Ο Γέροντας Παΐσιος διηγήθηκε σε πνευματικό του τέκνο το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός, το οποίο συνέβη στον ίδιο: Κάποτε, όταν ήμουν στον Τίμιο Σταυρό, αρρώστησα βαριά. Ήταν χειμώνας βαρύς, είχε πέσει τόσο χιόνι που κανένα δέντρο δεν έμοιαζε για δέντρο. Όλα ήταν πνιγμένα στο λευκά, τα μονοπάτια είχαν χαθεί, τα πουλιά είχαν λουφάξει, τα σύννεφα και η ομίχλη σκέπαζαν τον Άθωνα. Δεν είχα καμμία επικοινωνία με το μοναστήρι του Σταυρονικήτα, μού ήταν αδύνατο να ζήσω περισσότερο από λίγες μέρες, γιατί η αρρώστια με είχε παραλύσει τελείως. Περίμενα τον Κύριο να μού πάρει την ψυχή και να την οδηγήσει στο έλεος της ευσπλαχνίας Του. Ούτε ένα τσάι δεν μπορούσα να φτιάξω, ούτε τη σόμπα να ανάψω, ούτε νερό να πιώ είχα. Η ζωή μου ήταν αφημένη στο έλεος τού Θεού. Έλεγα «Ιδού Κύριε, εις το έλεος Σου ελπίζω μη με εγκαταλείψεις!» 14.JPG Ύστερα από λίγη προσευχή που με πολύ κόπο ψέλλισα, είδα να εμφανίζονται στο κελλί μου μέσα άγγελοι και άγιοι, απεσταλμένοι τού Θεού. Ταχύ με προκατάλαβε η Χάρη τού Θεού. Ευχαριστούσα και δοξολογούσα τον Σωτήρα μου. Δάκρυσα. Ένας από τους αγγέλους φρόντιζε για τη σόμπα, άλλος ετοίμαζε φαγητό ζεστό, φέρνανε και ευωδιαστά ψωμιά. Βρέθηκα στον Παράδεισο. Τι άλλο ήθελα. Οι άγιοι άρχισαν να με στηρίζουν με λόγους παρηγορίας και με παρακλήσεις. Και μόνο η θέα τους με ξεκούραζε, με ενίσχυε και μού έδινε ελπίδα. Καθίσανε μαζί μου ώσπου έγινα καλά και μπορούσα να οικονομήσω τον εαυτό μου. Μετά φύγανε. Μία βδομάδα καθίσανε. Όταν μετά από καιρό σηκώθηκα βγήκα από το κελί και κοίταξα γύρω τη φύση με διαφορετικό βλέμμα. Όλα έλαμπαν μέσα στο άκτιστο φώς της χάρης τού Αγίου Πνεύματος. Δεν ήμουν άξιος αλλά η άπειρη αγαθότητα τού Θεού και η αγάπη Του εκδηλώθηκαν με αυτό τον τρόπο. Πάντως ένοιωθα τόση χάρη να με πληρώνει εσωτερικά που έλεγα «Φτάνει Θεέ μου, δεν αντέχω άλλο. Θα σκάσω. Ή πάρε με κοντά Σου ή λιγόστεψε τη χάρη που μού έδωσες. Αν τόση χάρη μού δίνεις τώρα, φαντάζομαι στον Παράδεισο τι θα γίνεται.»ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ!!
Ο γέροντας, κατά την αφήγηση του, είχε προσωπική επαφή με τον Ιησού. Πρώτη φορά τον είδε στα 15 του: «παρουσιάσθηκε ὁ ίδιος ὁ Χριστός μέσα σέ άφθονο φως. Φαινόταν από την μέση και πάνω. Με κοίταξε με πολλή αγάπη και μού είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Τα λόγια αυτά ήταν γραμμένα και στο Ευαγγέλιο που κρατούσε ανοικτό στο αριστερό χέρι Του». Στον εμφύλιο τον συνέλαβαν κομμουνιστές. «Τον έκλεισαν σε ένα δωμάτιο μόνο του και ύστερα έβαλαν δύο αντάρτισσες σχεδόν γυμνές. Προσευχήθηκε έντονα επικαλούμενος την Παναγία και αμέσως ένιωσε «δύναμιν εξ ύψους», που τον ενίσχυσε και τις έβλεπε με απάθεια σαν αδελφές του, όπως ο Αδάμ την Εύα στον παράδεισο. Τίς μίλησε με τρόπο καλό. Εκείνες ήρθαν σέ συναίσθηση, ντράπηκαν και έφυγαν κλαίγοντας.» Ομοίως ο άγιος δοκιμάστηκε και άλλες φορές στον εμφύλιο, πλην όμως, όπως συνάγεται από τις αφηγήσεις του, ο Κύριος δεν ήταν με τους κομμουνιστές. Λογικό, ούτε αυτοί ήταν μαζί Του. Εχουμε, λοιπόν, έναν άνδρα με άγνωστο επίπεδο εκπαίδευσης, ο οποίος έχει διωχθεί από τους Τούρκους, ενώ στον εμφύλιο υπηρέτησε στον τακτικό στρατό. Αμέσως μετά τη λήξη του εμφυλίου ακολούθησε τον μοναχισμό. Γενικώς, όσον αφορά την άμεση επαφή με το θείο, ο γέροντας ισχυρίστηκε ότι: Η Παναγία του έδωσε, προσωπικώς, ψωμί και σταφύλι. Διεσώθη από πτώση σε γκρεμό όταν βούτηξε να πιάσει λειψανοθήκη. Απέσπασε τον σεβασμό του διαβόλου. «Παϊσιε ούτε ο Χριστός δεν μου έχει δώσει τέτοια απάντηση». Παρέλαβε από άγγελο καλαθάκι με φρούτα. Τον επισκέφθηκε η Αγία Ευφημία, συνοδευόμενη από τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος, όμως, δεν έμεινε. Είδε τον Ιησού προφίλ από απόσταση έξι μέτρων. Με το βλέμμα του διέλυσε ένα σωρό από πέτρες σε διαγωνισμό πνευματικής δύναμης με τον Γιωργάκη που ήταν από τριών ετών σε μοναστήρι στο Θιβέτ και ήξερε γιόγκα και μαγεία. Οταν είχε εντερικά προβλήματα ο Θεός του έστειλε ένα ψάρι που το μετέφερε αετός. Τον επισκέφθηκε ο Αγιος Βλάσσιος από τα Σκλάβαινα. Είδε την Παναγία που του είπε ότι θα γίνουν πολλά στον κόσμο. Εδώ είμαστε. Και σταματάμε. Διότι εδώ βγαίνει μεροκάματο. Υπάρχει ένα βιβλίο, πάλι στρατιωτικού, του Επισμηναγού ε.α. Νικολάου Ζουρνατζόγλου με τίτλο «Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924 – 1994». Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται οι περίφημες προφητείες του γέροντα για τη διάλυση της Τουρκίας, την «ανάκτηση» της Πόλης από την Ελλάδα με τη συνδρομή του ξανθού γένους. Την Πόλη θα μας τη δώσουν… Θα γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Στην αρχή, οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή τους. Οι Ρώσοι, τελικά, θα νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς… Θα αναγκασθούν να μας τη δώσουν…» Πρωτοσέλιδο της «Ελεύθερης Ωρας» Παρεμπιπτόντως, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το Οικουμενικό Πατριαρχείο καθυστερούσε την αγιοποίηση του Παϊσιου. Αν μη τι άλλο, ήταν αμήχανο, ως ιδιαίτερα δύσκολο για τον Πατριάρχη να ανακηρύξει άγιο έναν δηλωμένο εχθρό της Τουρκίας. Ωστόσο η άσκηση πολύπλευρης πίεσης από παραθρησκευτικές οργανώσεις της Ελλάδας και των Νέων Χωρών, υποχρέωσε το Φανάρι να προβεί στην αγιοποίηση. Τι έχει συμβεί, λοιπόν, με τον Παϊσιο; Πώς ένας ταπεινός, καθόλα καλός άνθρωπος, ένας μοναχός με… βιωματικές αναφορές για τη σχέση του με το θείο, βαθιά συντηρητικός, εθνικιστής και μισαλλόδοξος, αναδεικνύεται σε εμβληματική μορφή; Πώς γίνεται να διατίθενται δεκάδες εκδόσεις με τον λόγο, τις προφητείες, τις συνταγές μαγειρικής, τις συμβουλές και τα γιατροσόφια του αγίου; Είναι να απορείς πώς δεν κυκλοφορούν και τα προγνωστικά του για το στοίχημα. Τι έχει συμβεί και στον τάφο του σχηματίζονται ουρές πιστών; Γιατί είναι ο δημοφιλέστερος άγιος εντός των ταξί; Πέρσι κάπου εμφανίστηκε η παντόφλα του. Φέτος τα γυαλιά του. Εχω την αίσθηση ότι το φαινόμενο του Παϊσιου αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στις εκπομπές του Δημοσθένη Λιακόπουλου που τον παρέλαβαν δημοφιλή γέροντα και τον παρέδωσαν στο πανελλήνιο ως προφήτη της εθνικής λύτρωσης. Σε αυτό βοήθησε και κάτι εξαιρετικά βολικό: ο Παϊσιος πέθανε το 1994. Μπορείς να του αποδόσεις μέχρι και ποσοστά δημοσκοπήσεων, δεν πρόκειται να σε διαψεύσει. Πιθανότατα αν ήξερε πώς θα χρησιμοποιηθεί το όνομα του, θα δυσφορούσε, όπως κάνει τώρα και η οικογένεια του. Ο Παϊσιος δεν λατρεύεται. Χρησιμοποιείται. Γίνεται αντικείμενο εμπορίου. Το 2014 επισκέφθηκα τα γραφεία της Ελεύθερης Ωρας και συνομίλησα με τους ανθρώπους που βγάζουν την εφημερίδα –στα περισσότερα πρωτοσέλιδα της υπάρχει ο Παϊσιος. Εκεί γνώρισα τον Ησαϊα Κωνσταντινίδη, δημοσιογράφο και συγγραφέα. Ο Ησαϊας ισχυρίζεται ότι κανένας δεν γνωρίζει τον Παϊσιο όσο ο ίδιος. Τον ρώτησα αν είχαν συναντηθεί. Δεν έχουν συναντηθεί ποτέ. «Κυκλοφορούν πολλά βιβλία για τον γέροντα γεμάτα βλακείες. Μόνο το δικό μου έχει την έγκριση της Εκκλησίας.». Τον ρώτησα για την πιο συγκλονιστική προφητεία του γέροντα. «Θα ζήσετε την κατάρρευση της μεταπολίτευσης.». Αυτό το έχω πει και εγώ, παρατήρησα με θράσος, είναι η αλήθεια. «Ο γέροντας το είπε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν ο δικομματισμός είχε 80%». Πρόσθεσε ότι ακόμα και η CIA έχει ασχοληθεί με τις προφητείες του Παΐσιου. Μπορεί κανείς να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει αυτό; Δεν μπορεί. Δώδεκα τίτλοι για τον άγιο Παϊσιο. Κυκλοφορούν πολλοί περισσότεροι Ο Παϊσιος, λοιπόν, τα έχει όλα σε μία εποχή που η επιστροφή προς την παράδοση προβάλλεται ως λυτρωτική καταφυγή για ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Είναι το πρόσωπο που όχι απλώς νομιμοποιεί, αλλά αγιοποιεί την εθνική εσωστρέφεια και τη μισαλλοδοξία, ενώ ταυτοχρόνως χορηγεί ελπίδα για σωτηρία χωρίς προσπάθεια –για την προσπάθεια υπάρχουν οι Ρώσοι. Το φαινόμενο αναπαράγεται διογκούμενο από την καθημερινή τηλεοπτική προβολή των εκδόσεων που φέρουν το όνομά του. Και λες ότι, εντάξει, είναι αναμενόμενο να υπάρχει μεγάλη διείσδυση στα λιγότερο μορφωμένα πληθυσμιακά στρώματα. Ελα όμως που συχνά-πυκνά πετυχαίνεις ανθρώπους με μόρφωση και ενδιαφέρουσα κοινωνική θέση να κυκλοφορούν με τον Παϊσιο στον κόρφο ή στο αυτοκίνητο –ως εικόνισμα εννοώ, μην παρεξηγηθώ. Η σελίδα του αγίου στο facebook ακολουθείται από 138.000 ανθρώπους-η φωτογραφία εξωφύλλου είναι το πρόσωπο του Παϊσιου νεκρού. Εκεί μάλιστα βλέπουμε απόσπασμα από εκπομπή στο κανάλι της Βουλής με αναφορές στις προφητείες του αγίου. Οι δημοσιεύσεις γίνονται από λογαριασμό που λέγεται «Γέροντας Παϊσιος». Πρόκειται για μικρές αφηγήσεις περιστατικών που πάντα τελειώνουν με ένα απόφθεγμα το οποίο επιβεβαιώνει την, λαϊκής χροιάς, σοφία του αγίου. Με την ευκαιρια, θυμηιείτε την περίπτωση του Αγιου Παστίτσιου, όταν ο δημιουργός σατυρικής σελίδες συνελήφθη από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. (Μία σελίδα-αντίγραφο υπάρχει εδώ). Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Η πλαισίωση από το ορθόδοξο σχήμα καθιστά άτολμη ως και απαγορευτική την καταγγελία. Διότι από ένα σημείο και μετά η λογική τρώει ξύλο στα σχοινιά. «Και που ξέρεις εσύ ότι ο γέροντας δεν έβλεπε τον Χριστό; Δηλαδή αποκλείεις στο μέλλον να μας δώσουν οι Ρώσοι την Πόλη;» Και εσύ πέφτεις στα γόνατα, κάνεις τον σταυρό σου και όλοι δοξάζουν τον άγιο που φύτεψε πίστη στο άγονο μυαλό σου. text Γιατρός και ασθενοφόρο στην Ακρόπολη. Και στην κατάσταση που είναι κάποια νοσοκομεία, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν εκεί αρχαιολόγοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου