ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΒΛΑΣΗ ΡΑΣΣΙΑ!!ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ!!

• 
  
  ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΒΛΑΣΗ ΡΑΣΣΙΑ
  Η διαχρονική σύγκρουση στους κόλπους της ανθρωπότητας δεν είναι παρά η σύγκρουση μεταξύ ποιοτικών και χυδαίων ανθρώπων (Από την διάλεξη «Η επικαιρότητα του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος» που δόθηκε στις 27.4.2007 στην Λευκωσία, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ομίλου Φίλων Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού «Έλευσις»).
• Κάθε στιγμή, λεπτό, ώρα και ημέρα που ζούμε,
  
  τις έχουμε κλεμμένες από τον θάνατο.
• Όποιος φοβάται, μοιραία καταλήγει να εξάγει φόβο (Από το βιβλίο «Σημειώσεις επάνω στον Φόβο και την Αφοβία / Notizen uber die Angst und die Angstlosigkeit» (δίγλωσση έκδοση), εκδόσεις «Ανοιχτή Πόλη», Αθήναι 2006, ISBN 960 - 7748 - 37 - 9)
• Γκρίνια εμφανίζεται μόνο εκεί που υπάρχει αδυναμία δημιουργίας.
• "Ό,τι δεν καταφέρνει η ανδρεία, το καταφέρνει ο δόλος". Διαχρονικό ιστορικό αξίωμα. Η μόνη επιλογή είναι ποιόν τρόπο πρέπει να υπηρετήσεις. Στο μέτρο που, επίσης αποδεδειγμένα από την Ιστορία, δεν υπάρχει δυνατότητα πατήματος και στις δύο βάρκες.
• Την μοίρα μας, καλή ή κακή, την φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι, πολεμώντας ή παραδιδόμενοι.
• Θεωρούμε επίσης πως αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πλάσματος να παραμένει ηλίθιο, μόνο στο μέτρο όμως που η ηλιθιότητά του δεν απειλεί να το φέρει σε σύγκρουση με τα σεβάσματά μας. (Από το περιοδικό «Ανοιχτή Πόλη», καλοκαίρι 1990)
• Απογοητεύεται μόνον όποιος κάνει το λάθος να γοητευθεί από ανάξια πράγματα, πρόσωπα ή καταστάσεις.
• Κάθε άρνηση της πραγματικότητας, στο τέλος οδηγεί στην... πραγματικότητα! (δημοσίευση στο Facebook στις 9.3.2016).
• Αυτό που πάντα απολαμβάνω με όλους τους αποστάτες, είναι να διαβάζω τα παλαιά τους κείμενα (δημοσίευση στο Facebook στις 26.4.2016).
• Με το να είμαστε κάτι, αποδεχόμαστε ταυτοχρόνως και τα πάντα που αυτό το κάτι προϋποθέτει και υπόσχεται (Από το περιοδικό «Ανοιχτή Πόλη», τεύχος 21, Φεβρουάριος 2000).
• Η τρέλα δεν καταπολεμείται με τρέλα για τον ίδιο λόγο που η αθλιότητα δεν καταπολεμείται με αθλιότητα (Από το κείμενο «Περί "θαυμάτων" και περί της υστερικής τους αναζητήσεως», στο περιοδικό «Διιπετές», τεύχος 39, Δεκέμβριος 1999).
• Η πολυμορφία είναι βασικός βιολογικός φυσικός κανόνας. Η φύση απαιτεί πολυμορφία, η Μονάδα δεν είναι παρά προϋπόθεση μίας υποχρεωτικής πληθύνσεως, ό,τι ομογενοποιείται ζει στο προστάδιο του αφανισμού του (Από την ομιλία «Μανιφέστο ενάντια σε εκείνους που ονειρεύονται ή απεικονίζουν την Θεά Ελευθερία γονατιστή» στην ημερίδα με θέμα «Εκκλησία και Κράτος. Θα αντέξει η παραδοσιακή συμπόρευσή τους στο νέο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης;», Αίθουσα Λόγου και Τέχνης, Αθήνα, 29.3.2005).
• Αγαπάει κανείς πραγματικά μόνον όταν μπορεί να ανέχεται τους άλλους και ταυτοχρόνως να μάχεται ενάντια σε όλους όσους δεν ανέχονται τους άλλους.
• Η «κρατούσα» ξένη Θρησκεία και η νοοτροπία και το «ήθος» που δημιουργεί ευθύνονται για ΟΛΑ τα χάλια αυτού του τόπου. Δεν το κατάλαβες με την πρώτη; Ε, συνέχισε να σκέφτεσαι!

  

Ο Βλάσης Γ. Ρασσιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (νυν Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Υπήρξε συνιδρυτής και συνεργάτης των περιοδικών «Speak Out» (1979), «Ανοιχτή Πόλη» (1980 - 1993) και «Διιπετές» (1991 - 2012), ενώ κατά την περίοδο 1983-1986 εξέδωσε το Mail-Art περιοδικό «Είναι Αύριο» και επίσης διοργάνωσε την πρώτη διεθνή Mail-Art έκθεση στην Ελλάδα με τίτλο «1984» (αναφορά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όργουελ).
Το 1981 ίδρυσε το Αρχείο Εναλλακτικής Κουλτούρας και Κοινωνικής Ιστορίας, ανέπτυξε φιλία με πολλές προσωπικότητες της διεθνούς εναλλακτικής λογοτεχνικής και μουσικής σκηνής και το 1989 ήταν ένας από τους διοργανωτές του εναλλακτικού φεστιβάλ «Ευρώπη Ενάντια στο Ρεύμα» («Europe Against the Current»), στην πόλη του Άμστερνταμ υπό την αιγίδα του εκεί Πανεπιστημίου.  

Ασχολήθηκε από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 επισταμένως με τον αγώνα των αυτοχθόνων λαών (κυρίως της αμερικανικής ηπείρου) για την διάσωση της παράδοσής τους και για την εθνική τους αξιοπρέπεια, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 εξέτεινε το ενδιαφέρον του σε όλες τις ζώσες, απειλούμενες ή ήδη εξαφανισμένες κουλτούρες και παραδόσεις των εθνών του πλανήτη, με ιδιαίτερη έμφαση στην αρχαιοελληνική Παράδοση. 

Έχει δώσει περισσότερες από 100 διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με θέμα την κοσμοαντίληψη και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, κείμενα και συνεντεύξεις του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά, φιλοσοφικά και κοινωνιολογικά περιοδικά και επιθεωρήσεις της Ελλάδος και του εξωτερικού, υπήρξε δε συνιδρυτής του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ, 1997) και του Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών (World Congress of Ethnic Religions, WCER, 1998).  

Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει 22 βιβλία και πιο συγκεκριμένα 21 ιστορικά και δοκίμια (εκ των οποίων τα 17 αναφέρονται στην Αρχαία Ελλάδα), 1 φιλοσοφικό λεξικό (το «Θύραθεν Φιλοσοφικό Λεξικό», Αθήνα 2006), καθώς και 2 ποιητικές συλλογές, ενώ έχει επίσης αποδώσει στην νεοελληνική γλώσσα 2 έργα της Ελληνικής Γραμματείας, τα «Εγχειρίδιον» του Επικτήτου και το «Περί των Θεών και του Κόσμου» του Σαλούστιου. 

Στα 6 αμιγώς ιστορικά βιβλία του, έχει επιλέξει την αυστηρή χρονολογική παράθεση, η οποία βοηθάει πολύ τον αναγνώστη να κατανοήσει πλήρως την αλληλουχία των ιστορικών γεγονότων. Θεωρεί απαραίτητο στοιχείο για την όποια πολιτιστική ή πολιτική δράση το Ήθος και την Αρετή, δίνει δε ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα «Παιδεία». Κεντρική θέση στο όλο έργο του είναι ότι η κοινωνία μας χρειάζεται να περάσει έναν Διαφωτισμό, ανάλογο με εκείνον που πέρασε η Ευρώπη τον 18ο αιώνα, καθώς και ότι κάθε έθνος που δεν του επιτρέπεται να εκφράζεται μέσα από την δική του ιδιαίτερη Παράδοση είναι ουσιαστικά υπόδουλο ή θύμα εθνοκτονίας.  

Από τις φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητας θεωρεί χρησιμότερες για τον σύγχρονο άνθρωπο εκείνες των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρόνων, δηλαδή δύο εποχών πολιτικής «ετεροθέσμισης», όμοιων πολύ με την δική μας. Ο ίδιος δείχνει προτίμηση στους στωϊκούς, στους οποίους άλλωστε έχει αφιερώσει το βιβλίο του «Θεοίς Συζήν. Εισαγωγή στον Στωϊκισμό».