Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΟΤΙ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΚΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗ!!

 

Η ψυχιατρική διαγιγνώσκει τον Ιησού, τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Παύλο με σχιζοφρένεια!!!
Η ψυχιατρική είναι ένας μοχθηρός εχθρός του Χριστιανισμού και της Βίβλου.
 Οι εμπειρίες του Ιησού μπορούν δυνητικά να εννοηθούν στο πλαίσιο της παρανοϊκής σχιζοφρένειας ή της ψύχωσης NOS . Άλλες εύλογες πιθανότητες μπορεί να περιλαμβάνουν διπολικές και σχιζοσυναισθηματικές διαταραχές . ... υπερθρησκεία ... 
Η αυτοκτονία με πληρεξούσιο περιγράφεται ως "κάθε περιστατικό στο οποίο μια αυτοκτονία άτομο προκαλεί τον θάνατό του/της να πραγματοποιηθεί από άλλο άτομο… ένας υπερφρενικός » (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price , MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

1. Η ψυχιατρική έχει μακρά ιστορία και ρίζες ως αθεϊστική, αντιχριστιανική και ανθρωπιστική.
2. Αυτή η εχθρότητα αυξάνεται, ώστε σήμερα, υπάρχει μια ανοιχτή κοροϊδία του Χριστιανισμού.
3. Εφόσον η Ψυχιατρική απορρίπτει τον κόσμο των πνευμάτων, τον Θεό και τη
   Βίβλο, διδάσκει ανοιχτά ότι ο Ιησούς ήταν ψυχικά ασθενής με σχιζοφρένεια. Ο Ιησούς ισχυρίστηκε ότι είναι Θεός, ελάτε κατευθείαν από τον ουρανό ότι ο Διάβολος τον κυνηγούσε και ονόμασε τον εαυτό του τη σωτηρία του κόσμου! Το θεωρούν παραληρηματικό, παράνοια κ.λπ.
   
   
   
   

   Σήμερα, η Ψυχιατρική διαγιγνώσκει τον Ιησού με σχιζοφρένεια:

   1. «Εν ολίγοις, η φύση των παραισθήσεων του Ιησού, όπως περιγράφονται στα ορθόδοξα Ευαγγέλια, μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι ο ιδρυτής της χριστιανικής θρησκείας προσβλήθηκε από θρησκευτική παράνοια ». (Charles Binet-Sanglé, La Folie de Jésus, The Madness of Jesus, 1910, σελ. 393)
   2. «Όλα όσα γνωρίζουμε για αυτόν [τον Ιησού] συμφωνούν τόσο τέλεια με την κλινική εικόνα της παράνοιας που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι άνθρωποι μπορούν ακόμη και να αμφισβητήσουν την ακρίβεια της διάγνωσης .» (Αμερικανός ψυχίατρος William Hirsch, Conclusions of a Psychiatrist, 1912, σελ. 99)
   3. « Ο Ιησούς Χριστός μπορεί απλώς να επέστρεψε στο ξυλουργείο του μετά τη χρήση σύγχρονων [ψυχιατρικών] θεραπειών ». (William Sargant, «Το κίνημα στην ψυχιατρική μακριά από το φιλοσοφικό», The Times (αγγλικά), 22 Αυγούστου 1974, σελ. 14)
   4. «Για παράδειγμα, όπως θα δείξουμε, ένας υλιστής πιστεύει εύκολα -χωρίς καμία αξιόπιστη απόδειξη- ότι οι μεγάλοι πνευματικοί ηγέτες πάσχουν από κροταφική επιληψία παρά ότι έχουν πνευματικές εμπειρίες που εμπνέουν τους άλλους καθώς και τους εαυτούς τους». ( The Spiritual Brain , Mario Beauregard Ph.D., Neuroscientist, 2007, p xii)

   Β. Ψυχιατρικές διαγνώσεις Ο απόστολος Παύλος είχε κροταφική επιληψία (TLE)

   1. "Ο Mark Salzman, στο φανταστικό του βιβλίο "Lying Awake" για μια φανταστική καλόγρια που ονομάζεται Sister St. John θέλει να δείξει ότι κάθε πνευματική εμπειρία είναι ένα είδος ψυχικής ασθένειας. Ακόμη και ο απόστολος Παύλος υπέφερε από παραισθήσεις λόγω κροταφικής επιληψίας (TLE Αυτή είναι η βασική άποψη των περισσότερων ψυχολόγων σήμερα .
   2. Ο Mario Beauregard στο βιβλίο του, "The Spiritual Brain", σελ. 57, λέει, "Η αδελφή St. John είχε κροταφική επιληψία (TLE), που προκλήθηκε από έναν μικροσκοπικό όγκο πάνω από το δεξί της αυτί. Της είπαν ότι "επιληψία κροταφικού λοβού μερικές φορές προκαλούσε αλλαγές στη συμπεριφορά και τη σκέψη ακόμη και όταν ο ασθενής δεν είχε επιληπτικές κρίσεις. Αυτές οι αλλαγές περιελάμβαναν υπεργραφία (ογκώδη γραφή), εντατικοποίηση αλλά και στένωση της συναισθηματικής απόκρισης και εμμονικό ενδιαφέρον για τη θρησκεία και τη φιλοσοφία.» (Mark Salzman, Lying Awake 2000 σελ. 120.) Ενημερώθηκε επίσης ότι ο απόστολος Παύλος και η ιδρυτής του δικού της θρησκευτικού τάγματος, η Τερέζα της Άβιλα, ήταν "πιθανότατα υποψήφιες" για επιληψία κροταφικού λοβού. Ο όγκος μπορούσε εύκολα να αφαιρεθεί, οπότε τα οράματα θα σταματούσαν. Άρα τα οράματα δεν ήταν ποτέ περισσότερο από μια ασθένεια; Αδελφή Τζον είδε ότι ολόκληρη η ζωή της μπορούσε να θεωρηθεί, από μια υλιστική προοπτική, ως μια απλή παθολογία, ένα είδος ψυχικής ασθένειας: Το ιδανικό της συνεχούς προσευχής: υπερθρησκευτικότητα Η επιλογή να ζήσει ως άγαμος: υποσεξουαλικότητα Έλεγχος της θέλησης μέσω του ελέγχου της το σώμα, που επιτυγχάνεται με τακτική νηστεία: ανορεξία. Τήρηση λεπτομερούς πνευματικού ημερολογίου: υπεργραφία." ( The Spiritual Brain , Mario Beauregard Ph.D., Neuroscientist, 2007, p57)

   C. Satanic άρθρο 2012 από το Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences: 24:410-426

   1.       Στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2012 (24:410-426) του The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Ο Bruce H. Price, MD, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Ο ρόλος των ψυχωτικών διαταραχών στη θρησκευτική ιστορία που εξετάζεται» το οποίο διέγνωσε τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Ιησού και τον Παύλο με παρανοϊκή σχιζοφρένεια.

   2.       " Το παρακάτω είναι μια αναδρομική διαγνωστική εξέταση του Αβραάμ, του Μωυσή, του Ιησού και του Αγίου Παύλου. Ελπίζεται ότι αυτή η έρευνα θα βοηθήσει να μεταφραστεί η λατρεία, η αγάπη και η αφοσίωση που νιώθουν πολλοί για αυτές τις θρησκευτικές προσωπικότητες σε αυξημένη συμπόνια και κατανόηση για τα άτομα με ψυχικές ασθένειες ». (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   ένα.       Αυτό το άρθρο είναι πιο προσβλητικό και προσβλητικό για τους Χριστιανούς από ό,τι ήταν ποτέ η περίφημη έκθεση τέχνης "Piss Christ".

   σι.     

   ντο.        

   ντο.        «Η ΜΑΖΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ: «Μια κοινή ψυχωσική διαταραχή είναι ένα άλλο μέσο με το οποίο οι πρώτοι οπαδοί μπορεί να έλαβαν τις πεποιθήσεις τους, με καθένα από τα υποκείμενά μας να αποτελεί πρωταρχική περίπτωση. Αν και εμφανίζονται κυρίως με τη μορφή μιας δυαδικής σχέσης, παρανοϊκές παραληρητικές ιδέες έχουν αναφερθεί ότι εμφανίζονται περιστασιακά σε μεγαλύτερες ομάδες που μοιάζουν με αίρεση, των οποίων τα μέλη εμποτίζονται με τον παρανοϊκό ιδεασμό ενός κυρίαρχου μέλους. Ο Νόρμαν Κάμερον το χαρακτήρισε «παρανοϊκή ψευδοκοινότητα». Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει μια φανταστική διωκτική συνωμοσία που απευθύνεται στο μέλος της ομάδας." (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price , MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   4.       Να πώς διέγνωσαν τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Ιησού και τον Παύλο:

   ένα.       ΑΒΡΑΑΜ : Περιγράφεται ότι είχε διαδραστικές μυστικιστικές εμπειρίες ακουστικής και οπτικής φύσης (βλ. Εικόνα 1), που επηρέασαν τις συμπεριφορές του καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του (βλ. Πίνακα 1). Αυτή η φαινομενολογία μοιάζει πολύ με αυτή που περιγράφεται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV-TR). Εφαρμόζοντας το παράδειγμα DSM-IV-TR, οι ακουστικές και οπτικές αντιληπτικές εμπειρίες και συμπεριφορές του Αβραάμ θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητές ως ακουστικές ψευδαισθήσεις (AH), οπτικές ψευδαισθήσεις (VH), αυταπάτες με θρησκευτικό περιεχόμενο, και περιεχόμενο σκέψης παρανοϊκού τύπου (υποτύπος σχιζοφρένειας) (βλ. Πίνακα 1 για παραδείγματα) … Το κλινικό προφίλ του Abraham φαίνεται να μοιάζει καλύτερα με αυτό της παρανοϊκής σχιζοφρενικής ή ψυχωτικής διαταραχής, που δεν προσδιορίζεται διαφορετικά και ίσως, λιγότερο πιθανό, με μια συναισθηματική διαταραχή Ψύχωση. Ο Αβραάμ είναι η πιο πρώιμη περίπτωση πιθανής ψυχωτικής διαταραχής στη λογοτεχνία». (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   σι.       ΜΩΥΣΗΣ : Ο Μωυσής είχε αντιληπτικές εμπειρίες και συμπεριφορές που βρίσκουν πλησιέστερη παράλληλη σήμερα με τα οριζόμενα από το DSM-IV-TR φαινόμενα εντολής Ακουστικές ψευδαισθήσεις, οπτικές ψευδαισθήσεις, υπερθρησκευτικότητα, μεγαλοπρέπεια, παραληρητικές ιδέες, παράνοια, αναφορική σκέψη και φοβία (σχετικά με τα άτομα που τον βλέπουν πρόσωπο). (Δείτε τον Πίνακα 3 για παραδείγματα.) Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να εμφανιστούν μαζί στη σχιζοφρένεια, τις συναισθηματικές διαταραχές και τη σχιζοσυναισθηματική διαταραχή . Επίσης, ο Moses δεν φάνηκε να έχει αποδιοργάνωση, κατατονία ή αρνητικά ψυχιατρικά συμπτώματα ή δυσκολίες συγκέντρωσης προσοχή και μνήμη (βλ. Πίνακα 2). Το κριτήριο Α για τη σχιζοφρένεια θα μπορούσε θεωρητικά να εκπληρωθεί από τις εμπειρίες του που μοιάζουν με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις . μορφωμένο μέλος της αιγυπτιακής βασιλικής οικογένειας που έφυγε από την αιγυπτιακή κοινωνία για να γίνει βοσκός που εργαζόταν στην περιφέρεια της ερήμου σε μια ξένη γη (Έξοδος 2: 15-22). Η φυγή του από την Αίγυπτο συνέβη πριν από την έναρξη των ακουστικών ψευδαισθήσεων και των οπτικών ψευδαισθήσεων, υποδηλώνοντας έτσι μια πρόδρομη μείωση της λειτουργίας πριν από την έναρξη της ψύχωσης. Το πρόδρομο αναφέρεται στα πρώιμα συμπτώματα και σημεία μιας ασθένειας που προηγούνται των χαρακτηριστικών εκδηλώσεων της οξείας, πλήρως ανεπτυγμένης ασθένειας. Μια πρόδρομη περίοδος μπορεί να προηγείται της εμφάνισης της σχιζοφρένειας κατά μήνες έως και 10 χρόνια στο 70% των ασθενών33 και έως και 20 χρόνια σε ορισμένες περιπτώσεις. Η περίοδος κατά την οποία ο Μωυσής είχε αυτές τις εμπειρίες ήταν πάνω από 40 χρόνια, πληρώνοντας το Κριτήριο… Πρέπει να σημειωθεί ότι τα θρησκευτικά γραπτά που αποδίδονται στην συγγραφή του Μωυσή, την Πεντάτευχο, θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την ύπαρξη υπερβολικής παρόρμησης για γραφή . Αυτή η υπεργραφία είναι ένα μη ειδικό εύρημα που σχετίζεται συχνότερα με μανία, υπομανία ή μικτές καταστάσεις. Ωστόσο, είναι επίσης χαρακτηριστικό της σχιζοφρένειας και της επιληψίας του κροταφικού λοβού. … Επομένως, οι ψυχώσεις που σχετίζονται με τη διαταραχή της διάθεσης παραμένουν αρκετά βιώσιμες στην περίπτωση του Μωυσή . … Τα κριτήρια για τη διάγνωση της Παρανοϊκής Σχιζοφρένειας θα πληρούνταν με την επικράτηση των παραληρημάτων και των ψευδαισθήσεων απουσία αποδιοργάνωσης, αρνητικών ψυχιατρικών συμπτωμάτων ή γνωστικής εξασθένησης. Έχει παρατηρηθεί αυξημένη τάση για βία σε ορισμένα άτομα με παρανοϊκή σχιζοφρένεια Η   αυξημένη τάση του Μωυσή για βία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επιβεβαιωτική για τη διάγνωση της Παρανοϊκής Σχιζοφρένειας.  Οι εύλογες διαγνωστικές εναλλακτικές μπορεί να περιλαμβάνουν την Ψυχωτική Διαταραχή, τη Μη Προσδιορισμένη Αλλιώς, τη Διπολική Διαταραχή και τη Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή . Εάν τα πέντε πρώτα βιβλία της Βίβλου πιστώνονται στην συγγραφή του Μωυσή, τότε αη διπολική διαταραχή ή ίσως η σχιζοσυναισθηματική διαταραχή θα ήταν πιο συμβατή με τις συγγραφικές του ικανότητες ." (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD , The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   ντο.        ΙΗΣΟΥΣ : Η Καινή Διαθήκη (NT) υπενθυμίζει ότι ο Ιησούς βίωσε και έδειξε συμπεριφορά που μοιάζει πολύ με τα φαινόμενα που ορίζονται από το DSM-IV-TR των ακουστικών ψευδαισθήσεων, των οπτικών ψευδαισθήσεων, των παραληρημάτων, της αναφορικής σκέψης (βλ. Εικόνα 3), του παρανοϊκού τύπου (Παρανοειδής Σχιζοφρενικός υποτύπος) περιεχόμενο σκέψης και υπερθρησκεία … Όσον αφορά τις πιθανές αιτίες των αντιληπτικών και συμπεριφορικών αλλαγών, θα μπορούσε να ρωτηθεί εάν υπήρχαν πείνα και μεταβολικές διαταραχές . Οι παραισθησιακές εμπειρίες που είχε ο Ιησούς στην έρημο ενώ νήστευε για 40 ημέρες ( Λουκάς 4:1–13) μπορεί να έχει προκληθεί από την πείνα και τις μεταβολικές διαταραχές … Η απουσία σωματικών ασθενειών ή εμφανής επιληψίας αφήνει πιο εύλογες τις πρωτογενείς ψυχιατρικές αιτιολογίες . Το πλαίσιο της παρανοϊκής σχιζοφρένειας ή της ψύχωσης δεν προσδιορίζεται διαφορετικά. Άλλες εύλογες πιθανότητες μπορεί να περιλαμβάνουν διπολικές και σχιζοσυναισθηματικές διαταραχές. Υπάρχει 5%-10% κίνδυνος αυτοκτονίας στη ζωή σε άτομα με σχιζοφρένεια. Η αυτοκτονία ορίζεται ως ο αυτοπροκαλούμενος θάνατος με στοιχεία της πρόθεσης να τερματίσει τη ζωή κάποιου. Η Καινή Διαθήκη αφηγείται την επίγνωση του Ιησού ότι οι άνθρωποι σκόπευαν να τον σκοτώσουν και τα μέτρα που έκανε για να αποφύγει τον κίνδυνο μέχρι τη στιγμή που επέτρεψε τη σύλληψή του. Εκ των προτέρων, εξήγησε στους ακολούθους του την αναγκαιότητα του θανάτου του ως προοίμιου για την επιστροφή του (Ματθαίος 16:21–28· Μάρκος 8:31· Ιωάννης 16:16–28). Εάν αυτό συνέβη με τον τρόπο που περιγράφηκε, τότε ο Ιησούς φαίνεται να έχει εσκεμμένα τοποθετήσει τον εαυτό του σε συνθήκες όπου περίμενε την εκτέλεσή του. Αν και η σχιζοφρένεια σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας, αυτό δεν θα ήταν μια τυπική περίπτωση. Οι πιο συχνές συνοδευτικές διαταραχές της διάθεσης της αυτοκτονίας, όπως η κατάθλιψη, η απελπισία και η κοινωνική απομόνωση, δεν υπήρχαν, αλλά υπήρχαν άλλοι παράγοντες κινδύνου, όπως η ηλικία και το αρσενικό φύλο. Η αυτοκτονία με πληρεξούσιο περιγράφεται ως «κάθε περιστατικό στο οποίο ένα άτομο που αυτοκτονεί προκαλεί τον θάνατό του/της να πραγματοποιηθεί από άλλο άτομο». Υπάρχει ένας πιθανός παραλληλισμός των πεποιθήσεων και της συμπεριφοράς του Ιησού που οδηγεί στο θάνατό του με εκείνον που προμελετεί μια μορφή αυτοκτονίας κατά πληρεξούσιο." (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   ρε.       ST . PAUL: Έχει υποτεθεί ότι οι θρησκευτικές του εμπειρίες προήλθαν από επιληψία κροταφικού λοβού . Θα υποστηρίξαμε ότι δεν είναι απαραίτητο να επικαλεστούμε την επιληψία ως εξήγηση για αυτές τις εμπειρίες. Η διάθεση του Αγίου Παύλου στις επιστολές του κυμαινόταν από εκστατική έως δάκρυα λύπης , υποδηλώνοντας έντονες εναλλαγές της διάθεσης , ενέκρινε μια αφθονία από υπέροχες ακουστικές και οπτικές εμπειρίες αντίληψης (Β Κορινθίους 12:2-9) που μοιάζουν με μεγαλειώδεις παραισθήσεις με παραληρηματικό περιεχόμενο σκέψης.Εδήλωσε αυξημένη θρησκευτικότητα και φόβους για κακά πνεύματα, που μοιάζει με παράνοια . χαρακτηριστικά μπορεί να εμφανιστούν μαζί, σε συνδυασμό με πρωτογενείς και ψυχωτικές καταστάσεις που σχετίζονται με τη διαταραχή της διάθεσης. Στο 2 Κορινθίους 12:7, ο Άγιος Παύλος αναφέρει «μου δόθηκε ένα αγκάθι στη σάρκα , ένας αγγελιοφόρος από τον Σατανά, για να με παρενοχλήσει, για να με κρατήσει από να είσαι πολύ χαρούμενος». Αυτό το αγκάθι εικάζεται ότι είναι αναφορά στην επιληψία. Άλλες θεωρίες έχουν προτείνει ότι το αγκάθι ήταν μια σωματική αναπηρία, η αντίθεση των συμπολιτών του Εβραίων ή ένας παρενοχλητικός δαίμονας… Προτείνουμε ότι αντιλήφθηκε μια οπτασία ή φωνή που κατάλαβε ότι είναι ένας παρενοχλητικός, δαιμονικός αγγελιοφόρος του Σατανά . Αυτή η αντίληψη μπορεί να τον ταλαιπώρησε με κάποιο βαθμό αρνητικού σχολίου του τύπου που χαρακτηρίζει τις ψυχωσικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα ψυχολογική δυσφορία. Ο Παύλος, ωστόσο, εκδηλώνει μια σειρά από χαρακτηριστικά προσωπικότητας παρόμοια με τα διαμεσικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας που περιγράφει ο Geshwind, όπως βαθύτερα συναισθήματα, πιθανώς περιστασιακή σκέψη, αυξημένη ανησυχία για φιλοσοφικά, ηθικά και θρησκευτικά ζητήματα, αυξημένη γραφή, συχνά σε θρησκευτικά ή φιλοσοφικά θέματα και, πιθανώς, υποφυλοφιλία ( 1 Κορινθίους 7:8-9 Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι αμφιλεγόμενα ως προς την ειδικότητά τους για την επιληψία, με την υπεροχή μεγαλύτερων μελετών που δεν επιβεβαιώνουν έναν συγκεκριμένο τύπο προσωπικότητας που σχετίζεται με διαταραχές επιληπτικών κρίσεων. Παρόμοια χαρακτηριστικά μπορεί επίσης να υπάρχουν στη διπολική διαταραχή και τη σχιζοφρένεια . Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η παραγωγική γραφή τείνει να συνδέεται πιο έντονα με τις διαταραχές της διάθεσης από την ψύχωση ή την επιληψία. Αυτό είναι πειστικό για τον Paul που έχει διαταραχή της διάθεσης, παρά για σχιζοφρένεια ή επιληψία. … Οι αντιληπτικές του εμπειρίες, η μεταβλητότητα της διάθεσης, τα μεγαλοπρεπή συμπτώματα, οι αυξημένες ανησυχίες για τη θρησκευτική αγνότητα και τα συμπτώματα που μοιάζουν με παράνοια θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι μοιάζουν με ασθένεια ψυχωτικού φάσματος (βλ. Πίνακα 1). Οι ψυχιατρικές διαγνώσεις που θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τον αστερισμό των εμπειριών και των εκδηλώσεών του θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν παρανοϊκή σχιζοφρένεια, ψύχωση NOS, ψύχωση που σχετίζεται με διαταραχή της διάθεσης ή σχιζοσυναισθηματική διαταραχή. Η διατηρημένη ικανότητα του Paul να γράφει και να οργανώνει τις σκέψεις του θα ευνοούσε μια εξήγηση που σχετίζεται με τη διαταραχή της διάθεσης για τις θρησκευτικές του εμπειρίες." (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   5.       Στη συνέχεια, το άρθρο συνοψίζει όλους τους ηγέτες της Βίβλου ως πιθανώς με διχασμένη προσωπικότητα και σημειώνει ότι ο Ιησούς και ο Παύλος θεωρήθηκαν στην πραγματικότητα τρελοί! Λοιπόν το έχεις! Τι περισσότερες αποδείξεις θα χρειαζόταν ένας ψυχίατρος; Αν ολόκληρη η πατρίδα του Ιησού και η οικογένειά του ήταν παράφρονες, αυτό το λύνει!

   ένα.       "ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Αυτά μπορεί να εκδηλωθούν μέσω διαταραχής μετατροπής ή διασχιστικής κατάστασης, όπως μια κατάσταση έκστασης ή διαταραχής διαχωριστικής ταυτότητας (DID, δηλ. διχασμένη προσωπικότητα όπως η Sybil ). … Οι απεικονίσεις των υποκειμένων μας δείχνουν ότι μπορεί να έχουν είτε βρήκαν τις δικές τους εμπειρίες όχι εντελώς πιστευτές στον εαυτό τους, κατάλαβαν ότι οι εμπειρίες τους θα ήταν δύσκολο να τις πιστέψουν οι άλλοι, είτε ότι έγιναν αντιληπτοί από τους συγχρόνους τους ως τρελοί … Μάρκος 3:21 επιβεβαιώνει μια περίπτωση όπου οι φίλοι και η οικογένεια του Ιησού είδαν ως τρελός ή «δίπλα στον εαυτό του». Είναι εγγενές στην αφήγησή του ότι ο λαός της γενέτειράς του (Μάρκος 6:1–6) και οι θρησκευτικές αρχές της εποχής δεν δέχτηκαν επίσης το μήνυμά του. 24 αναφώνησε ότι ο Παύλος φαινόταν «τρελός» ή μη λογικός. Αυτά τα γεγονότα είναι πιο κοντά χρονικά στα υποκείμενά μας και μπορεί να υποδηλώνουν ψυχωτικές διαδικασίες σκέψης. … Όσοι αποκλίνουν υπερβολικά από τους κοινωνικούς κανόνες δεν σχετίζονται με τον πληθυσμό, δεν γίνονται κατανοητοί, γίνονται κοινωνικά απομονωμένος και στιγματισμένος και μπορεί να χαρακτηριστεί ως μη λογικός». (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   6.       Το "brat pack" των τεσσάρων "ειδικών" προτείνει στη συνέχεια να προστεθεί ΑΛΛΗ ταξινόμηση ψυχικών ασθενειών που θα θεωρηθεί ότι περιλαμβάνεται στο DSM-5, που ονομάζεται "Supraphrenic". Τώρα μπορούν να έχουν μια μοναδική διαγνωστική ετικέτα και μπορούν να αποκαλούν τον Ιησού Χριστό Υπερφρενικό, εκτός από τις άλλες ψυχικές του διαταραχές που προκαλούνται από μια χημική ανισορροπία στον εγκέφαλό του.

   ένα.       "ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ: Η έρευνα σε αυτήν την υποτιθέμενη μορφή ψυχιατρικής παρουσίασης μπορεί να διευκολυνθεί με την ανάπτυξη μιας νέας διαγνωστικής υποκατηγορίας DSM σχιζοφρένειας ή ψύχωσης και μια βελτιωμένη αναγνώριση ότι είναι πιθανό να υπάρχει μια συνέχεια ψυχωτικής συμπτωματολογίας. Αυτή η υποκατηγορία μπορεί να αναφέρεται ως μεγαλειώδης παραλλαγή υπερφρενικής (υπέρ [πάνω ή πέρα ​​από] φρενικό [μυαλό]). Θα περιλάμβανε όσους είναι συμπτωματικοί για 6 μήνες ή περισσότερο, με ένα οργανωμένο και σχετικά μη παράξενο παραληρηματικό σύστημα, μεγαλοπρέπεια, συχνά παραληρηματικό ναρκισσισμό, πιθανές παραισθήσεις και εξαιρετικά έντονο αίσθημα ότι είσαι υπερφυσικά επιλεγμένος για μια αποστολή ." (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)

   7.       Το άρθρο ολοκληρώνεται με μια σημείωση ότι το ευρύ κοινό πρέπει να μάθει ότι η προσήλωσή του και η πρακτική του Χριστιανισμού πρέπει να σταματήσει επειδή ο Ιησούς δεν είχε πραγματική πνευματική ενόραση, αλλά ήταν ένας διπολικός, αυταπατημένος, παρανοϊκός σχιζοφρενής που έκανε τη δική του αυτοκτονία . Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: το αίμα ενός τρελού που αυτοκτόνησε δεν θα σε βοηθήσει.

   ένα.       "ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Προτείνουμε ότι ορισμένες από τις πιο σημαντικές θρησκευτικές προσωπικότητες του πολιτισμού μπορεί να είχαν ψυχωσικά συμπτώματα που συνέβαλαν στην έμπνευση για τις αποκαλύψεις τους . Ελπίζουμε ότι αυτή η ανάλυση θα προκαλέσει επιστημονικό διάλογο σχετικά με τα ορθολογικά όρια της ανθρώπινης εμπειρίας και θα χρησιμεύσει στην εκπαίδευση του ευρύτερου κοινού. άτομα που ζουν με ψυχικές ασθένειες και παρόχους υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με την πιθανότητα τα άτομα με πρωτοπαθείς διαταραχές ψυχωτικού φάσματος και διαταραχές της διάθεσης να έχουν μνημειώδη επίδραση στον πολιτισμό .» (The Role of Psychotic Disorders in Religious History Considered, Evan D. Murray, MD Miles G. Cunningham, MD, Ph.D. Bruce H. Price, MD, The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 2012; 24:410-426)