Έρχομαι κι εγώ, σε συνέχεια της ανάρτησης στη ιστοσελίδα σας ανοικτής επιστολής με τίτλο «Επιστολή ενός χριστιανού… που αξιοποιεί έμπρακτα τη Βίβλο!» και του προηγούμενου δικού μου άρθρου με τίτλο «Τα ταγκαλάκια, ο Παΐσιος και η ελληνική απάντηση» (που επίσης βρίσκεται στην ιστοσελίδα σας από πρόσφατη ανάρτηση), να αναδείξω μερικές «εξέχουσες προσωπικότητες» της χριστιανικής ορθοδόξου μας θρησκείας και πίστεως, που η εκκλησία μας θεωρεί ως μοναδικές εκλεκτές φυσιογνωμίες και ποιοτικά πρότυπα ζωής, αφού τους στόλισε με το φωτοστέφανο του αγίου και της αγίας και μας προτρέπει με αυτό τον τρόπο να μιμηθούμε τον «παραδειγματικό άγιο» βίο τους!...
Ποιους μας προτρέπει λοιπόν να σεβόμεθα, να τιμούμε και να προσκυνούμε;
Τον «θεοφόρο θεράποντα» άγιο Βάρβαρο, τον “Μυροβλύτη”, ο οποίος εορτάζεται στις 15 Μαΐου. Από το Αγιολόγιό του διαβάζουμε ότι: «Ο άγιος αυτός ήταν βάρβαρος, λεηλατούσε και έτρωγε σάρκες ανθρώπων… Κάποια φορά όρμησε να φάει έναν ιερέα μαζί με το βοηθό του που λειτουργούσαν, αλλά ο Θεός άνοιξε τα μάτια του και είδε Άγγελο Κυρίου να συλλειτουργεί με τον ιερέα, μετανόησε και τέθηκε υπό την πνευματική καθοδήγηση του ιερέα, αφού κατηχήθηκε και βαπτίστηκε χριστιανός. Τότε με την άδεια του πνευματικού του, για τρία χρόνια βάδιζε σαν τετράποδο και έτρωγε χόρτα και ρίζες από διάφορα φυτά. Κάποτε όμως, ένας γεωργός τον πέρασε για αρκούδα και τον κτύπησε θανάσιμα στη δεξιά του πλευρά, και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στο Θεό. Στον τόπο όπου μαρτύρησε αναβλύζει μύρο και γίνονται ιάσεις ασθενειών».
Μπορεί σαν τετράποδο να βρώμαγε από την απλυσιά, αλλά σαν νεκρός μυροβολούσε. Τώρα, πού είναι ο μυροβόλος τάφος του και αν ακόμα αναβλύζει μύρο μη με ρωτήσετε. Δεν υπάρχει πουθενά αυτή η πληροφορία, όσο κι αν έψαξα να τη βρω… Ίσως κάποιος καλός χριστιανός μας βοηθήσει να μάθουμε… Πάντως μεγάλη η χάρη του αγίου Βάρβαρου!!!!
Τον άγιο Χριστόφορο. Ονομαζόταν και Ρέπροβος. Τα έβαλε πολλές φορές με τους «ειδωλολάτρες». Αυτή βέβαια ήταν και είναι η «γλυκιά καραμέλα» των χριστιανών, για να κτίσουν «επιχειρήματα» πάνω στην άμμο και να φτιάξουνε αγίους!... Αυτουνού «το παρουσιαστικό ήταν υπερβολικά άσχημο, διότι ανήκε σε φυλή ανθρωποφάγων». Επειδή όμως τσακώθηκε με κάποιους «ειδωλολάτρες» και τον κυνηγούσε ένα τάγμα στρατιωτών για πολλές ημέρες, όταν βρήκαν τον άγιο και επειδή ήταν ψόφιοι της πείνας, αυτός (ο άγιός μας δηλαδή) κατάφερε με ένα ξεροκόμματο να χορτάσει όλους τους στρατιώτες κι έτσι αυτοί εγκατέλειψαν αυθωρί και παραχρήμα την «ειδωλολατρία» και έγιναν όλοι χριστιανοί για να δοξάζεται το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Από τότε (υποθέτω) όλοι οι πεινασμένοι της γης όταν προσευχηθούν στο όνομά του, αμέσως θα χορταίνουν! Το απολυτίκιό του τα λέει όλα… «Στολαίς ταις εξ αίματος, ωρα΄ι΄ζόμενος, Κυρίω παρίστασαι……άδεις τη τρισαγίω, και φρικτή μελωδία….» Πάνδημη η χριστιανική λατρεία του στις 9 Μαΐου. Σε κάποιες εικόνες της εκκλησίας μας εμφανίζεται με μορφή σκυλομούρη. Αλλά όταν τον προσκυνάμε αυτό δεν νομίζω να είναι… ειδωλολατρία!... Σκυλομούρης ναι, αλλά και άγιος!…
Τον όσιο Κόπρι (κοινώς Κοπρίτη), ο οποίος εορτάζεται στις 24 Σεπτεμβρίου. Από ό,τι κατάλαβα, δεν ήταν «κοπρίτης» δημόσιος υπάλληλος της τότε κρατικής μηχανής. Ονομάζεται λέει έτσι γιατί η μάννα του τον γέννησε μέσα στην κοπριά. Αλλά διακρίθηκε όμως για την καθαρότητα και την «αγνότητά» του. Κι έτσι εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί επάξια λατρεύουμε και τιμούμε τον όσιο Κόπρι ή Κοπρίτη!!!
Την οσία Μαρία την Αιγυπτία, «στην οποία από νωρίς αναπτύχθηκε η ωραιότητα του σώματός της, και παρά τις συμβουλές γονέων και ιερέων, έπεσε στη διαφθορά της αμαρτωλής ζωής για 17 ολόκληρα χρόνια. Όμως ο πολυεύσπλαχνος Κύριος την ανέχθηκε όλα αυτά τα χρόνια της ασωτίας της…». Πήγε όμως στα Ιεροσόλυμα (το τι όργια έγιναν μέσα στο καράβι με τους επιβάτες, περιγράφεται σε κάτι φυλλάδες των μοναστηριών, αλλά μπορεί να μας διαβάζουν και μικρά παιδιά…), προσκύνησε, μετάνιωσε και μετά ασκήτεψε για 50 χρόνια στην έρημο! Αυτό είναι και το μεγάλο «φιλανθρωπικό» της έργο!... Την αγία μας αυτή (την οποία είχε αναφέρει και η κα Βασιλάκου σε ένα σχόλιό της) την εορτάζουμε την 1η Απριλίου. Υποθέτω ότι θα είναι η αγία της συντεχνίας των πορνών (κάθε συντεχνία άλλωστε έχει τον άγιό της…).
Την αγία Ταϊσία από τη Σιδώνα, που εορτάζεται στις 8 Οκτωβρίου, που ο… άγιος βίος της έχει μεγάλο ενδιαφέρον και σίγουρα θα είχε ακούσει περί Αβραάμ και Σάρας και… πως βγαίνουν τα λεφτά! Η αγία Ταϊσία λοιπόν… «παρασύρθηκε στο δρόμο της ατιμίας μόλις 17 ετών και αυτή που επιβουλεύτηκε την τιμή της και ήθελε να την εκμεταλλευτεί ήταν η ίδια η μάνα της, γυναίκα χυδαία, που ήθελε πολύ πλούτο και δεν δίστασε να εκμεταλλευτεί την κόρη της για να τον αποκτήσει»! Με αποτέλεσμα η Ταϊσία να γίνει «πλούσια αλλά και πόρνη», και «να καταντήσει ένα αντικείμενο σαρκικής ικανοποίησης και τίποτα περισσότερο»! Δηλαδή αυτήν την «έβγαλε στο κλαρί» η μάνα της! Βέβαια αργότερα η Ταϊσία μετανόησε και «καυτά δάκρυα μετανοίας κύλησαν στα μάγουλά της». Μεγάλη η χάρη της αγίας!!! Δεν ξέρουμε αν αγίασε και η μάνα της!...
Τον άγιο Παφνούτιο, που ζούσε μέσα στις ερημιές της Αιγύπτου (εορτάζεται στις 19 Απριλίου) Αυτονού του συνέβη κάτι πολύ φοβερό… «Ενώ ξέσχισαν τις σάρκες του μέχρι του σημείου να φαίνονται τα εντόσθιά του, ο Παφνούτιος προσευχήθηκε και, εντελώς θαυματουργικά, οι πληγές του έκλεισαν». Στη συνέχεια «τον έκοψαν κομμάτια, τα κομμάτια του σώματος ενώθηκαν και ο Παφνούτιος ζωντανός άρχισε να μιλάει, γεγονός που έγινε αφορμή να πιστέψει ένα ολόκληρο τάγμα στρατιωτών»! Μπορεί το θαύμα να φαίνεται μακάβριο και η ιστορία… “ γκραν-γκινιόλ”, μπορείς όμως να μη λατρεύεις έναν τέτοιο άγιο;;;
Δεν θέλω να συνεχίσω άλλο (για σήμερα), για να μην κουράσω την ευσεβεστάτη κα Βασιλάκου και για να μη βλέπουν εφιάλτες στον ΒΑΘΥ τους ΥΠΝΟ, όσοι καλοί χριστιανοί μοιράζονται μαζί της τα ίδια πιστεύματα.
Ας τους ευχηθούμε λοιπόν ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ και σιγάάάάάααααα………….
Ο ΚΑΛΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ!!!!
Κι αν δυσκολεύεται να κοιμηθεί υπάρχουν, σαν ανάγνωσμα, ΟΙ ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ!.....
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Μιχάλης Χαραλαμπάκης
Υ.Γ. Για όλες τις πιο πάνω αναφορές βλέπετε Αγιολόγιο της ορθοδοξίας Χρήστου Τσολακίδη, το οποίο πωλείται σε όλα τα ορθόδοξα χριστιανικά βιβλιοπωλεία.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου