1. Ο Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ ανέβηκε στον πατριαρχικό θρόνο δύο φορές. Την πρώτη φορά από το 1878 και έμεινε μέχρι το 1884. Την δεύτερη, από το 1901 μέχρι το 1912, που πέθανε. Ο ενθρονιστήριος λόγος του, κατά την δεύτερη πατριαρχεία, αποτέλεσε «την αφετηρία της περαιτέρω πανορθοδόξου και παγχριστιανικής κινητοποιήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μιά και έδωκε αφορμή για να συνταχθούν αι Εγκύκλιοι του 1902 και του 1904, που προέτειναν μια στενώτερη επαφή και συνεργασία των Ορθοδόξων και ετεροδόξων Εκκλησιών».
Στη Εγκύκλιό του της 12ης Ιουνίου 1902 ζητούσε από τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών να εξετασθούν τα εξής θέματα:
α. Οι μελλοντικές σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις δύο μεγάλες «αναδενδράδες» του Χριστιανισμού, τους Παπικούς και τους Προτεστάντες.
β. Οι σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Παλαιοκαθολικούς.
γ. Η ανάγκη διαμορφώσεως κοινής στάσεως στο ημερολογιακό ζήτημα.
Ο Ιωακείμ ήταν μασόνος! Πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη Μασονία και στον Οικουμενισμό, μέχρι την «πρώτη φάση», που είδαμε πιο πάνω. Έκανε δηλ. δύο βήματα προς την Ορθοδοξία κι΄ ένα προς την προδοσία. Αυτό, ήταν αρκετό για τότε.
Στη Εγκύκλιό του της 12ης Ιουνίου 1902 ζητούσε από τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών να εξετασθούν τα εξής θέματα:
α. Οι μελλοντικές σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις δύο μεγάλες «αναδενδράδες» του Χριστιανισμού, τους Παπικούς και τους Προτεστάντες.
β. Οι σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Παλαιοκαθολικούς.
γ. Η ανάγκη διαμορφώσεως κοινής στάσεως στο ημερολογιακό ζήτημα.
Ο Ιωακείμ ήταν μασόνος! Πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη Μασονία και στον Οικουμενισμό, μέχρι την «πρώτη φάση», που είδαμε πιο πάνω. Έκανε δηλ. δύο βήματα προς την Ορθοδοξία κι΄ ένα προς την προδοσία. Αυτό, ήταν αρκετό για τότε.