ΔΙΑΣ – ΖΕΥΣ
Το όνομά του είναι διττό, όπου το Δίας δηλώνει την αιτίαν <<διά>> της οποίας έγιναν τα πάντα που είναι η πατρική του αγαθότητα, ενώ το Ζεύς την<< ζωογονία>> των πραγμάτων που τις πρώτες αιτίες τους μέσα στο σύμπαν ο δημιουργός συμπεριέλαβε εκ των προτέρων κατά τρόπο ενιαίο. (Πρόκλου Κρατύλος 101,20)
Ο Δίας έλαβε την πιο υψηλή βαθμίδα της Δημιουργικής τριάδας, κατευθύνοντας από ψηλά από την περιοχή του νου, τις ψυχές και τα σώματα<<φροντίζοντας τα πάντα>>. Αναφερόμαστε στο απόσπασμα του Φαίδρου:
<<Ο Ζεύς μέγας ηγεμών εις τον Ουρανόν, διευθύνων πτερωτόν άρμα, πρώτος πορεύεται κανονίζων τα πάντα και φροντίζων δι’αυτά. Τον ακολουθεί στρατιά θεών και δαιμόνων διηρημένη εις ένδεκα τάγματα, διότι μόνον η θεά Εστία παραμένει μέσα εις τον οίκον των αθανάτων. Οι άλλοι δε από τους δώδεκα θεούς, όσοι είναι ταγμένοι άρχοντες των άλλων ταγμάτων προηγούνται κατά την ορισθείσα σειρά.>> (Φαίδρος 246e-247).
O Δίας αφού κλήρωσε το ενιαίο κράτος της σύνολης δημιουργικής σειράς και αφού έδωσε υπόσταση σε όλα τα αφανή και τα εμφανή, νοητικός ο ίδιος κατά την τάξη, προάγοντας όμως τις μορφές των όντων και τα γένη στον αισθητό κόσμο, πλήρης από τους υπέρ αυτόν θεούς και παραχωρώντας ο ίδιος σε όλους τους ενδοκοσμικούς που προέρχονται από αυτόν, την πορεία προς το είναι. Για τούτο και ο Ορφέας παραδίδει ότι αυτός δημιούργησε σύμπασα την ουράνια γενιά και έφτιαξε τον ήλιο, την σελήνη και τους άλλους αστρικούς θεούς κι ότι επίσης δημιούργησε τα στοιχεία της υποσελήνιας περιοχής και διευθέτησε τα είδη, τα οποία προηγουμένως βρίσκονταν σε αταξία. Έδωσε υπόσταση σε θεολογικές γεναολογίες, σε όλο τον κόσμο, εξαρτημένες από εκείνον και θέσπισε για όλους τους ενδοκοσμικούς θεούς τις κατά την αξία τους παροχές από την πρόνοια του σύμπαντος. (Πρόκλος εις τον Κρατύλον &99στ.10-29)
Πώς όμως ο Ζεύς δημιούργησε όλα αυτά τα οποία αναφέραμε πιο πάνω;
Ο Ζεύς, όπως μας παραδίδει ο Ορφεύς, μπαίνει στο χρηστήριο της νυχτός και γεμίζει με όλες εκείνες τις θεϊκές νοήσεις για να ξεκινήσει την δημιουργία δηλαδή εμβάλει την νοητικήν για να ξεκινήσει την δημιουργικήν.
Μαία θεών υπάτη, Νύξ άμβροτε, πως τάδε; φράζε
Πως δει μ΄αθανάτων αρχήν κρατερόφρωνα θέσθαι;
Ω Μαία υπερτάτη των θεών, Νύχτα αθάνατη πως έχουν αυτά; λέγε
Πως πρέπει να τοποθετήσω (τακτοποιήσω) την γεναιόψυχον εξουσίαν των αθανάτων θεών;
(Ο Δίας ο οποίος περιέχει τα πάντα ενιαία και νοητικά με βάση τους χρησμούς της Νύχτας δίνει υπόσταση σε όλα τα εγκόσμια, στους θεούς και τα μέρη του σύμπαντος.)
Και ακούει παρ’αυτής
Αιθέρι πάντα πέριξ αφάτω λάβε τωδ’ενί μέσω ουρανώ
Και περί πάσης εξής αναδιδάσκεται της κοσμοποιϊας
Να περιλάβεις τα πάντα γύρω από τον άρρητον αιθέρα και εις το μέσον αυτού να βάλεις τον ουρανόν
Και στην συνέχεια ξαναδιδάσκεται την δημιουργίαν του κόσμου
Πως δε μοι έν τι τα πάντα έσται, και χωρίς έκαστον;
Πώς θα συμβεί να είναι εις εμέ τα πάντα ένα και καθένα χωριστά;
Αιθέρι πάντα πέριξ αφάτω λάβε τω δένί μέσσω ουρανόν, εν δε τε γαίαν απείριτον, εν δε θάλασσαν, εν δε τε τείρεα πάντα, τα τ’ουρανός εστεφάνωται.
Να περιβάλεις τα πάντα γύρω από τον ανεκλάλητον αιθέρα εις δε το μέσον του ενός να περιλάβεις τον ουρανόν και την απέραντον γην και την θάλασσαν και όλα τα άστρα και όσα ο ουρανός έχει περιλάβει
Και δη περί των άλλων απάντων υποθεμένη δημιουργημάτων επήνεγκεν
Και μάλιστα ,αφού και περί των άλλων δημιουργημάτων έθεσε την αρχήν (την βάσιν) προσέθεσε:
Αυτάρ επί δεσμόν κρατερόν επί πάσης τανύσσης, σειρήν χρυσείην εξ αιθέρος αρτήσαντα.
Σε αυτά επάνω όλα θα απλώσεις ισχυρόν δεσμόν αφού αναρτήσεις από τον αιθέρα χρυσό σχοινί. (Ορφικό αποσπ.122)
Ο δεσμός αφορά τα εγκόσμια, ο πιο κοντινός είναι αυτός που αποτελεί μίαν αναλογίαν, ο πιό τέλειος συνδέεται με τον νου και την ψυχήν. Γι αυτό και ο Τίμαιος (Πλάτων Τίμαιος 38 e) ονομάζει <<δεσμά>> τη μέσω της αναλογίας σύνδεση των στοιχείων και την ακατάλυτη ένωση από την ζωή. Ισχυρό και αδιάλυτο δεσμό που προέρχεται από την φύσιν από την ψυχήν και τον νου. Η χρυσή σειρά είναι Ομηρική ονομασία για τις θεϊκές βαθμίδες των εγκοσμίων θεών. Αφού έβαλε <<νου στην ψυχή και ψυχή στο σώμα>> δημιούργησε το σύμπαν και έδωσε υπόσταση στους νέους Θεούς από τους οποίους έχουν διευθετηθεί τα μέρη του σύμπαντος. (Πρόκλου Τίμαιος 314,30)
Ο Δίας λοιπόν είναι:
Νους ανεπίδεκτος μεθέξεως και τέλειος και πληροί τα πάντα με όλα τα αγαθά και κυρίως με την ζωή…… (Πρόκλου Κρατύλος 99, 70-100)
Φυσικά για τον Ύψιστο Θεόν θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλές σελίδες όμως προσπαθήσαμε μέσα σε λίγες γραμμές να περιγράψουμε την ουσία των ενεργειών του.
ΜΕΛΙΡΡΥΤΗ-ΣΕΜΕΛΗ ΝΤΙΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου