Τα συγχωροχάρτια της Ορθοδοξίας
Η "εκκλησιαστική Ιστορία" μας πληροφορεί ότι, τα πρώτα ίχνη των επιστολών-συγχωροχαρτιών, έκαναν την εμφάνιση τους το έτος 1294, πιθανώς στις ημέρες του πάπα Βονιφατίου του Η'. Στην αρχή ήταν ως εξομολογητική επιστολή που μπορούσε κάποιος να λάβει συγχώρεση από τον Θεό. Αυτό όμως πήρε άλλη μορφή την ιγ΄εκατονταετηρίδα, και ο ιερέας δεν παρακαλεί πλέον τον Θεό για συγχώρεση αμαρτιών, αλλά αυτός ο ιερέας τον συγχωρεί, λέγοντας του, "ego te absolvo" , δηλαδή, "εγώ σε συγχωρώ".
Πώς μπορούσε αυτό το θησαυροφυλάκιο να το αφήσει ανεκμετάλλευτο η Ορθόδοξη εκκλησία; Έτσι, το έτος 1727, η ορθόδοξη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης συγκατέλεξε τα συγχωροχάρτια στους "Ιερούς όρους και τα δόγματα της Ανατολικής του Χριστού εκκλησίας" ορίζοντας ότι: "Την εξουσίαν υπέρ της αφέσεως των αμαρτιών εγγράφως διδομένην τοις ευσεβέσιν, η μέν Ανατολική του Χριστού Εκκλησία ονομάζει συγχωροχάρτια, Λατίνοι δέ ταύτα καλούσιν ιντουλκέντζας". Και επειδή "το Πατριαρχικόν γαρ τούτο προνόμιον ιδιαίτατον, και κατ΄ ουδέν εις άλλον διαβαίνειν δύναται", με επίσημη πράξη ο Πατριάρχης συνιστά τους "επισκόπους" και "πνευματικούς", να περιορίζονται μόνο στις εξομολογήσεις και στις αφέσεις αμαρτιών, διότι γραφτά συγχωροχάρτια μόνο τα πατριαρχεία μπορούν να δίνουν.
Με το σατανικό αυτό εφεύρημα του ιερατείου, ο δυστυχής λαός σχημάτιζε την αντίληψη ότι, αγοράζοντας με χρήματα κάποιο συγχωροχάρτι, απαλλασσόταν όχι μόνο από την τιμωρία, αλλά ακόμα και από αυτήν την ενοχή της αμαρτίας. Αυτή την αντίληψη καλλιεργούσαν επί αιώνες οι εκκλησίες Παπική και Ορθόδοξη. Το ότι ξέφυγαν τελείως από την Βιβλική αρχή, δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Αυτοί είναι που θεωρούν "κοινό το Αίμα του Χριστού" και δεν το θεωρούν ως το μόνο μέσον καθαρισμού των αμαρτημάτων μας, ενώ μας το λέει ο Λόγος του Θεού δια στόματος Ιωάννου και όχι μόνο, ότι, " ... το αίμα του Ιησού Χριστού ... καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας" (Α΄ Ιωάννου: α΄7).
Έπονται συγχωροχάρτια διαφόρων εκδόσεων και Πατριαρχών
Για να δουμε ο καθυστερημενος χριστιανοταλιμπαν που μπαινει εδω θα σχολιασει αυτο και θα μας βρει αντιστοιχα παραδειγματα που γιναν στην αρχαια Ελλαδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧχχμμμ!!!
ΔιαγραφήΚαι γιατί σπευδεις να του το θυμίσεις εσύ;
Τον προτρεπεις;
Τον σιγονταρεις;;
Χχχμμμ;
ΑΠΟΛΛΩΝΙΕΣ ΚΛΑΠΑΡΧΙΔΙΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΠΟΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ.
Ορισμένοι (αρχής λαβούσης από κάποιους Ρωσσελιστές, και ακολούθως από κάποιους Νεοπαγανιστές), προσπάθησαν με άρθρα στο Ίντερνετ να εκμεταλλευθούν κατά της Εκκλησίας το θέμα των Ορθοδόξων λεγομένων "συγχωροχαρτιών", τα οποία όμως ουδεμία σχέση είχαν με τα Παπικά Συγχωροχάρτια. Κάνουμε λοιπόν μια αρχή στην απάντηση του θέματος με την απομαγνητοφώνηση τμήματος ομιλίας, η οποία δόθηκε στον Αγ. Αντύπα, στο Γουδί στις 10-11-2005. Φυσικά το θέμα είναι πολύ μεγαλύτερο, και δεν καλύπτεται από το παρόν άρθρο, παρά μόνο προϊδεάζει, και δίνει το "κλειδί" της απάντησης. Και βεβαίως θα ακολουθήσει ευρύτερο και εκτενέστερο άρθρο, που θα απαντάει και στις άλλες παραμέτρους του θέματος, προς καταισχύνη όσων προσπάθησαν να το εκμεταλλευθούν για να συκοφαντήσουν.
https://www.oodegr.com/oode/orthod/praktikes/sygxwroxartia1.htm
ΜΠΑ ...ΤΑ ΠΑΓΑΝΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΗΣΑΝ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΩΛΟΥΣΑΝ ΞΟΡΚΙΑ ΜΑΤΖΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΤΑ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ …
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ
ΣΤΗΝ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Φυλακτά, φαρμακεία, επικλήσεις πνευμάτων,
κατάδεσμοι, καταπασσαλεύσεις
https://www.freeinquiry.gr/articles/erevnes/i-exelixi-tis-mageias-stin-arxaia-ellada/1286.html
Εξ ανατολών το σκότος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εποχή αυτή εισέρευσαν από την Ανατολή και διαδόθηκαν στην Ελλάδα πολλές ξενόφερτες θρησκείες και θρησκευτικές πρακτικές. Η περιγραφή τού «γόητος» Ορφέα, που απέκτησε μεγάλη δύναμη και το θαυμασμό τού κόσμου από τις μουσικές και μαντικές του ικανότητες, καθώς και τις πραγματοποιήσεις θρησκευτικών οργιαστικών τελετών (αγυρτεύων διέζη, είτα και μειζόνων αξιών εαυτόν και όχλον και δύναμιν περιποιούμενος... από μουσικής τε και μαντικής και των περί τας τελετάς όργιασμών) ή η παράξενη τελετή τού Διονύσου, την οποία εισήγαγε, κατά τον Ευριπίδη, ένας άνδρας «γόης», με αρωματισμένα μαλλιά δεμένα με χρυσές κορδέλες, που έψαλλε επωδές, αποδεικνύουν το γεγονός.
Διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις, που αυτοαποκαλούνταν ορφεοτελεστικοί θίασοι, αλλά στην πραγματικότητα ήταν Διονυσιακοί θίασοι (οπαδοί των οργιαστικών τελετών του Διονύσου), διέσχιζαν τους δρόμους κατά τη διάρκεια της νύκτας, σύροντας ιεροτελεστικά προς το μέρος τους και πιέζοντας καστανόχρωμα ήμερα φίδια ή κουνώντας τα πάνω από το κεφάλι τους και παίρνοντας ως αμοιβή από τις γριές ένθρυπτα, στρεπτούς και άλφιτα. Οι μύστες άλειφαν τα πρόσωπά τους με πηλό και πίτυρα, μιμούμενοι την πράξη των Τιτάνων, που άλειψαν με γύψο το πρόσωπο τους, για να μην αναγνωρίζονται, όταν έκλεψαν τον θεό Διόνυσο, με σκοπό να τον θανατώσουν.
Στην Αθήνα, κατά τις μιαρές ημέρες τού μήνα Ανθεστηριώνα πίστευαν, ότι οι ψυχές των νεκρών έβγαιναν στην επιφάνεια τής γης. Τότε άλειφαν τα σώματα τους με πίττη (αμίαντο) και μασούσαν ράμνο, ένα φυτό που έδιωχνε μακριά το κακό. Κατά τη γέννηση ενός παιδιού άλειφαν την πόρτα τού σπιτιού με πίττη, για να απομακρύνουν τους δαίμονες. Οι θρησκείες αυτές αναμείχθηκαν με παλαιές μαγικές ελληνικές πρακτικές, οι οποίες ήταν αρχικά διαχωρισμένες και καθεμία είχε το δικό της όνομα.
Η λαϊκή ελληνική μαγεία αυτού του είδους περιείχε τελετές, που απέτρεπαν το χαλάζι ή επωδές, που προκαλούσαν βροχή, βλαπτικά μάγια, που καθιστούσαν άγονους τους αγρούς και κατέστρεφαν τα κοπάδια, φίλτρα ερωτικά ή νεότητας, γυναικεία φάρμακα, θεραπείες νόσων -κυρίως της επιληψίας- φυλακτά κατά τού κακού και έλαιο κατά των ατυχημάτων, καθαρτικές τελετές· όλα αυτά σχετίζονταν με δοξασίες της λαϊκής δεισιδαιμονίας. Στην αρχαία Ελλάδα οι όροι, που γενικά καθόριζαν τις ενασχολήσεις αυτές ήταν «γοητεία» και «φαρμακεία» και οι ενασχολούμενοι ήταν «γόητες» και «φαρμακοί». Οι μάγισσες «φαρμακίδες» με τη μεγαλύτερη φήμη στην Ελλάδα ήταν εκείνες της Θεσσαλίας, που είχαν τη δύναμη να κατεβάζουν τη σελήνη από τον ουρανό και να την φυλακίζουν κατόπιν αμοιβής των πελατών τους ή να προκαλούν έκλειψη ηλίου και, επομένως, είχαν τη δύναμη να παρεμβαίνουν στην ομαλή πορεία των φαινομένων τής φύσης. Ανώτερή τους μπορούσε να είναι κάποτε (όχι πάντα) μόνον η μοίρα. Γνώριζαν, επίσης, τις μαγικές δυνάμεις των βοτάνων, τα οποία συλλέγονταν με τελετουργικές επικλήσεις πιθανόν προς τους χθόνιους δαίμονες ή την Εκάτη.
Γενικά, το συνονθύλευμα αυτό ασκούσαν προφήτες, οιωνοσκόποι, που μάντευαν από το πέταγμα των πουλιών, όνειροσκόποι, που εξηγούσαν τα όνειρα, άνθρωποι που τελούσαν θυσίες και διάβαζαν στα σφάγια την πρόβλεψη τού μέλλοντος, επαοιδοί, που έδιωχναν το κακό και τις αρρώστιες με μαγικές προσευχές, φαρμακοί, που κατασκεύαζαν φάρμακα, γριές, που πουλούσαν ερωτικά φίλτρα και, σε κάποιες περιπτώσεις, θανατηφόρα δηλητήρια και, γενικά, άνθρωποι, που παρείχαν συνταγές ή τελούσαν τελετές προς βοήθεια των πελατών τους ή προς βλάβη των εχθρών εκείνων.
Ρε ηλιθιε το σιγουρο ειναι οτι δεν κλεβαν τις περιουσιες απο τον κοσμο .Πες μια φορα την αληθεια σιχαμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΕ ΟΥΣΤ !!! ΓΙΔΟΞΟΥΡΙ !!! ΗΛΙΘΙΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ !!!
ΔιαγραφήΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΣ ΜΑΓΓΑΝΕΙΕΣ ;
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΡΕ ΒΛΑΚΑ ;
“Οι μάγισσες «φαρμακίδες» με τη μεγαλύτερη φήμη στην Ελλάδα ήταν εκείνες της Θεσσαλίας, που είχαν τη δύναμη να κατεβάζουν τη σελήνη από τον ουρανό και να την φυλακίζουν κατόπιν αμοιβής των πελατών τους
ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΗΣΑΝ ΟΙ ΨΙΛΙΚΑΤΖΗΔΕΣ.
ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΗΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΠΑΓΑΣ .
ΕΓΔΥΝΕ ΤΟΥΣ ΑΦΕΛΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΑΜΦΙΣΗΜΟΥΣ ΧΡΗΣΜΟΥΣ.
Ο Λοξίας Απόλλωνας, έδινε «λοξές» απαντήσεις και ένα επιτελείο εμπειρογνωμόνων της εποχής προσπαθούσε να τις εξηγήσει. Λάτρης του «μαντικού» Θεού ήταν και ο Κροίσος. Αμύθητης αξίας αφιερώματα έφταναν στους Δελφούς από το βασιλιά της Λυδίας, προκειμένου να λάβει την πιο έγκυρη «μαντεψιά» για το μέλλον, αυτή που θα έδινε η Πυθία. «Αν ο Βασιλιάς περάσει τον ποταμό Άλυ, θα καταστρέψει μία αυτοκρατορία». Τελικά καταστράφηκε η δική του αυτοκρατορία.