ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ!!

Δεν υπάρχουν αρχαιολογικά στοιχεία του Ιησού. Επιπλέον, δεν υπάρχουν γραπτές αποδείξεις για τον Ιησού. Ακόμη και οι συγγραφείς της χριστιανικής «καινής διαθήκης» έζησαν δεκαετίες μετά τον θάνατό του. Ο Παύλος, ο πρώτος συγγραφέας, ο Άς επίσης μένει ρητά ότι δεν είδε ποτέ τον Ιησού, αλλά ισχυρίζεται ότι τον είδε αφού πέθανε στο πνεύμα.

Η χριστιανική διαθήκη μιλάει για πολλά θαύματα που έκανε ο Ιησούς, οι πολλοί οπαδοί του, και η ιστορία του πάθους που μιλάει για το πώς τον γνώριζαν ακόμη και οι Εβραίοι που δεν τον ακολούθησαν, ποιοι ήταν οι ακόλουθοί του και ακόμη και ο Ρωμαίος Κυβερνήτης της Ιουδαίας, Πόντιος Πιλάτος ( που σταύρωσε χιλιάδες άλλους Εβραίους και ήταν τόσο αδίστακτος που ήσασταν οι Ρωμαίοι Στη συνέχεια τον

απέλυσαν από τη δουλειά του επειδή ήταν πολύ σκληρός- Σύμφωνα με πραγματικά έγγραφα που έχουμε από τη Ρώμη και την Ιουδαία ήταν το όνομα Ιησούς δεν αναφέρεται ποτέ) φοβήθηκε να σκοτώστε τον, γιατί φοβόταν τη δύναμή του, γι' αυτό άκουσε και γι' αυτόν.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης ήταν πολύ προκατειλημμένοι, επειδή φυσικά ήταν πολύ προκατειλημμένοι, είναι ένα θρησκευτικό κείμενο προς έπαινο του σωτήρα τους ιστορίες για τον σωτήρα τους και δεν υπάρχει τρόπος να το τεκμηριώσετε ως απόδειξη, ειδικά υπό το φως των παραπάνω ανέφερε το γεγονός ότι γράφτηκε χρόνια αφότου υποτίθεται ότι συνέβησαν αυτά τα γεγονότα. Αυτό ήταν απλώς ένα μέσο που δεν μπορεί να λάβει τη χριστιανική διαθήκη σε απόδειξη. Το πρόβλημα είναι ότι εάν η χριστιανική διαθήκη είναι αληθινή, τότε γιατί δεν γράφτηκαν ιστορίες για τον Ιησού είτε από Ρωμαίο είτε από Εβραίο ή ακόμα και από κάποιον άλλο που ζει στην περιοχή που τον γνώρισε;

Γιατί να μην υπάρχει τίποτα γραμμένο από οποιονδήποτε από τους Εβραίους Οπαδούς του ή τους Εβραίους εναντιούμενους του; Εξάλλου, τότε γράφτηκαν εβραϊκές βιογραφίες, καθώς και εβραϊκές λαογραφίες και ιστορίες, καθώς και η εβραϊκή Βίβλος, συμπεριλαμβανομένων των κυλίνδρων της νεκρής θάλασσας που έχουν χρονολογηθεί από άνθρακα εκείνη την εποχή. Ακόμη και εξέχοντες Ιστορικοί, όπως ο Πόλεμος των Εβραίων του Ιώσηπου, που είναι Χιλιάδες σελίδες, δεν κάνουν ούτε μια αναφορά στον Ιησού! Στην πραγματικότητα, υπάρχει 1 μικρή αναφορά στον Ιησού σε ένα πολύ περίεργο μέρος όπου η πρόταση δεν ρέει, σε ορισμένες προσθήκες, και αυτό έχει αποδειχθεί ότι αυτή η προσθήκη ανήκε σε χριστιανικό μοναστήρι και προστέθηκε χρόνια αργότερα από έναν μοναχό, ο οποίος ήταν συγκεκριμένα Λόγω της έλλειψης οποιασδήποτε γραπτής απόδειξης για τον Ιησού, προσπάθησε ψεύτικα αδέξια να εισαγάγει τον Ιησού στο ιστορικό αρχείο.

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη περισσότερα προβλήματα, για παράδειγμα Οι Εβραίοι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, που έχουν λόγους να γράψουν για τον Ιησού τουλάχιστον προφορικά για να μιλήσουν γι 'αυτόν, Ωστόσο ο Εβραίος Προφορικός Νόμος (που περιέχει βιογραφίες) που αργότερα κυκλοφόρησε ως Ταλμούδ, Ποτέ αναφέρει τον Ιησού, ούτε μια φορά! Σίγουρα, το Ταλμούδ μιλάει για μερικούς ανθρώπους με το όνομα Ιησούς, αλλά σαφώς κανείς δεν κατονομάζει τον Ιησού που τον έβαλαν σε Σταυρό ή τον σκότωσαν για αίρεση.

Τώρα, το Ταλμούδ πράγματι μιλάει για κάποιον ονόματι Ιησούς που έφυγε και ξεκίνησε τη δική του θρησκεία, αφού μαζί με τον Ραβίνο του πήγαν στην Αίγυπτο για να γλιτώσουν από τις διωγμούς των Ραβίνων των Ελλήνων Σελουκίνων στο Ισραήλ. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο Ιησούς έζησε γύρω στο 100 π.Χ., επομένως δεν είναι ο Ιησούς εσείς (ή σχεδόν οποιοσδήποτε, εκτός κι αν διαβάσει το Ταλμούδ για τον οποίο γνωρίζει). Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι Χριστιανοί λογοκρίνουν το Ταλμούδ μερικές εκατοντάδες χρόνια αφότου γράφτηκε, έκαψαν τόσα κιβώτια χειρόγραφων Τόμων Ταλμούδ, μετά από ισχυρισμό ενός Εβραίο προσηλυτισμένου σε Επίσκοπο στη Γαλλία, ότι οι Εβραίοι δεν δέχονται τον Ιησού λόγω του Ταλμούδ, και από τότε οι Εβραίοι έπρεπε επίσης να αυτοαισθανθούν, έτσι ώστε όποιος έχει όνομα παρόμοιο με τον Ιησού, Ή ακουγόταν σαν να ήταν ο Ιησούς, αφαιρέθηκε από το Ταλμούδ. (Τόμοι του εβραϊκού Ταλμούδ που βρέθηκαν στην Υεμένη Τα τελευταία 200 χρόνια που έχουν προστεθεί το αρχικό κείμενο πηγαίνουν σε αυτήν την πλευρά του Ταλμούδ, αλλά δεν υπάρχει ακόμα κανείς που να μπορεί να είναι ο Ιησούς)

Η ουσία είναι ότι έχω μελετήσει αυτό το θέμα για πολύ καιρό και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς που λάτρευαν οι Χριστιανοί δεν υπήρξε ποτέ.. Πιστεύω με βάση άλλες πηγές που λένε κάτι παρόμοιο με το Ταλμούδ AKA ότι υπήρχε ένας Ιησούς που υπήρχε γύρω στο έτος 100 π.Χ., ότι πιθανώς υπήρχε ένας Ιησούς από τη Ναζαρέτ (η Χριστιανική Καινή Διαθήκη κάνει μεγάλους κόπους για να τοποθετήσει τον Ιησού στη Ναζαρέτ και την Αίγυπτο) που ξεκίνησε μια ριζοσπαστική εβραϊκή αίρεση, και σχεδόν 2 αιώνες αργότερα, ένας τύπος ονόματι Σαούλ ήθελε να γίνει ο Αρχηγός μιας Θρησκείας, συνδέθηκε λοιπόν με αυτή τη μικρή παλιά λατρεία και την έχτισε ισχυριζόμενος ότι του εμφανίστηκε το πνεύμα του Ιησού, δεν φαινόταν να κερδίσει κανέναν προσήλυτο με αυτόν τον τρόπο και έτσι άλλαξε το όνομά του σε Ρωμαίος Παύλος , προσηλωμένος στους Εθνικούς, τους είπε, σε αντίθεση με τον Ιουδαϊσμό, που είχε εκατοντάδες χιλιάδες προσήλυτους, δεν χρειάζεστε Περιτομή (θεωρείται ως ακρωτηριασμός του σώματος και θεωρείται πολύ αρνητικά από τον ρωμαϊκό κόσμο) και έτσι απογειώθηκε.

 δεν έχουμε καλές αποδείξεις για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, ο οποίος είναι γνωστός μόνο μέσω των ευαγγελίων, αν και ο απόστολος Παύλος αναφέρει έναν Ιησού και παραπονιέται ακόμη και για αντιπάλους που «κηρύττουν έναν άλλο Ιησού» (Β Κορινθίους 11:4). Πολλοί ιστορικοί εργάζονται με βάση το ότι αν γράφεται για κάποιον άνθρωπο της αρχαιότητας μέσα σε λίγες δεκαετίες από τον θάνατό του, τότε είναι καλύτερο να πιστέψουμε ότι πιθανότατα υπήρχε, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία. Αυτή η προοπτική υποθέτει ότι ο Ιησούς ήταν ιστορικό πρόσωπο, αλλά δεν υποθέτει ότι έπρεπε να έχει κάνει θαύματα ή να έχει αναστηθεί από τους νεκρούς.

Μερικοί ιστορικοί αναζητούν στοιχεία από πρώιμα χριστιανικά γραπτά για να διαπιστώσουν εάν: i) Ο Χριστιανισμός βασίστηκε σε έναν περιπλανώμενο κήρυκα που ονομαζόταν Ιησούς από τη Ναζαρέτ. ii) ήταν ένας σύνθετος χαρακτήρας βασισμένος σε άλλους Γαλιλαίους αντάρτες ή σεχταριστούς ηγέτες. ή iii) αρχικά λατρεύτηκε ως ουράνιος Υιός του Θεού στον ουρανό και μόνο στη συνέχεια, ίσως με το Ευαγγέλιο του Μάρκου, απεικονίστηκε να ζει εδώ στη γη. Μια απόδειξη για την τελευταία άποψη είναι από το εδάφιο Εβραίους 8:4:

Διότι, αν ήταν στη γη, δεν θα έπρεπε να είναι ιερέας, επειδή υπάρχουν ιερείς που προσφέρουν δώρα σύμφωνα με το νόμο.

Αυτή είναι μια συζήτηση και, λόγω αυτού, δεν μπορούμε να περιμένουμε πραγματικά μια πραγματική συναίνεση. Μερικές απόψεις:

Ο Rex Wyler λέει, στο The Jesus Sayings :

Μερικοί μελετητές αμφιβάλλουν ότι ο βιβλικός Ιησούς υπήρχε ως μια ενιαία, γνωστή ιστορική φιγούρα. Αυτή παραμένει μια μειοψηφική άποψη, αλλά δεν μπορεί να απορριφθεί ακαταμάχητα.

Ο Ρούντολφ Μπούλτμαν, που πολλοί αναγνωρίζουν ως ο πιο επιδραστικός θεολόγος στοχαστής του εικοστού αιώνα, πίστευε ότι οποιεσδήποτε περαιτέρω προσπάθειες να γνωρίσουμε τον ιστορικό Ιησού θα ήταν άχρηστες:

Νομίζω όντως ότι δεν μπορούμε πλέον να γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα σχετικά με τη ζωή και την προσωπικότητα του Ιησού, αφού οι πρώιμες χριστιανικές πηγές δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για κανένα από τα δύο, είναι επιπλέον αποσπασματικές και συχνά θρυλικές.

Ο Bart D. Ehrman είναι πεπεισμένος ότι ο Ιησούς ήταν ένα πραγματικό, ιστορικό πρόσωπο, αλλά λέει, στο The New Testament: A Historical Introduction to the Early Christian Writings :

Είναι δύσκολο να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τον Ιησού επειδή «οι αρχαιότερες αφηγήσεις για τον ιστορικό Ιησού, τα Χριστιανικά Ευαγγέλια, ποικίλλουν τόσο πολύ μεταξύ τους».

Ο Burton L. Mack πιστεύει ότι ο Χριστιανισμός προέκυψε από τον συγκρητισμό δύο ξεχωριστών κινημάτων που αποκαλεί λατρεία του Χριστού και κίνημα Ιησού. Για τον Μακ, η λατρεία του Χριστού λάτρευε έναν ουράνιο Χριστό, ενώ το κίνημα του Ιησού βασίστηκε σε έναν περιπλανώμενο κήρυκα. Η λατρεία του Χριστού έφερε θαύματα στη συνδυασμένη πίστη και το κίνημα του Ιησού έφερε έναν ιστορικό Ιησού.

Ο Richard Carrier πιθανώς ηγείται της τρέχουσας υπόθεσης για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ ως μη ιστορικό πρόσωπο.