Από E-lawyer
1. Δήλωση υπευθύνου διαχείρισης2. Ειδικές ρυθμίσεις για ´´ελληνόφωνα blogs”
Αυτό από μόνο του θα εισήγαγε αθέμιτη διάκριση με κριτήριο τη γλώσσα πράγμα που είναι αντίθετο στο άρθρο 5 παρ 2 Συντάγματος και στα άρθρα 14 και 10 της ΕΣΔΑ. Αν ο σκοπός είναι ο ρεαλισμός ως προς το πεδίο εφαρμογης, δηλαδή να εστιάσει ο νομοθέτης στην ´´ελληνική μπλογκόσφαιρά´´ το κριτήριο της γλώσσας για τον προσδιορισμό της δικαιοδοσίας είναι εντελώς εσφαλμένο. Τα άρθρα 5,6 και 7 του ποινικού κώδικα ορίζουν με σαφήνεια ότι κριτήριο εφαρμογής των ελληνικών ποινικών νόμων δεν είναι μόνο το ελληνικό έδαφος αλλα διώκεται ακόμα και ημεδαπός στην αλλοδαπή αλλά και αλλοδαπός στην αλλοδαπή. Οπότε η γλώσσα δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο.
3. Αρμοδιότητα του ΕΣΡ για έλεγχο περιεχομένου
Το ΕΣΡ είναι κατά το Σύνταγμα αρμόδιο για την ποιοτική στάθμη των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών στην έννοια των οποίων δεν εντάσσονται τα blogs. Άρα η επέκταση της αρμοδιότητάς του θα γνώριζε συνταγματικής φύσεως ενστάσεις.
4. Εξαίρεση των blogs από την αρμοδιότητα της δικαιοσύνης
Επειδή ακούστηκε κι αυτό, μην ξεχνάμε ότι ο δημόσιος λόγος εκτός από ενάσκηση δικαιώματος αφορά και μορφή εξουσιαστικής επιβολής. Όπως κάθε εξουσία, δημόσια ή ιδιωτική, δεν πρέπει να παραμένει ανεξέλεγκτη. Άλλωστε το ίδιο το Σύνταγμα επιτρέπει στις δικαστικές αρχές την άρση του απορρήτου για τα ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα. Από εδώ κάπου πρέπει να ξεκινήσει ο δημόσιος διάλογος για το ποια από τα αδικήματα που τελούνται μέσω Διαδικτύου μπορούν να θεωρούνται ιδιαίτερα σοβαρα από το νομοθέτη.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου