"Υποστηρίζουμε τον Κομμουνισμό! Ο κόσμος έχει πέσει αιχμάλωτος στα χέρια ανελέητων χρηματομανών αχρείων. Τότε εμφανιζόμαστε εμείς στο σκηνικό διατεινόμενοι τους σωτήρες των εργατών" Πρωτόκολλο 3
"Η αριστοκρατία, ως πολιτική δύναμη, είναι νεκρή. Όμως ως γαιοκτήμονες οι αριστοκράτες μπορούν ακόμα να μας είναι επιβλαβείς, εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι αυτάρκεις με τις πηγές από τις οποίες επιβιώνουν. Είναι επομένως ουσιώδες να τους στερήσουμε με κάθε μέσο από τα κτήματά τους. Ταυτόχρονα πρέπει να πατρονάρουμε έντονα το εμπόριο και τη βιομηχανία". Πρωτόκολλο 6
Οι εβραίοι ήταν οι γεννήτορες του Κομμουνισμού, οι ηγέτες του και ο κινητήριος μοχλός του από την αρχή μάλιστα. 'Ενας αρκετά αναμεμειγμένος που γνώριζε το ρόλο που είχαν παίξει οι εβραίοι στην επανάσταση των Μπολσεβίκων, και που στην αρχή της καριέρας του δε φοβήθηκε να τους εκθέσει, ήταν ο Winston Churchill. 'Εγραψε:
"Θα έμοιαζε σχεδόν σαν το Ευαγγέλιο του Χριστού και το ευαγγέλιο του Αντιχρίστου να σχεδιάστηκαν για να κατάγονται από τον ίδιο λαό κι ότι αυτό το μυστηριώδες γένος έχει εκλεγεί για τις μέγιστες εκδηλώσεις εξίσου του θεϊκού και του διαβολικού! Από τις ημέρες του 'Σπάρτακου' Weishaupt (Adam Weishaupt, επίσημος ιδρυτής των Ιλλουμινάτων) σε εκείνες του Karl Marx και μέχρι τον Trotsky, αυτή η Παγκόσμια Συνωμοσία για την έκπτωση του πολιτισμού συνεχίζει να αναπτύσσεται σταθερά. 'Έχει υπάρξει η κυριότερη πηγή κάθε ανατρεπτικού κινήματος στη διάρκεια του 19ου αιώνα και τώρα αυτή η ιδιόμορφη ομάδα προσωπικοτήτων από τον υπόκοσμο των μεγαλουπόλεων Αμερικής και Ευρώπης έχουν γραπώσει το Ρωσικό λαό από τα μαλλιά και πρακτικά έχουν καταστεί οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες αυτής της γιγαντιαίας αυτοκρατορίας. Δεν είναι ανάγκη να υπερβάλλουμε για το ρόλο που παίχτηκε για τη δημιουργία του κινήματος των Μπολσεβίκων και της Οκτωβριανής Επανάστασης από αυτούς τους διεθνείς, και κατά κύριο λόγο, άθεους εβραίους. Είναι σίγουρα πολύ σημαντικός. Ενδεχομένως να υποσκελίζει και όλους τους υπολοίπους" ("Illustrated Sunday Herald", 8 Φεβρουαρίου 1920)
Το Λευκό Έγγραφο της Βρεταννικής Κυβερνήσεως του 1919 ("Russia, No.1, A Collection of Reports on Bolshevism") μνημόνευε την αναφορά που στάλθηκε στον κύριο Balfoyr στο Λονδίνο το 1918 από τον Πρέσβυ της Ολλανδίας στην Αγία Πετρούπολη, τον Μ. Oudendyke :
"Το Κίνημα των Μπολσεβίκων οργανώνεται και απεργάζεται από εβραίους, που δεν έχουν εθνικότητα και που ο μόνος τους σκοπός είναι να καταστρέψουν προς δικό τους όφελος την ισχύουσα τάξη πραγμάτων."
Ο Πρέσβυς των Ηνωμένων Πολιτειών στη Ρωσία. ο David R. Francis, ανέφερε παρομοίως :
"Οι Μπολσεβίκοι ηγέτες εδώ, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εβραίοι και το 90% των οποίων είναι εξόριστοι που έχουν επιστρέψει, ελάχιστα ενδιαφέρονται για τη Ρωσία ή για οποιαδήποτε άλλη χώρα. Είναι όμως διεθνιστές, και προσπαθούν να ξεκινήσουν μια παγκόσμια κοινωνική επανάσταση".
Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι εβραίοι περηφανεύονταν για ότι είχαν καταφέρει στη Ρωσία. Το 1917, οι "New York Times" ανέφεραν από το διάσημο εβραίο ηγέτη της Αμερικής, Rabbi Stephen Wise :
"Πιστεύω ότι από όλα τα κατορθώματα του λαού μου, κανένα δεν είναι ευγενέστερο από το ρόλο που οι υιοί και οι κόρες του Ισραήλ έχουν αποκορυφώσει στην ελεύθερη Ρωσία".
'Ενας άλλος εξέχων εβραίος της Αμερικής που κόμπαζε για τη Ρωσική Επανάσταση ήταν ο Jacob H. Schiff, κύριος συνεργάτης της πλουσιότατης τραπεζικής φίρμας Kuhn, Loeb & Co. Διακήρυξε δημοσίως ότι χάρη στη δική του οικονομική βοήθεια είχε επιτύχει η Επανάσταση. Σύμφωνα με το "New York Journal-American" της 3ης Φεβρουαρίου 1949 :
"Υπολογίζεται σήμερα από τον εγγονό του Jacob, John Schiff, ότι ο παππούς του ξόδεψε περίπου 20.000.000 δολλάρια για τον τελικό θρίαμβο των Μπολσεβίκων στη Ρωσία".
Η εβραϊκή φύση του νέου καθεστώτος αποκαλυπτόταν από επίσημες πληροφορίες που αναδύονταν από τη Ρωσία και που πληροφορούσαν τον κόσμο ότι ο 'περίφημος' Κομμουνισμός, ενώ αντιτίθετο με βαρβαρικό μένος σε κάθε μορφή χριστιανισμού, μετέτρεψε σε ποινικό αδίκημα για κάθε σύντροφο το να προφέρει έστω και μια λέξη ψέγους ενάντια στους εβραίους! Η ανατίναξη εκκλησιών με δυναμίτη, η διάλυση του χριστιανικού κλήρου και η εγκατάσταση άθεου και αντίθεου μουσείου στον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου απεκάλυψε πόσο αντίχριστη ήταν αυτή η διοικούμενη και υποστηριζόμενη από εβραίους επανάσταση.
Ο ίδιος ο Lenin, όπως επισημαίνει η "Der Tog" (Νέα Υόρκη), εξύμνησε τον παγκόσμιο εβραϊσμό για την οικονομική του συνεισφορά στην επανάστασή του, αλλά επίσης και για το γεγονός ότι παρείχε οργανωτικά μυαλά που εγκαθίδρυσαν το πρώτο Κομμουνιστικό Κράτος :
"Στον ιστορικό του μέλλοντος θα ανατεθεί το έργο να εκτιμήσει κατάλληλα τον ειδικό ρόλο των εβραίων στη νίκη του Οκτώβρη (1917). Είναι πολύ απίθανο να ήμασταν ικανοί να καταφέρουμε αυτή τη νίκη αν δεν είχαμε βοηθηθεί από εβραίους που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε πνευματικό επίπεδο, καθιστώντας δυνατό για εμάς να κατασκευάσουμε ένα διοικητικό όργανο τη στιγμή που οι άνθρωποι των γραμμάτων μας έκαναν σαμποτάζ. Ο μεγάλος αριθμός ιουδαίων διανοητών μας παρείχε μια ανεκτίμητη πηγή από την οποία μπορούσαμε να αντλήσουμε ικανούς και αξιόπιστους λειτουργούς."
Αν και το καθεστώς ήταν ανοικτά και απόλυτα αντιχριστιανικό, ο Dr. Chaim Weizmann εξυμνούσε την επανάσταση λέγοντας : "Δεν υπάρχει επίσημος αντισημιτισμός στη Σοβιετική Ρωσία. Ο αντισημιτισμός εκεί θεωρείται ως έγκλημα κατά του κράτους".
25 χρόνια μετά την επανάσταση, ο αμερικανικός εβραϊσμός συνέχιζε να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στους Μπολσεβίκους δηλώνοντας:
"Ο εβραϊκός λαός δε θα ξεχάσει ποτέ ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν η ΠΡΩΤΗ χώρα - και ακόμα η ΜΟΝΗ χώρα στον κόσμο - στην οποίο ο αντισημιτισμός είναι έγκλημα". - "The Jewish Voice", Nέα Υόρκη, Ιανουάριος 1942.
Κατά τη Σταλινική Περίοδο, οι εβραίοι επικεφαλής μειώθηκαν σημαντικά στη στήλη των κορυφαίων διοικούντων που βρίσκονταν αναγεγραμμένοι στον τοίχο του Κρεμλίνου στις μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις. Πολλοί εβραίοι ενοχοποιήθηκαν επίσης σε διάφορες δίκες, ενώ άλλοι εξαφανίστηκαν αδικαιολόγητα από το πολιτικό προσκήνιο. Αυτό οδήγησε πολλούς παρατηρητές στο να πιστέψουν ότι οι εβραίοι κατά κάποιο έχασαν την εύνοια των Ρώσων, οι οποίοι προφανώς επαναδιεκδικούσαν την εθνική τους ανεξαρτησία. Σημαντικά όμως στοιχεία υπάρχουν που υποδεικνύουν ότι ακόμα βρίσκονται εκεί σε θέση ισχύος και ελέγχου, αν και κρυμμένοι στο παρασκήνιο. Ας αναλογιστούμε τα ακόλουθα :
To 1933, το αμερικανοεβραϊκο Opinion Journal δήλωσε ότι οι εβραίοι καταλάμβαναν σχεδόν όλα τα σημαντικά πρεσβευτικά πόστα της Ρωσίας και ότι στη Λευκορωσία το 61% όλων των διοικούντων ήταν εβραίοι! Επίσης το 1933, τα "Ιουδαϊκά Χρονικά" δήλωναν ότι το 1/3 των εβραίων της Ρωσίας είχαν γίνει αξιωματούχοι. Αν όντως συνέβη έτσι, τότε απλά είχαν διατηρήσει τις θέσεις τους στην κομμουνιστική κοινωνία και μορφοποίησαν μια νέα κυβερνώσα τάξη.
'Επειτα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το 1945 η επανάσταση άρχιζε να εξαπλώνεται σε περιοχές εγκαταλειμμένες από τη Δύση, η ιστορία της Ρωσίας του 1917-8 επαναλαμβανόταν. Μια ταλμουδική εκδίκηση ξέσπασε ενάντια στα γκόϋμ και εβραϊκές κυβερνήσεις με προφανείς διαθέσεις ξεκίνησαν να στήνονται σχεδόν παντού, επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά την εβραϊκή φύση, σκοπό και διευθύνουσα δύναμη της επανάστασης.
Μια ξεκάθαρη απόδειξη του παραπάνω μπορεί να φανεί στην κομμουνιστική Ουγγαρία όπου 8 χρόνια αργότερα, το 1953, το Associated Press ανέφερε ότι :
"90% των υψηλών αξιοματούχων στο Ουγγρικό Κομμουνιστικό καθεστώς είναι εβραίοι, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Matyas Rakoski."
Οι "Times" του Λονδίνου έγραψαν το ίδιο έτος ότι το υπουργικό συμβούλιο του κυρίου Rakoski ήταν "εβραϊκό -90% στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια του Κομμουνιστή Προέδρου Matyas Rakoski, ο οποίος είναι και ο ίδιος εβραίος". Στην Ουγγαρία, όπως και στις υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες η επίθεση στη θρησκεία ξεκίνησε αμέσως με τη φυλάκιση όλων των υψηλόβαθμων εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Για την κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, ο Λονδρέζικος "New Statesman" έγραψε 7 χρόνια έπειτα από το τέλος του πολέμου :
"Στην Τσεχοσλοβακία, όπως και αλλού στην Κεντρική και Νοτιανατολική Ευρώπη, τόσο οι διανοούμενοι του κόμματος όσο και οι άνθρωποι-κλειδιά της μυστικής αστυνομίας είναι κατά κύριο λόγο εβραίοι στην καταγωγή".
Για τη Ρουμανία, η "New York Herald-Tribune"ανέφερε το 1953 :
"Η Ρουμανία, μαζί με την Ουγγαρία, διαθέτουν πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό εβραίων στη διοίκησή τους".
Το περιοδικό "Jewish Life" της Νέας Υόρκης σημείωνε το 1957 ότι :
"Στην επιστροφή του από μια επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση, ο S. Mikunis, Γραμματέας του Ισραηλινού Κομμουνιστικού Κόμματος, δήλωσε στις 18 Ιανουαρίου του 1956 στο Tel Aviv ότι υπήρχαν 260000 εβραίοι που συμμετείχαν στην Σοβιετική κρατική μηχανή. Προσέθεσε επίσης ότι το 40% όλων των Σοβιετικών καθηγητών ήταν εβραίοι".
Τι αποδεικνύουν λοιπόν όλα αυτά; Ο Ρωσικός Κομμουνισμός ξεκίνησε ως εβραϊκός και συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από εβραϊκή επιρροή και έλεγχο. Αποτελεί κοινή γνώση ότι ο Σοβιετικός ηγέτης Yuri Andropov είχε εβραία σύζυγο. Μάλιστα αποδίδεται στον Leonid Brezhnev να έχει πει ότι "Πως θα μπορούσαν οι Σοβιετικοί ηγέτες να είναι αντισημιτιστές όταν τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν εβραίες γυναίκες; - Συμπεριλαμβανομένων των Marshal Voroshilov και τον Πρόεδρο Podgorny."
Οι παγκόσμιες συνωμοτικές δυνάμεις (Ιλλουμινάτοι, Σιωνισμός, Μασονία) αναμφίβολα υποστήριζαν εξίσου τον Κομμουνισμό και τον Καπιταλισμό, ακόμη και τη φαινομενική εχθρότητα και μεταξύ τους σύγκρουση προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος και να τους στρέψουν σταδιακά στην ιδέα της Παγκόσμιας Κυβερνήσεως, αρχής γενομένης με την προσφάτως εναρχθείσα αμερικανική πλανηταρχία.
ΠΗΓΗ...http://truth.freeforums.org
Μπορεῖ κάποιος νὰ ὑποδείξη ΜΙΑ χώρα στὸ ἐπαναστατικὸ ΚΚ τῆς ὁποίας ΔΕΝ ἡγεῖτο Ἑβραῖος ἐκίνη τὴν ἐποχή;
ΑπάντησηΔιαγραφή