Κύριε Ροΐδη,
Ιστορικόν δοκουμένδον: Ο Κώστας Ντεγκρέτσιας (άνεργος άναξ) βαπτίζει το γιό του. Διακρίνεται το τ.μέλος της Ναζιστικής Νεολαίας η ευσεβέστατη (Βουδίστρια) Φρειδερίκη Πωλ Γλυξβούργου.
Το Άγ.Πνεύμα στάθηκε στο κεφάλι του Ιησού με την μορφή περιστεριού, την ώρα της βάπτισής του. Το θαύμα επαναλήφθηκε στον αγιασμό των υδάτων στον Κεράτιο κόλπο από τον κ.Βαρθολομαίο, με τον αρχηγό του «Λάος» κ.Καρα Τζαφέρη. (10-1-'04).
Με κάποιο μυστηριώδη τρόπο το βάπτισμα απαλλάσσει από το προπατορικό αμάρτημα, που σύμφωνα με τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης βαραίνει όλους τους ανθρώπους. Ο Πελάγιος ένας πολύ καλλιεργημένος ασκητικός Βρετανός μοναχός, που στις αρχές του 5ου αι., τόλμησε να
αμφισβητήσει την κληρονομικότητα του αμαρτήματος της Εύας, καταδικάστηκε από την Γ΄Οικουμενική Σύνοδο επειδή έτσι καθιστούσε το νηπιοβαπτισμό περιττό. Οι οπαδοί του καταδιώχτηκαν και ο ίδιος εξαφανίστηκε για να γλυτώσει τη ζωή του. Πίστευε πως ο θεός των χριστιανών αγαπούσε τα πλάσματά του, (ακόμη και τα ζώα) και πως ποτέ του δεν θα τα τιμωρούσε άδικα. O Πελάγιος υποστήριξε θαρραλέα την καλοσύνη του θεού του απέναντι στην αίρεση του προπατορικού αμαρτήματος, που επέβαλλε την τρομοκρατία της εκ γεννετής ενοχής του γένους των ανθρώπων. Για την ενωμένη Καθολική Εκκλησία (πριν αποσχιστεί η Ανατολή), την αίρεση υπερασπίστηκε ο Αυγουστίνος που πίστευε πως το προπατορικό αμάρτημα μεταδίδεται δίκην κληρονομικής νόσου και εμποδίζει την ελεύθερη βούληση να επιλέξει το αγαθό και αυτό θεραπεύεται μόνο μέσω της χάριτος του Χριστού. Η πρώτη Εκκλησία όμως θεωρούσε πως αυτή η μαγική θεραπεία από μια κληρονομική αμαρτία επιτυγχανόταν μόνο αν ο αμαρτωλός το επιθυμούσε. Έτσι βαπτιζόταν κάποιος οικειοθελώς κατόπιν κατηχήσεως, χωρίς να του ασκηθεί βία και εφ'όσον εγνώριζε και αποδεχόταν τα της πίστεως. Tα απολογητικά κείμενα των αγίων Κυπριανού και Γρηγορίου Θεολόγου υπέρ της αίρεσης του νηπιοβαπτισμού μαρτυρούν πως αυτός είχε μεν εισαχθεί νωρίς αλλά συναντούσε αντιδράσεις.
Οι πρώτοι Χριστιανοί, είχαν τον θεσμό των κατηχούμενων, που βαπτίζονταν ενσυνείδητα ύστερα από μύηση. Μάλιστα αποχωρούσαν από το ναό την ώρα που η λειτουργία προχωρούσε στη μαγική τελετή της Θεοφαγίας, ύστερα από επιτακτική και επαναλαμβανομένη διαταγή του ιερέα: «Όσοι κατηχούμενοι προέλθετε ....», εντολή που ακούγεται τυπικά και σήμερα χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα. Οι Ι. Χρυσόστομος και Γ. Ναζιανζηνός, βαπτίσθηκαν στα 30 τους, ο Μ. Βασίλειος, στα 27, και ο αγ. Ιερώνυμος στα 20 κι ας ήταν παιδιά της χριστιανής μαμάς τους που είχε φροντίσει να τους κάνει έγκαιρα πλύση εγκεφάλου. Η αίρεση των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης εισήγαγε τη βάπτιση δια της βίας και μάλιστα τη βάπτιση η οποία γίνεται ασυνείδητα χωρίς ο βαπτιζόμενος να συμμετέχει στην τελετουργία αλλά εκπροσωπούμενος από κάποιον αυτόκλητο ανάδοχο ο οποίος υποτίθεται πως θα τον μυήσει στα μυστικά της πίστης, πράγμα που δεν γίνεται σχεδόν ποτέ. Η ευαγγελική ρήση «Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται ...» (Μαρκ. 16,16), δηλαδή η διαπίστωση πως προαπαιτείται πίστη για τη βάπτιση, πετάχτηκε στα σκουπίδια, μαζί με το παράδειγμα του Χριστού που βαπτίστηκε οικιοθελώς, ενήλικος και με επίγνωση της πράξης του. Ο γάμος είναι άκυρος χωρίς την συγκατάθεση αυτών που μετέχουν, αλλά για την βάπτιση δεν ισχύει ο όρος αυτός. Αν δεν βαπτιζόντουσαν οι ορθόδοξοι από μωρά, πολλοί δεν θα το έκαναν ποτέ. Η Εκκλησία υπολόγισε το οικονομικό και πολιτικό κόστος μιας τέτοιας προϋπόθεσης και προτίμησε την αίρεση μπροστά στην απώλεια πιστών και χρήματος. Γνώριζε πως οι πιο κακοσχηματισμένοι ενήλικες θα είχαν πρόβλημα να εμφανισθούν ημίγυμνοι και πολλοί θα αδιαφορούσαν να υποστούν την εξευτελιστική συμμετοχή σε μια δημόσια διαπόμπευση. Ο υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός καθιερώθηκε από τον Αλβανό χασάπη αγ.Ιουστινιανό, σύζυγο της φόνισσας αγ.Θεοδώρας, (η οποία πριν αγιάσει και κακουργήσει, κέρδιζε τίμια το ψωμί της ασκώντας το λειτούργημα της πορνείας) με την Νεαρά 116. Έτσι σήμερα τα παιδιά βαπτίζονται πριν προλάβουν να έχουν γνώμη. Δεν είναι όλοι τόσο καλόβολοι σαν τον Αλβανό ποδοσφαιριστή, που αποφάσισε να βαπτιστεί, να πάρει ελληνική υπηκοότητα και να συνεχίσει την καριέρα του στην ΑΕΚ η οποία «εκφράζει την Ορθοδοξία και το Βυζάντιο» (Metrorama», 30-1-2001). Μερικοί χρειάστηκαν χρυσή κολυμπήθρα όπως ο διάδοχος Κωνσταντίνος. «Τρακόσιες χιλιάδες δραχμές για την κολυμπίθρα του διαδόχου είναι τρακόσιες χιλιάδες μαρτυριές ότι το Έθνος μας εζουρλάθηκε», έγραψε στον βασιλιά ο Λασκαράτος προκαλώντας την οργή του τότε προκατόχου του κ. Σανιδά
Για να δέσουν το γάϊδαρό τους και να εξασφαλίσουν πελατεία τρομοκρατώντας τους αφελείς, ο πατριάρχης Κύριλλος και 12 αρχιερείς, βεβαιώνουν σε επιστολή προς τον Κωνσταντίνο Οικονόμο το 1815 «Τα αβάπτιστα νήπια ...της γε μην ουρανίου Βασιλείας ουκ αξιούνται ...». Αυτή η αντίληψη πως ο θεός είναι ανώμαλος σαδιστής που θα ψήνει αιωνίως τα αβάπτιστα μωρά επικράτησε στην Εκκλησία σταδιακά με ευθύνη εκκλησιαστικών πατέρων που μετέτρεψαν το βάπτισμα από μια συμβολική τελετή αναγέννησης και ομολογίας πίστης σε μια μαγική μυστηριακή τελετουργία απάλειψης αμαρτημάτων που με δημόσιο φτύσιμο στο πρόσωπο του βαπτιζόμενου, έδιωχνε τους δαίμονες και τον ίδιο τον Σατανά από το σώμα και την διάνοιά του. Την προσβλητική τελετή του εξορκισμού των νηπίων λίγο πριν τη βαπτισή τους περιγράφει γλαφυρά ο πρώην αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Στυλιανός) Χαραλαμπάκης που τα βρόντηξε και παντρεύτηκε μη αντέχοντας να ζει σε περιβάλλον διαφθοράς: «Απο τους εξορκισμούς είναι φανερόν ότι ο ιερέας βλέπει το νήπιον, το αγαθό εκείνο πλάσμα του Θεού, κυριευμένο από στρατιά δαιμονίων, τα οποία φωλιάζουν στην καρδιά του και κατοικούν μέσα του. ....Στην απόταξη του Σατανά εμφανίζει ο ιερέας 'εν σκηνή παίζων' μία φοβερή κατάσταση. Εμφανίζει τον Ναό ως πολυκατοικία Δαιμονίων ( κάτι θα ξέρει! ), ... .... Γιαυτό και λέγει στον Νουνό ...να φυσήξει και να φτύσει τον Διάβολο .....Ο ιερέας ... ... φθάνει στο διώξιμο των δαιμονίων από το νερό της Κολυμπήθρας. Στο σημείο αυτό ... ...φυσά ο ιερέας το νερό και με το χέρι του το χτυπά τρεις φορές και λέει ' ...υποχωρησάτωσαν ημιν πάντα τα εναέρια και αφανή είδωλα και μη υποκριβήτω τω ύδατι τούτω δαιμόνιον σκοτεινόν, μηδέ συγκαταβήτω τω βαπτιζομένω' ... Στην περίπτωση αυτή και σύμφωνα με τα λόγια του ιερέα η Κολυμπήθρα του Βαπτίσματος πλαισιώνεται με όλο το φόντο, ως Πισίνα, στην οποία κάνουν το μπάνιο τους τα δαιμόνια. Εκεί κατά το μυστήριο, κολυμπούν και λούονται τα παμπόνηρα. Γι αυτό ο ιερέας χτυπά το νερό και προσπαθεί να τα διώξει».
Η στάση των γονιών, ακόμη και μορφωμένων ανθρώπων-τι ευθύνη να ζητήσεις από τον αγράμματο λαό όταν ακόμη ο Μ. Ράπτης (Πάμπλο) στήθηκε στα γεράματα ως νονός μπροστά στην κολυμπήθρα;- που παραδίνουν το μωρό τους σ'αυτές τις εξευτελιστικές διαδικασίες είναι λυπηρή, αλλά η δύναμη της φοβερής παράδοσης που κρατά σ'όλα τα μήκη της γης αλυσοδεμένους εκατομμύρια ανθρώπους όλων των φυλών και των θρησκειών, είναι ακατανίκητη. Ο Χαραλαμπάκης που έζησε εκ των ένδον αυτή τη ιλλαροτραγωδία δεν χαρίζει κάστανα: «Έφτασαν στο σημείο να πιστεύουν ότι 'αν το παιδί αποθάνει αβάπτιστον, είναι επικίνδυνον δια τους επιζώντας, διότι γίνεται τελώνι, ξωτικό, βρυκολακιάζει ...κλπ' ...Ο τόσο λανθασμένος αυτός θεσμός του νηπιοβαπτισμού έφερε το λαό σε τέτοιο θλιβερό κατάντημα, ώστε αυτά τα αθώα πλάσματα να τα ονομάζει όταν είναι αβάπτιστα, το μεν αγοράκι Δράκο, το δε κοριτσάκι Δρακούλα ....» («Τα ανάποδα της θρησκείας»).
Σε όσους δεν πιάνουν οι απειλές, δίνονται και κίνητρα. Tο εκκλησιαστικό συμβούλιο Κίττας, «αποφάσισε ότι όποιος βαπτίζει τα παιδιά του στην ενορία της, θα έχει πριμ, δηλαδή δώρο, 25.000 δρχ ...» (Εφ. «Λακωνία SOS», Μάϊος '01). Πρόκειται για παλιό ορθόδοξο μέτρο αφού και ο άγ. Ιουστινιανός χορηγούσε οικονομική βοήθεια στους προσερχόμενους στην ορθοδοξία μετά την βάπτιση (C.Magno, 'Η αυτοκρατορία της Ν.Ρώμης'-Μορφ Ίδρ.Εθν.Τραπέζης). Οι περισσότεροι θεωρούν την βάπτιση του μωρού τους τους ένα απλό έθιμο, μια κοινωνική εκδήλωση απαραίτητη αφού το κάνουν όλοι. Ξέρουν πως καμία επίδραση δεν έχει το βάπτισμα πάνω στον άνθρωπο, σε τίποτα δεν τον αλλάζει και μόνο οι ανόητοι πιστεύουν στα σοβαρά πως η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν βαπτίστηκαν ορθόδοξοι θα καίγονται από τον κακό θεό τους για το λόγο αυτό στην Κόλαση. Ο συζυγοκτόνος και παιδοκτόνος αυτοκράτορας Ισαπόστολος άγιος Κωνσταντίνος, ένας πραγματικός κτηνάνθρωπος, βαφτίστηκε καιροσκοπικά λίγο πριν πεθάνει, ελπίζοντας πως ο θεός του θα τον συγχωρήσει για μια ζωή βουτηγμένη στο αίμα και στις φρικαλεότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου