Όπως φαντάζομαι έχετε αντιληφθεί ζούμε μέσα σε αντιφατικές συνθήκες αποφάσεων αλλά και σύγχρονων απαιτήσεων Ζωής , που μάλιστα έχουν οδηγήσει ακόμη και την μερική κριτική και αναθεώρηση όρων όπως η Αειφόρος ή Βιώσιμη Ανάπτυξη.
Το μόνο ίσως που μπορεί να μας δώσει προοπτικές εξόδου από τα αδιέξοδα είναι η ελευθερία και εξατομίκευση ως προς την έκφραση απόψεων και σκέψεων, αλλά από την άλλη μεριά η συγκριτική θεώρηση της "μικρότερης ζημίας ως βέλτιστης επιλογής" όταν προκύπτουν περιπτώσεις με αντικρουόμενες θέσεις.
Στην περίπτωση των Α.Π.Ε. ως συστημάτων που με ελαχιστοποιημένη την επέμβαση στον Περιβάλλοντα φυσικό χώρο κάθε τοπικής οικιστικής και περιφερειακά αυτής ενότητας, μας παρέχουν ενεργειακή απόδοση χωρίς καμία εκπομπή αερίων - υγρών και στερεών Ρύπων (όπως έχουν αποφανθεί ήδη πλήθος Πανεπιστημιακών και Εργαστηριακών Ερευνών)και δεν παράγουν επίσης ακτινοβολίες έχουμε να διερωτηθούμε για το εξής δίλημμα :
- Προτιμητέα είναι η χρήση Α.Π.Ε. (Αιολικών Πάρκων μικρής / μέσης κλίμακας και Φωτοβολταϊκών - Υδραντλητικών - Γεωθερμικών) που αξιοποιούν ανεξάντλητες πηγές που απλόχερα η φύση μας παρέχει , δίνοντας και η ίδια το παράδειγμα-έναυσμα (χρήση της φωτοβολίας στην φωτοσύνθεση και του ήλιου και του ανέμου ταυτόχρονα για την όποια αναπαραγωγή ζωικών και φυτικών οργανισμών) ή μήπως η χωροθέτηση θερμικών μονάδων (ορυκτών ή υγρών καυσίμων έστω και σε συνδυασμό με το επίσης εξαντλήσιμο
Φυσικό Αέριο) με σαφώς αυξημένους όλους τους Ρύπους, απλά συγκεντρωμένους σε λίγες χωρικές θέσεις που και πάλι τα Μεγάλα Οικονομικά Συμφέροντα αποφασίζουν και χωροθετούν, ξεπερνώντας πολλές φορές σύννομες και περιοριστικές Διαδικασίες?
- Πόσο μεγαλύτερη ζημιά μπορούν να κάνουν 10 - 30 Ανεμογεννήτριες σε ένα ορεινό τοπίο - μια κορυφογραμμή- που μετά την εγκατάσταση και λειτουργία τους θα χρειαστούν μόνο 1-2 επισκέψεις ολιγομελών συνεργείων συντήρησης με 1-2 οχήματα ανά έτος, και όχι η στήριξη και εξάπλωση γιγαντιαίων πυλώνων ή και μικρότερων δικτύων διανομής ηλεκτρισμού από κεντρικότερα τοποθετημένες Μεγα-Μονάδες της ΔΕΗ ή και πρόσφατα των μεγάλων Ενεργειακών Καρτέλ - Πολυεθνικών ?
Συμφωνώ πάντως στο σκέλος της σοβαρής και εμπεριστατωμένης Μελέτης Σκοπιμότητας και Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, για την αποφυγή τραγικών παραδειγμάτων όπως η Μεγαλόπολη - η Κοζάνη - το Λαύριο κ.αλ. Η Ενέργεια θα πρέπει να παράγεται και να διατίθεται μέσα σε συγκεκριμένους Κύκλους Εδαφικής Κάλυψης , ανά Περιφέρεια ή Νομαρχιακές Ενοποιήσεις, ώστε και εργασία να προσφέρει στο τοπικό δυναμικό και να μην μεταφέρεται με Υπερ-Δίκτυα σε μεγάλες αποστάσεις και οι Μονάδες Παραγωγής να έχουν λογικό - μέσο μέγεθος και να μην συνιστούν δεσμευτικό για μια Τοπική Κοινωνία βλαπτικό συνδυασμό ώστε άλλες περιοχές (άγνωστο με τι κριτήρια επιλογής) να "φορτωθούν τις υποχρεώσεις" που σε όλους μας γεννούν οι καθημερινές Ενεργειακές απαιτήσεις του καταναλωτικού τρόπου Ζωής που - κακά τα ψέματα- έχουμε στην πλειοψηφία επιλέξει να ζούμε.
Όλα αυτά οφείλουμε να συζητήσουμε ανοικτά και αν συμφωνήσουμε, αν και πρέπει να προηγηθεί σωστή και όχι επιτηδευμένη ενημέρωση και Εκπαίδευση -από τα πρώτα παιδικά θρανία του Δημοτικού Σχολείου. Πάντως και έως σήμερα, εγω προσωπικά έχω παρακολουθήσει απο το 1991 άνω των 50 σχετικών Ημερίδων - Εκθέσεων και Συνεδρίων, με μελαγχολική διαπίστωση ότι συνευρισκόμαστε "οι ίδιοι και οι ίδιοι" συνεχώς !!!! Και μετά από όλα αυτά παραμένω άνεργος σχεδόν συνέχεια από το 2004 !!!
Καλή συνέχεια σε αγώνες και μαζικές διαδικασίες που θα μας οδηγήσουν στο βέλτιστο και πιό αντιπροσωπευτικό για τους περισσότερους αποτέλεσμα.
ΦΡΑΝ. ΚΑΛ. - Αρχιτέκτων μηχαν. ειδικ. Βιοκλιματική & Εφαρμογές Α.Π.Ε. στα κτίρια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χωρις τα τραγικά όπως λετε παραδείγματα της μεγαλόπολης ,της κοζάνης και του λαυρίου δεν θα είχατε υπολογσιτή για να γράψετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μην είστε τόσο σίγυρος ούτε για την οικονομικότητα, ούτε για την "βιωσιμότητα" και την "περιβαλλοντιή ασφάλεια" των ΑΠΕ.
Βέβαια για σας είναι η δουλειά σας καλά κάνετε και το λέτε, όμως υπάρχει και η δουλειά των άλλων..
Και στο τέλος υπάρχει η ουσία.. που βρίσκεται πάντα ανάμεσα..