Εάν εξετάσουμε προσεκτικά τα γεγονότα για το Αβέρωφ

Αναγνώστης:

Aγαπητοί αναγνώστες Εάν εξετάσουμε προσεκτικά τα γεγονότα για το Αβέρωφ, προκύπτουν οι παρακάτω ενδείξεις. 1. Ο Υπουργός Άμυνας γνώριζε πολλές μέρες πριν για την δεξίωση, δεδομένου ότι είχε προσκληθεί στην εκδήλωση και έλαβε και την ευχαριστήρια επιστολή της εταιρείας για την παραχώρηση του πλοίου μαζί με την δωρεά των 5000 ευρώ.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Γιατί η εταιρεία αισθάνθηκε την ανάγκη να ευχαριστήσει τον Υπουργό εάν δεν ένοιωθε υποχρεωμένη να το κάνει. Και ένοιωθε έτσι γιατί προφανώς υπήρξε εμπλοκή ή θετική παρέμβαση του Υπουργού κατά την διάρκεια της έγκρισης. Άλλωστε είναι αδιανόητο για την σημερινή κουλτούρα του Π.Ν. να δοθεί ο Αβέρωφ για δεξίωση που γίνεται από ιδιώτη, χωρίς να έχει υπάρξει παρέμβαση από την πολιτική ηγεσία είτε να έχει εγκριθεί από αυτήν.

2. Η προβαλλόμενη από την εταιρεία πρόφαση για τα 100 χρόνια του Αβέρωφ, επ΄ουδενί θα μπορούσε να προβληθεί αυτοβούλως από την εταιρεία. Αμφιβάλλω μάλιστα αν γνώριζαν καν την ιστορία του Πλοίου (αυτό επιβεβαιώνεται και από την γενική συμπεριφορά τους). Είναι προφανές ότι υπήρξε καθοδήγηση από ανώτατους αξιωματικούς έτσι ώστε να δημιουργηθεί η δικαιολογητική βάση για την παραχώρηση και το κατάλληλο άλλοθι σε ενδεχόμενες επικρίσεις. Ως ενισχυτικό στοιχείο εμφανίζεται ότι τελικά δεν προβλήθηκε ή οργανώθηκε κάτι από την εταιρεία για τα 100 αυτά χρόνια.

3. Επίσης είναι εκτός της κουλτούρας του Π. Ναυτικού να συναινεί σε τόσο σημαντικές εκδηλώσεις που το αφορούν, όπως τα 100 χρόνια του Αβέρωφ, επάνω στο πλοίο, χωρίς να καθοδηγεί, επιβλέπει και εγκρίνει τελικά τις εκδηλώσεις αυτές. Εάν δεν λειτουργεί έτσι τότε το ζήτημα είναι ακόμη πιό σοβαρό για την ηγεσία του Π.Ν.

4. Ο διεθυντής του Αβέρωφ λειτούργησε εσφαλμένα, διότι προφανώς έλαβε λάθος μήνυμα από την ηγεσία του Π.Ν. Είναι τόσο εξώφθαλμα χαριστική η παραχώρηση του πλοίου σε ιδιωτική εταιρεία χωρίς οιονδήποτε περιορισμό που ο διευθυντής μάλλον εξέλαβε αυτήν την καθολική συναίνεση ως υποχρέωση που έπρεπε να φέρει σε πέρας χωρίς να δυσαρεστήσει τον διοργανωτή, και τους υποστηρικτές (πολιτικούς είτε στρατιωτικούς).

5. Ο τρόπος χειρισμού του θέματος από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία επιβεβαιώνει και τους ως άνω συλλογισμούς. Συγκεκριμένα: - Ο υπουργός κάλυψε την ηγεσία του Π.Ν. χωρίς να αναζητήσει έστω και αντικειμενικές ευθύνες από αυτήν. Δείτε προσεκτικά τις δηλώσεις του. Αναλαμβάνει μάλιστα ρόλο υπερασπιστού της ηγεσία του Π.Ν. λόγω της "παραπλανητικής συμπεριφοράς" της εταιρείας. - Έντεχνα και παρελκυστικά αποδέχθηκε την ύπαρξη της ευχαριστήριας επιστολής και την δωρεά, αλλά απόφυγε να πει ότι αντέδρασε εκ των υστέρων και υπό το βάρος των εξελίξεων. - Δεν αναφέρθηκε καθόλου στο γεγονός ότι είχε προσκληθεί στην εκδήλωση, άρα γνώριζε (δεδομένου ότι η εκδήλωση για τα Ποσειδώνια σε κάθε περίπτωση είναι σημαντική), χωρίς να μπει στον κόπο να ρωτήσει την ηγεσία του Π.Ν. για όλα αυτά (ευχαριστίες, δωρεές, προσκλήσεις κλπ) και ακόμη χειρότερα χωρίς να κάνει τίποτε. - Τελικά ως μόνο εξιλαστήριο θύμα εμφανίζεται ο Διευθυντής του Πλοίου, στον οποίον σημειωτέον δεν του επέτρεψαν ούτε να παραιτηθεί, προκειμένου να εμφανίζουν την απόλυση του ως αποφασιστικότητα με ταχεία δραστική αντιμετώπιση του ζητήματος.