Mία διαρκής διένεξη για την ιδιοκτησία εκτάσεων γης διεξάγεται εδώ και χρόνια στον Αγιο Ανδρέα της Νέας Μάκρης, ανάμεσα στους κατοίκους του οικισμού Γεροτσακούλι και την Εκκλησία της Ελλάδος (παλαιότερα την Ι.Μ. Πεντέλης).
Οι περίπου 300 κάτοικοι, ως επί το πλείστον φτωχές οικογένειες, υποστηρίζουν ότι οι εκτάσεις αποτελούν περιουσία τους εδώ και χρόνια, είναι νόμιμοι ιδιοκτήτες και πως υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που ουσιαστικά τους δικαιώνουν, την ώρα που η Εκκλησία τούς αποκαλεί «καταπατητές» και επικαλείται έγγραφα, όπως ο Μεγάλος Κώδικας της Ι.Μ. Πεντέλης (ιδιωτικό κτηματολόγιο της Μονής), Προεδρικό Διάταγμα του 1933 και κάποιες άλλες δικαστικές αποφάσεις για να τεκμηριώσει την κυριότητά της.
Το θέμα έχει απασχολήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση με ψηφίσματα του δημοτικού συμβουλίου του Μαραθώνα και παλαιότερα της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής και του Δήμου Νέας Μάκρης υπέρ των κατοίκων, ενώ ερωτήσεις έχουν καταθέσει κατά καιρούς αρκετοί βουλευτές.
Πλέον, οι κάτοικοι και ο σύλλογος αποκατάστασης ιδιοκτητών Γεροτσακούλι ζητούν από την πολιτεία να δώσει με νομοθετική ρύθμιση τέλος στην περιπέτειά τους, ώστε να απελευθερωθούν από την ιδιότυπη ομηρία στην οποία έχουν περιέλθει.
Η ιστορία ξεκινά προπολεμικά, με την εγκατάσταση προσφύγων από τη Μ. Ασία στην περιοχή 4.500 στρεμμάτων (στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα 65 του οικισμού Γεροτσακούλι), που σύμφωνα με συμβόλαια του 1930 (6155 και 6166/1930) είχαν πωληθεί από την Εκκλησία σε δύο συνεταιρισμούς: σε ακτήμονες καλλιεργητές από τα Σπάτα και Μικρασιάτες πρόσφυγες από το Χαλάνδρι.
Για πολύ καιρό οι κάτοικοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα, με τις διεκδικήσεις εκ μέρους της Εκκλησίας να ξεκινούν τα τελευταία 30 χρόνια.
Επίσης, οι κάτοικοι επικαλούνται τον νόμο 1811/1988, γνωστό και ως νόμο Τρίτση, σύμφωνα με τον οποίο οι Ιερές Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος (μεταξύ των οποίων η Ι.Μ. Πεντέλης) παραχώρησαν στο Ελληνικό Δημόσιο τη δασική και αγροτολιβαδική περιουσία τους.
«Ακόμα δηλαδή και να μην είχε πουλήσει το 1930 η Εκκλησία τη συγκεκριμένη έκταση, έτσι κι αλλιώς δεν έχει ιδιοκτησιακά δικαιώματα πάνω της», μας λένε.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, φτωχοί ιδιοκτήτες αναγκάζονται να πληρώσουν ενοίκια στην Εκκλησία και απειλούνται με εξώσεις.
Μάλιστα, το 1992 γίνεται προσπάθεια να απομακρυνθούν βίαια ακόμα και με τα ΜΑΤ και τους ζητείται να υπογράψουν έγγραφα σύμφωνα με τα οποία ιδιοκτήτης είναι η Εκκλησία και θα πρέπει να καταβάλουν ενοίκιο για να παραμείνουν στα σπίτια τους!
Η Εκκλησία ισχυρίζεται ότι η έκταση παραμένει δική της, ενώ οι σημερινοί κάτοικοι ότι κληρονόμησαν τα σπίτια τους από τους γονείς και τους παππούδες τους και δεν χρωστούν τίποτα στην Εκκλησία.
Αυτό, τονίζουν, αποδεικνύεται από δύο συμβόλαια: τα υπ’ αριθμόν 6165 και 6166 της 6/3/1930 του συμβολαιογράφου Αθηνών Πέτρου Καββαδία και από τη μελέτη της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Νέας Μάκρης, του πρώην αντιδημάρχου Νέας Μάκρης Βασίλη Κουλουμπή, αλλά και ιδιωτικής εταιρείας, που εφάρμοσαν τα περιγραφόμενα στα συμβόλαια του 1930 όρια της έκτασης που πουλήθηκε στα αντίστοιχα σημερινά σημεία.
Επίσης, από μελέτη της μερίδας της Ι.Μ. Πεντέλης στο οικείο υποθηκοφυλακείο φαίνεται ότι δεν περιήλθε ξανά στην ιδιοκτησία της η επίμαχη έκταση.
Απόφαση Εφετείου
Κατά τους κατοίκους, η τακτική της Εκκλησίας να τους οδηγεί έναν έναν στα δικαστήρια και όχι συνολικά γίνεται για να τους εξαντλήσει και να τους αναγκάζει να συνθηκολογούν με τους όρους της.
Μετά όμως την απόφαση 2579/2006 του Εφετείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία η Ι.Μ. Πεντέλης δεν διέθετε νόμιμο τίτλο κυριότητας για έκταση επίσης στον Αγιο Ανδρέα που πωλήθηκε με το συμβόλαιο 6166/1930, θεωρούν ότι η ευρύτερη έκταση στην οποία βρίσκονται και τα σπίτια τους ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.
Πλέον η αντιπαράθεση συνεχίζεται στο κτηματολόγιο, με την Εκκλησία να δηλώνει ιδιοκτήτρια της έκτασης, στην οποία περιλαμβάνεται και γήπεδο τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας, και τους κατοίκους να προχωρούν σε ενστάσεις και να ζητούν την επανεξέταση της υπόθεσης.
«Ενώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τις 72 οικογένειες όσον αφορά το ιδιοκτησιακό, κανείς δεν μας άκουγε όταν φωνάζαμε ότι η Εκκλησία δεν έχει τίτλους ιδιοκτησίας. Μέχρι που ήρθε μια πολύ γενναία απόφαση του Εφετείου Αθηνών, η 2579/2006, καθώς επίσης και η Εκθεση του Αρεοπαγίτη κ. Ζερβομπεάκου, Γ’ πολιτικό τμήμα, πινάκιο 14 του 2009, και ανατρέπει όλα τα δεδομένα στην περιοχή Γεροτσακούλι.
»Τα ψεύτικα στοιχεία που επικαλείται η Εκκλησία σε κάθε δικαστήριο των μελών μας, τα πλαστογραφημένα έγγραφα, οι εικονικές εξώσεις και τα μισθωτήρια κάτω από εκβιασμούς σε λευκές κόλες, όλα καταρρέουν. Παρ’ όλα αυτά έχει το θράσος να διεκδικεί ακόμα και τώρα τα σπίτια μας καταθέτοντας τα στοιχεία που έχει απορρίψει το Εφετείο στο κτηματολόγιο», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Νίκος Σοφιανόπουλος, πρόεδρος του συλλόγου αποκατάστασης ιδιοκτητών ακινήτων Γεροτσακούλι.
Επικοινωνήσαμε με την Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών, από την οποία λάβαμε αναλυτική απάντηση.
Μεταξύ άλλων, η Εκκλησία της Ελλάδος υποστηρίζει αρχικά ότι στη Νέα Μάκρη τής απομένουν 300 στρέμματα και όχι 4.500, ενώ ο Κώδικας της Ι.Μ. Πεντέλης θεωρήθηκε το 1836 από τον επαρχιακό διευθυντή Αττικής και έχει νομική ισχύ.
Η Ι.Μ. Πεντέλης, τονίζει, ενέμετο τα συγκεκριμένα γεωτεμάχια ώς τις 11-09-1915 που είναι το όριο για την απόκτηση κυριότητας με χρησικτησία.
Επιπλέον, μας επισημαίνει ότι το Προεδρικό Διάταγμα του 1933 που επικαλείται συνιστά τίτλο εκ του νόμου βάσει του Ν. 4301/2014. Ακόμη, η κυριότητα της Ι.Μ. Πεντέλης επί του κτήματος έχει αναγνωριστεί με συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες μας αναφέρει, με δύο από αυτές να αναγνωρίζουν την κυριότητα και επί του Ελληνικού Δημοσίου και άλλες επί των κατοίκων (τους οποίους αποκαλεί «καταπατητές»).
Τέλος, για τη δικαστική απόφαση που επικαλούνται οι κάτοικοι επισημαίνεται ότι η Εκκλησία δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο εφόσον δεν ήταν η ίδια διάδικος, ενώ υποστηρίζει ότι εγγράφηκε ως νόμιμη ιδιοκτήτρια στο κτηματολόγιο (σ.σ. οι κάτοικοι έχουν ζητήσει επανεξέταση).
Για την επίλυση του ζητήματος προτείνει στους κατοίκους είτε να προχωρήσουν σε μίσθωση των εκτάσεών τους είτε να συμφωνήσουν μαζί της για την εξαγορά τους.
Ενα άλλο τεχνικό ζήτημα που πρέπει να λυθεί, πέρα από το ιδιοκτησιακό, είναι και το καθεστώς της περιοχής όπου κατοικούν οι συγκεκριμένες οικογένειες, εάν δηλαδή αυτή είναι δασική ή όχι.
Σύμφωνα με τα μέλη του συλλόγου, τα σπίτια τους έχουν νομιμοποιηθεί από τη δεκαετία του 1970 και δεν πρόκειται για αυθαίρετα, ενώ έχουν προσκομίσει στη διεύθυνση δασών του ΥΠΕΚΑ ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι η περιοχή στην οποία κατοικούν δεν είναι δασική.
Δημοτική στήριξη
«Ο Δήμος Μαραθώνα βρίσκεται πολιτικά στο πλευρό των οικιστών της περιοχής. Εχουμε προχωρήσει σε ψήφισμα στήριξης και συμπαραστεκόμαστε στις προσπάθειες των οικιστών με όποιον άλλο τρόπο μπορούμε, αλλά η επίλυση του ζητήματος είναι αρμοδιότητα της κεντρικής διοίκησης. Πρέπει να μπει ένα τέλος στην ομηρία αυτών των ανθρώπων και υπάρχουν τρόποι να γίνει αυτό», λέει στην «Εφ.Συν.» ο αντιδήμαρχος Μαραθώνα, Αιμίλιος Ρεΐσογλου.
Για το θέμα έχουν καταθέσει ερωτήσεις στο παρελθόν αρκετοί βουλευτές.
Πλέον, η γραμματέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, και ο βουλευτής της περιοχής Γιώργος Πάντζας ασχολούνται με το ζήτημα στην προσπάθεια να ξεκαθαρίσει επιτέλους το καθεστώς της περιοχής και να καταφέρουν να κατοχυρώσουν τις ιδιοκτησίες τους οι κάτοικοι εδώ και αρκετές γενιές.
«Τόσα χρόνια το Δημόσιο ήταν απόν στη διεκδίκηση της περιουσίας του, ενώ είχαμε σοβαρές παρεμβάσεις από την Εκκλησία. Αυτό που χρειάζεται πλέον, καθώς η κυριότητα της έκτασης βρίσκεται οριστικά στο Δημόσιο, εφόσον υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, είναι να αναρτηθούν και να κυρωθούν οι δασικοί χάρτες της περιοχής ώστε στη συνέχεια να κατοχυρωθούν οι ιδιοκτησίες. Μετά, όσων οι ιδιοκτησίες δεν κριθούν δασικές, μπορούν να έρθουν σε συμφωνία με το Δημόσιο για να γίνει μεταβίβαση, καθώς υπάρχει νομικό πλαίσιο, έναντι ενός συμβολικού τιμήματος», μας λέει η κ. Θεοπεφτάτου.
ΠΗΓΗ..http://www.efsyn.gr/arthro/se-omiria-apo-tin-ekklisia-72-oikogeneies
ΠΗΓΗ..http://www.efsyn.gr/arthro/se-omiria-apo-tin-ekklisia-72-oikogeneies
Καμια αναφορά στους νεκρούς καμια δημοσίευση για βοήθεια καμια κίνηση αλληλεγγύης απο τη "κίνηση". Πόσα μαζεμένα ψυχολογικά;
ΑπάντησηΔιαγραφή