, στο άκρον της δεξιάς χειρός του και στο άκρον του δεξιού ποδός του.

Λευ. 8,24 καὶ προσήγαγε Μωυσῆς τοὺς υἱοὺς Ἀαρών, καὶ ἐπέθηκε Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος ἐπὶ τοὺς λοβοὺς τῶν ὤτων τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν, καὶ προσέχεε Μωυσῆς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ.

Λευ. 8,24 Διέταξεν ο Μωϋσής και προσήλθον οι υιοί του Ααρών και έθεσεν από το αίμα του κριου στους λοβούς των δεξιών αυτιών των, εις τα άκρα των δεξιών χεριών και εις τα άκρα των δεξιών ποδών των, το δε υπόλοιπον αίμα έχυσεν ο Μωϋσής εις την βάσιν κύκλω του θυσιαστηρίου.

Λευ. 8,25 καὶ ἔλαβε τὸ στέαρ καὶ τὴν ὀσφὺν καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆς κοιλίας καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατος καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ αὐτῶν καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν·

Λευ. 8,25 Επήρε το λίπος, το κρέας το περί την οσφύν, το λίπος της κοιλίας, τον λοβόν του συκωτιού, τους δύο νεφρούς και το επάνω εις αυτούς λίπος και τον δεξιόν εμπρόσθιον πόδα.

Λευ. 8,26 καὶ ἀπὸ τοῦ κανοῦ τῆς τελειώσεως, τοῦ ὄντος ἔναντι Κυρίου, ἔλαβεν ἄρτον ἕνα ἄζυμον καὶ ἄρτον ἐξ ἐλαίου ἕνα καὶ λάγανον ἓν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ στέαρ καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν·

Λευ. 8,26 Από δε το κάνιστρον, εντός του οποίου υπήρχον αι αναίμακτοι προσφοραί δια την καθιέρωσιν των ιερέων και το οποίον ευρίσκετο ενώπιον του Κυρίου, επήρεν ο Μωϋσής ένα άζυμον άρτον, ένα άρτον ζυμωμένον με λάδι και μίαν λαγάναν και έθεσαν αυτά επάνω στο λίπος και και στον εμπρόσθιον πόδα του κριου του προσφερθέντος ως θυσίαν.

Λευ. 8,27 καὶ ἐπέθηκεν ἅπαντα ἐπὶ τὰς χεῖρας Ἀαρὼν καὶ ἐπὶ τὰς χεῖρας τῶν υἱῶν αὐτοῦ· καὶ ἀνήνεγκεν αὐτά ἀφαίρεμα ἔναντι Κυρίου.

Λευ. 8,27 Ολα αυτά τα έθεσεν εις τα χέρια του Ααρών και εις τα χέρια των υιών του και κατόπιν τα προοέφερεν ως αφιέρωμα στον Κυριον.

Λευ. 8,28 καὶ ἔλαβε Μωυσῆς ἀπὸ τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὰ Μωυσῆς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα τῆς τελειώσεως, ὅ ἐστιν ὀσμὴ εὐωδίας· κάρπωμά ἐστι τῷ Κυρίῳ.

Λευ. 8,28 Τα επήρεν από τα χέρια του Ααρών και των παιδιών του και τα προσέφερεν επάνω στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων, ως ολοκαυτώματα δια την χειροτονίαν και καθιέρωσίν των. Τούτο ήτο ευάρεοτος και ευπρόσδεκτος οσμή ευωδίας, θυσία δεκτή στον Κυριον.

Λευ. 8,29 καὶ λαβὼν Μωυσῆς τὸ στηθύνιον ἀφεῖλεν αὐτὸ ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆς τελειώσεως, καὶ ἐγένετο Μωυσῇ ἐν μερίδι, καθὰ ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Λευ. 8,29 Αφήρεσεν όμως από τον προσφερόμενον κριον το στήθος και προσέφερεν αυτό ως αφιέρωμα στον Κυριον. Αυτό δε έγινε το ιδιαίτερον μερίδιον του Μωϋσέως, όπως τον είχε διατάξει ο Κυριος.

Λευ. 8,30 καὶ ἔλαβε Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆς χρίσεως καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ προσέῤῥανεν ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ τὰς στολὰς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τὰς στολὰς τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἡγίασεν Ἀαρὼν καὶ τὰς στολὰς αὐτοῦ καὶ τούς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τὰς στολὰς τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ.

Λευ. 8,30 Επήρεν ο Μωϋσής από το έλαιον της χρίσεως και από το αίμα του μέλλοντος να χυθή κύκλω του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων και ερράντισε με αυτό τον Ααρών και τας στολάς του, τους υιούς του και τας ιερατικάς στολάς των υιών του, και έτσι ο Μωϋσής καθηγίασε και καθιέρωσε τον Ααρών και τας αρχιερατικάς στολάς του και μαζή με αυτόν τους υιούς του και τας ιερατικάς στολάς των.

Λευ. 8,31 καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ· ἑψήσατε τὰ κρέα ἐν τῇ αὐλῇ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν τόπῳ ἁγίῳ καὶ ἐκεῖ φάγεσθε αὐτὰ καὶ τοὺς ἄρτους τοὺς ἐν τῷ κανῷ τῆς τελειώσεως, ὃν τρόπον συντέτακταί μοι, λέγων· Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ φάγονται αὐτά·

Λευ. 8,31 Είπεν ο Μωϋσής προς τον Ααρών και τους υιούς αυτού· “βράσατε τα κρέατα εις την αυλήν της Σκηνής του Μαρτυρίου, στον ιερόν αυτόν τόπον. Εκεί θα φάγετε αυτά και τους άρτους, που υπάρχουν στο κάνιστρον των προσφορών, δια την χειροτονίαν, όπως με διέταξεν ο Θεός λέγων· Ο Ααρών και οι υιοί του θα φάγουν αυτά”.

Λευ. 8,32 καὶ τὸ καταλειφθὲν τῶν κρεῶν καὶ τῶν ἄρτων ἐν πυρὶ κατακαύσατε.

Λευ. 8,32 Ο,τι υπόλοιπον μείνη από τα κρέατα και τους άρτους δια την επομένην ημέραν θα τα καύσετε εξ ολοκλήρου.

Λευ. 8,33 καὶ ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε ἑπτὰ ἡμέρας, ἕως ἡμέρα πληρωθῇ, ἡμέρα τελειώσεως ὑμῶν· ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας τελειώσει τὰς χεῖρας ὑμῶν,

Λευ. 8,33 Σεις, δεν θα εξέλθετε από την Σκηνήν του Μαρτυρίου επί επτά κατά συνέχειαν ημέρας, μέχρι της ημέρας κατά την οποίαν θα συμπληρωθή το επταήμερον μετά την χειροτονίαν σας. Διότι επτά ημέραι απαιτούνται δια να τελειωθή η καθιέρωσίς σας και γίνετε ικανοί δια τα ιερατικά σας καθήκοντα.

Λευ. 8,34 καθάπερ ἐποίησεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ᾗ ἐνετείλατο Κύριος τοῦ ποιῆσαι, ὥστε ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν.

Λευ. 8,34 Οπως έγινε εις την περίστασιν αυτήν η χειροτονία σας, σύμφωνα με την εντολήν του Κυρίου δια τον καθαρισμόν σας από τας αμαρτίας σας, έτσι θα γίνεται πάντοτε κατά την χειροτονίαν και καθιέρωσιν αρχιερέων και ιερέων.

Λευ. 8,35 καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καθήσεσθε ἑπτὰ ἡμέρας, ἡμέραν καὶ νύκτα· φυλάξεσθε τὰ φυλάγματα Κυρίου, ἵνα μὴ ἀποθάνητε· οὕτω γὰρ ἐνετείλατό μοι Κύριος ὁ Θεός.

Λευ. 8,35 Εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου θα καθήσετε επί επτά ημέρας, νυχθημερόν. Θα φυλάξετε μαζή με τας εντολάς του Κυρίου και αυτήν την εντολήν, δια να μη τιμωρηθήτε με θάνατον. Διότι έτσι με διέταξεν ο Κυριος να κάνετε”.

