Την πιο ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη απάντηση προσπαθούν όμως να δώσουν δυο Ιταλοί αρχαιολόγοι, o Generoso Urciuoli και η Marta Berogno στο βιβλίο τους “Gerusalemme: l’Ultima Cena” (Ιερουσαλήμ: το Τελευταίο Δείπνο). Έχοντας ως δεδομένο πως ο Χριστός και οι μαθητές του ήταν εβραίοι, που γιόρταζαν το Πάσχα, μπορούμε μέχρι ένα σημείο να αναπαραστήσουμε το τραπέζι τους, αφού γνωρίζουμε με ακρίβεια τι πρέπει να έχει ένα εβραϊκο τραπέζι για το Πάσχα. Δεν έλειπε σίγουρα λοιπόν το αρνί, που θα είχε θυσιασθεί με τελετουργικό τρόπο και το οποίο υπενθύμιζε τα γεγονότα της Εξόδου των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Παράλληλα το άλλο πιάτο που απαραίτητα θα υπήρχε ήταν τα πικρά χόρτα, που υπενθύμιζαν τις δυσκολίες της περιπλάνησης στην έρημο. Όπως ήδη αναφέραμε, βασικό συστατικό ήταν το ψωμί, ένα ψωμί, όμως, διαφορετικό από αυτό που έχουμε στο νου μας. Το ψωμί του πασχαλινού τραπεζιού δεν έπρεπε να έχει φουσκώσει με μαγιά και μάλλον θα έμοιαζε περισσότερο με τις αραβικές πίτες που έχουμε σήμερα.
ΣΤΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΕΙΠΝΟ ΟΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΕΤΡΩΓΑΝ ΩΜΟ ΒΟΔΙΝΟ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΙΑΣΟΥΝ ΣΤΑ ΒΟΔΙΑ. ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ «Ωμοφαγία» στα Ορφικό-διονυσιακά μυστήρια.
Κωνσταντίνος Τσοπάνης - Δρ. Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκευμάτων.
Η ωμοφαγία αποτελούσε στην αρχαιότητα μια από τις βασικότερες τελετουργίες των Ορφικό-διονυσιακών εκστατικών μυστηρίων. Όπως δηλώνει και η ίδια η λέξη, επρόκειτο για την πρακτική βρώσhς ωμού κρέατος, η οποία στις μυστηριακές λατρείες είχε τελετουργικό χαρακτήρα.
Ως τελετουργική συνήθεια, βεβαίως, έκανε την εμφάνιση της σε πολύ αρχαιότερους χρόνους. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες μάλιστα η τελετουργία αυτή στις αρχές της εμφάνισής της απαιτούσε την θυσία ανθρωπίνου θύματος. Παρακάτω θα εξετάσουμε και αυτήν την εκδοχή.
Αίτιο της τελετουργίας της Ωμοφαγίας, κατά την επικρατούσα άποψη, ήταν η πεποίθηση του ανθρώπου ότι καταναλώνοντας το ωμό κρέας του θύματος της θυσίας οικειοποιείτο τη δύναμη και τις ιδιότητές του. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, η ιδέα του ότι ο άνθρωπος μπορεί να ενσωματώσει ένα πράγμα τρώγοντας το ή πίνοντας το, είναι πολύ παλιά. Πρόκειται για έναν αρχαϊκό τρόπο απόκτησης και μια μορφή εκδήλωσης του «έχειν». Τρώγοντας ένα ιερό ζώο, τον ταύρο-Διόνυσο, αποκτά τη θεϊκή ουσία που συμβολίζει το ζώο. Πρόκειται περί της συμβολικής και μαγικής ενσωμάτωσης. Αν ο άνθρωπος πιστεύει ότι έχει ενσωματώσει την εικόνα ενός θεού, η εικόνα αυτή δεν μπορεί ποτέ πια να αποσπαστεί ή να αποβληθεί. Πρόκειται δηλαδή για μια συμβολική κατοχή που επιτυγχάνεται μέσω της βρώσης.
Ο ΨΕΥΔΟ-ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΔΥΜΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Χαίρε Δίδυμε, δεύτερε Χριστέ μου.» ( Ευαγγέλιο του Βαρθολομαίου, 2ο απόσπασμα)
Μετά το ανελέητο κόψε-ράψε των Ευαγγελίων που έλαβε χώρα κυρίως μεταξύ 4ου και 5ου αιώνα, προς αποκατάσταση του ιδανικού προφίλ που έπρεπε να έχει ο «δικός τους» Χριστός, πολλά Ευαγγέλια και άλλα κείμενα είτε «ξεχάστηκαν» είτε έπρεπε πλέον να χαρακτηριστούμε ως……. πλαστά!
Μέσα στα Ευαγγέλια γίνεται λόγος για κάποιον μυστηριώδη Δίδυμο, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ. Πρόκειται για τον Θωμά τον λεγόμενο Δίδυμο (κατά Ιωάννη 11.16 και 20.24)
Στα ελληνικά της εποχής «δίδυμος» σημαίνει ακριβώς «δίδυμος αδελφός». Έτσι, ο Θωμάς είναι ο δίδυμος αδελφός κάποιου προσώπου, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ. Το αίνιγμα μπερδεύεται ακόμα πιο πολύ από την στιγμή που παρατηρούμε ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΘΩΜΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΔΥΜΟΣ. Η σημασία του ονόματος στα εβραϊκά είναι επίσης «δίδυμος» (ενικός taoma και πληθυντικός taomin).
ΕΤΣΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ (11.16 & 20.24) «Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος», ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΙΔΙΩΜΑΤΙΣΜΟΣ που πάει να πει «Δίδυμος ο λεγόμενος Δίδυμος».
Ο Θωμάς αναφέρεται ως Απόστολος από τον Μάρκο (3.18), τον Λουκά (6.15), και τις Πράξεις (1.13), ενώ μόνον ο Ιωάννης (11.15 & 20.24) τον χαρακτηρίζει Δίδυμο.
Εάν ανατρέξουμε στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσέβιου της Καισάρειας (Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ) διαβάζουμε τα αποσπάσματα που αναφέρονται στον Θωμά:
1) Βιβλίο Α’, κεφ.ΧΙΙΙ, ο Θωμάς αποστέλλει τον Θαδδαίο στον Αβγάρ, σελ.4 και 11
2) Βιβλίο Β’, κεφ. Ι, σελ. 6, το ίδιο με το προηγούμενο
3) Βιβλίο Γ’, κεφ. Ι, σελ. 1, ο Θωμάς κηρύσσει το Ευαγγέλιο στους Πάρθους
4) Βιβλίο Γ’, κεφ. ΧΧΧΙΧ, σελ. 4, Ο Παπίας ψάχνει για πληροφορίες γύρω από τον Απόστολο Θωμά
5) Βιβλίο Γ’, κεφ. ΧΧV, σελ. 6, ο Ευσέβιος μας λέει ότι ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ (!)
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε μία αναφορά του Ωριγένη:
O Ωριγένης μας διαβεβαιώνει ότι είχε στα χέρια του ένα παλαιό ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, όπου γίνεται λόγος για κάποιον Ιησού Bar Aba. Για να δούμε λίγο καλύτερα αυτό το σημείο!
Έτσι, το όνομα του ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΛΗΣΤΗ Βαραββά, το οποίο αναφέρουν τα Ευαγγέλια, αναλύεται αναγκαστικά σε δύο λέξεις_ Α) bar, που σημαίνει «γιός», και Β) aba ,που σημαίνει ΔΥΟ διαφορετικά πράγματα στα εβραϊκά ανάλογα με την ορθογραφία: εάν γράψουμε aba με το γράμμα Alef στην αρχή, τότε η όλη φράση «Ιησούς Bar Aba» σημαίνει «Ιησούς γιός του Πατέρα». Αν όμως γράψουμε aba με το γράμμα Heith στην αρχή (προφέρεται σχεδόν το ίδιο!) τότε σημαίνει «ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΓΙΟΣ Ο ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ»!
Ποιος είναι αυτός ο κρυμμένος Γιός? Μήπως ο μυστηριώδης «Δίδυμος», ο «Thomas»?
Για να δούμε λίγα ακόμα «παράξενα» όμως…..
«…και ενώ έλεγαν αυτά τα πράγματα, ο Ιησούς ήταν όρθιος, ακούγοντας τους να μιλάνε μαζί, χωρίς αυτοί να ξέρουν ότι ήταν ο Ιησούς….εκείνη τη στιγμή, μεταμορφώθηκε εμπρός τους. Αποκαλύφθηκε σ’αυτούς. Μίλησε μαζί τους στην εβραϊκή γλώσσα, λέγοντας: «Χαίρε Πέτρε σεβάσμιε επίσκοπε μου, Χαίρε Θωμά δεύτερε Χριστέ μου…» (Ευαγγέλιο του Βαρθολομαίου, 2ο απόσπασμα)
Το παραπάνω απόσπασμα είναι καταπληκτικό φίλοι μου. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΘΩΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΡΙΣΤΟ!! Η μετάφραση του αποσπάσματος είναι από την σειρά των συριακών απόκρυφων, ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Στα εβραϊκά η παραπάνω φράση γίνεται: “Shalom taoma, Messiah sheni !”. Όσο για ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΩΜΑ, αυτό πλέον είναι γνωστό. ΛΕΓΟΤΑΝ ΙΟΥΔΑΣ! ( μεταξύ άλλων, τόσο ο Άγιος Εφραίμιος στους ύμνους του, όσο και ο χριστιανός απολογητής του 2ου αιώνα Τατιανός στο έργο του «Διατέσσαρον», του αποδίδουν αυτό ως το πραγματικό του όνομα!)
Και τώρα μερικές παρατηρήσεις και συλλογισμοί περί «κεκαλυμμένων» προσώπων και…..διδύμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) Μετά τη υποτιθέμενη Ανάσταση του Ιησού, η Μαρία η Μαγδαληνή ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΗΠΟΥΡΟΣ (κατά Ιωάννη 20.15), και τότε αυτός εξαφανίζεται, διότι φοβάται κάποιο κίνδυνο (!), ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΓΙΑ ΕΝΑ….ΕΞΑΫΛΩΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑ !
Β) ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΜΜΑΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Και μόνο το βράδυ, όταν επαναλαμβάνει ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ και ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ, καταλαβαίνουν ότι πρόκειται…..για τον Χριστό! Μάλιστα, με τη έμφυτη αγάπη που έχουν όλοι οι Ανατολίτες για τα θαύματα, νομίζουν αμέσως ότι μεταμορφώθηκε, για να μην τον αναγνωρίσουν οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι (κατά Λουκά 24. 13-32). Τελικά, αποδεικνύεται ότι έχουν δίκιο, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ!
Γ) Παρουσιάστηκε πάλι «με άλλη μορφή», σε δύο άλλους. Δεν τον αναγνώρισαν ούτε αυτοί (κατά Μάρκον 16.12) Και σε αυτή τη περίπτωση ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΣ, κρύβεται ακόμα, ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΙΝΔΥΝΟ!
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι:
A) Δεν τον αναγνωρίζουν, άρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ
B) Τρώει και πίνει, ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
C) Επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια και τις κινήσεις με τον Ιησού, άρα είναι ο ίδιος ή ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ, ο οποίος γνωρίζει καλά την συμπεριφορά του και τους τρόπους του.
Οι λεπτομέρειες: στον κήπο: Με τη Μαρία Μαγδαληνή, όπως και στο δρόμο της Εμμαούς με μερικούς από τους εβδομήντα δύο Αποστόλους, Ο ΔΙΔΥΜΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΤΕΙ. Δεν θα μπορούσαν να τον περάσουν για τον Ιησού, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ. Και αυτό από ΦΟΒΟ να μην τυχόν τον ξανασυλλάβουν οι Ρωμαίοι. Μέσα όμως στους ιδιωτικούς χώρους της Εμμαούς όσο και στη Γαλιλαία, ο taoma ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΗ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΗ ΤΟΥ, αφήνει να τον αναγνωρίσουν, και έτσι μπορεί να παίξει θαυμάσια ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΙΗΣΟΥ.
Διότι αγαπητοί μου φίλοι, ΕΑΝ η ανάσταση ήταν πραγματική, τότε γιατί έπρεπε να κρύβεται ο ψευδο-αναστημένος στους δημόσιους χώρους, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ? Απλούστατα διότι είχε το «πρόσωπο» του Ιωσήφ της Αριμαθείας! Και από το πρόσωπο του τελευταίου ΒΓΑΛΑΝΕ ΕΝΑ ΓΥΨΙΝΟ ΕΚΜΑΓΕΙΟ, το οποίο βαμμένο και στολισμένο με γένια και μουστάκια, έδωσε τη δυνατότητα στον ψευδο-αναστημένο Ιησού να κυκλοφορεί ΑΝΕΤΑ, χωρίς τον κίνδυνο μίας νέας σύλληψης, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΑΝΑΠΟΦΕΥΧΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗ.
Σας φαίνεται «κουφό» ?
Λίγη πληροφόρηση για τα προσωπεία της εποχής: στην αρχαιότητα τα προσωπεία (persona) έπαιζαν το δικό τους ρόλο. Υπήρχαν μεταλλικά προσωπεία για τους ηθοποιούς του θεάτρου, ΚΑΙ ΓΥΨΙΝΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. Το γεγονός της ευρείας χρήσης τους μας το επιβεβαιώνει ο Λουκιανός ο Σαμοσατέας, συγγραφέας του 2ου μχ αιώνα, μικρασιατικής καταγωγής, ο οποίος σε ένα έργο του, αναφέρεται π.χ. σε κάποιον Περεγκρίνο, που χρησιμοποιώντας διάφορα προσωπεία κατάφερνε να γλιτώνει τη σύλληψη για τα εγκλήματα του. Η ιστορία τελειώνει με ΤΟΝ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ……
Ερωτώ λοιπόν: ΕΑΝ ο Ιησούς είχε αναστηθεί, τότε ΤΙ τον εμπόδιζε να παρουσιαστεί εμπρός στον Πιλάτο και στους αξιωματικούς του? ΤΙ τον εμπόδιζε να παρουσιαστεί εμπρός στον Ηρώδη τον Αντίπα, η εμπρός στον Καϊάφα, αδιαφορώντας για τα τείχη και τους φύλακες? ΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ….ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, τι περίμενε για να φανερωθεί εμπρός στους ιερείς στο Ναό, ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ!!! («και αυτός είπεν προς αυτούς, ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία του πιστεύειν επί πάσιν οις ελάλησαν οι προφήται. Ουχί ταύτα έδει παθείν τον Χριστόν και εισελθείν εις την δόξαν αυτού?») Κατά Λουκάν 24.25-27
Και όμως, για την ώρα, η…… «είσοδος είς την δόξαν» περιορίστηκε σε ντροπαλές, νυχτερινές εμφανίσεις! ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΙ ΠΟΜΠΩΔΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ!!!
Και συγκεκριμένα: ο Μεσσίας (ο «Χριστός») όπως τον περιγράφει το 64ο κεφάλαιο του Ησαϊα, αποκαλύπτεται στον λαό του να τον κρίνει καθισμένος επάνω σε ένα θρόνο στο αέτωμα του Ναού της Ιερουσαλήμ. Από εκεί θα κηρύξει το βασίλειο του, την απελευθέρωση του Ισραήλ, και θα τρέψει σε φυγή τον Ρωμαίο κατακτητή. Αλλά ο Ιησούς από τα Γάμαλα είχε, δυστυχώς για τις προφητείες, ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΑ!
Σημείωση: ίσως με αυτή μας την ανάλυση βοηθήσουμε να καταλάβουνε οι φίλοι μας οι χριστιανοί, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝΕ ΟΙ ΑΒΡΑΑΜΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΩΣ ΤΟΝ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ» ΜΕΣΣΙΑ: ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ.
Επομένως, βλέπουμε ότι ο taoma ΔΕΝ διακινδυνεύει. ΦΤΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Άλλωστε η απάτη δεν πρέπει να κρατήσει για πολύ, διότι θα κινδύνευε να αποκαλυφθεί, και για το λόγο αυτό ο «Θωμάς» έχει λάβει λεπτομερείς εντολές: «Δίδυμε του Χριστού, Απόστολε του Υψίστου, εσύ που είσαι μυημένος στην απόκρυφη διδασκαλία του Χριστού, έχεις πάρει μυστικές εντολές…» (Πράξεις του Θωμά 39)
Προκειμένου λοιπόν να διατηρηθεί η φήμη της ανάστασης, ο Θωμάς όφειλε να εξαφανιστεί. Και αυτό και έγινε! (βέβαια, υπάρχει και η περιγραφή της ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΓΟΡΑΣ του Θωμά, προκειμένου να φυγαδευτεί με ασφάλεια από τους Ρωμαίους, αλλά μάλλον θα σας παρακουράσω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ύπαρξη ενός διδύμου αδελφού του Ιησού ήταν γνωστή στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους (έως και τον τρίτο μχ αιώνα) και δεν προξενούσε κανέναν σκανδαλισμό. Ήτανε ακόμα η εποχή όπου η χριστολογία δεν είχε καθιερωθεί με την μορφή που κατέληξε και κατάντησε σήμερα.
Ο ΔΙΔΥΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΟΦΙΣΤΗΚΑΝ ΤΟ ΜΥΘΟ ΤΗΣ «ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ», ΤΗΣ «ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ» ΤΟΥ «ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΚΑΙ ΤΗΣ «ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ» ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ! Όλες αυτές οι έννοιες και τα μυθεύματα ήτανε ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΑ πριν τον τρίτο αιώνα. Και σίγουρα στον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΙΗΣΟΥ ΤΟΝ ΖΗΛΩΤΗ!
Τα δεδομένα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Μαρία, όταν γέννησε τον Ιησού, ήταν μια κοπελλίτσα 15 ετών και ότι η δύστυχη αυτή γυναίκα πέθανε σε προχωρημένη ηλικία, εφόσον την εποχή όπου σταύρωναν τον Ιησού, το 33 ή 34 μχ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ 65 ΧΡΟΝΩΝ. Εφόσον ο Άγιος Ειρηναίος μας πληροφορεί ότι τον σταύρωσαν στα πενήντα του χρόνια ( «πλησιάζοντας το γήρας» ) εάν λοιπόν τον γέννησε σε ηλικία 15 ετών, τότε κατά την σταύρωση ήτανε 65.
« Έλα, ω Αγία Δύναμη του Πνεύματος! Έλα Αγία Περιστερά που εγέννησες τους δυο διδύμους! Έλα, ω Απόκρυφη Μητέρα…» (Πράξεις Θωμά 50)
Copy paste τα ίδια και ίδια χωρίς ποτέ απαντήσεις μόνο ρητορικές ερωτήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί πιστεύουν ότι οι Ρωμαίοι σταύρωσαν τον Ιησού, επειδή έλεγε ότι είναι ο Υιός του Θεού και επειδή κήρυττε στα πλήθη τον Λόγο του Θεού. Αυτό είναι λάθος και δεν ευσταθεί. Οπως θα δούμε στο βίντεο, οι λόγοι της σταύρωσης του Ιησού ήταν καθαρά πολιτικοί και όχι θρησκευτικοί! https://www.youtube.com/watch?v=Huy5lcH2_-Q&list=PL_ZRuRxn8ki7zNIkwHgcSU8h4F-oXTHXI&index=3
ΑπάντησηΔιαγραφή