Το παρακάτω κείμενο, αντιγραμμένο από την εφημερίδα του Πατριαρχείου «Εκκλησιαστική αλήθεια», αναφέρεται στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 20 χρόνια από την αναρρίχηση στον αυτοκρατορικό θρόνο του σουλτάνου Απτούλ Χαμίτ.

«ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ

ΕΤΟΣ ΙΕ ΑΡΙΘ 25

ΕΝ ΚΩΝΣΤ/ΠΟΛΕΙ 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1895

Η Κ επετηρίς της εις τον θρόνον αναρρήσεως της Α. Α. μεγαλειότητος του Σουλτάν Απτούλ Χαμίτ Χαν του Β.»

«Χαίρετε και αγαλλιάσθε λαοί της αχανούς οθωμανικής αυτοκρατορίας! Χαίρε και συναγάλλου ορθόδοξον των Ρωμαίων έθνος! Ο καθήμενος επί του ενδόξου θρόνου των Οσμανιδών, ο μεγαλόφρων, ο μεγάθυμος και λαοφιλής Άναξ σου, ο μεγαλεπήβολος εν τη διακυβερνήσει της τιμαλφούς σταδιοδρομίας πάντων των υπό το φιλειρηνικόν και φιλόλαον σκήπτρον αυτού διαβιούντων λαών, ο ανεξάντλητος εν τη ευποιΐα και τη φιλανθρωπία άρχων και ηγεμών, ο θερμουργός μοχλός της προόδου και προαγωγής της χώρας εις τον εμπρέποντα του πολιτισμού βαθμόν, η Α. Α. Μ. (Αυτού Αυτοκρατορική Μεγαλειότης) ο Κραταιότατος και Γαληνότατος Μονάρχης Σουλτάν Απτούλ Χαμίτ Χαν ο Β άγει σήμερον την εικοστήν επετηρίδα της εις τον περίκλυτον αυτοκρατορικόν της των Οσμανιδών Θρόνον αισιωτάτης αυτού αναρρήσεως. Χαίρετε πάντες επί τω ευσημοτάτω τούτω γεγονότι, διότι «χάρμα ουκ αλλότριον ευτυχίη πατέρος», θνητού μεν τη φύση, αθανάτου δε τοις έργοις και τοις φιλανθρώποις αισθήμασιν αυτού γενομένου.

Πανηγύρισον πιστόν και αφοσιωμένον των Ρωμαίων έθνος επί τη παναισίω ταύτη εορτή του σεπτού άνακτός σου Σουλτάν Απτούλ Χαμίτ του Β και χείρας ικέτιδας συν τη Μητρί σου Εκκλησία υψούν προς τον Ύψιστον δεήθητι όπως επί μήκιστον χαρίζεταί σοι τον μεγαλοφυά και περινούστατον Μονάρχην σου, Ου ευμενούς στοργής και ευνοίας δαψιλή και τρανά τεκμήρια απέλαυσας αείποτε, υγιά και ακλόνητον επί του τρισενδόξου Θρόνου Αυτού, αφ'; ου τηλικαύται ακτίνες φιλανθρώπων αισθημάτων και χαρίτων επί πάντας τους λαούς εκπέμπονται και φώνησον εκ μηχίων ψυχής « Θεέ σώζε τον Άνακτα ημών Σουλτάν Απτούλ Χαμίτ Χαν τον Β αυθέντην υμών»

«ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΝ ΤΩ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩ ΝΑΩ»

Για την εικοστή επέτιο της αναρρήσεως στο αυτοκρατορικό θρόνο του Απτούλ Χαμίτ.

Γράφει η «Εκκλησιαστική αλήθεια:

«Μεγαλοπρεπεστάτη και επιβάλλουσα είπερ ποτέ ετελέσθη σήμερον εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ η δοξολογία επί τω πανευφροσύνω γεγονότι της εικοστής αμφιετηρίδος της εις τον αυτοκρατορικόν θρόνον αναρρήσεως της Α. Α. Μ. του τρισεβάστου ημών άνακτος ημών Σουλτάν Απτούλ Χαμήτ Χαν του Β. Ολίγον προ της ορισθείσης ώρας προσήλθον εις τα Πατριαρχεία πάντες οι σεβασμιώτατοι άγιοι συνοδικοί, οι παρεπιδημούντες μητροπολίται, πανοσιολογιώτατοι αρχιμανδρίται των αγίων τόπων, οι Σχολάρχαι της Θεολογικής και Μεγάλης του Γένους Σχολής, φέροντες πάντες τα παράσημα αυτών, πάμπολοι ομογενείς βαθμούχοι και λογάδες εν μεγάλη στολή και τα μέλη του Δ. Ε. Μ. Συμβουλίου. Οι προερχόμενοι ωδηγούντο υπό επί τούτω διορισθέντων τελεταρχών εις την αίθουσαν του Μ. Συνοδικού, ένθα δεξιά μεν της Αυτού Θεοτάτης Παναγιώτητος πάντες οι σεβασμιώτατοι αρχιερείς, αριστερά δε οι βαθμούχοι και λογάδες του Γένους.

Της ώρας επιστάσης η επίσημος συνοδία, ηγουμένου της Α. Θ. Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου του Ζ, κατήλθεν εις τον πάνσεπτον ναόν, ος ήδη υπέρπλεως εκκλησιάσματος και εν μέσω επιβαλλούσης εκκλησιαστικής ευπρεπείας ήρξατο η δοξολογία κατά το επόμενον πρόγραμμα»

«Η δοξολογία

Ο Μ. Αρχιδ. Ευλόγησον Δέσποτα

Ο Πατριάρχης, Ευλογητός ο Θεός ...; ...;

Ο Δευτερέυον, Το Τρισάγιον

Ο Πατριάρχης, Ότι Σου εστίν ...;.

Ο Α χορός, το απολυτίκιον του αγίου του ναού

Ο Β χορός, Τη Θεοτόκω εκτενώς ...;.

Ο Μ. Αρχιδιάκονος, Ελέησον ημάς ο Θεός

Ο Δευτερεύον, Έτι δεόμεθα υπέρ των ευσεβών

Ο Τριτεύον, Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών.

Ο Διάκονος, Έτι δεόμεθα υπέρ των αγίων αρχιερέων .

Ο Πατριάρχης,

Έτι δεόμεθα υπέρ του Γαληνοτάτου Κραταιοτάτου και Ευσπλαχνικοτάτου ημών άνακτος Σουλτάν Απτούλ Χαμίτ Χαν, Αυθέντου ημών, ον Κύριος ο Θεός κραταιοί επί του υψηλού και ενδόξου αυτοκρατορικού θρόνου, αποστέλλων εξ αγίου αυτού κατοικητηρίου Άγγελον φύλακα της πολυτίμου Αυτού ζωής, και ενισχύοι εν παντί έργω αγαθώ υπέρ των πιστών και αφωσιωμένων Αυτού υπηκόων, βίον ειρηνικόν, τρισόλβιον και μακροχρόνιον Αυτώ Δωρούμενος.

Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος υπάρχεις Χριστέ ο Θεός ημών και συ την δόξαν αναπέμπομεν συν τω ανάρχω Σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ Σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Είτα η Α. Θ. Π. απήγγειλε την επομένην προσφώνησιν.

Η προσφώνησις

Αεί μεν, μάλιστα δε εν τη επισήμω ταύτη ημέρα, εύκαιρον επιτελέσαι το ιερόν και επιβεβλημένον ημίν τοις πιστοίς και αφωσιωμένοις υπηκόοις της Θεόθεν ταχθείσης εφ'; ημάς βασιλείας καθήκον του δέεσθε προς τον Ύψιστον υπέρ του λαοφιλούς ημών Άνακτος. Διό, φόρον ευγνωμοσύνης προς σεπτόν Μονάρχην, αλλά δη και προς μέγαν ευεργέτην αποτίνοντες, αθρόοι σνήλθομεν εν τω οίκω τούτω του Κυρίου, δοξολογήσαντες τον Ύψιστον ότι εν τη αφάτω αυτού ευσπλαχνία και τη ακοιμήτω ηυδόκησε διαφυλάξει και κατά το έτος τούτο ασινή από παντός ανιαρού, υγιά, κραταιόν, έντιμον και ένδοξον, τον φιλόλαον και λαοφιλή Άνακτα Σουλτάν Απτούλ Χαμήτ Χαν Αυθέντην ημών, ημάς δε αξιώσαι ίνα εν αγαλλιάσει πανηγυρίσωμεν και ταύτην την εικοστήν αμφιετηρίδα της εις τον περίδοξον Οσμανικόν θρόνον αισίας αυτού αναρρήσεως. Λαοί, έθνη, γλώσσαι και φυλαί της αχανούς Αυτού Αυτοκρατορίας δικαίως αγάλλονται και ευφραίνονται σήμερον επί τω παναισίω τούτω γεγονότι. Και ημείς δε συν πάσι τούτοις φαιδρυνόμενοι, το μεν την ευγνωμοσύνην του ορθοδόξου ημών Γένους εκδηλούμεν, εφ'; οις αείποτε η Αυτού Αυτοκρατορική Μεγαλειότης ο σεπτός ημών άναξ επιβραβεύσατο ημίν αγαθοίς, και την χαράν ημών εκφράζομεν ότι εις πλήθος εστίν η αγαθότης Αυτού, το δε χείρας ικέτιδας προς τον ουράνιον ημών Πατέρα υψούντες θερμάς αναπέμπομεν δεήσεις και ευχάς καθικετεύοντες ίνα χαρίζηται τη Αυτού Μεγαλειότητι υγείαν αμετάπτωτον, ισχύν και δόξαν αμάραντον όπως επί πλείστας όσας ετών περιόδους κοσμή και λαμπρύνη τον περίοπτον Οσμανικόν Θρόνον και κατεργάζηται εν ειρήνη την πρόοδον και ευημερίαν των υπό το αγλαόν αυτού σκήπτρον λαών.

Τοιούτων τοίνιν αισθημάτων και ευχών πεπληρωμένοι την καρδίαν εκ βάθους ψυχής και εν ενότητι πνεύματος αναφωνήσομεν:

Ζητω η Αυτου Αυτοκρατορικη Μεγαλειοτης ο Σουλτανος ημων! Ζητω!

Ο χορός, τον πολυχρονισμόν του Σουλτάνου.

Ο Πατριάρχης, την απόλυσιν.

Το τέλος της προσφωνήσεως της Α. Θ. Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου εκάλυψαν ζωηρόταται και επανειλημέναι ζητωκραυγήσεις υπέρ του σεπτού Άνακτος και της Α. Θ. Παναγιότητος.»

Υ. Γ1. Ύστερα σου λένε κάποιοι ότι ο πιο πάνω συρφετός Ρωμιών, απάτριδων και χαραμοφάηδων, βοηθήσανε την Ελληνική επανάσταση!!! Ποια επανάσταση ρε; Της μάσας και της καλοπέρασης; Του γλειψίματος και της συν κυβέρνησης με τους κατακτητές;

Όταν σκέφτομαι ότι αυτό το συρφετό τον πληρώνουμε ακόμα με δεν ξέρω πόσα εκατομμύρια ευρώ το χρόνο με μιάνουν τα μπουρίνια μου. Έχω άδικο ρε γαμώτο;!!!