Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑ ΜΑΡΙΑΜ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΗΣ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΜΕΣΙΤΕΥΣΕΙ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ!!!

 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝ ΑΠΟΘΕΩΝΟΥΝ!!ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ!!!
Η προσευχή του Καποδίστρια, όπως αναφέρεται σε πηγές, ήταν μια έκκληση προς την Παναγία για βοήθεια στη διακυβέρνηση της Ελλάδας, ζητώντας σοφία να καθοδηγήσει τον λαό και να τον αξιώσει της βασιλείας των ουρανών, φράσεις όπως «Γλυκοφιλούσα Μαριάμ τον Υιόν σου αίτησαι υπέρ εμού του δούλου σου Ιωάννου, βραβεύσαι, μετά σοφίας κυβερνάν τον ευσεβή λαόν σου και βασιλείας με Αυτού τυχείν δι' έλεός Του» (1829) μαρτυρούν την βαθιά θρησκευτικότητα και την αφοσίωσή του στην πίστη και την πατρίδα. 

Περιεχόμενο της Προσευχής

• Επίκληση στην Παναγία: Απευθύνεται στη «Γλυκοφιλούσα Μαριάμ», ζητώντας της να μεσιτεύσει στον Υιό της, τον Ιησού Χριστό.
• Αίτημα για Σοφία και Διακυβέρνηση: Ζητάει σοφία για να κυβερνήσει τον "ευσεβή λαό" της Ελλάδας.
• Αίτημα για Θεία Χάρη: Ζητάει να λάβει τη βασιλεία των ουρανών με έλεος Θεού.
• Χρονολογία: Αναφέρεται συχνά με την ημερομηνία 1829, περίοδο κρίσιμη για την οργάνωση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. 

Σημασία της Προσευχής

• Αποδεικνύει την βαθιά θρησκευτική πίστη του Καποδίστρια και το πώς η πίστη ήταν θεμελιώδης για την ηγεσία του.
• Αναδεικνύει την αφοσίωσή του στην Ελλάδα και τον λαό της, καθώς η προσευχή εστιάζει στην ευημερία και τη σωτηρία του έθνους.
• Συνέβαλε στην εθνική και θρησκευτική αγωγή, καθώς η θρησκεία ήταν μέρος της παιδείας και της καθημερινότητας της εποχής του, όπως φαίνεται και από τις προσπάθειες του στην Εθνική Σχολή των Ευελπίδων, όπου επέβαλε καθημερινή προσευχή και εκκλησιασμό. Την εικόνα* αυτή, ο εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας την είχε στο δωμάτιο του και όπως φαίνεται από την ιδιόχειρη επιγραφή, που σώζεται όπισθεν της εικόνας, απευθυνόταν προσευχόμενος στην Υπεραγία Θεοτόκο κατά τις ώρες των περιστάσεων και των κινδύνων που συναντούσε στην προσπάθεια του να συστήσει και να συγκρότηση, συν Θεώ, εκ θεμελίων το καινούργιο Ελληνικό Κράτος.
  

  
  Στο πίσω μέρος της εικόνας υπάρχει ιδιόχειρο ικετευτικό επίγραμμα του Ιωάννη Καποδίστρια: «Γλυκοφιλούσα Μαριάμ τον Υιόν σου αίτησαι υπέρ εμού του δούλου σου Ιωάννου, βραβεύσαι, μετά σοφίας κυβερνάν τον ευσεβή λαόν σου και βασιλείας με Αυτού τυχείν δι’ έλεός Του. 1829»
  Ιωάννης Καποδίστριας – Ο Κυβερνήτης του Θεού και της Ελλάδος
  Στις δυσκολότερες εποχές που η Ελλάδα ανάσαινε ακόμη μέσα από τα ερείπια της δουλείας, όταν τα δάκρυα του λαού ενώνονταν με το αίμα των αγωνιστών, ανέτειλε μια μορφή φωτεινή, σεμνή και βαθιά πνευματική ,ο Ιωάννης Καποδίστριας. Δεν ήρθε με ξίφος, μα με σταυρό,δεν ήρθε να κατακτήσει, μα να αναστήσει. Στην ψυχή του έκαιγε ο πόθος για την παλιγγενεσία του Γένους, μα βαθύτερα ακόμη φλόγιζε η πίστη του στον Χριστό.
  Ο Καποδίστριας δεν υπήρξε απλώς πολιτικός, υπήρξε λειτουργός του Θεού μέσα στην ιστορία. Στα ανάκτορα της Ευρώπης, όπου υπηρέτησε ως διπλωμάτης, δεν αλλοίωσε την ψυχή του παρέμεινε ορθόδοξος Ρωμηός, ταπεινός υπηρέτης της αλήθειας.Όταν άκουσε τη φωνή της πατρίδας να τον καλεί, εγκατέλειψε αξιώματα και δόξες, για να υπηρετήσει ένα λαό πονεμένο, με μοναδικό του εφόδιο τη πίστη, την προσευχή και το ήθος του.
  Στο λιτό δωμάτιο του, μέσα στην απλότητα της διαμονής του στο Ναύπλιο, στεκόταν η εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας. Εκεί, τις ώρες των κινδύνων και των αποφάσεων, γονάτιζε. Μόνος, δίχως φρουρά και δίχως σύμβουλο άλλον από τον Θεό, ψιθύριζε:
  «Γλυκοφιλούσα Μαριάμ, τον Υιόν σου αίτησαι υπέρ εμού…»
  Ήταν η προσευχή ενός Κυβερνήτη που δεν ζητούσε δύναμη, αλλά φώτιση. Ζητούσε όχι τη δόξα των ανθρώπων, αλλά τη σοφία του Θεού. Κάθε του πράξη, κάθε του νόμος, κάθε του απόφαση, περνούσε πρώτα από την κριτική της συνείδησης και της πίστης. Ήθελε το νέο Ελληνικό Κράτος να θεμελιωθεί επάνω στην ευσέβεια και τη δικαιοσύνη και όχι στην αλαζονεία της εξουσίας.
  Ο Καποδίστριας έζησε ως μάρτυρας της ευθύνης. Δολοφονήθηκε έξω από την εκκλησία, μετά τη Θεία Λειτουργία(γνωρίζοντας καλά πως όδευε προς την αθανασία), την ώρα που πήγαινε να κοινωνήσει σύμβολο πως η ζωή του ολόκληρη ήταν λειτουργία προσφοράς. Το αίμα του ενώθηκε με το αίμα των ηρώων, μα η ψυχή του ανέβηκε εκεί όπου ανήκε από πάντα κοντά στον Θεό, για τον οποίο έζησε, εργάστηκε και θυσιάστηκε.
  Σήμερα, ο Ιωάννης Καποδίστριας δεν ανήκει μόνο στην Ιστορία. Ανήκει στην πνευματική μας συνείδηση. Είναι το πρότυπο του Χριστιανού ηγέτη, του ανθρώπου που πίστεψε πως δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερο έθνος, αν πρώτα δεν είναι ελεύθερη η ψυχή του.
  Ο ίδιος θεμελίωσε την Ελλάδα «συν Θεώ» και εμείς, αν θέλουμε να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια, πρέπει να τη συνεχίσουμε με το ίδιο φως και πίστη!!