Λευ. 8,36 καὶ ἐποίησεν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πάντας τοὺς λόγους, οὓς συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

55 σχόλια:

Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:42 μ.μ.
Η μαγεία στην αρχαία Ελλάδα
Για τους Έλληνες, η μαγεία (μαγεία ή γοητεία) ήταν ένα ευρύ αντικείμενο, το οποίο περιελάμβανε ξόρκια και μυστικιστικές προσευχές (επωδοί), πινακίδες με κατάρες (κατάδεσμοι), ενισχυτικές ουσίες ή θανατηφόρα δηλητήρια (φάρμακα), φυλαχτά (περίαπτα) και ισχυρά ερωτικά ποτά (φίλτρα). Ο σύγχρονος διαχωρισμός μαγείας, δεισιδαιμονίας, θρησκείας, επιστήμης και αστρολογίας, δεν ήταν τόσο σαφής στον αρχαίο κόσμο. Αυτή η μυστηριώδης, καθολική τέχνη της μαγείας, ασκούνταν τόσο από μάγισσες όσο και από μάγους, τους οποίους καλούσαν οι άνθρωποι για να τους βοηθήσουν στην καθημερινή τους ζωή και για να ξεπεράσουν όσα πίστευαν ότι στέκονταν εμπόδιο στην ευτυχία τους.

Οι ασκούντες την μαγεία, οι μάγοι, οι πρώτοι των οποίων – τουλάχιστον για τους Έλληνες – ήταν οι Μάγοι ιερείς της Περσίας (Μαγουσαίοι), δεν θεωρούνταν μόνο σοφοί κάτοχοι μυστικών, αλλά και αυθέντες διαφορετικών πεδίων, όπως τα μαθηματικά και η χημεία. Συνδεδεμένοι καθώς ήταν με τον θάνατο, τη μαντεία και τις κακόβουλες πράξεις, οι μάγοι προκαλούσαν αναμφίβολα τον φόβο και η κοινωνική περιθωριοποίησή τους σήμαινε ότι συχνά ήταν φτωχοί και βασίζονταν στην ελεημοσύνη για να επιβιώσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:42 μ.μ.
Η μαγεία στην ελληνική μυθολογία

Η μαγεία εμφανίζεται στη μυθολογία της αρχαίας Ελλάδας και συνδέεται με μορφές όπως ο Ερμής, η Εκάτη (θεά της Σελήνης και της μαγική τέχνης), ο Ορφέας και η Κίρκη, η μάγισσα κόρη του Ήλιου, που ήταν ειδική στα μαγικά βότανα και φίλτρα και που βοήθησε τον Οδυσσέα να επικοινωνήσει με τα πνεύματα του Άδη. Οι μύθοι για μαγικά φίλτρα και κατάρες αφθονούν. Ένα μόνο παράδειγμα είναι ο Ηρακλής, ο οποίος πέθανε με φρικτό τρόπο όταν η σύζυγός του, Διηάνειρα, άλειψε τον χιτώνα του με το μαγικό αίμα του κενταύρου Νέσσου. Όταν το φόρεσε, ο Ηρακλής άρχισε να καίγεται και αργότερα πέθανε από τις πληγές του. Μαγεία ασκούσαν και πολλοί χαρακτήρες της λογοτεχνίας, με πιο γνωστή ίσως τη Μήδεια, στην ομώνυμη τραγωδία του Ευρυπίδη.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:44 μ.μ.
Ποιος πίστευε στη μαγεία;
Στον ελληνικο κοσμο, η μαγεια δεν επικρατουσε μονο στην ιδιωτικη σφαιρα, ουτε προοριζοταν για τους φτωχους και τους αγραμματους
Γνωρίζουμε ότι επίσημες επιγραφές ανέθεταν οι πόλεις – κράτη για να προστατευθούν από τυχόν καταστροφές. Ακόμα, υπήρχαν περιπτώσεις όπως αυτή της πόλης Τέως, τον 5ο αι. π.Χ., όπου το κράτος επέβαλε ποινή θανάτου σε έναν άνδρα και την οικογένειά του, που κρίθηκαν ένοχοι για επικίνδυνη μαγεία (φάρμακα δηλητήρια). Σε ένα άλλο παράδειγμα, τον 4ο αι. π.Χ., μια γυναίκα με το όνομα Θεωρίς, καταδικάστηκε σε θάνατο για διανομή δηλητηρίων και επωδών. Είναι σαφές ότι οι αρχές αναγνώριζαν τη μαγεία ως μια δραστηριότητα ικανή να επιφέρει αποτελέσματα και δεν ήταν απλά το καταφύγιο άμυαλων χωρικών. Σίγουρα, ορισμένοι διανοούμενοι συνειδητοποιούσαν τις δυνατότητες κατάχρησής της, όπως ο Πλάτωνας που ήθελε να τιμωρούνται όσοι πουλούσαν επωδούς και καταδέσμους. Οι επικούρειοι και οι στωικοί φιλόσοφοι ήταν άλλη μία ομάδα που επεδίωξε την εξάλειψη της μαγείας.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:45 μ.μ.
Περίαπτα

Παράλληλα με την προσοχή που έδειχναν οι επίσημες αρχές απέναντι στη μαγεία, πολλοί ιδιώτες πίστευαν στη δύναμή της και οι αγρότες, που εξαρτώνταν από τις ιδιοτροπίες του καιρού, πίστευαν πολύ στη δύναμη των φυλαχτών. Αυτά τα φορούσαν γύρω από τον καρπό ή τον λαιμό, για παράδειγμα, καθώς ήλπιζαν ότι φορώντας τα, θα εξασφάλιζαν επαρκείς βροχοπτώσεις στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Τα φυλαχτά των Ελλήνων μπορούν να χωριστούν σε δύο τύπους: τα γούρια (που έφερναν καλή τύχη) και τα φυλακτήρια (που προστάτευαν). Ήταν φτιαγμένα από ξύλο, κόκκαλο ή πιο σπάνια, από ημιπολύτιμους λίθους. Επίσης, μπορούσαν να γραφτούν σε μικρά κομμάτια παπύρου ή φύλλα μετάλλου και να μεταφέρονται μέσα σε ένα πουγκί ή μικρό δοχείο, ή απλώς αποτελούνταν από ένα μικρό σάκο με ανάμεικτα βότανα. Ακόμα, υπήρχαν συγκεκριμένα σχήματα που θεωρείτο ευνοϊκό να τα μεταφέρει κανείς μαζί του σε μικρογραφίες: ο φαλλός, το μάτι, το αιδοίο, οι κόμποι, ο αιγυπτιακός σκαραβαίος και ένα μικρό χέρι σε άσεμνη χειρονομία. Κάποια από αυτά τα φυλαχτά χρησιμοποιούνται ακόμα ευρέως στην Ελλάδα (μάτι) και τη νότια Ιταλία (η πιπεριά cornicello).
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:45 μ.μ.
Για παράδειγμα, φυλαχτά φορούσαν για να θεραπεύσουν μια σωματική ασθένεια, για αντισύλληψη, για να κερδίσουν έναν αθλητικό αγώνα, για να προσελκύσουν έναν εραστή, για να κρατήσουν μακριά τους ληστές, για να αποτρέψουν το κακό μάτι ή για να προστατεύσουν τον χρήστη από οποιαδήποτε μαγική επιβουλή θα μπορούσε να τον απειλήσει. Συχνά, για να είναι αποτελεσματικό ένα φυλαχτό, έπρεπε κανείς να επικαλεστεί τους θεούς (ειδικά την Εκάτη) ή να προφέρει διάφορες ακατανόητες εκφράσεις, όπως μια σειρά λέξεων χωρίς νόημα ή ξένων λέξεων, που πιστευόταν ότι είχαν μαγική δύναμη. Τα φυλαχτά δεν περιορίζονταν στους ανθρώπους, καθώς οι τοίχοι, τα σπίτια, ακόμα και ολόκληρες πόλεις μπορούσαν να έχουν τα δικά τους φυλαχτά για να προστατεύονται από οποιαδήποτε αρνητικά γεγονότα.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:46 μ.μ.
Κατάδεσμοι

Οι κατάρες (άγος, άρα και ευχή) ήταν ένα μέσο για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης, μέσω της απειλής μαγικής τιμωρίας για συμπεριφορά που ήταν επιζήμια για την κοινότητα, κυρίως για εγκλήματα όπως ο φόνος. Επίσης, θεωρούνταν ως τρόπος να προκληθεί βλάβη στους εχθρούς κάποιου. Συνήθως, ο κατάδεσμος είχε τη μορφή μεταλλικού φύλλου (κυρίως μολύβδινου) με χαραγμένη μια κατάρα, το οποίο στη συνέχεια τυλιγόταν ή διπλωνόταν, κάποιες φορές σφραγιζόταν με καρφί και θαβόταν στο χώμα, σε τάφους ή σε πηγάδια. Θραύσματα κεραμικών, πάπυροι και κομμάτια ασβεστόλιθου, χαράσσονταν με τον ίδιο τρόπο. Μια άλλη μορφή ήταν τα κέρινα ή κεραμικά ομοιώματα του θύματος της κατάρας (καταπασσαλεύσεις). Αυτά είχαν τα άκρα τους δεμένα ή στριμμένα και μερικές φορές τα τρυπούσαν με καρφιά ή τα έθαβαν σε μικροσκοπικά μολύβδινα φέρετρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:46 μ.μ.
Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ενώ στη μυθολογία η μαγεία ασκείται πιο συχνά από γυναίκες, τα αρχεία των κατάδεσμων και τα ξόρκια δείχνουν ότι στην πραγματικότητα συνήθως προέρχονταν από άνδρες. Οι κατάδεσμοι χρησιμοποιούνταν κυρίως ως μέσο για να επιλυθεί μια διαφορά υπέρ κάποιου. Το παλαιότερο αρχείο κατάδεσμων χρονολογείται στον 6ο αι. π.Χ. και καλύπτει θέματα όπως εμπορικές συμφωνίες, προβληματικές σχέσεις, νομικές διαφορές, υποθέσεις εκδίκησης, ακόμα και αθλητικούς και δραματικούς αγώνες. Υπάρχουν περιπτώσεις στην ελληνική λογοτεχνία, όπου ολόκληρες οικογένειες και δυναστείες έχουν δεχθεί κατάρες, με πιο γνωστή ίσως αυτή του Οιδίποδα και των απογόνων του.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:47 μ.μ.
Επωδοί

Οι Αιγύπτιοι ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν ξόρκια (περιγράφονται καλύτερα ως λίστες οδηγιών) και η παράδοση συνεχίστηκε από τους Έλληνες και τους παπύρους με μαγικούς στίχους. Διασωθέντες ελληνικοί πάπυροι σχετικοί με τη μαγεία, χρονολογούνται στον 4ο και 3ο αι. π.Χ. Αναφέρονται σε θέματα όπως η θεραπεία ασθενειών, η βελτίωση της σεξουαλικής ζωής και η εξάλειψη ζωυφίων από το σπίτι, αποτελούν μέρος τελετών μύησης ή παρέχουν οδηγίες για την κατασκευή φυλαχτών. Συχνά εμφανίζονται συνταγές και δηλητήρια, τα οποία απαιτούσαν σπάνια βότανα και εξωτικά συστατικά, όπως μπαχαρικά και θυμίαμα από την μακρινή Ασία.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:50 μ.μ.
Νεράιδες, μάγισσες, αστρομάντισσες και φαρμακίδες της Υπάτης
Οι γιαγιάδες από τη Θεσσαλία πάντα έλεγαν ωραία παραμύθια. Οι ήρωες δεν ήταν μόνο θεριά και δαίμονες, ατρόμητα παλικάρια και ξακουστοί άρχοντες, αλλά και όμορφες μαγεμένες πριγκίπισσες που πλανεύτρες μάγισσες τούς έδωσαν να πιουν φαρμάκι, βότανο που έβγαινε σε κακοτράχαλα περάσματα. Κάπου στην Καταβόθρα τη σημερινή Οίτη, τα Βαρδούσια και τη Νεραϊδοσπηλιά στη Βάργιανη. Εκεί συνωστίζονταν μάγισσες και νεράιδες. Ομως πόσοι αλήθεια γνωρίζουν ότι οι πιο διάσημες απ’ αυτές ήταν εκείνες της Υπάτης;

Ηταν πριν από λίγες ημέρες που ο διευθυντής του Νομισματικού και Επιγραφικού Μουσείου, ο δρ Γεώργιος Κακαβάς, καλεσμένος του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού, μάγεψε το ακροατήριο μιλώντας για τις αστρομάντισσες και τις φαρμακίδες της Υπάτης, τους θρύλους για την καστροπολιτεία της μαγείας, εκεί όπου η πλανεύτρα φύση αντάμωνε με τους μύθους, την παράδοση, την ιστορία, τους ημίθεους, με στοιχειά και πανούργες μάγισσες που γοήτευαν ή σκόρπιζαν συμφορές. Ακόμη ότι στην αρχαιότητα η Θεσσαλία φημιζόταν για τις πανίσχυρες μάγισσες και για τ’ άλογά της.

