Με εντολή του θεοποιημένου Ιησού οι ρασοφόροι μαζεύουν όλο το πλούτο!!!

Μαμωνάς = χρήμα, γενικότερα υλική δύναμη, αλλά και η απορρέουσα εξ αυτής εξουσία.
O ίδιος ο θεοποιημένος Ιουδαίος Ιησούς, δείχνει τον δρόμο της καλά κριμένης αυτής χαλδαιο-χριστιανικής συνταγής (δηλαδή την δόλια χρήσης του χρήματος στην υπηρεσία της ιδεολογίας) λέγοντας: «και εγώ σας λέγω κάμετε φίλους εκ του Μαμωνά της αδικίας, για να σας δεχθούν…» Λουκάς 16.9 Όμως (προσθέτει) προσοχή: «δεν δυνάσθε να δουλεύεται δυο κυρίους Θεόν και μαμωνά» Λουκάς 16.13.

Προσέξτε την λέξη «αδικίας» που σημαίνει ότι ο και καλά αναμάρτητος Γιαχ-σουα με πλήρη επίγνωση, υπογραμμίζει ότι προϊόντα και μηχανισμοί αδικίας, εξαγιάζονται απ’ την χρήση τους!

Και μόνο η δήλωση: «κάντε φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας» έπρεπε να καθαιρέσει πάραυτα τον οποιονδήποτε Ιησούς, από οποιοδήποτε βάθρο αγιότητας!


Κάποιοι μπερδεύονται απ' την δεύτερη δήλωση, νομίζοντας ότι μ' αυτήν ο Χριστός αναιρεί την πρώτη. Όχι, απλώς με την δεύτερη δείχνει ότι η επαφή των μαθητών του με τον μαμωνά, πρέπει να είναι εξαιρετικά συγκεκριμένη. Για τον Ιησού και τους ραβίνους που κρύβονται πίσω του, η χρήση του χρήματος (ακόμα και του άδικου χρήματος), πρέπει να έχει σκοπό, να κάνει φιλίες και να ανοίγει πόρτες αποδοχής και ιδεολογικής εξουσίας.

Ποτέ η ιδία η σώρευση πλούτου και υλικών αγαθών, δεν πρέπει να γίνει αυτοσκοπός. Δηλαδή η στενή σχέση με τον μαμωνά, δεν πρέπει να επισκιάσει τον αρχικό σκοπό (Κύριο) αλλά ακόμα και με τον μαμωνά της αδικίας, θα πρέπει αδιαλείπτως να υπηρετούν τον αρχικό σκοπό τους, δηλαδή την αδιάκοπη επιβολή των ιουδαιο-χριστιανικών ιδεών.

Άλλοι είναι οι μονολιθικοί πανηλίθιοι και πραγματικοί δούλοι του μαμωνά… οι αμέτρητοι εθνικοί, που ενώ ανέκαθεν είχαν τεραστία οικονομική ευχέρεια, ουδέποτε επιδίωξαν να υπηρετήσουν κάποιο ευρύτερο εξουσιαστικό ή ιδεολογικό σκοπό, πέρα απ’ την προσωπική τους καλοπέραση.

Ο τελευταίος "Ιουδαίος" ακόμα και με την πιο μικρή οικονομική δύναμη, θέλει να βουτήξει το δάχτυλο του στο ιστορικό γίγνεσθαι και να φέρει την ανθρώπινη ιστορία στα μέτρα του. Ο ισχυρότερος οικονομικά εθνικός, πέρα απ’ την διαιώνιση της καλοπέρασής του, ποτέ δεν θα σκεφτεί να επέμβει δυναμικά στην αναδιαμόρφωση της ιστορίας. Αν γνώριζαν ότι η διαχρονική πάλη των ιδεών, πλέκει ασταμάτητα τον ιστό της ιστορίας... θα κατάλαβαν ποιος είναι η αράχνη και πιο είναι μοιραία το θύμα της.

Κοινωνικοί επιστήμονες, οξυδερκείς αναλυτές και ιστορικοί, περιοδικά και χαρισματικοί συγγραφείς, ουδέποτε είδαν οποιαδήποτε οργανωμένη οικονομική ενίσχυση στην πάλη των ιδεών και ιδεολογιών. Κανένας οικονομικά ισχυρός δεν διαισθάνεται τον κίνδυνο γενικής θυματοποίησης. Η χημεία των λαών αλλάζει με ανεπαίσθητους ρυθμούς και εγκλωβίζει λαούς ολοκλήρους στο σύνδρομο του σιγο-βρασμένου βατράχου.

Σήμερα ήμαστε ανίσχυροι μάρτυρες της πλέον γιγαντίας ιστορικής ιδεολογικής (και οικονομικής) επίθεσης της ιουδαιο-κρατούμενης Δύσης προς την αφελή Ανατολή. Κι όμως, η ιδία η πανίσχυρη οικονομικά Ανατολή, δεν ψάχνει τρόπους ιδεολογικής οχύρωσής της απ’ τα ματωμένα συμπεράσματα των αμέτρητων αναλυτών της Δύσης!
http://www.greatlie.com