ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΟΙ ΜΟΙΧΟΙ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟ!!!ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΠΟΙΝΩΝ!!

 

ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ ΓΙΑ ΑΝΗΘΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ

(Λευιτικόν 20,10-21)

 

- Εάν κάποιος είχε διαπράξει μοιχεία με γυναίκα έγγαμη, δηλαδή με τη γυναίκα ενός άλλου, ο μοιχός και η μοιχαλίδα θα έπρεπε να τιμωρηθούν με θάνατο.

- Εάν κάποιος είχε συνευρεθεί με τη γυναίκα του πατέρα του, ντρόπιασε τον πατέρα του. Κι αυτός και η γυναίκα θα έπρεπε να τιμωρηθούν με θάνατο.

- Εάν κάποιος είχε συνευρεθεί με τη γυναίκα του γιου του, θα έπρεπε και οι δύο να τιμωρηθούν με θάνατο, γιατί πρόκειται για πράξη ανήθικη.

- Εάν κάποιος είχε συνευρεθεί με άντρα όπως συνευρίσκεται με γυναίκα, διαπράττουν και οι δύο πράξη βδελυρή. Θα έπρεπε και οι δύο να τιμωρηθούν με θάνατο.

- Εάν κάποιος είχε νυμφευθεί μια γυναίκα και μαζί μ' αυτή νυμφευθεί και τη μητέρα της, πρόκειται για πράξη αισχρή και θα έπρεπε να τους κάψουν στη φωτιά κι αυτόν κι εκείνες, για να μην υπάρχει αυτή η ασέλγεια ανάμεσά τους.

- Εάν ένας άντρας ή μια γυναίκα είχε συνευρεθεί με ζώο, θα έπρεπε να θανατωθεί, και το ζώο θα έπρεπε να το σκοτώσουν, γιατί πρόκειται για μεγάλη αμαρτία.

- Εάν κάποιος είχε νυμφευθεί την αδερφή του, την κόρη του πατέρα του ή την κόρη της μητέρας του, και συνευρεθούν μαζί, τότε πρόκειται για αισχρή πράξη και θα έπρεπε να εξολοθρευτούν για την αμαρτία τους.

- Εάν κάποιος είχε πλαγιάσει με γυναίκα στη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως της και συνευρεθεί μαζί της, και εκείνη εκούσια συνευρεθεί μαζί του, θα έπρεπε να εξολοθρευτούν και οι δυο από το λαό.

- Εάν κάποιος είχε συνευρεθεί με την αδερφή της μητέρας του ή με την αδερφή του πατέρα του, πρόκειται για μεγάλη αμαρτία γιατί πρόκειται για συνεύρεση με στενό συγγενή, και θα έπρεπε και οι δύο να τιμωρηθούν.

- Εάν κάποιος είχε συνευρεθεί με οποιοδήποτε συγγενικό πρόσωπο, θα έπρεπε και οι δύο να θανατωθούν άτεκνοι.

- Εάν κάποιος νυμφευόταν τη γυναίκα του αδερφού του, διέπραττε πράξη μιαρή και ακάθαρτη, γιατί ντρόπιασε τον αδερφό του. Θα έπρεπε και οι δύο να θανατωθούν άτεκνοι (Λευιτικόν 20,10-21).

 Εάν κάποιος άντρας βρισκόταν να πλαγιάζει με παντρεμένη γυναίκα, τότε θα έπρεπε να θανατωθούν και οι δυο. Έτσι θα εξαλειφόταν το κακό απ' ανάμεσά τους.

- Εάν κάποιος άντρας συναντούσε στην πόλη μια νέα παρθένα, αρραβωνιασμένη και πλάγιαζε μαζί της, τότε θα έπρεπε να τους βγάλουν και τους δύο στην πύλη της πόλης και να τους θανατώσουν με λιθοβολισμό. Τη νέα, επειδή δεν φώναξε για βοήθεια, αν και βρισκόταν στην πόλη, και τον άντρα, επειδή ταπείνωσε τη γυναίκα του συνανθρώπου του. Έτσι θα εξαλειφόταν το κακό απ' ανάμεσά τους.

- Εάν κάποιος άντρας συναντούσε μια αρραβωνιασμένη παρθένα έξω στα χωράφια και τη βίαζε, τότε θα έπρεπε να θανατωθεί μόνον ο άντρας.  Στη νέα δεν έπρεπε να κάνουν τίποτε, γιατί δεν διέπραξε αμαρτία που να τιμωρείται με θάνατο. Η περίπτωση αυτή είναι σαν του ανθρώπου που κάποιος του επιτίθεται και τον σκοτώνει. Ο άντρας τη βρήκε στα χωράφια, η νέα μπορεί να φώναξε, αλλά να μην ήταν κανείς εκεί για να τη σώσει.

- Εάν κάποιος άντρας συναντούσε μια νέα που δεν ήταν αρραβωνιασμένη και τη βίαζε και τους ανακάλυπταν, τότε ο άντρας που βίασε την κοπέλα, θα έπρεπε να δώσει στον πατέρα της 50 ασημένιους σίκλους και να την πάρει γυναίκα του, επειδή την ταπείνωσε, και σ' όλη του τη ζωή δεν μπορούσε να τη χωρίσει (Δευτερονόμιο 22,22-29).

- Δεν έπρεπε να πάρει κανείς τη γυναίκα του πατέρα του για να μην ατιμάσει τον πατέρα του (Δευτερονόμιο 23,1).

Η ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ

(Λευιτικόν 15,1-18)

 

Ο Κύριος έδωσε στο Μωυσή και στον Ααρών τις παρακάτω διατάξεις, για την ακαθαρσία και την κάθαρση που απορρέει από το σώμα του ανδρός και της γυναικός. Οι Ισραηλίτες θα έπρεπε να προφυλαχτούν από τις ακαθαρσίες αυτές, έτσι ώστε να μην θανατωθούν εξαιτίας τους, μήπως απρόσεκτοι ξεχνιόντουσαν και εισερχόμενοι στη Σκηνή του Μαρτυρίου, τη βεβήλωναν με την ακαθαρσία τους.

 

- Εάν κάποιος άντρας έχει ρεύση από το σώμα του, η ρεύση αυτή τον καθιστά ακάθαρτο. Όλες οι ημέρες κατά την οποία διαρκεί η ρεύση από το σώμα του είναι μέρες ακαθαρσίας και ο άνθρωπος αυτός είναι ακάθαρτος. Το κρεβάτι όπου κοιμόταν αυτός ο άνθρωπος και κάθε αντικείμενο πάνω στο οποίο καθόταν ή κάθε αντικείμενο που άγγιζε, θεωρούνταν ακάθαρτο. Όποιος άγγιζε το κρεβάτι ή τα αντικείμενα ή το σώμα του ανθρώπου αυτού, θα έπρεπε να πλύνει τα ρούχα του, να καθαριστεί με νερό και θεωρούνταν ακάθαρτος ως το βράδυ.

- Κάθε άνθρωπος που άγγιζε οτιδήποτε είχε βρεθεί κάτω απ' αυτόν τον άνθρωπο, θεωρούνταν ακάθαρτος ως το βράδυ. Και όποιος μετέφερε ή σήκωνε κάποιο από τα αντικείμενα που άγγιξε ο άνθρωπος αυτός, θα έπρεπε να πλύνει τα ρούχα του, να καθαριστεί με νερό και θεωρούνταν ακάθαρτος ως το βράδυ. Και όποιον άγγιζε αυτός που έχει τη ρεύση, χωρίς να είχε πλύνει προηγουμένως τα χέρια του με νερό, αυτός θα έπρεπε να πλύνει τα ρούχα του, να καθαριστεί με νερό και θεωρούνταν ακάθαρτος ως το βράδυ.

- Εάν ο άνθρωπος που είχε τη ρεύση έφτυνε πάνω σ' ένα καθαρό άνθρωπο, αυτός θα έπρεπε να πλύνει τα ρούχα του, να καθαριστεί με νερό και θεωρούνταν ακάθαρτος ως το βράδυ.

- Κάθε πήλινο δοχείο που άγγιζε αυτός που είχε τη ρεύση, έπρεπε να κομματιστεί και κάθε ξύλινο δοχείο έπρεπε να πλυθεί με νερό.

- Όταν εκείνος που είχε οποιαδήποτε ρεύση καθαριζόταν απ' αυτή, θα έπρεπε να υπολογίσει εφτά μέρες για τον καθαρισμό του και κατόπιν θα έπρεπε να πλύνει τα ρούχα του, να καθαριστεί με νερό και τότε πλέον θεωρούνταν καθαρός. Την όγδοη μέρα θα έπρεπε να πάρει δύο τρυγόνια ή δύο νεοσσούς περιστεριών (πιτσούνια), και αυτά έπρεπε να τα φέρει ενώπιον του Κυρίου, στην είσοδο της Σκηνής του Μαρτυρίου, και να τα δώσει στον ιερέα. Ο ιερέας πρόσφερε το ένα απ' αυτά ως θυσία εξιλέωσης για την αμαρτία του και το άλλο ως θυσία ολοκαυτώματος, κι έτσι εξιλεωνόταν αυτός ο άνθρωπος ενώπιον του Κυρίου. 

 

- Εάν κάποιος άντρας πάθαινε εκσπερμάτωση κατά τον ύπνο του, θα έπρεπε να καθαρίσει με νερό όλο του το σώμα και θεωρούνταν ακάθαρτος ως το βράδυ.  Κάθε ρούχο, κάθε ύφασμα και κάθε δερμάτινο αντικείμενο που θα λερωνόταν από την πράξη αυτή, θα έπρεπε να πλυθεί με νερό και θεωρούνταν ακάθαρτο ως το βράδυ. Εάν κάποιος άντρας ερχόταν σε επαφή με γυναίκα και πάθαινε εκσπερμάτωση, τότε θα έπρεπε να καθαριστούν και οι δύο με νερό και θεωρούνταν ακάθαρτοι ως το βράδυ (Λευιτικόν 15,1-18).