Στην ιεροτελεστία της μαγείας πρώτη και καλύτερη σέρνει τον χορό η μυθική σχεδόν Αγλαονίκη η Ηγήτορος, μάγισσα του 5ου π.Χ. αιώνα από τη Θεσσαλία, διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις του Ηλιου με ακρίβεια ώρας, όπως ακριβώς συνέβαινε με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή τον Μιλήσιο, ξεκίνησε τη διάλεξή του ο κ. Κακαβάς. «Η Αγλαονίκη, αναφερόμενη από τον Πλούταρχο και ως Αγανίκη, υπήρξε η πρώτη χρονολογικά γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας. Η ίδια, κατά την παράδοση, ισχυριζόταν ότι κατέβαζε από τον ουρανό ακόμη και τη Σελήνη, μία φράση που, σύμφωνα με σχόλιο του Απολλόδωρου από τη Ρόδο (Δ΄ 59), σχετίζεται με την πρόβλεψη, επίσης με ακρίβεια ώρας, των εκλείψεων της Σελήνης».

Η θεά της αστρομαντείας, η θρυλική Μυκάλη, μπορούσε να ανεβοκατεβάσει το φεγγάρι. Πώς έκριναν την άξια μάγισσα τότε; «Οταν αυτή επρόκειτο να εκτελέσει κάποια σπουδαία τελετουργία, στρεφόταν προς το φεγγάρι, το ρωτούσε και το ανάγκαζε ν’ αποκριθεί. Το κατέβαζε από τον ουρανό με τη βία, το ίππευε και το ποδοπατούσε, το βασάνιζε μέχρις ότου να της πει όλα όσα ήθελε αυτή να μάθει. Τη θεά Nύχτα είχαν για σύμμαχό τους γι’ αυτό αναζητούσαν αστροφεγγιά, γυαλί καθαρογυάλι να ’ναι ο ουρανός, όταν έριχναν ή έλυναν τα μάγια».

Ο διευθυντής του Νομισματικού Μουσείου θύμισε τη φράση «πάρε άλογο από τη Θεσσαλία και γυναίκα από τη Σπάρτη». Και συμπλήρωσε πως «ο Ηλιόδωρος, στο Β΄ βιβλίο των Αιθιοπικών του, αναφέρει σχετικά “…τα άλογά τους ήταν όλα από τη Θεσσαλία κι είχαν την ατίθαση περηφάνια που χαρακτηρίζει τα άτια των θεσσαλικών πεδιάδων”. Μετά τον 1ο μ.Χ. αιώνα, οι Θετταλίδες μάγισσες, που είχαν ως προστάτιδά τους την τρισυπόστατη θεά Εκάτη, και κυρίως οι φαρμακίδες ή φαρμακεύτρες της Υπάτης, έφτασαν στο απόγειο της δόξας τους. Τη δύναμή τους όφειλαν στην άριστη γνώση των φυτών της Οίτης και ιδιαίτερα των τοξικών-φαρμακευτικών, που, ανάλογα με τη χρήση, γίνονταν φάρμακα ή φαρμάκια, από εκεί και η ονομασία τους, φαρμακίδες».

Για τα μάγια χρησιμοποιούσαν βότανα φάρμακα, που μάζευαν στην Οίτη. Ο Θεόφραστος, ο Πλίνιος και ο Στράβων καταγράφουν πως οι μάγισσες-φαρμακίδες χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία των ασθενών το τοξικό φυτό «ελλέβορος», γνωστό στον Ιπποκράτη, το οποίο φυτρώνει στους πρόποδες του Παρνασσού και της Οίτης και λειτουργεί ως φυσικό καταπραϋντικό, όπως η βαλεριάνα και η μπελαντόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 3:51 μ.μ.
«Μια παραστατική εικόνα της θρησκευτικής-μαγικής σύγχυσης που επικρατούσε τον 1ο μ.Χ. αιώνα δίνει ο Μάρκος Ανναίος Λουκανός (39-65 μ.Χ.). Περιγράφει από τη μια πλευρά την αρχαία θρησκεία, τα μεγάλα κέντρα της, τη Δήλο, τους Δελφούς και τη Δωδώνη, τις μεθόδους που αυτή χρησιμοποιούσε για την πρόβλεψη του μέλλοντος, όπως η σπλαγχνοσκοπία, η οιωνοσκοπία ή η αστρολογία, και κάθε άλλη που, αν και μυστική, ήταν επιτρεπτή. Από την άλλη πλευρά, αναφέρει τα μυστήρια της βάναυσης μαγείας, που οι θεοί αποστρέφονταν και αφορούσαν στον Πλούτωνα και στις σκιές του κάτω κόσμου, σε φοβερούς βωμούς και νεκρικές τελετές». Στο 2ο και 3ο μ.Χ. αιώνα η Υπάτη ήταν από τα σημαντικότερα κέντρα μαγείας με σχολές μαγισσών που επισκέπτονταν θεραπευτές, φιλόσοφοι, συγγραφείς, λαϊκοί, ακόμη και Ρωμαίοι άρχοντες. «Μας το αναφέρουν ο ποιητής, ρήτορας και φιλόσοφος Απουλήιος (124 – 171 μ.Χ.) από τα Μάδαυρα της Νουμιδίας, της σημερινής Αλγερίας, στο έργο του Χρυσός Γάιδαρος ή Μεταμορφώσεων βιβλία 11, όπου εξυμνεί τη φυσική ομορφιά και την ακμή της μαγικής πόλης Υπάτης».

Αναλάμβαναν μάγια για έρωτες, φίλτρα που καθοδηγούσαν ή εξανάγκαζαν σε υπακοή, άλλα που προκαλούσαν μαρτύρια. Η Παμφίλη, σύζυγος του Μίλωνα, ο οποίος φιλοξένησε τον Λούκιο στην Υπάτη, ήταν επικίνδυνη αλλά και ερωτιάρα μάγισσα. Ομως και η Φωτίδα δεν υστερούσε. Η γυναίκα του Ιππάρχου ήταν μια φοβερή μάγισσα της Υπάτης που έκανε τα γλυκά μάτια σε όλους τους νέους. Αλίμονο σε όποιον δεν υπέκυπτε. Τον μεταμόρφωνε ή τον ξέκανε. Η Υπάτη θεωρούνταν το λίκνο της μαγείας. Αλλά, όπως μάς θύμισε ο κ. Κακαβάς, τα περί μαγείας είναι αδυναμία πανανθρώπινη κι όχι μόνο ελληνική.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Παυλος Καστρουνης18 Ιουλίου 2024 στις 7:05 μ.μ.
Οι πηγές του χριστιανοταλιμπαν είναι από τον Ζάχο Ξυροτυρη έναν τύπο που έβγαλε βιβλίο για την μόνη Αγάθωνος και για βίους μοναχών.
Αυτές είναι οι πηγές του σκουπιδιου εδώ και νομίζει ότι εμείς τρώμε σανό.
Αυτός αν μας έλεγε την ιστορία του β Παγκοσμίου πολέμου θα έβαζε πηγές από ναζιστικές πηγές,αν έβαζε για την ιστορία των Ινδιάνων από Αμερικανούς αποικιοκράτες και θα μας πει τι γίνονταν στην αρχαία Ελλαδα ένας φανατικός χριστιανοπληκτους που προσκυνάγε ξόανα και μοναχούς.
ΡΕ ΒΛΗΜΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΣ ΑΗΔΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Ιουλίου 2024 στις 11:42 μ.μ.
Η μαγεία στην αρχαία ελληνική διανόηση

Μυστική και εντελώς προσωπική υπόθεση, η μαγεία στην αρχαιότητα δεν μπορούσε να είναι θέμα δημόσιας συζήτησης. Οι αναφορές στη μαγεία, των ποιητών, των ρητόρων, των φιλοσόφων και των ιστορικών, αν και απελπιστικά λίγες, μας βοηθούν πάντως να κατανοήσουμε κάπως αυτόν τον σκοτεινό και άγριο κόσμο, που είναι τόσο ξένος με έναν πολιτισμό φημισμένο για τον ορθολογισμό του.

Είναι οι ποιητές, οι οποίοι λόγω της μεγαλύτερης ελευθερίας έκφρασης στα έργα τους, δίνουν τις περισσότερες πληροφορίες για τη μαγεία στην αρχαία Ελλάδα. Το γεγονός ότι στα έργα των αρχαίων Ελλήνων ποιητών δεν αναφέρονται μάγοι, αλλά μόνο μάγισσες, αποδεικνύει πως στην αρχαία Ελλάδα η μαγεία ήταν ουσιαστικά γυναικεία υπόθεση. Η Αγαμήδη, κόρη ή σύζυγος του Μούλιου, ο οποίος σκοτώθηκε από τον Νέστορα, όπως αναφέρεται στην «Ιλιάδα», ήταν ειδική στα μαγιοβότανα, ενώ στην «Οδύσσεια» εμφανίζονται δύο κορυφαίες μορφές μαγισσών, η Κίρκη και η Καλυψώ. Η Κίρκη, μπορεί να μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε ζώα, όπως συνέβη και με τους συντρόφους του Οδυσσέα, ενώ η Καλυψώ, που η ιδιότητα της ως μάγισσας δεν δηλώνεται ευθέως, όπως της Κίρκης, αλλά απλώς υπονοείται, έχει την ικανότητα να εξουσιάζει τους ανέμους.

Η κορυφαία ίσως μορφή μάγισσας στην αρχαία ελληνική ποίηση είναι η Μήδεια, όπως παρουσιάζεται στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη αλλά και στον τέταρτο «Πυθιόνικο» του Πινδάρου. Η Μήδεια, η οποία κατέχει την τέχνη των μαγικών βοτάνων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως δηλητήρια, είναι το πρότυπο της μοχθηρής, εκδικητικής μάγισσας, η οποία διαπράττει πλήθος φόνων: σκοτώνει τον αδελφό της Άψυρτο, τον βασιλιά της Ιωλκού, Πελία, ακόμη και τα ίδια τα παιδιά της, για να εκδικηθεί τον άπιστο σύζυγο της Ιάσονα, ενώ προσπάθησε να δηλητηριάσει και τον Θησέα, γιο του βασιλιά της Αθήνας, Αιγέα.

ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος22 Ιουλίου 2024 στις 10:39 π.μ.
ΜΩΡΗ ΓΙΔΟΚΩΜΜΩΤΡΙΑ ΜΗΝ ΚΩΛΟΧΤΥΠΙΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΑΣΚΟΠΩΣ.
ΜΕ ΤΟ ΚΩΛΟΧΤΥΠΗΜΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΓΑΝΟΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΟΥ ΜΟΥΧΛΙΑΖΕΙ ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΕΙΩΝ.

Ο Χριστιανισμός «επελαύνει» με 30 εκατ. νέους πιστούς ετησίως – Θα φτάσουν τα 3,3 δισ. το 2025
Ο αριθμός των χριστιανών αυξάνεται σημαντικά σε ολόκληρο τον πλανήτη - Τι συμβαίνει με τις υπόλοιπες θρησκείες. https://www.in.gr/2023/12/23/world/o-xristianismos-epelaynei-30-ekat-neous-pistous-etisios-tha-ftasoun-ta-33-dis-2025/
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Παυλος Καστρουνης25 Ιουλίου 2024 στις 11:35 μ.μ.
Ρε καθυστερημένο ζώο το 85 ήμουν πολύ μεγαλύτερος από 15 μα πόσο ηλίθια είσαι τελικά;.Το 36 ζώο ήταν 15 χρόνων τι σκατα έχει το ηλίθιο μυαλό σου;Το 95 πόσο ήταν ηλίθιε;Ρε είσαι ζώο τελείως έχει δίκιο ο τσοπάνης εγώ φταίω που κάνω και διάλογο χαχαχα πόσο μαλακισμενη είσαι ρε;Λοιπόν περιμένω βιντεοκλήση γίνε άντρας μια φορά και άσε τα υπόλοιπα.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις