Ποιοί έχτισαν το Στόουνχεντζ;

Μια από τις πιο γνωστές ονομασίες του θεού Απόλλωνα ήταν «Υπερβόρειος» Κατά τον Pierre Grimal στο Λεξικό Ελληνικής και Ρωμαϊκής Μυθολογίας: «Την ώρα που γεννήθηκε ο θεός, ιεροί κύκνοι άρχισαν να πετούν πάνω από το νησί, κάνοντας το γύρο 7 φορές γιατί ήταν η έβδομη μέρα του μήνα. Ο Δίας πρόσφερε αμέσως δώρα στον γιο του. Μια χρυσή μίτρα, μια λύρα και ένα άρμα ζεμένο με κύκνους. Κατόπιν του παράγγειλε να πάει στους Δελφούς. Οι κύκνοι, όμως, οδήγησαν τον Απόλλωνα πρώτα στη χώρα τους, στις όχθες του Ωκεανού, πέρα από τη χώρα του Βόρειου ανέμου, στους Υπερβόρειους, οι οποίοι ζούσαν κάτω από έναν ουρανό πάντα καθαρό και οι οποίοι καθιέρωσαν για τον Απόλλωνα την λατρεία, που γιόρταζαν χωρίς διακοπή. Εκεί ο θεός έμεινε ένα χρόνο και δέχονταν τις τιμές των Υπερβορείων, ύστερα γύρισε πίσω στην Ελλάδα και το κατακαλόκαιρο έφτασε στους Δελφούς μέσα σε γιορτές και τραγούδια». Οι Υπερβόρειες χώρες σχετίζονται με τον πόλο, σαν κέντρο. Το δόγμα της αρχέγονης παράδοσης τοποθετεί την καταγωγή της στις υπερβόρειες περιοχές ή χώρες. Σύμφωνα με τον συμβολισμό του χώρου, το υπερβόρειο ανταποκρίνεται στο πιο υπερυψωμένο, σχετικά με το «επίπεδο» έδαφος. Επομένως δεν υπάρχει αμφιβολία πως μιλάμε για βόρειες χώρες, όχι για βόρεια περιοχή της Ελλάδας. Η λατρεία του Απόλλωνα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στους Υπερβόρειους. Όταν ο Απόλλων εξολόθρευσε τους Κύκλωπες, τους τεχνίτες του κεραυνού με τον οποίο ο Δίας είχε σκοτώσει το γιο του Ασκληπιό, έκρυψε το τόξο που είχε χρησιμοποιήσει για να πάρει εκδίκηση, μέσα στον μεγάλο κυκλικό ναό που είχε στη μέση της κύριας πόλης των Υπερβόρειων. Ποιοί μπορεί να ήταν οι Υπερβόρειοι και ποιός ο κυκλικός ναός του Απόλλωνα; Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη: Στο νησί υπάρχει επίσης και μεγαλοπρεπές τέμενος του Απόλλωνος και ναός αξιόλογος σφαιροειδής στο σχήμα, διακοσμημένος με αναθήματα πολλά. Οι υπερβόρειοι έχουν και δική τους ιδιαίτερη γλώσσα και τρέφουν πολύ φιλικά αισθήματα για τους Έλληνες, κυρίως για τους Αθηναίους και τους κατοίκους της Δήλου, φιλία που κληρονόμησαν από τα παμπάλαια χρόνια. Όταν αναφερόμαστε σε μεγάλα νησιά στο βορρά, με κάποιον μεγάλο κυκλικό ηλιακό ναό, η σύνδεση με το Στόουνχεντζ είναι αναπόφευκτη. Ο Dennis Price, εμπειρογνώμονας στην ιστορία του Στόουνχεντζ πρώην συνεργάτης της αρχαιολογικής υπηρεσίας του Έσσεξ, θεωρεί ότι η χαμένη πόλη του Απόλλωνα βρίσκεται στην κορυφογραμμή του βουνού πάνω από το Στόουνχεντζ. Η χαμένη πόλη θεωρείται από πολλούς μυθική αλλά, μετά από συνεργασία με τους γλωσσικούς εμπειρογνώμονες στο πανεπιστήμιο του Έξετιερ, ο κ. Price είναι πεπεισμένος ότι η πόλη υπάρχει και βρίσκεται στα περίχωρα του Σαλίσμπερυ. Η ομάδα αποκρυπτογράφησε προσεκτικά τις εργασίες ενός αρχαίου Έλληνα ναυτικού του Πυθέα του Μασσαλιώτη. Το πρώτο γνωστό πρόσωπο που επισκέφτηκε την αρχαία Μεγάλη Βρετανία και άφησε απολογισμό των ταξιδιών του ήταν ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, ο οποίος βρέθηκε σε αυτό το νησί γύρω στο 325 π.χ.χ. Αποσπάσματα του έργου του έχουν διασωθεί στις γραφές ιστορικών όπως ο Εκαταίος από τα Άβδηρα και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης. Το διασημότερο απόσπασμα θεωρείται πως αναφέρεται στο Στόουνχεντζ, και δεν είναι δύσκολο να δούμε πως μιλάει για μια εξαιρετική ανακάλυψη στο νησί Υπερβόρεια ή Μεγάλη Βρετανία: «Και υπάρχει επίσης στο νησί ένας θαυμάσιος ιερός περίβολος του Απόλλωνα και ένας ξεχωριστός ναός που διακοσμείται με πολλές προσφορές… σφαιρικός στη μορφή [και] μια πόλη που είναι εκεί ιερή σε αυτόν τον Θεό… και οι βασιλιάδες αυτής της πόλης και οι επόπτες του ιερού περιβόλου καλούνται Βορεάδες, δεδομένου ότι είναι απόγονοι του Βορέα…» «Εκείνοι που έχουν γράψει για τους αρχαίους μύθους, ο Εκαταίος και ορισμένοι άλλοι λένε ότι στις περιοχές πέρα από το έδαφος των Κελτών βρίσκεται στον ωκεανό ένα νησί όχι μικρότερο από τη Σικελία. Αυτό το νησί, είναι τοποθετημένο στο Βορρά, και κατοικείται από τους Υπερβόρειους, οι οποίοι ονομάζονται έτσι επειδή η χώρα τους είναι πέρα από το σημείο από όπου φυσά ο βόρειος άνεμος…» Ο Αιλιανός, Πάνω στη Φύση των Ζώων 11.1 (παραθέτοντας της Ιστορίες του Εκαταίου από τα Άβδηρα) αναφέρει: Έτσι όταν στο συνήθη χρόνο εκτελούν το καθιερωμένο τελετουργικό του προαναφερθέντος Θεού ορμούν κάτω από το αποκαλούμενο Ριφαίον όρος σύννεφα κύκνων, αναρίθμητα, και αφού περιβάλλουν το ναό σαν τον καθαρίζουν με την πτήση τους, κατεβαίνουν στον περίβολο του ναού, μια περιοχή απέραντου μεγέθους και αξεπέραστης ομορφιάς. Τώρα όποτε οι τραγουδιστές τραγουδούν τους ύμνους τους στο Θεό και οι άρπες συνοδεύουν τις χορωδίες με την αρμονική μουσική τους, τότε οι κύκνοι με μια συμφωνία συμμετέχουν και αυτοί στο άσμα και δεν τραγουδούν ποτέ μια φάλτσα νότα ή εκτός τόνου, αλλά σαν να τους έδωσαν το κλειδί του μαέστρου ψέλνουν ομόφωνα με τους ντόπιους που είναι ειδικευμένοι στις ιερές μελωδίες. Κατόπιν όταν τελειώνουν τον ύμνο οι προαναφερθείς φτερωτοί χορωδοί, για να τους πούμε έτσι, μετά από τη συνήθη υπηρεσία τους προς τιμήν του Θεού και μετά από το τραγούδι και τον εορτασμό του εγκωμίου του κατά τη διάρκεια της ημέρας, φεύγουν. Αυτός ο ναός που τραγούδησαν οι κύκνοι μοιάζει πολύ με το Στόουνχεντζ. Τέλος, υπάρχουν ελληνικές χαράξεις στις πέτρες του Stonehedge που μπορούμε να ελέγξουμε. Στους ογκόλιθους του Στόουνχεντζυπάρχουν χαραγμένοι μινωικοί διπλοί πέλεκυς και μυκηναϊκό εγχειρίδιο το οποίο ιδιαίτερα ήταν η αφορμή αυτής της θεωρίας Εξετάζοντας τα ευρήματα, βλέπουμε πως το ύφος είναι παράλληλο με τους πρώτους Μυκηναϊκούς τύπους κάτι που έχει οδηγήσει σε ενδείξεις για την ύπαρξη εμπορικών οδών ανάμεσα στο Έσσεξ και τις Μυκήνες. Θα ήταν, λοιπόν υπερβολικό να υποθέσουμε πως ο αρχικτίστης των Μυκηνών έγινε αρχιτέκτονας στην υπηρεσία του άρχοντα του Έσσεξ; Πηγές: ΙΧΩΡ τεύχος 30 Juan-Eduardo Cirlot: Το Λεξικό των Συμβόλων en.wikipedia.org stonepages.com Encyclopedia of the Celts