Ο Παρθενώνας μετατρέπεται σε Χριστιανική Εκκλησία (Αγ.Σοφία) ενώ έναν αιώνα πριν, το 438 μ.Χ., καταστρέφοντε όλα τα γυμνά αγάλματα της Ακρόπολης, κόβοντας τους τα κεφάλια και τα χέρια.) Μετά τη ρωμαϊκή θεομηνία που σάρωσε τους ελληνικούς καλλιτεχνικούς θησαυρούς επέρχεται ο χριστιανικός τυφώνας, νέα συμφορά για τα ανεπανάληπτα δημιουργήματα του κλασσικού πολιτισμού. Πραγματικά, οι τρομακτικότεροι βανδαλισμοί κατά των αρχαίων ελληνικών μνημείων και έργων τέχνης θα διαπραχθούν μετά την επικράτηση του χριστιανισμού σε Ανατολή και Δύση. Οι καταστροφές των κατακτητικών εκστρατειών και των πολεμικών συγκρούσεων από Πέρσες, Ρωμαίους, Φράγκους, Οθωμανούς είναι ασήμαντες αν συγκριθούν με τον αφανισμό των καλλιτεχνικών θησαυρών στους πρώτους πέντε χριστιανικούς αιώνες. Πυρ και σίδηρος για τους αρχαίους ναούς και τα αγάλματα, για τα κλασσικά κείμενα και τις βιβλιοθήκες. Ήταν οι χειρότεροι
βανδαλισμοί της ιστορίας. 
Η πολιτική και η εκκλησιαστική εξουσία δεν στάθηκε ικανή να διαχωρίσει τη θρησκευτική πίστη από την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία. Η απόρριψη της παλαιάς θρησκείας συνακολουθείται από τον διωγμό και τον όλεθρο του αρχαίου πολιτισμού. Με εντολή ή συνέργεια των ηγεμόνων του κράτους και της εκκλησίας, οι νεοπροσήλυτοι χριστιανοί συντρίβουν με σφύρες ή πυρπολούν έργα τέχνης, γκρεμίζουν μνημεία, ρίχνουν στο χυτήριο τα χρυσά και αργυρά καλλιτεχνήματα. Οι αρχαίοι ναοί, όταν δεν κατεδαφίζονται ή δεν κατερειπώνονται με την αφαίρεση της στέγης, μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλησίες. Αλλά όχι όλες. Όπως είναι γνωστό, ο προορισμός του αρχαίου ελληνικού τεμένους δεν ήταν η συγκέντρωση πιστών στο εσωτερικό αλλά η εκπλήρωση ορισμένων θρησκευτικών τελετουργιών. Περιορισμένος ο χώρος δεν επαρκούσε για μεγάλη σύναξη, για λειτουργίες και κηρύγματα. Σε χριστιανικούς ναούς θα διαμορφωθούν κυρίως οι βασιλικές, τα ορθογώνια ρωμαϊκά αρχιτεκτονήματα με τις εσωτερικές στοές και τα κλίτη. Η επικράτηση του χριστιανισμού δεν έγινε παντού με ελεύθερο και ειρηνικό ενστερνισμό των νέων θρησκευτικών ιδεών αλλά και με βίαιη παρέμβαση της εξουσίας, με τρομοκρατία και ωμότητες, το ίδιο αποτρόπαιες με τις ρωμαϊκές κακουργίες εναντίον των χριστιανών. Το πέρασμα από τη μια θρησκεία στην άλλη συνοδευόταν από αναστατώσεις και κρίσεις, κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, ηθικές με θύματα τα μνημεία ενός περίλαμπρου πολιτισμού. Επιβάλλεται γι" αυτό μια σύντομη επισκόπηση της μεγάλης Αλλαγής που σημειώθηκε στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες και μια περιγραφή του δραματικού σκηνικού. Η μελέτη των πηγών οδηγεί στη θλιβερή διαπίστωση ότι οι θησαυροί του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που είχαν διασωθεί από τη ρωμαϊκή διαρπαγή αντιμετώπισαν το καταστροφικό χριστιανικό μένος σε Ανατολή και Δύση. Οι συμφορές που προκάλεσε το χριστιανικό ιερατείο ξεπερνούσαν συχνά τα δεινά που επέφεραν οι βαρβαρικές επιδρομές. Χωρίς τον καταστροφικό ζήλο της νέας εξουσίας - πολιτικής και εκκλησιαστικής - τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης θα έλαμπαν ακόμα ακέραια - με τη φθορά που επιφέρουν ο χρόνος και τα φυσικά στοιχεία - και όλα τα έργα των αρχαίων διανοητών θα επιζούσαν, κτήμα της ανθρωπότητας. Σε αντίθεση με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, που όχι μόνο ανεχόταν τις ξένες λατρείες αλλά υιοθετούσε αλλόφυλες θεότητες - δεν υπήρχε άλλωστε ούτε δογματικό πλαίσιο ούτε εξουσία του ιερατείου - οι χριστιανοί αρχηγοί και ιεραπόστολοι επέδειξαν πνεύμα φανατισμού και αδιαλλαξίας που οδηγούσε συχνά σε εξόντωση των αντιφρονούντων και εξαφάνιση των θρησκευτικών τους συμβόλων. Ακολουθούσαν την εβραϊκή παράδοση της ιδεολογικής μονοκρατορίας. Ο προφήτης Ηλίας, με θεϊκή εντολή, θανατώνει τους ιερείς του Βάαλ, θεού των Φοινίκων και των Χαναναίων. «Και είπεν Ηλιου προς τον λαόν* συλλάβετε τους προφήτας του Βάαλ, μηδείς σωθήτω εξ αυτών* και συνέλαβον αυτούς, και κατάγει αυτούς Ηλιου εις τον χεί-μαρρον Κισσών και έσφαξεν αυτούς εκεί». Οι Έλληνες όμως είχαν εντάξει τον Βάαλ στον δικό τους θρησκευτικό κύκλο ταυτίζοντας τον με τον Κρόνο και τον Δία. 
Στους πρώτους τρεις αιώνες ο χριστιανισμός θα παραμείνει μειοψηφία στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Το ρεύμα θα δυναμώσει όταν θα ανακηρύξει ο Κωνσταντίνος τον χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους. Ωστόσο η νέα θρησκεία δεν διαδόθηκε με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλες τις περιοχές. Είχε θερμές απηχήσεις περισσότερο στους ελληνόφωνους πληθυσμούς παρά στους Λατίνους, περισσότερο στα αστικά κέντρα παρά στις αγροτικές περιοχές, περισσότερο στις κατώτερες και μεσαίες τάξεις παρά στις ισχυρές και προνομιούχες. Οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών, πιστοί πάντοτε στις παραδόσεις, αντιστέκονται εμμένοντας στην πατροπαράδοτη πίστη και ιδεολογία. Ακόμα και στον έκτο και έβδομο αιώνα η παλαιά λατρεία ήταν ακόμα ζωντανή στους αγροτικούς πληθυσμούς που θεωρούσαν τους αρχαίους θεούς προστάτες της παραγωγής, των κοπαδιών και της υγείας. Η αγροτική μάζα ήταν αδρανής και παθητική μ" όλο που την απομυζούσαν η κρατική εξουσία και οι φεουδάρχες. Υποτασσόταν χωρίς αντίσταση στους δυνάστες της. Το 90% των αυτοκρατορικών πόρων επί ρωμαιοκρατίας προερχόταν από τους αγροτικούς φόρους, και τα πλούτη των ανώτερων τάξεων από την εκμετάλλευση των δουλοπάροικων στις γαιοκτησίες. Σπανιότατες οι εξεγέρσεις πληθυσμών της υπαίθρου. Όταν στον Δ αιώνα απαγορεύθηκε η αρχαία λατρεία και διατάχθηκε το κλείσιμο ή η κατεδάφιση των ναών και η καταστροφή των αγαλμάτων, σε ελάχιστες περιπτώσεις εκδηλώθηκε δυναμική αντίδραση στις επιδρομές κατά των ιερών. Η διείσδυση του χριστιανισμού στον αγροτικό κόσμο θα προχωρήσει με αργούς ρυθμούς και θα ολοκληρωθεί στον Ζ" αιώνα. Επειδή δεν υπήρχαν στις αγροτικές περιοχές συμπαγείς πληθυσμοί για να προβάλουν αντίσταση, οι χριστιανοί ιεραπόστολοι, με τις ένοπλες ακολουθίες τους, κατέστρεφαν κατά τις προσηλυτιστικές εκστρατείες όλα τα σύμβολα των αλλοθρήσκων. Κατακρήμνιζαν τα ιερά, εστίες λατρείας από γενιά σε γενιά, τρομοκρατούσαν τους γεωργούς, ερήμωναν την ύπαιθρο, σκόρπιζαν την απόγνωση, προκαλούσαν κοινωνική αναστάτωση και οικονομική κρίση. Έπεφτε η παραγωγή, περιορίζονταν τα κρατικά έσοδα, στέρευε η κυριότερη πηγή φορολογίας. Τις τραγικές συνέπειες των χριστιανικών επιδρομών στις αγροτικές περιοχές καταγγέλλει ο Λιβάνιος στην περίφημη επιστολή προς τον Θεοδόσιο Α. Σαρώνουν τα πάντα σαν αφηνιασμένοι χείμαρροι και ερημώνουν την ύπαιθρο. Οι ναοί, αυτοκράτορα μου, είναι κτίσματα των αγρών, η ψυχή τους. Αυτές οι αγριότητες αφανίζουν τους γεωργούς, τους εξαθλιώνουν καθώς χάνουν το θάρρος τους. Και το αποτέλεσμα: ξεπέφτουν οι χωρικοί, χάνει το δημόσιο. 
Οι τοπικές εκκλησιαστικές Αρχές στρέφονταν εναντίον των ανυπεράσπιστων καλλιεργητών και χάλκευαν ψευδείς κατηγορίες για τη δήμευση των αγρών τους. Από τη μια μεριά οι εργατικές μέλισσες, γράφει οΛιβάνιος, κι από την άλλη οι κηφήνες. Επιχειρούν τον βίαιο προσηλυτισμό, εισορμούν στα χωριά και με το πρόσχημα του «σωφρονισμού» επιδίδονται σε ληστείες. Αυτές οι βαρβαρότητες προκάλεσαν συσπειρώσεις και αντίσταση των γεωργικών πληθυσμών. Ανησυχώντας η εκκλησιαστική ηγεσία απευθύνεται στην αυτοκρατορική εξουσία και εισηγείται τον βίαιο προσηλυτισμό των αγροτών. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος καλεί τους γαιοκτήμονες του Βυζαντίου να εκχριστιανίσουν τους δουλοπάροικους και κολήγους στα φέουδα τους, να προσλάβουν ιερείς και να χτίσουν εκκλησίες. Ο διαβόητος Ιωάννης της Εφέσου (ΣΤ αι.) καυχιέται ότι κατά την προσηλυτιστική του εκστρατεία - με την τρομοκρατία και τον κνούτο - βάφτισε 70.000 ειδωλολάτρες. Στη Δύση, ο πάπας Γρηγόριος, ο επιλεγόμενος Μέγας (Ε"αι.), διαπίστωσε ότι στη Σαρδηνία οι χωρικοί δωροδοκούσαν, καταβάλλοντος ένα είδος φόρου, τον κυβερνήτη του νησιού, για να συνεχίζουν ανενόχλητοι την παραδοσιακή τους λατρεία. Συχνά η πολιτική και εκκλησιαστική εξουσία εξαπέλυε άγριους διωγμούς κατά των πιστών της παλαιάς θρησκείας επιστρατεύοντας τη συκοφαντία. Επειδή απαγορεύονταν, με διάταγμα του Κωνσταντίνου, οι θυσίες στα ιερά με την απειλή δημεύσεως περιουσιών, πολλοί χριστιανοί, όπως γράφει ο Λιβάνιος, κατέφευγαν σε ψευδείς καταγγελίες για να ενοχοποιήσουν τους αγρότες. Μαζεύονταν οι γεωργοί για να διασκεδάσουν και έσφαζαν ένα αρνί ή ένα μοσχάρι. Αμέσως οι χριστιανοί τους κατηγορούσαν ότι «έθυσαν», ότι έκαναν ειδωλολατρική θυσία παραβιάζοντας τον αυτοκρατορικό νόμο. Αν μάλιστα τραγουδούσαν αντιμετώπιζαν τη βαρειά κατηγορία ότι ανέμελπαν ύμνους στους αρχαίους θεούς. Τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονταν και οι αναπότρεπτες κοινωνικές αναταραχές έπαιζαν πρωταρχικό ρόλο στην αναμέτρηση των δύο θρησκειών και υποδαύλιζαν τους βανδαλισμούς. Αυτή την πλευρά των αντιθέσεων - τα οικονομικά συμφέροντα - αποκαλύπτει η εχθρότητα που αντιμετώπισε ο απόστολος Παύλος κατά την προσηλυτιστική του περιοδεία στη Μ. Ασία. Στην "Εφεσο ξεσηκώθηκε μέγα πλήθος και εμπόδισε την είσοδο του στο θέατρο. Γιατί; Κάποιος Δημήτριος «αργυροκόπος» που διατηρούσε βιοτεχνία κατασκευής ομοιωμάτων του ναού της Αρτέμιδος και απασχολούσε μεγάλον αριθμό τεχνιτών, συγκέντρωσε τους εργαζόμενους και τους προειδοποίησε ότι κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι αν επικρατήσει ο χριστιανισμός. Το ιερό της Εφέσου θα σβήσει και θα δυστυχήσουμε. Η πόλη αναστατώθηκε. «Ακούσαντες δε και γενόμενοι πλήρεις θυμού έκραζον λέγοντες: Μεγάλη η Άρτεμις Εφέσου». Ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι «και επλήσθη η πόλις όλη συγχύσεως· ώρμησαν δε ομοθυμαδόν εις το θέατρον». Ο Λιβάνιος, στην έκκληση του προς τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο για προστασία των αρχαίων μνημείων και έργων τέχνης από τις βαρβαρότητες των χριστιανών, υπενθυμίζει τους διωγμούς των αλλοθρήσκων ιερών από τον Κωνσταντίνο. Δεν περιορίσθηκε στις βεβηλώσεις και ανατροπές βωμών και στον εμπρησμό και το κλείσιμο των αρχαίων ιερών αλλά και μετέτρεψε ναούς σε πορνεία. Καταγγέλλει επίσης ότι ο διωγμός της παλαιάς θρησκείας είχε ταπεινά ελατήρια. Απέβλεπε δηλαδή στην αρπαγή της περιουσίας των αρχαίων ναών και διανομή της στους ευνοουμένους της εξουσίας. 
Οι ιεράρχες και ιεραπόστολοι εμπνέονταν στο μένος τους κατά των αγαλμάτων και έργων τέχνης της παλαιάς θρησκείας από την ιδεολογία της εβραϊκής λατρείας που καταδίκαζε τα «είδωλα», τον ανθρωπομορφισμό, την αναπαράσταση μορφών σε άψυχη ύλη. «Επικατάρατος πας άνθρωπος ος ποιήσει γλυπτόν και χωνευτόν, βδέλυγμα Κυρίω έργον χειρών τεχνίτου». Παραμερίζοντας τη διδασκαλία της ευαγγελικής αγάπης, του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης, επικαλούνται την μήνιν του ιουδαϊκού θεού κατά των λατρευτικών αντικειμένων των άλλων θρησκειών, τις αρές των προφητών και τις αγριότητες των εγκόσμιων ηγεμόνων. «Και ελάλησε Κύριος»: Αφανίστε όλα τα αγάλματα από μέταλλο και λίθο. «Και εγένετο λόγος Κυρίου»: Να συντριβούν όλα τα γλυπτά της Σαμάρειας, να καταστραφούν οι εικόνες και τα αγάλματα. «Τάδε λέγει Κύριος. Καταθρυμμάτισε και λίχνισε τα επιχρυσωμένα και επάργυρα αγάλματα και πέταξε τα σαν κοπριά». Και η φωνή του Ησαΐα: Τα αγάλματα να πελεκηθούν όπως τα δέντρα στο δάσος. Όλα τα αγάλματα στη φωτιά. Γιατί δεν είναι θεοί αλλά χειροποίητα αντικείμενα, ξύλα και πέτρες. «Λέγει Κύριος Σαβαώθ: Θα εξαφανίσω ακόμα και τα ονόματα των αγαλμάτων, για να σβήσουν ολότελα από τη μνήμη». Δεν θα καταστραφούν μόνο τα αγάλματα σας αλλά και οι θεοί σας. Ο βασιλιάς Ιωσίας αναλαμβάνει εκστρατεία αφανισμού των αλλόθρησκων λατρευτικών συμβόλων. Γκρεμίζει τους βωμούς, κόβει τα ιερά άλση, θερίζει και τσακίζει τα αγάλματα, καίει τα οστά των ιερέων στους βωμούς, κονιορτοποιεί τα γλυπτά. Ένας άλλος βασιλιάς, ο Ασά, γκρέμισε το λατρευτικό άγαλμα της Αστάρτης. Οι ιεραπόστολοι των πρώτων χριστιανικών αιώνων καλλιεργούσαν το μίσος αλλά και τον τρόμο για την παλαιά θρησκεία και τα σύμβολα της. Διαβεβαίωναν τους πιστούς ότι τα αγάλματα των θεών έκρυβαν επικίνδυνους δαίμονες. Ταύτιζαν μάλιστα την ειδωλολατρία με την κλασσική παιδεία. Με αποτέλεσμα πολλοί χριστιανοί να απορρίπτουν με αποστροφή τον προγονικό πολιτισμό, τα επιτεύγματα του ελληνικού πνεύματος και των τεχνών. Όποιος μελετούσε τα αρχαία κείμενα έπαιζε με τη φωτιά... Απόσπασμα από το βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου: «Η λεηλασία και καταστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων» - Εκδόσεις Πιρόγα.
ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ..............
ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ..............
ΑπάντησηΔιαγραφή100 ΆΤΟΜΑ ΕΊΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!!
ΚΩΣΤΑΚΗ ΚΑΤΟΥΡΑ ΛΙΓΟ......
Ολα δείχνουν οτι ο Χριστός ήτανε αράπης τελικά ,εξάλλου η μετανάστευση απο την κεντρική Αφρική τσαντ μαλι κονγκό κλπ, προς την μεσόγειο δεν σταμάτησε ποτέ ανα τους αιώνες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που ήρθε ο Χριστός και γλίτωσαν οι Έλληνες από τους Διαβολοθεούς. Ο Αιγύπτιος κτηνοβάτης εκτός των άλλων ήταν και Κολόμπος... και είχε αδυναμία στα αγοράκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
από Σιμόπουλος Κυριάκος
.............................................................
Ο Ηρόδοτος καταγράφει δεκαπέντε ανθρωποθυσίες σε διάφορες χώρες - Περσία, Αίγυπτος, Σκυθία, Θράκη, Ταυρίδα, ακόμη και στη Θεσσαλία. Τις ξένες θυσίες με σφαγή ανθρώπων μιμήθηκαν οι έλληνες. Οι ανθρωποθυσίες στις άλλες χώρες γίνονταν με εντολή των βασιλέων. Κατά τον Πορφύριο, σε πολλές περιπτώσεις, δεν θανάτωναν τα θύματα, αλλά τα καταβρόχθιζαν ζωντανά (Περί αποχής των εμψύψων, Β΄8,3). Υπάρχουν αγγεία, όπου εξεικονίζονται θράκες, που καταβροχθίζουν παιδιά. Στην Κολχίδα θυσίαζαν στην Άρτεμι όλους τους ξένους. Ο Αιγύπτιος μονάρχης, Βούσιρις, οδηγούσε στο θυσιαστήριο όλους τους ξένους επισκέπτες. Ο βασιλιάς τής Λιβύης, Ανταίος, έχτισε με τα κρανία των θυσιαζόμενων ναό προς τιμή τού Ποσειδώνα! (Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη, 27,3). Ο κύπριος Φράσιος, θυσίαζε στο Δία τους ξένους, που επισκέπτονταν τη Σαλαμίνα.
Ο Παυσανίας αναφέρεται στις ανθρωποθυσίες κατά τις εορτές Λύκαια τής Αρκαδίας. Ο Λυκάων, γιός τού Πελασγού, έφερε στο βωμό τού Λυκαίου Διός ένα βρέφος και το θυσίασε, για να βρέξει το βωμό με αίμα. Κατά την ανθρωποθυσία ο Λυκάων μεταμορφώθηκε σε λύκο (Ελλάδος Περιήγησις, Η΄2,3). Το παράδοξο είναι, ότι ο Παυσανίας αποδέχεται τη μεταμόρφωση τού Λυκάονος σε λύκο! Προσωπικά δέχομαι, γράφει, ως αληθινή αυτή την παράδοση (Η΄2,4).
Κατά τον Πλούταρχο οι ανθρωποθυσίες αποτελούν πολιτική των αρχόντων, «καθύοντες ανθρώπους» εξασφαλίζουν την προστασία των θεών! Οι ανθρωποθυσίες στον Λύκαιο Δία συνεχίζονταν και κατά την εποχή τού Παυσανία, που τις αποκαλεί «ιεροπραξίες»! Αποφεύγει όμως, περιγραφή τής ανθρωποσφαγής (Η΄38,7). Σε άλλο σημείο αναφέρει, ότι στην Ελίκη, στο ιερό τού Ποσειδώνα, οι αχαιοί απέσπασαν άνδρες, που είχαν καταφύγει εκεί και τους θυσίασαν (Ζ΄24,6). Οι ανθρωποθυσίες εξεικονίζονται σε αγγεία και σε ανάγλυφα μαρμάρινα. Και περιγράφονται λεπτομερώς στίς τραγωδίες τής κλασικής εποχής.
Οι ανθρωποθυσίες στους θεούς συνεχίζονταν στην Ελλάδα και στον ε' αι. π.Χ. με τη μορφή τού «φαρμακού», που συντηρούσε η κοινότητα, για να τον θυσιάσει χωρίς καμμιά εγκληματική προϋπόθεση. Θυσιάζονταν επίσης, αιχμάλωτοι πολέμου, σκλάβοι, παιδιά, έφηβοι, άνθρωποι τού περιθωρίου κ.ά.. Ο «φαρμακός», που προοριζόταν για θυσία, ήταν συγχρόνως πρόσωπο καταφρόνησης και λατρείας!
Οι ελληνικές θεότητες συνοδεύονταν πάντοτε από βία, αγριότητα και φρικαλεότητες. Στην αρχαία Ελλάδα το θύμα, που προοριζόταν για ανθρωποθυσία ονομαζόταν «κάθαρμα», επειδή η θυσία αντιμετωπιζόταν ως «αποξήρανση», ως «ευνοϊκή έξοδος», δηλαδή «κάθαρσις»!
..........................................................
https://www.freeinquiry.gr/articles/erevnes/anthropothysies-stin-arxaia-ellada/2916.html
Για την Aρτέμιδα θυσίαζαν έναν έφηβο κι αν δεν τον εξασφάλιζαν έσφαζαν μια γίδα. Στη Σαλαμίνα τής Κύπρου γίνονταν ανθρωποθυσίες. Αργότερα, θα αντικατασταθούν με σφαγή ταύρων. Στη Λακωνία, η Ελένη, κόρη τού Τυνδάρου, απέφυγε την ανθρωποθυσία, όταν ένας αητός άρπαξε το μαχαίρι από τα χέρια τού εκτελεστή! Οι μύθοι καταλήγουν συχνά σε ακρότητες και φαντασιώσεις. Στη Μουνυχία ο Έμβαρος είχε δεχθεί να θυσιάσει την κόρη του. Αλλά φρόντισε να ντύσει μια κατσίκα με φορέματα τής θυγατέρας του. Και η θεά... δέχθηκε τη θυσία τού ζώου!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυχνά, οι ανθρωποθυσίες συνδυάζονταν με την ωμοφαγία, τον φρικώδη καννιβαλισμό. Ο Τάνταλος, γιός τού Διός, καλεί σε γεύμα τούς θεούς και τούς προσφέρει το σώμα τού γιού του Πέλοπα, τεμαχισμένο καί μαγειρεμένο. Ύστερα από εντολή τού Δία επαναφέρεται στη ζωή ο Πέλοπας και τα τεμάχια, που είχαν καταβροχθισθεί, αντικαθίστανται από ελεφαντοστούν! Η ωμοφαγία ζώων καί ανθρώπων αποτελούσε μια εκδήλωση «πραγματικής επικοινωνίας με
τις θεότητες».
Ο Μενέλαος, κατά το ταξίδι του στην Αίγυπτο, για να παραλάβει την Ελένη, αντιμετώπιζε κατά την επιστροφή δυσκολίες, επειδή ξεσπούσαν ανεμοθύελλες. Άρπαξε δυο παιδιά ιθαγενών και τα θυσίασε, για να κατευνασθούν οι άνεμοι. Κι επειδή ξεσηκώθηκαν οι αιγύπτιοι, κατέφυγε με τα πλοία στη Λιβύη.
Ο Θεόφραστος υποστηρίζει, ότι επειδή παλαιότερα η αγροτική παραγωγή ήταν ανεπαρκής, οι άνθρωποι «αλληλοτρώγονταν». Θυσίαζαν στους θεούς ανθρώπους. Από τότε συνεχίζονταν οι ανθρωποθυσίες στα Λύκαια τής Αρκαδίας και στην Καρχηδόνα προς τιμήν τού Κρόνου. Στις τελετές αυτές συμμετείχαν όλοι οι κάτοικοι. Τη σφαγή ακολουθούσε η καταβρόχθιση των σωμάτων (Πορφύριος, De abstinentia, B΄27,1-6). Και o Αθήναιος αναφέρεται στον καννιβαλισμό, στη θυσία τού θύματος και τη χρησιμοποίηση του ως τροφή μετά το «ψήσιμο». (Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, XIV, 660f-661a).
Οι ανθρωποθυσίες είχαν τόσο γενικευθεί στην αρχαία Ελλάδα, ώστε είχαν εξελιχθεί σε νόμιμο φαινόμενο και από τα θύματα, που δέχονταν να θυσιαστούν στους θεούς αποδεχόμενοι την ατιμωρησία των σφαγιαστών. «Εγώ δίνω την ψυχή μου εκουσίως χωρίς κανείς να με αναγκάσει... Δεν σε παρακινώ ούτε σε αποτρέπω, παιδί μου, να πεθάνεις. Τα αδέλφια σου τα ωφελείς αν πεθάνεις» (Ευριπίδης, Ηρακλείδαι, στ. 550-551, 556-557).
Ο Αριστοφάνης αφηγείται στα έργα του τις ανθρωποθυσίες και τους καννιβαλισμούς. Στους «Iππής» ο Δήμος εμφανίζεται ως ανθρωποφάγος. Φονεύει τους πολιτικούς και τους καταβροχθίζει.
Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πορφύριος (γ΄ αι. μ.Χ.) αναφέρεται σε μια ανθρωποθυσία στη Ρόδο: «Ένας κατάδικος έμεινε στη φυλακή ως τη γιορτή τού Κρόνου. Την ήμερα τής γιορτής τον οδήγησαν μπροστά στο ναό τής Αρτέμιδας κι αφού τού έδωσαν να πιει κρασί τον αποκεφάλισαν» (Περί αποχής των εμψύχων, Β΄54,2).
https://www.freeinquiry.gr/articles/erevnes/anthropothysies-stin-arxaia-ellada/2916.html
Τα μεγαλύτερα εγκλήματα στο όνομα του χριστιανισμού έγιναν ρε αισχροί χριστιανοταλιμπάν και μιλάτε για τις δήθεν ανθρωποθυσίες. Σα δε ντρέπεστε κοπρόσκυλα.
ΔιαγραφήΔήθεν τις λες εσύ. Οι ιστορικοί της εποχής εκείνης άλλα λένε. Και να ντρέπεσαι εσύ κοπρίτη που θέλεις να μας επαναφέρεις Θεούς κτηνοβάτες, παιδεραστές, μοιχούς, αιμομίκτες, ψεύτες, κλέφτες κτλ. Αυτούς τους Θεούς τους είχαν απορρίψει οι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι. Οι μεγάλοι σοφοί της αρχαιότητας απέρριψαν επιδεικτικά την αρχαιοελληνική θρησκεία, την οποία χαρακτήρισαν απαράδεκτη, παράλογη και εν πολλοίς επικίνδυνη για την ανθρώπινη κοινωνία! Όλα σχεδόν τα μεγάλα πνεύματα της αρχαιότητας άσκησαν κριτική και αρνήθηκαν την αρχαιοελληνική ειδωλολατρία. «Κατά τους εξ π.Χ. αιώνας προσεπάθησαν να υπερβούν την πολυθεΐαν, να διαμορφώσουν μίαν υψηλοτέραν ιδέαν περί πνευματικού Θεού, να καθάρουν την έννοιαν του θείου από όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία είχαν επισωρεύσει η μυθολογία, η δεισιδαιμονία και η πρωτόγονος μαγική σκέψις των μαζών» (Κ. Σπετσιέρη, «Εικόνες Ελλήνων Φιλοσόφων», Αθήνα 1964, σελ. 75). «Οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι αντιτάχθησαν στην ειδωλολατρική πολυθεΐα και ηγωνίσθησαν, ώστε να καθαρθεί η έννοια του θείου από το μη θεοπρεπές στοιχείον» (Ν. Βασιλειάδη «Ο ανθρωπισμός του Χριστιανισμού» Αθήναι 1986, σελ. 48).
ΔιαγραφήΠρώτος ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος (570-480 π.Χ.) τόλμησε να αρνηθεί την κρατούσα ειδωλολατρική θρησκεία της εποχής του και να διακηρύξει επίσημα: «Είς Θεός, εν τε θεοίσι καί ανθρώποισι μέγιστος ούτε δέμας θνητοίσι όμοιος ουδέ νόημα». Όμως «πάντα θεοίσ’ ανέθηκαν Όμηρος θ’ Ησίοδος τε… όσσα παρ’ ανθρώποισιν ονείδεα και ψόγος εστίν, κλέπτειν, μοιχεύειν τε και αλλήλους απατεύειν» (Ξενοφ. Απ.,11)! Τους θεούς θεωρούσε εξ ολοκλήρου αποκυήματα της ανθρώπινης φαντασίας, ανάρμοστα για τη θεία φύση. Υποστήριζε μάλιστα πως όσοι πιστεύουν ότι οι θεοί γεννήθηκαν, ασεβούν το ίδιοι με όσους λένε πως οι θεοί πεθαίνουν!
Ο Ηράκλειτος (540-480 π.Χ.) επιζητούσε «εξαγνισμόν από τα είδωλα» και πνευματική λατρεία του θείου (Αποστ. 5, Diels). Συνέλαβε την έννοια του ενός Θεού υποστηρίζοντας πως «Έν πάντα… εκ πάντων έν καί εξ ενός πάντα…ταυτό τε ζών καί τεθνηκός καί εγρήγορος καί καθεύδον καί νέον και γηραιόν… αγαθόν και κακόν -εν καί ταυτόν-» (Β΄ 50, 10, 88, 58). Καθιέρωσε την πνευματική έννοια του Λόγου ως την υπέρτατη αιτία των πάντων και ως τον πάνσοφο νου που συγκροτεί τον κόσμο και προνοεί γι’ αυτόν (Α 16). Υποστήριζε πως ο Όμηρος και ο Ησίοδος, αποδίδοντας στους θεούς κακίες και ανηθικότητες είχαν ολέθρια επίδρασή στα ήθη των ανθρώπων. Ακόμη στηλίτευσε τον ανόητο ανθρωπομορφισμό, τόνισε την απόλυτη διαφορά ανθρώπου και Θεού (Αποσπ. 88) και απειλούσε όσους έκαναν ανίερες τελετές (Βακχισμός, ιερά όργια, ιερή πορνεία κ.λπ.).
Ο Ελληνικός νεοπαγανισμός
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φαινόμενο της νεοειδωλολατρίας στη χώρα μας έχει μια ιδιάζουσα μορφή. Οι Έλληνες νεοπαγανιστές ή δωδεκαθεϊστές ή «εθνικοί» ή «αρχαιολάτρες» όπως αυτοαποκαλούνται, αγωνίζοναι να συνδυάσουν εντέχνως τα ποικίλα θρησκευτικά τους μορφώματα, με το αρχαίο - ελληνικό κλέος και πολιτισμό. Φτάνουν στο σημείο να μονοπωλούν και να οικειοποιούνται τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και να επιχειρούν να αποξενώσουν από αυτόν το σύνολο του Ελληνικού λαού, που δεν ασπάζεται τα θρησκευτικά τους «πιστεύω». Ακόμα και την ιδιότητα του Έλληνα θέλουν να αποστερήσουν από τους μη παγανιστές! Σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις τους «γνήσιοι Έλληνες είναι μόνον όσοι ασπάζονται την πατρώα θρησκεία», δηλαδή την αρχαία ειδωλολατρική θρησκεία!
Στην Ελλάδα υπάρχουν και δρουν αρκετές παγανιστικές ή φιλοπαγανιστικές ομάδες, με αγεφύρωτες θρησκευτικές και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ τους. Με πληθώρα πολυτελών περιοδικών, βιβλίων, εκπομπών μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως, αλλά και ιστοσελίδων στο διαδίκτυο, προσπαθούν να κάνουν γνωστή την ύπαρξή τους και να προωθήσουν τις θρησκευτικές τους θέσεις. Ισχυρίζονται με πρωτοφανή φανατισμό και πνεύμα μισαλλοδοξίας, ότι δήθεν η Ελλάδα είναι υπόδουλη εδώ και δεκαέξι αιώνες στον Χριστιανισμό, ο οποίος γι’ αυτούς είναι «εβραϊκή αίρεση, απόλυτα ξένη προς την ελληνική κοσμοθέαση»! Εντελώς ανιστόρητα και αντιεπιστημονικά ισχυρίζονται πως ο Χριστιανισμός επιβλήθηκε στον Ελληνισμό δια της βίας τον 4ο και 5ο μ.Χ. αιώνα και ότι δήθεν «κατέσφαξε εκατομμύρια εθνικούς». Διαδίδουν επίσης παραπλανητικά ότι «κατάστρεψε τους ναούς και τα ιερά τους, καθώς και όλα τα έργα τέχνης», αποσιωπώντας το γεγονός ότι πολλά από αυτά διεσώθησαν από Χριστιανούς. Διαγράφουν την ένδοξη χιλιετή Βυζαντινή περίοδο της ιστορίας του Γένους μας, αρνούμενοι έτσι την διαχρονικότητα και την ενότητα της Ελληνικής Ιστορίας. Απορρίπτουν την Παλαιά Διαθήκη ως δήθεν «εβραϊκή μυθολογία» και επιτίθενται εμπαθώς κατά της Καινής Διαθήκης και των Πατέρων της Εκκλησίας. Διατυμπανίζουν με στόμφο πως ακόμη και σήμερα «το δικτατορεύον δόγμα», όπως αποκαλούν την Εκκλησία, «καταπιέζει αφόρητα τους εθνικούς»! Χωρίς κανένα ενδοιασμό απαιτούν να τους παραχωρήσουμε την Ελλάδα, η οποία τους ανήκει!
Προβάλλουν ένα μεγάλο πλέγμα παράλογων διεκδικήσεων. Ζητούν επίμονα αναγνώριση των ποικίλων θρησκευτικών μορφωμάτων τους, όχι απλά ως «γνωστή θρησκεία», αλλά «ως την μόνη νόμιμη θρησκεία στην Ελλάδα»! Ζητούν να τους αποδοθούν οι αρχαιολογικοί χώροι για να τους μετατρέψουν σε χώρους λατρείας, αφού κατεδαφίσουμε τους παρακείμενους χριστιανικούς ναούς μας σε απόσταση έως πεντακόσια μέτρα από αυτούς, διότι, όπως υποστηρίζουν, έχουμε μιάνει τα ιερά τους! Κατά ομάδες συγκεντρώνονται στον Όλυμπο και σε υπαίθριους αρχαιολογικούς χώρους και τελούν παγανιστικές τελετές, αναβιώνοντας αρχαιοελληνικές παγανιστικές εορτές, όπως είναι τα ηλιοστάσια. Ταυτόχρονα έχουν καθιερώσει και τελετές ονοματοδοσίας, γάμου, κηδείας, μνημοσύνου κλπ. Εν όψει της τελέσεως των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας το 2004 επιδιώκουν οι νεοπαγανιστές να εκμεταλλευθούν το μεγάλο πολιτιστικό και αθλητικό γεγονός και να προβάλουν τα νεοπαγανιστικά μηνύματά τους.
Μερικές από τις ομάδες αυτές δεν αναγνωρίζουν τους νόμους του κράτους, τους θεωρούν άκυρους, διότι τους έφτιαξαν, όπως υποστηρίζουν, «οι δολοφόνοι κατακτητές Χριστιανοί». Σε δημοσιευμένα κείμενά τους εκφράζονται με πρωτοφανή βία και εμπάθεια κατά των Χριστιανών και υβρίζουν με χυδαιότητα τα ιερά και τα όσια της πίστεώς μας.
Στα ίδια κείμενα αναφέρονται απροκάλυπτα στη συμμαχία τους με άλλες αντιχριστιανικές ομάδες της «Νέας Εποχής» με στόχο να καταρρεύσει το χριστιανικό κράτος και να περάσει η εξουσία στους δωδεκαθεϊστές, πού είναι δήθεν «οι μόνοι γνήσιοι Έλληνες»(!), συνεχιστές της αρχαίας «πατρώας θρησκείας».
Ποιά ήταν πραγματικά η αρχαιοελληνική θρησκεία
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Έλληνες νεοπαγανιστές επιχειρούν με καταφανή παραποίηση της ιστορίας να παρουσιάσουν την αρχαιοελληνική ειδωλολατρική θρησκεία ως «την πιο λαμπρή θρησκεία της ανθρώπινης ιστορίας, η οποία υπήρξε το βάθρο του παγκόσμιου πολιτισμού».
Είναι όμως γνωστό πως η θρησκεία των προγόνων μας ουδέποτε υπήρξε σταθερή και ενιαία για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Οι Έλληνες νεοπαγανιστές δεν ξεκαθαρίζουν ποια μορφή της «πατρώας θρησκείας» επιθυμούν να αναβιώσουν: την φετιχιστική και τοτεμιστική των προελλήνων, την χυδαία ανθρωπομορφική ομηρική και ησιόδεια, την αιρετική και οργιαστική ορφική, την συγκρητιστική των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, ή εκείνη του νοσηρού μυστικιστικού νεοπλατωνισμού των υστερορωμαϊκών χρόνων;
Μελετώντας τις πάμπολλες μυθολογίες και θεογονίες των αρχαίων, οι οποίες αποτελούν τις πηγές της αρχαίας θρησκείας, διαπιστώνει κανείς τερατώδεις αντικρουόμενες απόψεις πάνω σε θεμελιώδεις αρχές της. Συναντά ακόμη απαράδεκτες διηγήσεις για τους «θεούς», όπως πράξεις βίας, μίσους, αντιζηλίας, αντεκδικήσεως και αφάνταστης εχθρότητας μεταξύ τους. Οι «θεοί» φέρονται να διαπράττουν ανείπωτες ηθικές παρεκτροπές, όπως μοιχείες, πορνείες, βιασμούς, παιδεραστίες, αιμομιξίες, ομοφυλοφιλίες, απάτες, κλοπές, φόνους, αδικίες, παιδικές ασπλαγχνίες, πολέμους κ.ά., τις οποίες διαπράττουν μόνο οι χειρότεροι των ανθρώπων! Οι αρχαίοι «θεοί» αποδεικνύονται αρνητικά πρότυπα για τη διαμόρφωση ανθρωπίνων χαρακτήρων. Φτάνει να αναφερθή η λατρεία της Αφροδίτης δια της πορνείας. Κατά τον αρχαίο συγγραφέα Στράβωνα, στο ιερό της Αφροδίτης στην Κόρινθο υπηρετούσαν την «θεά» περισσότερες από χίλιες ιερόδουλες δια της πορνείας (Στραβ.378)! Οι νεοπαγανιστές στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν αυτές τις απαράδεκτες πίστεις επιδιώκουν να τις ερμηνεύσουν αλληγορικά. Δυστυχώς όμως οι αρχαίοι, εκτός από τους μεγάλους σοφούς, πίστευαν κατά γράμμα στις ανήθικες μυθολογικές διηγήσεις!
Αξιόπιστες αναφορές αρχαίων συγγραφέων μας βεβαιώνουν ακόμη για φρικτές ανθρωποθυσίες μέχρι τους χρόνους του Ηροδότου, του Πλουτάρχου, του Παυσανία και του Στράβωνα, (βλ. ανθρωποθυσίες στις εορτές των «Κρονίων» (Παυσ.Ελλην. Περ.Ι΄18, 7), των «Θαργηλίων» και την τριετηρική του Αγριωνίου Διονύσου στον Ορχομενό (Πλουτ. Αίτια Ελλ.38,299e), την κατακρήμνιση ανθρώπων στην Λευκάτα της Λευκάδας (Στραβ.Ι΄2,452), κ.α.).
Η αρχαία θρησκεία εξωθούσε επίσης τους άτυχους λατρευτές της σε πράξεις ανείπωτης δεισιδαιμονίας (μαντική, θεουργίες – μαγεία, μιάσματα, καθαρμοί, δράση Πυθαϊστών, κλπ).
Οι σοφοί πρόγονοί μας αντιλήφθηκαν νωρίς την πρωτόγονη και παράλογη μορφή της θρησκείας τους και γι’ αυτό άσκησαν σκληρή κριτική για τις απαράδεκτες πίστεις για τους θεούς, για την δεισιδαιμονία, για τις θυσίες, για την μαντική και τις μαγικές θεουργίες. Ο ίδιος ο Όμηρος, αν και θεωρείται ο θεμελιωτής της αρχαιοελληνικής θρησκείας, στάθηκε, μέσα από τα αθάνατα έπη του, καυστικά κριτικός απέναντι σ’ αυτή. Ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, ο Ηράκλειτος, ο Θεαγένης ο Ρηγίνος, ο Εμπεδοκλής, ο Παρμενίδης, ο Μητρόδωρος, ο Αναξαγόρας, ο Αναξίμανδρος, ο Πρωταγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Πρόδικος, ο Θεόφραστος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής ο Ευριπίδης, ο Αντισθένης, ο Δημόκριτος, ο Διογένης ο Κυνικός, Ο Θεόδωρος ο Κυρηναίος, ο Ευήμερος, ο Επίκουρος, οι σοφιστές , οι στωικοί, οι περιπατητικοί, και όλοι σχεδόν οι επιφανείς πρόγονοί μας, είτε στάθηκαν κριτικοί απέναντι στην αρχαία θρησκεία, είτε την αρνήθηκαν εντελώς και έπλασαν άλλη ιδεομορφική θρησκεία, απαλλαγμένη από τις απαράδεκτες πίστεις και παραλογίες της αρχαίας θρησκείας. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό, οι περισσότεροι από αυτούς τους φιλοσόφους διώχθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν ή και βρήκαν τραγικό θάνατο.
Η παρακμή της αρχαιοελληνικής θρησκείας άρχισε πολύ νωρίς, για να κορυφωθεί μετά τους κλασικούς χρόνους και ιδιαίτερα στα ελληνιστικά χρόνια, με την είσοδο των ανατολικών μυστηριακών θρησκειών στον ελληνικό χώρο (λατρεία Κυβέλης, Ίσιδος, Μίθρα, κλπ). Με την εμφάνιση του Χριστιανισμού η αρχαία θρησκεία ήταν ήδη σε κατάπτωση. Το βεβαιώνει ο ίδιος ο Πλούταρχος στα συγγράμματά του τον 2ο μ.Χ. αιώνα.
Ήρθε ο χριστιανισμός και τα έκανε πολύ χειρότερα επομένως. Κι άντε να επικρατούσαν οι γνωστικοί χριστιανοί ή οι αρειανιστές πάει κι έρχεται, δυστυχώς επικράτησαν οι σκοταδιστές της ορθοδοξίας- βοθροδοξίας.
ΔιαγραφήΒόθρος είσαι εσύ και η παγανοΘρησκεία σου, με τους διεστραμμένους Θεούς, που έχει μπει στο χρονοντούλαπο εδώ και 2.000 χρόνια. Ορθοδοξία, θα μπορούσε κανείς να πει με την γλώσσα της εποχής μας, πως είναι η θαυμαστή εκείνη σύνθεση δόγματος και ήθους, θεωρίας και πράξεως. Είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένη με την ορθοπραξία. Η Ορθοδοξία δεν είναι μουσείο και παρελθόν, αλλά ζωή, δημιουργία και ακτινοβολία. Η ειδωλολατρική αρχαιοελληνική θρησκεία όπως φαίνεται μέσα από τα έργα των ποιητών και των αρχαίων συγγραφέων, είχε ένα ασαφές και σκιώδες «θεολογικό «υπόβαθρο». Δημιουργοί της δεν υπήρξαν κάποια συλλογικά όργανα, αλλά διάφοροι ποιητές. Ο κάθε ένας από αυτούς, ποιητική αδεία και ανάλογα με την έμπνευσή του έκανε «θεολογία» (βλ. P. Decharme «Μυθολογία», τομ. 1, σελ._43). Αυτή είναι και η αιτία των τεραστίων διαφορών ανάμεσα στους συγγραφείς. Άλλη είναι η «θεογονία» του Ομήρου, άλλη του Ησιόδου άλλη του «Ορφέα», άλλη των νεοπλατωνικών και άλλη των ανωνύμων λαϊκών παραδόσεων. Μελετώντας όλες αυτές τις θεογονίες διαπιστώνουμε ζωηρά στοιχεία οργιώδους φαντασίας.
ΔιαγραφήΔιαβάζοντας τους πάμπολλους μύθους της αρχαιοελληνικής θρησκείας, πελαγώνουμε κυριολεκτικά από τις ποικίλες εκδοχές και τις αντικρουόμενες απόψεις για το ίδιο θέμα. Παράλληλα τρομάζουμε από την «πολιτεία» των ψευτοθεών, οι οποίοι είναι γεμάτοι από ανομολόγητα πάθη, καθότι «διέπρατταν» φοβερά εγκλήματα και ειδεχθείς ηθικές παρεκτροπές!
Οι θεοί και οι θεές της αρχαιοελληνικής θρησκείας δεν ήταν τίποτε άλλο παρά προβολή αρρωστημένων ανθρώπινων ψυχικών διαθέσεων. Είναι η «θεοποίηση» των ανθρωπίνων παθών των αρχόντων της εποχής εκείνης, η «νομιμοποίηση» των καταπιεστικών, ηθικών, και ποινικών τους ατοπημάτων. Άλλωστε οι βασιλείς κατά τον Όμηρο καλούνται «Διογενείς» δηλαδή γενιά του Δία και η εξουσία τους είναι απόρροια της εξουσίας εκείνου.
Χριστιανισμός, Εβραίοι, μωαμεθανοί όλα τα καθίκια δουλεύετε μαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν δουλεύουν ούτε για τους Εβραίους, ούτε για τους Μωαμεθανούς. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια είναι τα ενδιαφέροντά τους. Γι' αυτούς που αναφέρεις δουλεύετε εσείς τα αντίχριστα καθίκια, που προσπαθείτε να διχάσετε τους Έλληνες. Ο ρόλος σας έχει γίνει γνωστός γι' αυτό και οι Έλληνες σας έστειλαν από εκεί που ήρθατε διαβολογεννήματα. Κάποιοι ελάχιστοι που έχετε απομείνει, θα αντιληφθείτε ότι είναι μάταιο να λακτίζει κάποιος σε καρφία και θα σιωπήσετε κι εσείς. Φουράκης: ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ και ΜΑΣΟΝΟΙ !!! δειτε το video Κεραυνός εν αιθρία!!
ΔιαγραφήΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ!!ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ!!ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!!ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ!!ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ......
ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ ΟΥΦΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΔΗΘΕΝ ΑΡΧΑΙΟΘΡΗΣΚΟΥΣ!!!ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥΣ!!!ΝΑ ΠΛΗΞΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!!!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ.. https://www.youtube.com/watch?v=GOrbwZmJ5Fs
Καλά εσύ νομίζεις ότι όλοι έχουν βαλθεί να χτυπήσουν την ορθοδοξία. Συνεχίστε έτσι κι όλο περισσότερος κόσμος θα σας γυρνάει την πλάτη. Η πανδημία σας ξεβράκωσε αποκαλύπτοντας την ανεύθυνη συμπεριφορά σας. Ζώα!
ΔιαγραφήΗ δική σας υπεύθυνη συμπεριφορά ποια είναι ρε σούργελα να την ακολουθήσουμε κι εμείς ;
ΔιαγραφήΟ Κωστάκης - απολλώνιος και οι 10-15 ομοϊδεάτες του δεν είναι ούτε Παγανιστές, ούτε Δωδεκαθειστές, ούτε οπαδοί της αρχαίας θρησκείας, φοράνε το προσωπείο του δήθεν καθαρόαιμου Έλληνα ( που φοβούνται παράλληλα να μιλήσουν για την καταγωγή τους), για να κρύψουν τον πραγματικό ρατσισμό και αντισημιτισμό που εκφράζουν, έχοντας φτάσει να κατηγορούν σε άρθρα εδώ μέσα μέχρι και αυτούς που έκρυβαν Εβραίους απους τους Γερμανούς.Απλές κοτούλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την στάση διχόνοιας και μίσους που κρατά ο χριστιανισμός εν καιρό πανδημίας φεύγουν τα πρόβατα απο το μαντρί καλα να πάθουν, ψάχνει άλλοθι σε δήθεν ελληνικές ανθρωποθυσίες και ειναι οι ίδιοι που έχουνε καμάρι τους την ανθρωποθυσία του Αβραάμ , ειναι οι ίδιοι που εχουνε αιματοκυλίσει τον πλανήτη με τους πολέμους και τις γενοκτονίες πχ(Α και Β ΠΠ )την Αμερικανική Γενοκτονία .Και βγάζουν αφρούς από το στόμα που υπάρχουμε εμείς οι 10-15 χαχαχα ΥΣ Η σελίδα να ξέρετε και να το χωνέψετε έχει τεράστιο αναγνωστικό κοινό .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια έργα ανθρώπων μας λες. Κανέναν δεν αιματοκύλισε ο Χριστός. Αδελφοσύνη και αγάπη δίδαξε σε αντίθεση με τους δικούς σου Θεούς. Και έχεις μαύρα μεσάνυχτα.. 128 άτομα ακολουθούν την ιστοσελίδα του Βλακέντιου..Την παράσταση του καραγκιόζη " Ο Καραγκιόζης Απόλλωνας¨την παρακολουθούσαν περισσότεροι. Παρακολούθησε πόσοι ακολουθούν τις Χριστιανικές ιστοσελίδες και πόσοι ακολουθούν τους Απολλώνιους, Ποσειδώνιους Ελλάνιους, Κλαμπάνιους και λοιπά σούργελα και θα καταλάβεις πόσο μακριά νυχτωμένος είσαι. Πιστεύω στο Θεό. (fb) 318.030 άτομα ακολουθούν
ΔιαγραφήΔεν ξέρω αν υπάρχει ή όχι Θεός, αν υπάρχει πάντως σίγουρα θα ντρέπεται για όλο αυτό τον προσηλυτισμένο όχλο των χριστιανών, μουσουλμάνων και άλλων.
ΔιαγραφήΚάποτε επισκέφθηκε τον Νεύτωνα, στο εργαστήριό του, ένας άθεος φίλος του. Ο Νεύτων για να κάνει τις μελέτες του είχε κατασκευάσει με διάφορες σφαίρες και σύρματα, σε μικρογραφία, ομοίωμα του πλανητικού συστήματος .Ο φίλος του τον ρώτησε ποιος έκανε την κατασκευή.. Κανείς του αποκρίθηκε ο Νεύτων. Δεν μπορεί, κάποιος την έφτιαξε επέμενε ο φίλος του.. Φίλε μου, του απάντησε ο Νεύτων, εσύ πιστεύεις πως για ολόκληρο σύμπαν δεν υπάρχει δημιουργός και δεν μπορείς να πιστέψεις ότι γι' αυτήν την μικροκατασκευή δεν υπάρχει δημιουργός; Κόκκαλο ο άθεος.
ΔιαγραφήΞέρω εσείς οι ηλίθιοι χριστιανοταλιμπάν είσαστε και τέρμα αγράμματοι αλλα προκαλείτε και πρεπει να πάρετε απάντηση Βρε μπαγλαμά αχορδε Ο Νεύτωνας έζησε τις ιερές εξετάσεις και το κυνήγι των μαγισσών που εσείς οι χριστιανοί επινοήσατε ,ο Νευτωνας Ηταν Αθεος ''Η θρησκευτικότητα του Νεύτωνα
ΔιαγραφήΟ Ισαάκ Νεύτων ανατράφηκε ως Αγγλικανός, όμως δεν δεχόταν το δόγμα της Τριάδας, παρ' όλο που αυτή η άποψη θεωρούνταν παράνομη εκείνη την εποχή12.
Όχι ρε ηλίθιο παγανό δεν ήταν Άθεος ο Νεύτων, 12θεϊστής ήταν... Έκανε επικλήσεις στον Δία και θυσίαζε βόδια στους Ολύμπιους Θεούς....
ΔιαγραφήΤην έχετε δει και μορφωμένοι και παντογνώστες αστοιχείωτα σούργελα.
ΝΕΥΤΩΝ : ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ - Ο ΠΑΤΕΡΑΣ- ΑΙΩΝΙΟΣ - ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ - ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ - ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ - Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΣ. Νεύτων: Η Δύναμη του Θεού | Newton: The Force of God (2016) https://www.youtube.com/watch?v=bHwiTGjuZBo
Οσο χριστινοταλιμπαν ηταν ο Κοραής αλλο τόσο ήταν και ο Νεύτωνας , Σας πήρανε χαμπάρι τα πρόβατα, απόκτησαν μνήμη διαβάζουν πολύπλευρα την ιστορία μαθαίνουν γράμματα . ΟΤΙ και να ΧΑΛΚΕΥΕΤΑΙ ειναι υπερβολικό ώστε βρομάει αμάθεια απο μακριά. Στερεψαν τα επιχειρήματα της αυτοπροβολής σας ΚΑΝΕΙΣ Δεν σας πιστεύει πλέον .
ΔιαγραφήΑμαθείς και χαλκευτές της ιστορίας είστε εσείς τα αντίχριστα παρτάλια. Το βλέπουμε άλλωστε από τα παραμύθια που μας ξεφουρνίζετε. Κάποιοι από εσάς μας παρουσιάζουν και τον Κολοκοτρώνη ως 12θεϊστή.
ΔιαγραφήΚαλή κουφάλα ήταν και ο Διαφωτιστής ο Κοραής. Από τα Παρισινά Σαλόνια έκανε επανάσταση και πετούσε λάσπη στον Καποδίστρια. Τουρκίζοντα Χριστιανό τον αποκαλούσε. Την διακυβέρνηση του Καποδίστρια φωτογραφίζει λέγοντας ότι η Ελλάς πέρασε από τα χέρια Τούρκων νεκροθαφτών σε Χριστιανούς νεκροθάφτες.
Καποδίστριας και Κοραής: Από την Ρωμηοσύνη στην μετακένωση των ψευδοφώτων της Δύσης
«Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» Ι. Καποδίστριας
27 Σεπτεμβρίου 1831, ημέρα Κυριακή, ώρα 6.35 το πρωί. Εξω από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, πέφτει νεκρός, από χέρια ελληνικά, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Συνήθιζε ο Κυβερνήτης να λειτουργιέται νωρίς, «όρθρου βαθέος», από την «πρώτη καμπάνα», όπως λέει ο λαός. Ο θάνατό του θεωρήθηκε «συμφορά διά την Ελλάδα».
«Ο κακούργος όστις εδολοφόνησε τον Καποδίστριαν, εδολοφόνησε την πατρίδα του» θα πει θρηνώντας ο φίλος του και μεγάλος ευεργέτης της πατρίδος μας, Ελβετός Φιλέλληνας Εϋνάρδος. Διηγείται και ο Κολοκοτρώνης στην «Διήγησιν Συμβάντων» για την αντίδραση του λαού στο φρικτό νέο: «Την αυγήν όπου το έμαθαν οι πολίται της Τριπολιτσάς, έμειναν νεκροί, άφησαν τα εργαστήριά των, τες δουλειές τους και επερπατούσαν εις τους δρόμους ωσάν τρελλοί». («Απαντα, περί Κολοκοτρωναίων», έκδ. «ΔΕΒ», σελ. 239).
Ο απλός λαός «έχασε τα λογικά του» από την οδύνη. Κάποιοι όμως… πανηγύριζαν. Ο ευρισκόμενος στην παρισινή θαλπωρή, Αδαμάντιος Κοραής, είχε την κακόγουστη ιδέα να κατηγορήσει τους δολοφόνους ότι έσωσαν τον Καποδίστρια από την τύχη που του άξιζε περισσότερο: να τον διώξουν από την Ελλάδα.
Έχω ένα μικρό, ολιγοσέλιδο βιβλίο, έκδοση του 1976. Περιέχει κείμενα, επιστολές του Καποδίστρια. Είναι του προ λίγων ετών καταργηθέντος «Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων», του γνωστού ΟΕΔΒ, αρκτικόλεξο, που μαζί με το σύμβολό του, την κουκουβάγια, το πουλί της γνώσεως, κοσμούσε τα οπισθόφυλλα των σχολικών βιβλίων. Ο εν λόγω «Οργανισμός» τολμούσε να εκδίδει και να μοιράζει στα σχολεία βιβλία εθνικού περιεχομένου, για να συμβάλλει στην ιστορική παιδαγωγία μαθητών και δασκάλων. Με την κατάργησή του, την εισβολή ιδιωτικών εκδοτικών οίκων και την άλωση της Εκπαίδευσης από τους ποικιλώνυμους «Γραικύλους της σήμερον», παρεισδύουν στα σχολεία κουρελουργήματα τύπου «Ρεπούση» ή βιβλία «Γλώσσας», που «μορφώνουν» τα Ελληνόπουλα με συνταγές μαγειρικής.
Ερανίζομαι από το θαυμάσιο τευχίδιο κάποια κείμενα του Κυβερνήτη – ο μοναδικός που έμεινε στην ιστορία μ’ αυτόν τον περιούσιο τίτλο – τα οποία επιβεβαιώνουν το γιατί υπήρξε συμφορά για το Γένος η απώλειά του.
………………………………………………………………………………………………………...
Είχε συλλάβει εναργέστατα ο Κυβερνήτης την ιδέα ότι για να ανορθωθεί ο λαός, χρειάζεται σωστή Παιδεία, «η ροδόχρους ελπίδα του Εθνους», όπως την αποκαλεί. Τι σχολείο ονειρεύεται; «Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής». Δεν διαφεύγει από τον ανύστακτο ζήλο του για την Παιδεία, το ποιόν των δασκάλων. Γράφει «… αν η παρούσα γενεά δεν ενδυναμωθεί από ανθρώπους μορφωμένους εν καλή διδασκαλία και μάλιστα προς τον κανόνα της αγίας ημών πίστεως και των ηθών μας θα είναι δυσοίωνο το μέλλον της Ελλάδος και η διακυβέρνηση της αδύνατη».
ΔιαγραφήΗ παρούσα κρίση που μας «τηγανίζει» είναι, συν τοις άλλοις, και απόρροια μιας Παιδείας, η οποία πράττει τα αντίθετα από αυτά που μας κανοναρχούσε ο Καποδίστριας. Πρώτα «αιχμαλώτισε» τις παιδαγωγικές σχολές, τοποθετώντας «ξιπασμένους οψίπλουτους» της μάθησης, καθηγητές χωρίς ιθαγένεια, για να υπονομεύσει το ποιόν των δασκάλων και στη συνέχεια ανέλαβε να καταστήσει τα σχολεία τόπους προσκτήσεως πληροφοριών. Σχολεία χωρίς «ψυχή και Χριστό», σχολεία… «ευρωπαϊκά», φραγκολεβαντίνικα. Ελάχιστη υπόληψη έτρεψε ο Κυβερνήτης για την Ευρώπη: «Και εγώ αναγκαιότατον κρίνω να συλλέξωμεν και επαναγάγωμεν εις την Ελλάδα τους νέους Ελληνας, όσοι επί προφάσει μαθήσεως διαφθείρωνται εν Ευρώπη».
Αυτό όμως που για τον Κυβερνήτη είναι εστία διαφθοράς – η Ευρώπη και οι αντίχριστες θεωρίες της – για τον υπερτιμημένο Αδαμάντιο Κοραή είναι «τόπος επαγγελίας».
Δυστυχώς για την πατρίδα μας δεν εισακούσθη ο Καποδίστριας, αλλά οι εκ Παρισίων απανταχούσες του Κοραή, που επείχαν θέση βασιλικού διατάγματος την εποχή των πρώτων βημάτων του νεοελληνικού κράτους. Ο Κοραής, άγευστος της Ορθοδόξου πίστεως και των χριστοειδών ηθών της, προκρίνει την «μετακένωσιν» των φώτων. Να μιμηθούμε την Ευρώπη, τα «πεφωτισμένα έθνη της Εσπερίας» για να συγκαταριθμηθώμεν μεταξύ των «πεπολιτισμένων» εθνών........................................
«Εκείνος που ήρχισε τον πόλεμον κατά την Ρωμηοσύνης ήτο ο Αδαμάντιος Κοραής», γράφει ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης. («Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη», εκδ. «Ρωμηοσύνη», σελ. 12), και παραπέμπει στην γνωστή φράση του Κοραή ότι «επρόκρινα το όνομα Γραικός επειδή ούτω μας ονομάζουσι και όλα τα φωτισμένα έθνη της Ευρώπης». Ζώντας στο Παρίσι ο Κοραής, βιώνοντας και υιοθετώντας τον αντικληρικαλισμό και αντιχριστιανισμό του λεγόμενου Διαφωτισμού και το μένος του κατά της Ρωμηοσύνης (Βυζάντιο), αποκόπτει με το κύρος του, σύρριζα την αδιάσπαστη συνέχεια του Γένους, και το στρέφει στην στείρα, αρχαιολατρία. (Από την οποία ανέκυψε και η καθαρεύουσα, γλώσσα άγνωστη στον λαό. Φόρτωσαν στον αγράμματο λαό μια γλώσσα όλο στόμφο και επιτήδευση, τις «ελληνικούρες» και αποσιωπήθηκαν ο ζωντανός, πηγαίος, «βουνίσιος» λαϊκός λόγος, η γλώσσα του Μακρυγιάννη, πράγμα που είχε τραγικές συνέπειες για την πνευματική αναγέννηση της πατρίδας μας). Ο Κοραής είναι εν πολλοίς υπεύθυνος για την υποτίμηση του «Βυζαντίου», για το στήσιμο «αερογέφυρας» όπως προσφυώς ειπώθηκε μεταξύ των Νεοελλήνων και των αρχαίων. Είμαστε παιδιά του παππού μας και όχι του πατέρα μας, του Ρωμηού της αυτοκρατορίας της Νέας Ρώμης.
Διαγραφή«Ουαί, ουαί», γράφει, «τέκνα μου αγαπητά, δυστυχείς απόγονοι των Ελλήνων. Εσυντρίβη τέλος πάντων και ο ρωμαϊκός ζυγός και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες εκρημνίσθησαν από του Βυζαντίου θρόνου» (Αδ. Κοραής: «Άπαντα, εκδ. Μπίρη, Αθήναι 1970, σελ. 30).
Και αλλού «Η κατάρατος αύτη φιλαρχία εγέννησε την διχόνοιαν, διήγειρε τας πόλεις και τους πολίτας κατ’ αλλήλων, άναψε των εμφυλίων πολέμων την πυρκαϊάν και υπέταξε τους Ελληνας πρώτον εις τους Μακεδόνας, έπειτα εις ξένον έθνος τους Ρωμαίους και τελευταίον εις το βαρβαρώτερον και αγριώτατον όλων των εθνών του κόσμου, τους Τούρκους» «Αυτόθι, σελ. 173) (Η υποταγή «εις τους Μακεδόνας» ολίγον απέχει της προδοσίας). Αλλού ειρωνεύεται τους Ορθοδόξους, τους απλοϊκούς κυρίως μοναχούς, αυτούς τους χυδαίους όπως λέγει, «οι οποίοι δι’ άλλο δεν επιθυμούν την καταστροφήν των Τούρκων, παρά διά να ακούσωσιν την λειτουργίαν εις τον ναόν της Αγίας Σοφίας. (σελ. 100). Προτείνει την διάλυση του μοναχισμού, την σύντμηση των Ακολουθιών, την κατάργηση της αγαμίας των Επισκόπων, της νηστείας. (Εξαιρετικές για τα θέματα αυτά είναι οι μελέτες και τα έργα των δύο πολιών και σεβαστών γερόντων ιερέων του π. Θεοδώρου Ζήση και του π. Γεωργίου Μεταλληνού)....................
Ο Κοραής «πέθανε και ετάφη», ζώντας μέχρι τα βαθιά γέρματα στο Παρίσι στις 6 Απριλίου 1933. Ο Καποδίστριας που έδωσε τα πάντα για την «ματοκυλισμένη» του πατρίδα, δολοφονήθηκε ανάνδρως και πότισε με το αίμα του την γη μας. Έγινε όμως το μεγάλο κακό. Ό,τι δεν πέτυχαν οι εχθροί του Γένους, τότε που ο μεγαλομάρτυς λαός μας βίωνε τα «αγαθά» του Ισλάμ – που κάποιοι σήμερα το τιμούν με τζαμιά και τμήματα σπουδών στο ΑΠΘ – το πέτυχαν ο Κοραής και τα εκγονά του, στους χρόνους της… Ελευθερίας, υπό την βαυαροκρατία και τους συνεχιστές της. Περιφρονήσαμε την μάνα μας την «Πονεμένη Ρωμηοσύνη» και γονατίσαμε στις «αλώπεκες του σκότους», (Ε. Βούλγαρης), στις Φραγκομητριές, που μας άφησαν χωρίς πίστη, χωρίς πατρίδα, «αρετή και τιμιότη». (Δυστυχώς και στα σχολικά βιβλία κυριαρχεί η ίδια νοοτροπία. Στο βιβλίο «Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», Α’, Β’ και Γ’ Γυμνασίου, ο Κοραής τιμάται με τρισέλιδη επαινετικότατη παραπομπή, ενώ ο πολύαθλος «άγιος» της πολιτικής, Ιω. Καποδίστριας, διαπομπεύεται – για πρώτη φορά στην ελληνική εκπαίδευση – μέσω ενός σατυρικού ποιήματος του Αλ. Σούτσου). («Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», Γ. Γυμνασίου, σελ. 72). Κλείνω παραπέμποντας σ’ έναν σπουδαίο Ελληνα, τον Δημ. Βερναρδάκη (1834 – 1907), που γράφει και περιγράφει το εθνικό μας «παραστράτημα», για το ψευτορωμαίικο χαρτοβασίλειο, το οποίο σήμερα ψυχορραγεί: «… αφήκαμεν παν ό,τι εκληρονομήσαμεν παρά των πατέρων ημών και εγκαταλιπόντες το πάτριον έδαφος μετεπηδήσαμεν δι’ ενός βιαίου άλματος εις το μέσον της Ευρώπης του ΙΘ’ αιώνος. Απηρνήθημεν λοιπόν τα πάτρια και εδανείσθημεν ολόκληρον σχεδόν τον βίον ημών εκ της Δύσεως. Και πρώτον μεν απηρνήθημεν κατ’ ουσίαν, αν όχι κατά τύπους, το πάτριον θρήσκευμα και ελατρεύσαμε την θεότητα της γαλλικής επαναστάσεως… Εάν δε και δεν εξέπνευσεν ακόμη όλως παρ’ ημίν η εις Χριστόν πίστις, ψυχορραγεί όμως. Αφήκαμεν την πάτριον δίαιταν και ενδυμασίαν, και εδανείσθημεν την των Φράγκων. Αφήκαμεν την εθνικήν ημών ποίησιν και φιλολογίαν και εδανείσθημεν τα γαλλικά μυθιστορήματα… Ιδού λοιπόν από της αναγεννήσεως και εφεξής ολόκληρος ο ευρωπαϊκός βίος εισέρρευσεν εις ημάς ακωλύτως… και άφθονος. Ήτο τούτο ορθόν και φρόνιμον; Εγώ μεν διστάζω να αποκριθώ μετά βεβαιότητος, αλλ’ η ιστορία μαρτυρεί ότι οσάκις ξένος πολιτισμός εισέρρευσεν βιαίως και αδιακρίτως εις ξένον έθνος, ουδέποτε είχεν αγαθά αποτελέσματα την δε αλήθειαν ταύτην δεν διέψευσε μέχρι σήμερον… Ουδέποτε επείσθην ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ακόμη και εκ της καλλίστης αυτού όψεως εξεταζόμενος, ήτο όλως αρμόδιος εις το ημέτερον έθνος». (Κ. Σαρδελή, «Η προδομένη Παράδοση», εκδ. «Τήνος», σελ. 22). http://maxitis.gr/kapodistrias-korais-romiosini/
ΔιαγραφήΣυνέχισε με τις χαλκευμένες μπούρδες σου που μόνο εσύ πιστεύεις . οσο για τον Κορυφαίο Έλληνα πολιτικό Ιωάννη Καποδίστρια που δολοφόνησαν οι κοτσαμπάσιδες χριστιανοταλιμπάν μπροστά σε εκκλησία ,αυτο δεν μαρτυρά οτι υπήρξε χριστιανός,ειχε ήδη διατελέσει υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας και οργανωτής των καντονιών της Ελβετίας, σίγουρα δεν ηταν κακομοίρης ρωμιός.//Οσο για σένα ''Ανώνυμε'' σπαμαρεις χαλκευμενες μπούρδες και καλά θα κάνουν αυτοί που σε πληρώνουν να σε αντικαταστήσουν με άλλον ποιό ευφυή ρωμιό αν υπάρχει ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν περιμέναμε να μάθουμε ιστορία από αστοιχείωτους, σαλεμένους, ψευτολόγους, παπατζήδες, παραμυθάδες 12θεϊστές ζήτω που καήκαμε. Με Ι.Q ραδικιού μιλάνε και για ευφυΐα τα ηλίθια παρτάλια...
ΔιαγραφήΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΟΡΑΗΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ 27 9 2018
https://www.youtube.com/watch?v=c3ImUIXALnk
Χρησιμοποιούσε και ψευδώνυμα για να ρίχνει λάσπη στον Καποδίστρια η μαϊμού...
ΔιαγραφήΟ Κοραής, που η ιστοριογραφία παραδίδει συχνά πράο, νηφάλιο και σοφό – ή, αλλιώς, απελπιστικά πληκτικό – θα επιχειρήσει, στα 82 του χρόνια, να τινάξει στον αέρα τον Καποδίστρια. Στα 1830 εκδίδει στο Παρίσι το φυλλάδιο Τι συμφέρει εις την ελευθερωμένη από Τούρκους Ελλάδα να πράξη εις τα παρούσας καταστάσεις δια να μη δουλωθή εις Χριστιανούς τουρκίζοντας, Διάλογος δύο Γραικών. Σαν επιμελητής του έργου εμφανίζεται κάποιος Γ. Πανταζίδης. Ένας κύκλος αναγνωστών είναι μάλλον υποψιασμένος σχετικά με την ταυτότητα του συγγραφέα, καθώς ο Κοραής χρησιμοποιούσε στο παρελθόν, ανάμεσα σε πολλά άλλα, το ψευδώνυμο «Στέφανος Πανταζής».
....................................................
Το αντικαποδιστριακό φυλλάδιο του Κοραή θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, θα διαβαστεί και θα παραδοθεί στην πυρά. Ο τύραννος δολοφονείται ένα χρόνο αργότερα, το 1831. Το αβυσσαλέο μένος του Κοραή δεν κατευνάζεται ούτε από τον αφανισμό του κυβερνήτη. Θα προχωρήσει αδίστακτα το ίδιο έτος στην έκδοση του δεύτερου αντικαποδιστριακού φυλλάδιου που ετοίμαζε το προηγούμενο διάστημα. Στο νέο φυλλάδιο καταδικάζει ρητά την πράξη της δολοφονίας του Καποδίστρια, αλλά καταδιώκει αμείλικτα το φάντασμά του. Ο καποδιστριακός Νικόλαος Παγκαλάκης γράφει στα 1832 από το Ναύπλιο στον Κοραή: «ο Πανταζίδης είναι κηλίς της αμωμήτου ζωής σου, την οποία οφείλης να εκτρίψης».
Το φάντασμα του Καποδίστρια θα κυνηγήσει τον Χίο στοχαστή μέχρι τον θάνατό του. Ο κληρονόμος του Κοραή, Ιάκωβος Ρώτας, σε επιστολή του προς τον Νεόφυτο Βάμβα, τον Απρίλιο του 1833, αναφερόμενος στην πολεμική του κοινού τους φίλου «κατά του αειμνήστου Καποδίστρια» σημειώνει : «ουδείς αναμάρτητος. Όταν έλθης εδώ, θέλω σε δείξειν και περί τούτου την Απολογίαν του Γέροντος.» Η φερόμενη ως απολογία του Κοραή παραμένει μέχρι σήμερα, δυστυχώς, ανεύρετη. Γνωρίζουμε ότι ο Ρώτας, που καταγόταν από την Κέα, είχε στην κατοχή του και άλλα κοραϊκά χειρόγραφα, καθώς και κάποια προσωπικά αντικείμενα του Κοραή: ένα κουρδιστό ρολόι με αλυσίδα, που έφερε το όνομά του και το όνομα «Σωκράτης», καθώς και δύο κουταλάκια του καφέ με το όνομά του (Coray).» Η εγγονή του Ρώτα, η οποία φύλασσε το αρχείο του, λεγόταν Κλεαρέτη Σκιαδαρέση, ήταν κάτοικος Αθηνών, και πέθανε στα τέλη του 19ου αι. Αν υπάρχουν σήμερα απόγονοι, θα ήταν ευχής έργο να συμβάλουν στην επιστημονική έρευνα. Θα προσεγγίζαμε έτσι μιαν άλλη διαδρομή της σκέψης του Κοραή, ίσως την τελευταία. Το κείμενο αυτό θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς θα όριζε, στο ελληνικό παράδειγμα, την αναπάντεχη στάση του κριτικού λόγου, ο οποίος στρέφεται ενάντια στον εαυτό του με σκοπό να εκτεθεί θαρραλέα στη δημόσια σφαίρα. Θα μπορούμε να εξετάσουμε με άλλη ματιά και σε άλλο βάθος μια από τις πρώτες διανοητικές συγκρούσεις γύρω από το νεοϊδρυθέν ελληνικό κράτος, καθώς και την πολυπλόκαμη διάδραση μεταξύ θεωρίας και πράξης https://tvxs.gr/news/istoria/korais-kai-kapodistrias-ena-keimeno-poy-theoreitai-xameno
Εισαι γελοίος. πες μας και καμιά εκδοχή της αρβελερ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που έχεζε η Αρβελέρ φύτρωσες εσύ αστοιχείωτε ηλίθιε μπουρδολόγε, που μας έβγαλες και τον Καποδίστρια αντίχριστο παγανιστή. Όταν η Αρβελέρ σπούδαζε ιστορία και φιλοσοφία εσύ έπαιζες το πουλί σου.
ΔιαγραφήΗ Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ (Αθήνα, 29 Αυγούστου 1926) είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος ιστορικός. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976.[8] Ακόμη, είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως στη UNICEF.
Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας, Πρύτανης της Ακαδημίας και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων, Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg, Πρόεδρος του Αμερικανικού Μουσείου Τέχνης και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου στο Παρίσι.[9][16][17] Είναι, ακόμη, μέλος του επιστημονικού εποπτικού συμβουλίου του Ιδρύματος Λαμπράκη[18] και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών.[19]
Είναι Επίτιμη Διδάκτωρ του Αμερικανικού Πανεπιστημίου των Παρισίων (1989), του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, καθώς και των Πανεπιστημίων του Λονδίνου, του Βελιγραδίου, των Αθηνών, της Λίμα, του Νιου Μπράνσγουικ (Καναδάς), της Χάιφα, της Νέας Υόρκης, της Θεσσαλονίκης, του Φραίμπουργκ (Ελβετία), κ.α.[28]
Είναι τιμητικό μέλος των Ακαδημιών των Αθηνών, του Βερολίνου, της Βουλγαρίας, καθώς και της Βρετανικής Ακαδημίας. Επίσης, είναι μέλος και συνεργάτιδα της Βασιλικής Ακαδημίας των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών του Βελγίου.
Έχει λάβει τις εξής τιμητικές διακρίσεις από τη Γαλλική Δημοκρατία:
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής
Διοικητής της Τάξης των Ακαδημαϊκών Φοινίκων
Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων
Συγκρίνετε με την Αρβελέρ;;;
ΔιαγραφήΜε τι ασχολείσαι ακριβώς; Μπορείς να πεις;;;;
Να δούμε με τι κριτήρια κρίνεις, οχι τίποτα άλλο....
Για τον μέγιστο Λαέρτη αφορα.
ΔιαγραφήΘα τρέμουν τα κόκκαλα του αληθινού Λαέρτη...
Κάστανα! Κάστανα! Εδώ τα ζεστά κάστανα ελάτε πιστοί, εδώ τα θαυματουργά κάστανα, καί δίπλα τα ιερά σωβρακα, όσοι πιστοί προσέλθετε... 😂 😂 😂 😂 😂 😂 Τρομάρα σας ταλιμπανια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ ρε Κωστάκη καημένε την ίδια ημέρα που ανεβάζεις 2 μαλακίες, ένας τσοπάνος επιλέγει να απαντήσει στα υπόλοιπα άρθρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σύμπτωση και αυτή!!!
Τι βρίσκεις να γίνεσαι ρεζίλι και να ξεφτυλιζεσαι,οπως τη βρίσκει ο καθένας, ετσι κι αλλιώς η ανωμαλία σου είναι τεράστια
Ρε εσύ Αμβρόσιε, άσε την γκλίτσα του τσοπάνη κάτω, δεν είσαι σε θέση καί άξιος να τήν βάζεις στο στόμα σου... 😂 😂 😂 😂
ΔιαγραφήΔε βαζω τίποτα στο στομα μου και δε θέλω,σε αντίθεση με σένα Κωστάκη που την έχεις συνέχεια στον κώλο σου...
ΔιαγραφήΈλα τώρα Παΐσιε, να σου θυμίσω ποίος σέρνεται στα γόνατα με τα οπίσθια στον ουρανό για τον κάθε αλανιάρη να σάς απολαμβάνει, έλα τώρα λουλού τρέχα να ξεματιαστεις.
ΔιαγραφήΑπ'οσο θυμάμαι Κωστάκη στο Λαύριο εσύ ήσουν στημένος στα 4... που το παίζεις εδώ γαμηκουλας, και πρόσεξε με το ονοματάκι σου σε λεω!!! Κωστάκη... Θυμάσαι...
ΔιαγραφήΣοβαρά τώρα για ποίο Κωστάκη μιλάς; εκεί σε χάνω, απ'οτι βλέπω άλλος πληρώνει τήν νύφη, χα χα χα χα χα, ειλικρινά δεν έχω ιδέα,καί πού είσαι ΝΑ! αν με πιστεύεις, ΝΑ! αν δεν, "σε λεω" καστοριανος είσαι;
ΔιαγραφήΣτα πούστικα είσαι πρώτος για τον ίδιο Κωστάκη λέμε και οι δύο, μια χαρά τα θυμάσαι όλα.
ΔιαγραφήΤελικά το κοντέρ τής μαλακιας σου είναι κολλημενο στο άπειρο, τι άλλο να πει κανείς
ΔιαγραφήΠολύ άγχος έχεις.
ΔιαγραφήΓια κάποιον που δήθεν δεν είσαι!!!
Το άγχος μου προέρχεται από την αδυναμία να συνεννοηθώ με άτομα κατώτερου νοηματικου επιπέδου προερχόμενο από την κατάχρηση υψηλών δόσεων αναθυμιασεων λιβανιου καί άπλυτων σωβρακων, βοήθειά σού,
ΔιαγραφήΧα χα 😂, έχεις κολλήσει στο Λαύριο, δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό, ειλικρινά, βλαξ! βρίσκομαι στον Καναδά αρκετά χρόνια, οι ασυναρτησίες καί οι εμμονές σού δεν με αφορούν, είμαι Έλληνας σαφώς πολύ περισσότερο από εσένα τον Εβραίολάτρη καί αυτός είναι ο λόγος πού διαβάζω καί υποστηρίζω Απολλώνιο, εσύ είσαι εκτός χώρου, κάπου αλλού ίσος θα έπρεπε να συχνάζεις (θα συνιστούσα μοναστήρια) τώρα ποίος πιστεύεις ότι είμαι, μού είναι αδιάφορο
ΔιαγραφήΚωστάκη πολυ απλά στα αρχιδια μου τι λες.
ΔιαγραφήΑντε γεια