Οι εβδομήντα δύο (ΟΒ΄) μεταφραστές της Π. Διαθήκης διέπραξαν μία ύπουλη, μόνιμη και σκόπιμη πλαστογράφηση του κειμένου της. Η πλαστογράφηση βρίσκεται στη λανθασμένη μετάφραση της υποτιθέμενης «προφητείας» του Ησαΐα, που βρίσκεται στο ομώνυμο βιβλίο (Ζ΄14). Η απάτη αυτή είχε καταστροφικές και μοιραίες συνέπειες για το χριστιανισμό και την ανθρωπότητα. Το ιερατείο που κατασκεύασε το «ευαγγέλιo του Ματθαίου» είχε στα χέρια του τη λανθασμένη αυτή μετάφραση των «εβδομήκοντα», του βιβλίου του Ησαΐα, όπου ιστορείται ο μύθος της Μαριάμ, η οποία συναντάει τον άγγελο Γαβριήλ. Διαβάζουμε λοιπόν στον πλαστογραφημένο Ησαΐα (Ζ΄14): «Δείτε, η Παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει γιο και θα καλέσει το όνομά του Εμμανουήλ». Το ίδιο γράφεται και στο Ματθαίο: «Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Α΄23). Οι δε νεοφώτιστοι μεταφραστές στα νεοελληνικά μεταφράζουν: «Ιδού η παρθένος, που δεν εγνώρισε άνδρα, θα συλλάβει και θα γεννήσει υιόν και όσοι θα πιστεύουν εις αυτόν, θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ». (Καινή διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας. Υπό Παν. Τρεμπέλα. 1974).
Όμως το πραγματικό εβραϊκό κείμενο του Ησαΐα γράφει: «Hinneh ha-almah harah ve-yeldeth ben vekarath shem-o immanuel», το oποίο λανθασμένα μεταφράστηκε από τους παραπάνω μεταφραστές: Η εβραϊκή λέξη ha-almah σημαίνει απλά τη νεαρή γυναίκα. H λέξη harah είναι ο εβραϊκός παρελθοντικός τύπος, που σημαίνει «συνέλαβε», ο οποίος στα Ελληνικά αντιπροσωπεύει μια παρελθούσα και ολοκληρωμένη πράξη. Η ορθή μετάφραση των στίχων αυτών είναι: «Δείτε, η νεαρή γυναίκα έχει συλλάβει και θα γεννήσει γιο και θα καλέσει το όνομά του Εμμανουήλ»
Όπως είπαμε, almah σημαίνει απλώς τη νεαρή γυναίκα που βρίσκεται σε ηλικία γάμου παντρεμένη ή όχι, παρθένα ή όχι, με ευρεία γενική έννοια, όπως η αρχαία ελληνική λέξη «παρθένος», που δεν αναφέρεται στην παρθενία, που στα Εβραϊκά εκφράζεται με τη λέξη bethulah. Ο Λατίνος «άγιος» Ιερώνυμος λανθασμένα (και σκόπιμα) χρησιμοποίησε τη λατινική λέξη virgo. Αυτοί που γνώριζαν την εβραϊκή γλώσσα προειδοποίησαν για το κρίσιμο αυτό λάθος, όμως η εκκλησία απέφυγε να το διορθώσει και για 15 αιώνες επιμένει σ' αυτό.
Τόσο έντονη ήταν η κριτική που ασκούσαν τότε οι γνωρίζοντες, ώστε ο Ιερώνυμος αναγκάστηκε να γράψει ένα βιβλίο της ιστορίας της πατρότητας του Aγίου Πνεύματος: «Διότι πoιος την εποχή εκείνη θα πίστευε στα λόγια της παρθένου, πως συνέλαβε από το Άγιο Πνεύμα και πως ο άγγελος Γαβριήλ ήλθε να αναγγείλει την πρόθεση του Θεού; Δε θα εξέφραζαν όλοι τη γνώμη πως την θεωρούν διεφθαρμένη; Διότι σήμερα, που ολόκληρος ο κόσμος ενστερνίστηκε την πίστη, οι Εβραίοι ισχυρίζονται πώς, όταν ο Ησαΐας λέει: «Δείτε η παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει γιο», η εβραϊκή λέξη μιλά για νεαρή γυναίκα, όχι για μια παρθένα, δηλ. πως η λέξη είναι almah και όχι bethulah.» (Ιερωνύμου, «Η διαρκής παρθενία της ευλογημένης Μαρίας» Ι, 336).
Ο ελληνομαθής λοιπόν «πατέρας της εκκλησίας», που τοποθέτησε την «παρθενική γέννηση» στο χειρόγραφο του «Ματθαίου», χρησιμοποίησε τη λανθασμένη μετάφραση των Ο΄ του Ησαΐα, Ζ΄14, που ο Λατίνος χριστιανός Ιερώνυμος σκόπιμα χρησιμοποίησε και αυτός, ως ένα «ευσεβές ψέμα για τη δόξα του Θεού». Έτσι δεν έχουμε μία απροσδιόριστη παρθένο που 750 χρόνια μετά «θα συλλάβει και θα γεννήσει» ένα γιο που θα ονομάσει «Εμμανουήλ», αλλά τη γνωστή και συγκεκριμένη νέα γυναίκα, τη Μαριάμ, παντρεμένη η ανύπαντρη, όχι όμως «παρθένα», που ήταν ήδη έγκυος και που θα γεννούσε ένα παιδί που θα ονόμαζε Εμμανουήλ, σαν ένα σημάδι που ο «Κύριος» θα δώσει στο βασιλιά της Ιερουσαλήμ Άχαζ, ότι στον πόλεμο με το βασίλειο της Συρίας θα νικήσει και το οποίο έχει ολοκληρωτικά πλαστογραφηθεί, όπως αποδεικνύεται από το «Β΄ Παραλειπομένων», ΚΗ.
Το αλάθητο όμως του Πάπα δήλωσε πως «δε θα είναι ποτέ νόμιμο να θεωρήσουμε, πως οι Ιερές Γραφές θα μπορούσαν να κάνουν λάθος» (Πάπας Λέων ΧΙΙΙ, «Encyc. Provid. Deus», CE, ii, 543). Είναι προφανές λοιπόν και έχει αποδειχθεί, πιστεύω, η αναξιοπιστία του «Ματθαίου» και των «πατέρων της εκκλησίας», οι οποίοι πλαστογράφησαν το κείμενο του Ησαΐα, για να δημιουργήσουν την προφητεία της «παρθενογένεσης του Ιησού». Έτσι επέμειναν να διατηρήσουν το ψέμα αυτό στη βίβλο ως τη βάση μιας ψεύτικης θεολογίας που έφθασε μέχρι τις μέρες μας, Η Εκκλησία γνωρίζει καλά το ψέμα αυτό, αλλά προστατεύει την «παρθενογένεση» με τις γνωστές συνέπειες. Δεν είναι, βέβαια, αυτό το μοναδικό ψέμα. Απ' την αρχή ως το τέλος της ένα τεράστιο ψέμα είναι, που το χάφτουν οι αφελείς του κόσμου, «νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΑΜΗΝ»
Πηγές: Γ. Γρηγορομιχελάκης: «Το βιβλίο που η εκκλησία σου δε θέλει να διαβάσεις» Εκδόσεις «Δαδούχος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου