Η φρικτή, κτηνώδης και τελετουργική δολοφονία εναντίον της Υπατίας σημαίνει το τέλος της αρχαιότητας, της λογικής, της αρμονίας του θαυμαστού, της ζωής και τον κατήφορο προς τον σκοταδισμό των Χριστού – Γιαχβέ. Η Υπατία, η κόρη του Θέωνος, ήταν ο πρώτος μάρτυρας του χριστιανικού μισογυνισμού που αργότερα μετατράπηκε σε φρενίτιδα με το κυνήγι των μαγισσών.
«Είναι η μόνη που ζει άθικτη και αιώνια,
ο Θάνατος διαλύει ακόμα και το σύμπαν
αλλά η Ομορφιά θαμπώνει με την φλόγα της.
Όλα ξαναγεννιούνται μαζί της
κι οι κόσμοι πάντα βρίσκονται κάτω από το άσπρο της πόδι.» Λεκόντ ντε Λιλ
Η Υπατία (370-415 ή 416 μ.κ.ε) ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός. Έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια όπου και δολοφονήθηκε από όχλο φανατικών χριστιανών υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπίσκοπου Κύριλλου. Ο αστεροειδής 238 Υπατία, που ανακαλύφθηκε το 1884, πήρε το όνομά του από την ιστορική και χαρισματική αυτή μορφή.
Κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, έλαβε, με τις φροντίδες του πατέρα της, πολύ καλή εκπαίδευση και ταξίδεψε στην Αθήνα και στην Ιταλία. Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας αλλά μαθήτευσε και κοντά στον Ιεροκλή. Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια, επικεφαλής της εκεί σχολής των Πλατωνιστών (400 μ.κ.ε.) δίδαξε φιλοσοφία και μαθηματικά και αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής, ενώ έκανε εκτενή και ουσιώδη σχόλια στα μαθηματικά έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου. Δυστυχώς παρότι η ίδια η Υπατία υπήρξε πολυγραφότατη κανένα από τα έργα της δεν σώζεται [με χριστιανική ευθύνη] κι έχουμε μόνο αναφορές για αυτά. Πολλοί
