Για τους "πιστούς" το ζητούμενο δεν είναι ποτέ τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά ή τα ηθικά προβλήματα, η αλήθεια ή, για να το πούμε πιο ταπεινά, η πιθανότητα της αλήθειας, αλλά το δικό τους πρόβλημα. "Πιστεύουν" ότι δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς την πίστη τους. Αν και βέβαια, ως Ινδοί παραδείγματος χάρη, πιθανώς να είχαν μια εντελώς διαφορετική πίστη. Και ως Αφρικανοί πάλι διαφορετική -μια άποψη η οποία κάνει εξαρχής σχετική κάθε "πίστη". Η ζωή μου μού δείχνει ότι μπορεί κανείς να ζει άνετα χωρίς "πίστη". Και χιλιάδες γράμματα αναγνωστών, συχνά συγκλονιστικά, μαρτυρούν ότι μπορούν και άλλοι, μπορούν πολύ καλύτερα αφού εγκαταλείψουν τη χριστιανική πίστη τους, μπορούν πολύ πιο ελεύθερα, μάλιστα τότε μόνο αρχίζουν να ζουν -και μάλιστα όχι περισσότερο "ανήθικα" από τους χριστιανούς". (Karlheinz Deschner)"Για τους χριστιανούς, ακόμη και τα μαθηματικά ήταν ύποπτα. Τον 4ο αιώνα στην Έμεσα δεν ήθελαν τον Ευσέβιο ως επίσκοπο, επειδή έκανε μαθηματικές μελέτες. Η γεωμετρία και οι άλλες επιστήμες θεωρούνται κυριολεκτικά άθεες δραστηριότητες. Ο εκκλησιαστικός ιστοριογράφος Ευσέβιος επιτίθεται σε "αιρετικούς", λέγοντας ότι "περιφρονώντας τα ιερά κείμενα του Θεού ασχολούνται με τη γεωμετρία· διότι είναι άνθρωποι της γης, μιλούν γήινη γλώσσα και δεν γνωρίζουν Εκείνον ο οποίος έρχεται από τον ουρανό. Με ζήλο μελετούν τη γεωμετρία του Ευκλείδη. Θαυμάζουν τον Αριστοτέλη και τον Θεόφραστο. Μερικοί μάλιστα σχεδόν προσκυνούν τον Γαληνό". Η χριστιανική θεολογία αναθεμάτισε ιδιαίτερα τις φυσικές επιστήμες". (Karlheinz Deschner)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου