Το μίσος της ΕΒΡΑΙΟρθοδοξίας κατά των νηπίων!!
Όπως γνωρίζουμε η ΕΒΡΑΙΟρθόδοξη θρησκεία «χτίστηκε» από ανέραστους και άγονους καλόγερους. Από ανθρώπους που μισούσαν το σώμα τους και τα σώματα των άλλων ανθρώπων με ιδιαίτερο μίσος στα σώματα των γυναικών. Ιδιαίτερα στα νήπια εκδηλώνουν ένα τόσο απύθμενο μίσος που φτάνει στα όρια της βλακείας.
Αυτή η ψυχική τους διαστροφή παρουσιάζεται σε όλο της το μεγαλείο κατά την «Τάξις προ του αγίου βαπτίσματος» όταν ο παπάς αφορίζει τα κοπάδια σατανάδων που υπάρχουν μέσα στην ψυχή του νηπίου. Δυστυχώς στην Ελλάδα του 21ο αιώνα υπάρχει ακόμα ο βαθύς μεσαίωνας σε όλο του μεγαλείο κατά την ώρα του νηπιοβαπτίσματος με την ανοχή όλων μας. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι θέμα θρησκευτικής αποβλάκωσης των ελλήνων.Μα ας παρακολουθήσουμε την «τάξις προ του αγίου βαπτίσματος» από την αρχή:
Κατά την είσοδο στον ναό ο ιερέας λύνει τη ζώνη του μέλλοντος να φωτιστεί και αφού τον γδύσει και του βγάλει τα υποδήματα του φοράει ένα χιτώνα χωρίς ζώνη. Ακολούθως τον γυρίζει προς την ανατολή και έχοντα τα χέρια του ελεύθερα, τον φυσάει τρις φορές στο πρόσωπο, τον σφραγίζει τρις φορές στο μέτωπο και το στήθος και στη συνέχεια αφού βάλει ο ιερέας το χέρι του στο κεφάλι του υποψήφιου χριστιανού του λέει την παρακάτω ευχή. «Επί ονόματί σου Κύριε ο Θεός της αληθείας ...;..» κλπ.
Όταν τελειώσει την ευχή συνεχίζει με τους παρακάτω τρεις αφορισμούς.
ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ Α
Σε διατάζει ο Κύριος Διάβολε αυτός που ήλθε στον κόσμο και έζησε μεταξύ των ανθρώπων για να καταργήσει την τυραννία σου..........αυτός που έλυσε με τον θάνατόν του τον θάνατο, δηλαδή εσένα τον διάβολο.
Σε ορκίζω κατά του θεού του δείξαντος το ξύλο της ζωής .....Σε
διατάζω και σε ορκίζω εις το όνομα εκείνου που περπάτησε στη
θάλασσα σα να ήταν ξηρά, που κυβερνάει τους ανέμους και με το βλέμμα του ξηραίνει αβύσσους η δε απειλή του λιώνει βουνά αναχώρησε από αυτό το πλάσμα .
Αυτός σε διατάζει μέσω εμού. Φοβήσου έξελθε μην επιστρέψεις και μην κρυφτείς μέσα του και μην το ξανασυναντήσεις ούτε νύκτα ούτε μέρα ούτε ώρα ούτε μεσημέρι αλλά πήγαινε εις τα τάρταρα έως την ημέρα της κρίσεως.
Φοβήσου τον Θεό τον καθήμενο επί τα Χερουβίμ και επιβλέπει αβύσσους. Τον Θεό που τρέμουν οι Άγγελοι ,Αρχάγγελοι, Θρόνοι, Κυριότητες, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, τα πολυόμματα Χερουβίμ, και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ.
Αυτόν που τρέμει ουρανός Γη και θάλασσα. Έξελθε από τον σφραγισθέντα καινούργιο στρατιώτη του Χριστού και Θεού μας. Σε ορκίζω στο όνομα εκείνου που ποιοί τους Αγγέλους του πνεύματα και τους λειτουργούς του φωτιά που καίει. Έξελθε και αναχώρησε από αυτό το πλάσμα εσύ και οι Άγγελοί σου. Δοξασμένο το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος τώρα και πάντοτε και εις τους αιώνας των αιώνων . Αμήν.
ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ Β
Ο Θεός ο Άγιος ο φοβερός και ένδοξος, ο ακατανόητος για τα έργα του και τη δύναμή του, ανεξερεύνητος και δυνατός. Αυτός που σε τιμώρησε διάβολε στην αιώνιο κόλαση, μέσω ημών των δούλων του θεού σε διατάζει, απομακρύνσου εσύ και όλη η παρέα σου, από τον νεοσφραγισμένο δούλου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και αληθινού Θεού μας.
Σε ορκίζω παμπόνηρο, ακάθαρτο και βρώμικο πνεύμα, εις το όνομα του Ιησού Χριστού, που έχει τον ουρανό και τη γη, αυτός που είπε στον κουφό και άλαλο δαίμονα, έξελθε από τον άνθρωπο, και μην ξαναενοχλήσεις αυτόν.
Αναχώρησε, και ας γνωρίσεις την τιποτένια δύναμή σου, που δεν έχει εξουσία ούτε στους χοίρους.
Θυμήσου εκείνον που ικανοποίησε την αίτησή σου να μπεις μέσα στο κοπάδι των χοίρων.
Φοβήσου τον Θεό, με την διαταγή του οποίου η γη στηρίζεται στα ύδατα, αυτόν που έκτισε τον ουρανό και έθεσε την άμμο θαλάσσης όριο.
Φοβήσου τον Θεό που αγγίζει τα όροι και καπνίζουνε ,που είναι ντυμένος φως αντί για ρούχα, που άπλωσε τον ουρανό σαν να ήταν δέρμα, .........που παίρνει το νερό από την θάλασσα και το χύνει σε όλη την γη. Έξελθε και αναχώρησε από του προς το άγιο φώτισμα ευτρεπιζομένου.
Σε ορκίζω κατά του σωτηρίου πάθους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και του τιμίου αυτού Σώματος και Αίματος , και κατά του δεύτερου και φοβερού ερχομού του. Θα έρθει, θα έρθει και δεν αργεί, και τότε εσένα και την παρέα σου θα σας στείλει στην γέενα του πυρός , θα σας παραδώσει στο αιώνιο σκοτάδι όπου τα σκουλήκια δεν κοιμούνται και η φωτιά δεν σβήνει. Ότι το κράτος του Χριστού κ.λ.π.
ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ Γ
Κύριε Σαβαώθ, ο θεός του Ισραήλ αυτός που γιατρεύει όλες τις αρρώστιες, επίβλεψε τον δούλο σου και κάνε να φύγουν από μέσα του όλα τα έργα του διαβόλου. Επιτίμησε τα ακάθαρτα πνεύματα, δίωξε αυτά και καθάρισε το έργο των χειρών σου, και με την μεγάλη σου δύναμη κάνε τον να συντρίψει κάτω από τα πόδια τον σατανά και χάρισε σ'; αυτόν νίκες εναντίων του. Με το δικό σου έλεος ας καταξιωθεί των επουρανίων Σου Μυστηρίων για να μπορεί αιώνια να δοξάζει τον Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Αμήν
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΣΕ ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΕ ΠΕΤΑΝΕ ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΘΕΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.
“Η έκθεσις βρέφους απετέλει κοινωνικόν θεσμόν παρά τοις αρχαίοις. Ο πατήρ. ο αρχηγός της οικογενείας, έχων δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των μελών αυτής, απεφάσιζε περί της τύχης του νεογνού. (α)
Εις τους προϊστορικούς ήδη χρόνους θεοί και ημίθεοι, μόλις γεννηθέντες, είχον εκτεθεί ή απορριφθεί υπό του πατρός: Ο Ζεύς, ο Ήφαιστος, ο Διόνυσος, ο Περσεύς, ο Ασκληπιός, ο Τήλεφος, η Αταλάντη, οι Αμφίων και Ζήθος. Θέματα δε τραγωδιών εγένοντο αι περιπέτειαι των εκθέτων Οιδίποδος και Ίωνος.
Οι νόμοι δεν απηγόρευον την παιδοκτονίαν, πολλάκις δε και επέβαλλον αυτήν. Εν Σπάρτη, αν το βρέφος εκρίνετο υπό των γερόντων της φυλής ως ασθενικόν, ερρίπτετο εις τους Αποθέτας. (1) Εν Αθήναις, το νεογνόν απετίθετο προ των ποδών του πατρός, αν δε ούτος το ανελάμβανεν εις τας αγκάλας του, τούτο εσήμαινεν ότι το ανεγνώριζεν ως τέκνον του και ήθελε να το αναθρέψη, άλλως το βρέφος εξετίθετο, συνήθως εντός χύτρας, εις τους δρόμους ή εις έρημον τόπον, φέρον ενίοτε διακριτικόν τι σπάργανον ή σημείον δια μέλλουσαν τυχόν αναγνώρισιν. (2)
Η πτωχεία του εδάφους και ο θεσμός της δουλείας αφ’ ετέρου, ο επιτρέπων την άμεσον και ολιγοδάπανον εξεύρεσιν εφήβων και ησκημένων εργατών συνετέλουν ώστε να θεωρείται πολυδάπανον βάρος η επί μακρά έτη ανατροφή και μόρφωσις υπερμέτρου αριθμού ελευθέρων πολιτών.
Άφευκτος θάνατος ήτο η μοίρα των ούτως εκτεθειμένων βρεφών, σπανίως δε αναφέρεται η περισυλλογή εκθέτου υπό πλουσίου τινός σκοπεύοντος να το αναθρέψει ως μέλλοντα δούλον και σπανιότερον να το υιοθετήσει.
Μοναδικόν παράδειγμα ελληνικής πολιτείας απαγορευσάσης δια νόμου την έκθεσιν παιδίων αναφέρει ο Αιλιανός (Ποικ. Ιστ. Β, 7) τας Θήβας, ιστορείται δε ότι βραδύτερον, περί το 185 π.Χ., Φίλιππος Ε’ ο Μακεδών εθέσπισεν όπως πάντες οι υπήκοοι αυτού παιδοποιώσι και ανατρέφωσι τα τέκνα των. (3)
Εν Ρώμη θεμιτή επίσης, υπό τινάς περιορισμούς, εθεωρείτο η υπό του πατρός έκθεσις των ιδίων τέκνων, (4) πρώτος δε ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος το 305, υπό την επίδρασιν των χριστιανικών διδαγμάτων, διέταξε την εκ του δημοσίου θησαυρού παροχήν τροφών και ενδυμάτων εις τους απόρους γονείς όπως μη εκθέτωσιν τα γεννώμενα τέκνα των. Αλλά ταχέως η μεγάλη αύτη δια το κράτος δαπάνη επήνεγκε την κατάργησιν του μέτρου, επετράπη δε αντιθέτως (329) η εκποίησις των αρτιγεννήτων βρεφών, εν περιπτώσει άκρας ενδείας των γονέων, και μόλις το 374 απηγορεύθη επί ποινή θανάτου η έκθεσις τέκνου, ήν διάταξιν περιέλαβε και ο Ιουστινιανός εν τη υπ’ αριθ. 153 Νεαρά.” (5)
----------------------------------
The History of the Decline and Fall of the Roman Empire E. Gibbon: βιβλίο 5, Τόμοι 1-8 Μετάφραση δική μου.
Σελ. 267
“Αλλά η έκθεση [εγκατάλειψη] των βρεφών ήταν η κυρίαρχη και επίμονη διαστροφή της αρχαιότητας: Καμιά φορά απαγορεύονταν, συχνά επιτρέπονταν και σχεδόν πάντα ασκούνταν ατιμώρητα [ακόμα] και από τα έθνη που ποτέ δεν υιοθέτησαν τις Ρωμαϊκές ιδέες περί [απόλυτης] πατρικής εξουσίας. (*) Και οι δραματικοί ποιητές που απευθύνονται στα ανθρώπινα αισθήματα [επί λέξει: στην ανθρώπινη καρδιά] περιγράφουν με αδιαφορία ένα δημοφιλές έθιμο που απαλύνονταν από κίνητρα οικονομίας και συμπόνιας. Αν ο πατέρας μπορούσε να υποτάξει τα [πατρικά] αισθήματά του, μπορούσε να αποφύγει, αν όχι την απαγόρευση, αλλά πάντως την τιμωρία των νόμων. Και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν βαμμένη με το αίμα των βρεφών, μέχρι που τέτοιοι φόνοι περιλήφθηκαν από τον Βαλεντινιανό και τους άλλους [χριστιανούς] αυτοκράτορες στο πνεύμα και το γράμμα του Κορνήλιου Νόμου.”
(*) Το νόημα της φράσης είναι πως η έκθεση βρεφών επιτρέπονταν ακόμα και στα έθνη όπου ο πατέρας ΔΕΝ είχε απόλυτη εξουσία ζωής και θανάτου στα μέλη της οικογένειας, όπως στην Ρώμη. Με άλλα λόγια σε έθνη πιο πολιτισμένα από τους Ρωμαίους... http://skourtdim.blogspot.com/2019/03/blog-post.html
«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών»,
Διαγραφήμε άλλα λόγια, μόνο οι μαλακες σαν καί εσένα πηγαίνουν στο παράδεισο
ΜΟΝΟΝ ΗΛΙΘΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΟΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΘΕΟΥΣ ΑΝΩΜΑΛΟΥΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΒΑΤΕΣ.
ΔιαγραφήΓκέι θεοί και θεϊκά τεκνά
Όπως συμβαίνει σε κάθε ισορροπημένη θρησκεία, ως επί γης, έτσι και εν ουρανώ: οι αρχαίοι θεοί και ημίθεοι είχαν ανάλογες ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Όχι μεταξύ τους, αλλά με ωραίους θνητούς. Συνήθως οι θεοί καλοπερνούσαν και οι θνητοί πλήρωναν τα σπασμένα.
Βουαλά το τοπ 11.
https://www.10percent.gr/periodiko/teyxos23/231-2008-08-15-14-00-01.html?fbclid=IwAR2sx6gV0HI54914p40Cw9_yaJwzw14h2Jd4ePy7jZ5UquJZe0eP67t_qS4