Συμβουλές του Πυθαγόρα προς τους γονείς για την σωστή ανάπτυξη των παιδιών.

''Για όσα μάλιστα αφορούν την γέννηση,λέγεται ότι υποστήριζαν τα εξής:Γενικά,θεωρούσαν ότι οι άνθρωποι πρέπει να προφυλάσσονται από αυτό που ονομάζεται ''πρόωρο'',(διότι ούτε τα άγουρα φυτά,ούτε τα πρόωρα ανεπτυγμένα ζώα παράγουν καλό καρπό),αλλά πρέπει να μεσολαβεί κάποιο χρονικό διάστημα πριν από την καρποφορία,ώστε τα σπέρματα και οι καρποί να γίνονται από γερά και απολύτως ολοκληρωμένα σώματα.


Πρέπει λοιπόν τα μικρά αγόρια και τα παρθένα κορίτσια να ανατρέφονται με πόνους και ασκήσεις και με την κατάλληλη υπομονή,και να δέχονται την αρμόζουσα τροφή για μια φιλόπονη,σώφρονα και υπομονετική ζωή.Στον ανθρώπινο βίο υπάρχουν πολλά άλλα παρόμοια,που θα ήταν καλύτερο να γίνουν γνωστά σε ώριμη ηλικία.Ένα από αυτά είναι και ο αναγκαίος χαρακτήρας των σαρκικών ηδονών.

Το μικρό αγόρι πρέπει να ανατρέφεται με τέτοιον τρόπο,ώστε να μην αναζητά κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια συνεύρεση.Και όταν φθάσει σε αυτήν την ηλικία,σπάνια πρέπει να επιζητεί τις σαρκικές ηδονές.Αυτό μάλιστα πρέπει να συμβαίνει,όταν η ευεξία του σώματος θεωρείται τίμια και καλή.Διότι βέβαια η έλλειψη αυτοκυριαρχίας και η ευεξία δεν συνυπάρχουν στον ίδιο άνθρωπο.Λέγεται επίσης ότι οι Πυθαγόρειοι επαινούσαν και όσους από τους προυπάρχοντες νόμους των Ελληνικών πόλεων απαγόρευαν τις συνουσίες με την μητέρα,την κόρη και την αδελφή,είτε στον ναό,είτε σε δημόσιο χώρο.Διότι είναι καλό και συμφέρον να υπάρχουν όσο το δυνατό περισσότερα εμπόδια για αυτήν την πράξη.Θεωρούσαν μάλιστα,όπως φαίνεται,ότι πρέπει να περισταλούν οι παρα φύση γεννητικές λειτουργίες,καθώς και αυτές που γίνονται με ακόλαστο τρόπο,και να παραμείνουν όσες γίνονται με σωφροσύνη και νομιμότητα,όσες δηλαδή στοχεύουν στην τεκνοποιία.

Και ακόμη θεωρούσαν,ότι όσοι κάνουν παιδιά πρέπει να λαμβάνουν ιδιαίτερη πρόνοια για τους μελλοντικούς απόγονους.Η πρώτη λοιπόν και μέγιστη πρόνοια είναι ο καθένας να παρέχει τον εαυτό του,για να γεννηθούν παιδιά,αφού έχει ήδη ζήσει και συνεχίζει να ζεί με σωφροσύνη και υγιεινά,χωρίς να χορταίνει με τροφές παράκαιρα,χωρίς να τρέφεται με τροφές που καθιστούν χειρότερες τις σωματικές έξεις,αλλά πάνω από όλα χωρίς να έρχεται σε κατάσταση μέθης.
Διότι θεωρούσαν ότι τα μοχθηρά σπέρματα προκύπτουν από φαύλους,δυσαρμονικούς και ταραχώδεις χαρακτήρες.

Γενικά θεωρούσαν ότι κάποιος που πρόκειται να δώσει ζωή και να οδηγήσει κάποιον στην γέννηση και στην ύπαρξη,δεν πρέπει καθόλου να είναι οκνηρός και απερίσκεπτος,χωρίς να προνοήσει με κάθε επιμέλεια για αυτόν που θα γεννηθεί.Έτσι,ο ερχομός των νεογνών στην ύπαρξη και στην ζωή θα είναι όσο το δυνατό πιό ευχάριστος.Εξάλλου και εκείνοι που αγαπούν τους σκύλους φροντίζουν με κάθε δυνατή επιμέλεια για την γέννησή τους,ώστε τα καλά κουτάβια να γεννηθούν από τα σκυλιά που πρέπει,όταν πρέπει και όπως πρέπει.

Με παρόμοιο τρόπο λειτουργούν και αυτοί που αγαπούν τα πτηνά(είναι μάλιστα φανερό ότι και οι υπόλοιποι που ασχολούνται με τις ράτσες των ζώων,κάνουν κάθε προσπάθεια για να μην γίνονται γεννήσεις κατά τύχη).Οι άνθρωποι,ωστόσο,δεν κάνουν καμιά ανάλογη σκέψη για τους δικούς τους απογόνους,αλλά γενούν συμπτωματικά και τυχαία τα παιδιά τους,αδιαφορώντας με κάθε τρόπο,και στη συνέχεια τα ανατρέφουν και τα εκπαιδεύουν με υπερβολική ολιγωρία.Αυτή είναι λοιπόν η σημαντικότερη και η σαφέστερη αιτία της κακίας και της φαυλότητας των περισσοτέρων ανθρώπων.Διότι η τεκνοποιία γίνεται από τους περισσότερους με τρόπο αγελαίο και τυχαίο.Τέτοια ήταν τα παραγγέλματα και οι ενασχολήσεις εκείνων των ανδρών,που με λόγια και με έργα ασκούνταν στην σωφροσύνη,αφού είχαν παραλάβει τα παραγγέλματα,σαν να ήταν χρησμοί του Πύθιου Απόλλωνος,από τον Πυθαγόρα.''
Απόσπασμα από το έργο του Ιαμβλίχου''περι του Πυθαγορικού βίου''
ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΑΚΗ