Πρόκειται για αυτήν την φορητή εικόνα που παρουσιάζει την Παναγία σε κατάσταση εγκυμοσύνης, όταν δηλαδή κυοφορούσε τον Ιησού...!!Η παρθενογένεση είναι μια επινόηση των χριστιανών καλόγερων για να κρύψει το "αμαρτωλό" παρελθόν της μητέρας του Ιησού!!Η παρθενογένεση υπάρχει μόνο στα αρρωστημένα μυαλά των καλόγερων!!Αν υπήρξε η μητέρα του
Ιησού ήταν μια φυσιολογική γυναίκα που απολάμβανε την ερωτική ζωή όπως όλες οι γυναίκες και οι επτά γιοι της ήταν οι καρποί από την ερωτική της συνεύρεση με τον σύντροφο της!!Όλα τα άλλα είναι ιστορίες για αγρίους!!Στην Καινή η μητέρα του Ιησού λέει ξεκάθαρα ότι πατέρας του Ιησού είναι ο Ιωσήφ!!
Η παρθενογένεση είναι μια μορφή ασεξουαλικής αναπαραγωγής που εμφανίζεται σε θηλυκά άτομα, όταν η αύξηση και η ανάπτυξη των εμβρύων συμβαίνουν χωρίς γονιμοποίηση από ένα αρσενικό. Στα φυτά, η παρθενογένεση αναφέρεται στην ανάπτυξη ενός εμβρύου από ένα μη γονιμοποιημένο ωάριο, και η διαδικασία ονομάζεται απόμειξη .Στον άνθρωπο δες υπάρχει παρθενογένεση και στην απίστευτη περίπτωση το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι θηλυκο!!
Ο όρος είναι μερικές φορές χρησιμοποιείται λανθασμένα για να περιγράψει τους τρόπους αναπαραγωγής στα ερμαφρόδιτα είδη που μπορούν να αναπαραχθούν από μόνα τους, επειδή περιέχουν τα αναπαραγωγικά όργανα και των δύο φύλων στο σώμα ενός μόνο ατόμου.
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (π.χ., οι ψύλλοι του νερού, αφίδες, νηματώδεις, ορισμένες μέλισσες, κάποια είδη σκορπιού) καθώς και σε μερικά σπονδυλωτά (π.χ. αμφίβια, κάποια ερπετά, στα ψάρια, και πολύ σπάνια στα πουλιά). Παρθενογένεση έχει προκληθεί τεχνητά σε ψάρια και αμφίβια.
Συνήθως τα ωάρια που σχηματίζονται μετά από την διαδικασία της μείωσης είναι απλοειδή, με τον μισό αριθμό χρωμοσώμάτων από τα κύτταρα του σώματος της μητέρας τους. Ωστόσο, τα απλοειδή άτομα, είναι συνήθως μη βιώσιμα, και οι παρθενογενετικοί απογόνοι έχουν συνήθως διπλοειδή αριθμό χρωμοσωμάτων. Εάν ο αριθμός των χρωμοσωμάτων του απλοειδούς ωαρίου διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι απόγονοι είναι «μισό-κλώνοι" της μητέρας τους. Αν το ωάριο σχηματίστηκε χωρίς μειωτική διαδικασία, είναι ένας πλήρης κλώνος της μητέρας του.
Οι απόγονοι παράγονται από παρθενογένεση σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού XY, έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι γυναίκες. Σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού ZW, έχουν δύο χρωμοσώματα Z (αρσενικά) ή δύο W χρωμοσώματα (μη βιώσιμα ή θηλυκά), ή (θεωρητικά) αν εμφανίζεται κλωνική παρθενογένεση (η οποία ονομάζεται επίσης απόμειξη), θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και ένα W χρωμόσωμα (θηλυκό).!!Η λέξη παρθενογένεση προέρχεται από την ελληνική παρθένος,Παρθένο, που σημαίνει « παρθένα »και γένεσις, γένεση, που σημαίνει« γέννηση ». [1] Ο όρος χρησιμοποιείται μερικές φορές ανακριβώς για να περιγράψει τους τρόπους αναπαραγωγής σεερμαφρόδιτα είδη που μπορούν να αναπαράγονται από μόνα τους, διότι περιέχουν την αναπαραγωγική όργανα και των δύο φύλων στο σώμα ενός και μόνο ατόμου.
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε πολλά φυτά, μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (συμπεριλαμβανομένων τωννηματωδών , ψύλλους νερό , μερικά σκορπιούς , αφίδες , ορισμένες μέλισσες , κάποια Phasmida και παρασιτικές σφήκες ) και μερικές σπονδυλωτά (όπως ορισμένα ψάρια , [2], τα αμφίβια , τα ερπετά , και πολύ σπάνιαπτηνά [5] ). Αυτό το είδος της αναπαραγωγής έχει προκληθεί τεχνητά σε μερικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών και αμφιβίων.!! Παρθενογενετική απογόνους σε είδη που χρησιμοποιούν είτε το XY ή το X0 σύστημα φυλοκαθορισμός έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι θηλυκό. Σε είδη που χρησιμοποιούν το ZW φύλο-προσδιορισμού του συστήματος , που έχουν είτε δύο Ζ χρωμοσώματα (αρσενικό) ή δύο W χρωμοσώματα (ως επί το πλείστον μη-βιώσιμα, αλλά σπάνια μια γυναίκα), ή θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και W ένα χρωμόσωμα (θηλυκό).Ας δουμε τι λεει και ο καθηγητης γεννετικης Σταματης Αλαχιώτης!!
Ετσι στα θηλαστικά γενικά αλλά και στον άνθρωπο ειδικότερα καθοριστικό ρόλο παίζει η χρωμοσωματική σύσταση του ζυγωτού. Οι αδιαφοροποίητες γονάδες σχηματίζουν είτε όρχεις, αν υπάρχει το χρωμόσωμα Υ, είτε ωοθήκες, αν δεν υπάρχει. Στη συνέχεια, όταν σχηματιστούν οι όρχεις, εκκρίνεται η ορμόνη τεστοστερόνη που κυκλοφορεί στο έμβρυο και επάγει τα σωματικά κύτταρα (γεννητικά κύτταρα είναι μόνο αυτά των γονάδων) να ακολουθήσουν το αναπτυξιακό μονοπάτι προς το αρσενικό. Αν έχουν σχηματιστεί ωοθήκες, δεν εκκρίνεται τεστοστερόνη και τα σωματικά κύτταρα του εμβρύου ακολουθούν το αναπτυξιακό μονοπάτι προς το θηλυκό.
Η αποφασιστική επίδραση του (αρσενικού) χρωμοσώματος Υ φαίνεται και από το γεγονός ότι άτομα που έχουν μόνο ένα Χ, χωρίς Υ (σύνδρομο Turner), αναπτύσσονται προς στείρα θηλυκά με εκφυλισμένες ωοθήκες, ενώ άτομα με γενότυπο ΧΧΥ (που κατατάσσονται στο σύνδρομο Klinefelter) αναπτύσσονται σε αρσενικά με όρχεις χωρίς όμως σπερματογένεση, όπως συμβαίνει και με πιο περίπλοκες περιπτώσεις του συνδρόμου αυτού (ΧΧΧΧΥ). Υπενθυμίζουμε ότι το φυσιολογικό κορίτσι έχει δύο Χ χρωματοσώματα και το φυσιολογικό αγόρι ένα Χ και ένα Υ.
Η έκκριση, λοιπόν, της τεστοστερόνης είναι το δεύτερο βήμα για να αποκτήσει το έμβρυο την ταυτότητα του αγοριούΩ το πρώτο είναι να αποκτήσει Υ χρωμόσωμα. Ωστόσο, η δράση της τεστοστερόνης ελέγχεται από το θηλυκό χρωμόσωμα Χ, το οποίο έχει ένα γονίδιο, το Tfm+, που κωδικοποιεί τη σύνθεση μιας πρωτεΐνης - υποδοχέα, η οποία ενεργοποιείται από την ορμόνη τεστοστερόνη και το σύμπλοκο υποδοχέας - τεστοστερόνη μπαίνει στον πυρήνα για να ενεργοποιήσει τα γονίδια τα υπεύθυνα για τη διαφοροποίηση προς το αρσενικό, το οποίο θα αποκτήσει όλα τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του. Ετσι, λοιπόν, αν δημιουργηθεί μετάλλαξη στο γονίδιο που ελέγχει τον υποδοχέα της τεστοστερόνης, και υπάρχουν τέτοιες μεταλλάξεις στον άνθρωπο, τότε προκαλείται το σύνδρομο θηλυκοποίησης των όρχεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πραγματοποιείται η αρρενοποιητική επίδραση της τεστοστερόνης, αφού δεν αντιδρά με τον μεταλλαγμένο υποδοχέα της και το έμβρυο αναπτύσσει όλα τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του θηλυκού (στήθος κλπ.) αντί του αρσενικού.
Η απλή παρουσίαση της βιολογικής ταυτότητας του κοριτσιού και του αγοριού θα μπορούσε να συνοδευτεί και με άλλες λεπτομέρειες ή αποκλίσεις. Δεν είναι όμως του παρόντος. Εκείνο που φαίνεται να αποστάζεται από αυτή τη διαδικασία είναι η ανελέητη τυραννία των γονιδίων σε τέτοιου είδους αναπτυξιακές επιλογές που έχουν τεράστιες επιπτώσεις στη ζωή μας. Γιατί ένα μόριο αποφασίζει για μας. Και είναι πολύ σπουδαίο και σοβαρό το αν θα ζήσουμε ως κορίτσι ή αγόρι, καθώς οι γκρίζες λύσεις επιφέρουν τεράστια κοινωνικοψυχολογικά προβλήματα. Τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις; Είναι καθαρά γενετική η επιλογή ή και περιβαλλοντική; Δεν υπάρχει ακόμη πειστική απάντηση. Γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις κρίσεις μας και στις επικρίσεις μας.
Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής και πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗΣ ΥΟΥ ΙΗΣΟΥ!!
ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!
Τα ευαγγέλια απορρίπτουν την ... «παρθενογένεση» του Ιησού!!! Του Μιχάλη Χαραλαμπάκη Μετά τα αποκαλυπτικά και διαφωτιστικά άρθρα του κ. Μιχάλη Καλόπουλου με θέμα «Τα παράξενα της παρθενο-σύλληψης του Ιησού!» και «Παρθενοσύλληψη ή πορνεία; Ένας άλυτος θεολογικός γρίφος στα ευαγγέλια!», θέλω να προσθέσω τις ακόλουθες σκέψεις, όσο μπορώ πιο σύντομα, που νομίζω ότι ξεδιαλύνουν (ακόμα περισσότερο) το γρίφο (και το μύθο)!.... 1. Στην ερώτηση: «Είχε και άλλα παιδιά η «αειπάρθενος» Μαρία;» οι ευαγγελιστές και ο Παύλος λένε Ναι, αφού μιλούν για «τα αδέλφια του Ιησού». (βλ. και Μάρκος Γ΄31 και Προς Κόρινθο. Α΄ σεφ. Θ΄ 5). 2. Τα ευαγγέλια επιδέχονται και άλλη (αντιδογματική) κατεύθυνση σκέψης αφού λένε: «Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαβίδ, υιού Αβραάμ. Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Iσαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ ... Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαβίδ τον βασιλέα. Δαβίδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα ... Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός» Ματθ. Α΄1-16. Εάν μάλιστα συσχετιστούν οι στίχοι αυτοί με τους επόμενους: «Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής (της Μαρίας), δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι (για την εγκυμοσύνη της), εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν» Ματθ Α΄19, λένε καθαρά όλη την αλήθεια που κάποιοι δεν θέλουν να αντιληφθούν. 3. Τι σχέση μπορεί να έχουν οι πρόγονοι του Ιωσήφ με τον ίδιο τον Ιησού, αφού, όπως πασχίζουν να μας πείσουν, δεν είναι πραγματικός του πατέρας; Ο ευαγγελιστής Ιωάννης όμως τα ξεκαθαρίζει τα πράγματα: «ευρήκαμεν Ιησούν τον υιόν του Ιωσήφ, τον από Ναζαρέτ» Ιωάν. Α΄44-52. Και κατά τον ευαγγελιστή Ματθαίο, οι συμπατριώτες του, κάτοικοι της Ναζαρέτ, τον αναφέρουν ως «ο του τέκτονος υιός» (ο γιος του μαραγκού).Ματθ. ΙΓ΄55. Και, με την ευκαιρία: Τι απέγινε ο Ιωσήφ και όλοι οι ευαγγελιστές τον ξεχνάνε, από τα παιδικά κιόλας χρόνια του Ιησού; 4. Σημειωτέον ότι οι ιεράρχες του χριστιανισμού, μόλις τον 5ο αιώνα αποφάνθηκαν ότι η «Παναγία» ήταν «αειπάρθενος». Και ρωτάμε: Αειπάρθενος και μετά τον τοκετό; Αυτό μας λέει η πίστη - όταν εισχωρεί στο πεδίο της παράνοιας - με τον χαρακτηρισμό ... «αδιαφθόρως τεκούσα»!). Και με την γέννηση των αδελφών του Ιησού; Γιατί είχε και αδελφούς και αδελφές (Μάρκ. ΣΤ΄1-6). Και ήταν ο πρωτότοκος (Ματθ. Α΄ 25). Πάλι... «αειπάρθενος» και ... «άχραντος»; 5. Και κάτι ακόμα σημαντικό: Γιατί η μητέρα του Ιησού υποβλήθηκε στη διαδικασία του καθαρμού μετά τον τοκετό, σύμφωνα με τα εβραϊκά έθιμα και το Μωσαϊκό νόμο, προσφέροντας δηλ. τις "προσφορές του καθαρισμού προς τον ιερέα";(Λουκ. Β΄ 22). O Μωσαϊκός νόμος το λέει καθαρά: «Και ελάλησε Κύριος προς Μωυσή λέγων, λάλησον τοις υιοίς Ισραήλ και ερείς προς αυτούς. Γυνή, ήτις εάν σπερματισθή και τέκη άρρεν, ακάθαρτος έσται επτά ημέρας... Και όταν αναπληρωθώσιν αι ημέραι της καθάρσεως αυτής... προσοίσει αμνόν ενιαύσιον άμωμον εις ολοκαύτωμα και νεοσσόν περιστερά ή τρυγόνα προς τον ιερέα....και καθαριεί αυτήν ο ιερεύς και καθαρισθήσεται». (Λευτικ. ΙΒ΄1-8). Άρα ο μύθος για «άμωμο» και «άσπιλο» σύλληψη, όπως και ο μύθος της «αειπαρθένου» καταρρίπτονται από τα ίδια τα «ιερά κείμενα». Βέβαια όλη αυτή τη διαδικασία τη θεωρώ εξευτελιστική για τη μητέρα ενός υποτιθέμενου ... θεού, όπως άλλωστε και για κάθε γυναίκα - μάνα, που επιτελεί και ενσαρκώνει το θαύμα της Φύσεως. 6. Και άλλο πολύ σημαντικό: Γιατί οι Ιουδαίοι, σε μια αψιμαχία, λένε στον Ιησού εκείνο το φοβερό: «ημείς εκ πορνείας ου γεγεννήμεθα»; (Ίωάν. Η΄ 41) ή σε μια άλλη περίπτωση του απαντούν ανάλογα: «απεκρίθησαν και είπον αυτώ. εν αμαρτίαις συ εγεννήθης όλος, και συ διδάσκεις ημάς; Και εξέβαλον αυτόν έξω» (τον πέταξαν έξω) [Ιωάν Θ΄34]. Προφανώς κάτι θα ήξεραν ... Και βέβαια δεν την «λάτρεψαν» οι ομοεθνείς της Ισραηλίτες σαν αειπάρθενο και θεομήτορα! 7. Γιατί ο Ιησούς είναι τόσο σκληρός προς τη μητέρα του; Γιατί της συμπεριφέρεται με σκαιότητα και αγένεια; («Τι εμοί και σοι γύναι;» Δηλ. τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε μένα και σε σένα γυναίκα; Ιωάν. Β΄4). Μήπως τον βασανίζουν τα πιο πάνω λόγια των ιουδαίων; 8. Γιατί ο απ. Παύλος δεν αναφέρει τίποτε για την «παρθένο Μαρία»,ούτε για τη γέννηση του Ιησού, ούτε για τα τόσα υποτιθέμενα «θαύματά» του, ούτε για τη δίκη του; Μήπως είναι μεταγενέστερα πλάσματα της φαντασίας των ευαγγελιστών ή επεμβάσεις και προσθήκες στην κατοπινή εξέλιξη και διαμόρφωση της πίστης και των δογμάτων; Διότι πρώτα γράφτηκαν οι επιστολές του Παύλου και έπειτα από πολλά χρόνια (αιώνα ή αιώνες) τα ευαγγέλια. Άρα δεν γράφτηκαν από τους απόστόλους, τους «φωτισμένους» αλιείς. Σήμερα μάλιστα οι γλωσσολόγοι και οι ερευνητές των αρχαίων κειμένων, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, διαπιστώνουν πολλές αλλαγές, προσθήκες και αφαιρέσεις στα «θεόπνευστα» κείμενα των ευαγγελίων. Απεναντίας ο Παύλος, ο οποίος αν και σύγχρονος του Ιησού δεν τον γνώρισε ποτέ και στηρίζει την όλη του πίστη σ' ένα όραμα, που ισχυρίζεται ότι είδε, γράφει: «Μνημόνευε Ιησούν Χριστόν εγηγερμένον εκ νεκρών, εκ σπέρματος Δαβίδ, κατά το ευαγγέλιόν μου ...» (Προς Τιμόθ. Β΄ κεφ. Β΄ 8), και «Παύλος δούλος Ιησού Χριστού, κλητός απόστολος, αφωρισμένος εις ευαγγέλιον Θεού. ό προεπηγγείλατο δια των προφητών αυτού εν γραφαίς αγίαις. περί του υιού αυτού, του γενομένου εκ σπέρματος Δαβίδ κατά σάρκα, του ορισθέντος υιού θεού εν δυνάμει κατά πνεύμα αγιωσύνης ...» (Ρωμ. Α΄3). Μιλάει δηλαδή καθαρά για το «σπέρμα του Δαβίδ». 9. Γιατί η Ιστορία (δηλ. η επιστημονική και αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων), δεν ασχολείται με την «άσπορο κύηση», την «παρθενογένεση» και το «θείον βρέφος»; Απλά γατί όλες οι αρχαίες θρησκείες αναφέρουν και πιστεύουν σε παρθενογενέσεις, όπως και σε νεκραναστάσεις. Και κανείς επιστήμονας ερευνητής δεν αποδέχεται για αλήθειες τέτοιες μυθοπλασίες. 9. O ιστορικός και κοινωνιολόγος Γιάννης Κορδάτος στο βιβλίο του «Αρχαίες Θρησκείες και Χριστιανισμός», σχετικά με το θέμα αυτό γράφει: « Ο Παύλος ή δεν ήξερε το θρύλο πως η Μαρία έμεινε έγκυα από το Άγιο Πνεύμα (γιατί ίσως στις μέρες του ο τέτοιος μύθος ακόμα δεν είχε επικρατήσει), ή δεν πίστευε και ο ίδιος σε μια τέτοια υπερφυσική δικαιολογία». Στην πραγματικότητα ο Παύλος αγνοεί τελείως την μητέρα του Ιησού και ποτέ δεν αναφέρεται στην «Παναγία». Άλλωστε ούτε ο ίδιος ο Ιησούς μίλησε ποτέ για τέτοιο γεγονός παρθενογένεσης! Αυτό και μόνο τα λέει όλα! Η αντικειμενική λοιπόν ανάλυση, αντιπαραβολή και συσχέτιση των ίδιων των βιβλικών κειμένων και η απλή λογική οδηγεί τον κάθε αδογμάτιστο ερευνητή στα απολύτως αυτονόητα συμπεράσματα που είναι και τα απολύτως φυσιολογικά!
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου