ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥΣ!!! ΟΙ "ΙΕΡΟΙ¨ ΚΑΝΟΝΕΣ

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ  

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ. Ο ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΡΩΜΙΑΣ. ΟΤΑΝ Ο ΚΑΤΙΝΙΣΜΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ. 

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ. 

 Αφορισμένοι. 

Μπορεί ο τίτλος του άρθρου να φαντάζει κραυγαλέος, αλλά όπως θα διαπιστώσουμε, με ατράνταχτες αποδείξεις, στο τέλος μάλλον θα μας φανεί λίαν επιεικής. Διότι το συμπέρασμα προκύπτει αποκλειστικά από τους κανόνες των Αποστόλων και των οικουμενικών συνόδων, δηλαδή από αποφάσεις αγίων ανθρώπων του χριστιανισμού, οι οποίοι αποφάνθηκαν υπό την καθοδήγηση του Αγίου πνεύματος. Όποιος μάλιστα χριστιανός αμφισβητεί τις εντολές των αγίων αυτών ανθρώπων, διαπράττει θανάσιμο και ασυγχώρητο αμάρτημα έναντι του Αγίου Πνεύματος το οποίο είναι ο ίδιος ο θεός. 

Όλα τα στοιχεία που θα παρατεθούν στο παρόν κείμενο είναι παρμένα αποκλειστικά από το «ΠΗΔΑΛΙΟΝ» του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Τι εστί «ΠΗΔΑΛΙΟΝ». Το «ΠΗΔΑΛΙΟ» (εκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Καρόλου Ντηλ 4, Θεσς/νίκη), κατά τον χριστιανικό κόσμο, «είναι η Διαθήκη μετά την καινή και την παλαιά, η μετά τας αγίας Γραφάς αγία γραφή». Περιέχει όλες τις αποφάσεις των χριστιανικών συνόδων, σχολιασμένες από τον προαναφερθέντα άγιο. 
Πρόκειται ουσιαστικά για την «Βίβλο» της ορθοδοξίας, διότι οι ορθόδοξοι σήμερα περισσότερο βασίζονται στην πατερική διδασκαλία περά στα ευαγγέλια. Ένα γεγονός εντελώς ευδιάκριτο, αφού, ανά πάσα ώρα και στιγμή, μπορούμε να παρακολουθήσουμε όλους τους θεολόγους και τους ιεροκήρυκες, στα κηρύγματα και στις ομιλίες τους, ν' αναφέρονται σχεδόν αποκλειστικά στην πατερική διδασκαλία. Δεν υπάρχει κανείς χριστιανός άνθρωπος, μέχρι στιγμής, που να έχει αμφισβητήσει την ιερότητα και την δογματική ορθότητα του βιβλίου αυτού. 
Επομένως, σε κάθε περίπτωση, όποιος χριστιανός επιχειρήσει ν' αμφισβητήσει τα όσα θα αναφερθούν στο παρόν (άπαντα εκ του Πηδαλίου), θα πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θέτει αυτομάτως τον εαυτό του στην τάξη των αιρετικών. Έτσι εκτός του ότι τυγχάνει αφορισμένος - όπως θα αποδειχθεί σύντομα - (διατηρώντας όμως την ελπίδα να σώσει ακόμα την ψυχή του, από το πυρ το εξώτερο), θα τυγχάνει και αιρετικός, πράγμα που σημαίνει ότι η απώλειά του θα είναι σχεδόν οριστική και αμετάκλητη. 
Θα εκθέσουμε λοιπόν τώρα τους λόγους για τους οποίους σύσσωμο το χριστεπώνυμο πλήρωμα της εκκλησίας, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, τυγχάνει αφορισμένο, από τους ίδιους τους άγιους Αποστόλους και τους άγιους και θεόπνευστους Πατέρες της χριστιανικής εκκλησίας. 
Ας μην επιχειρηθούν δε από κανέναν υπεκφυγές του τύπου ότι πρόκειται περί αλληγοριών και παραβολικών λόγων, διότι εκτός του ότι οι κανόνες διατυπώνονται με θαυμαστή ευθύτητα, από την πλευρά των πατέρων, έρχεται από πίσω κι ο άγιος Νικόδημος, ο οποίος επιβεβαιώνει, για μια ακόμα φορά τα λεγόμενα. 
Για λόγους οικονομίας θ' αναφέρουμε τις ερμηνείες του αγίου (κρατώντας την ορθογραφία του), οι οποίες είναι σχεδόν κατά λέξη, διότι είναι διατυπωμένες σε πιο κατανοητή γλώσσα. Τονίζουμε ότι ουδέποτε τέθηκε θέμα προβληματικής ερμηνείας των κανόνων αυτών από την αγιοσύνη του Νικόδημου. Επί πλέον ο Νικόδημος, για να είναι περισσότερο υπεύθυνος, επικαλείται τακτικά τους Ζωναρά και Βαλσαμώνα, θεολόγους κορυφαίους στην ερμηνεία των χριστιανικών γραφών, αποδεκτούς από σύμπασα την ορθοδοξία. 

ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 

ΚΑΝΩΝ Θ΄. Και οι δύω εξηγηταί των ιερών Κανόνων, ο Ζωναράς, λέγω, και ο Βαλσαμών ερμηνεύοντες τον παρόντα Αποστολικόν κανόνα, συμφώνως λέγουσιν ότι, όσοι Χριστιανοί ενβαίνουσιν εις την εκκλησίαν, όταν επιτελήται η θεία λειτουργία, και ακούουσι μεν τας θείας Γραφάς, δεν προσμένουσι δε μέχρι τέλους, μήτε μεταλαμβάνουν, αυτοί πρέπει να αφορίζονται, ωσάν οπού προξενούσιν αταξίαν εις την εκκλησία. 
Την αταξίαν αυτή νομίζουμε ότι δεν υπάρχει κανείς χριστιανός που να μη την έχει διαπράξει πολλές φορές. Επομένως κάθε χριστιανός τυγχάνει πολλάκις αφορισμένος και μόνον για τον λόγο αυτόν. 
Όμως το ζήτημα δεν τελειώνει με τον συγκεκριμένο αυτόν κανόνα. Διότι ακόμα κι αυτοί που κοινωνούν ανελλιπώς, κι αυτοί είναι αφορισμένοι! Ιδού ο λόγος: 

ΚΑΝΩΝ Ι΄ . Ει τις ακοινωνήτω, κάν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω. 
Τι πάει να πει αυτό; Ότι όποιος έχει συμπροσευχηθεί με ακοινώνητο, όχι μόνο σε εκκλησία αλλά ακόμη και σε οίκο, τότε πρέπει να αφοριστεί! Δηλαδή εάν κανείς πάει στην εκκλησία και μέσα σ' αυτή βρίσκεται έστω κι ένας που δεν είχε κοινωνήσει, ενώ είχε παρακολουθήσει κάποια προηγούμενη λειτουργία, τότε αυτός πρέπει να θεωρείται αφορισμένος. 
Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτόν τον κανόνα αποκλείεται να υπάρχει έστω κι ένας χριστιανός που να μην είναι αφορισμένος.
Στο σημείο αυτό θ' αναφέρω ένα επεισόδιο το οποίο έλαβε χώρα πρόσφατα, σε εκπομπή γνωστού τηλεοπτικού σταθμού, στην οποία εκπομπή συζητούσαν κάποιοι καλεσμένοι για τα σκάνδαλα του χριστιανικού ιερατείου. Σίγουρα την εκπομπή αυτή την παρακολούθησαν χιλιάδες τηλεθεατές. Κάποιος λοιπόν καλός χριστιανός, που κάθονταν δίπλα στο γνωστό στο πανελλήνιο νούμερο που λέγεται παπα-Τσάκαλος, πήγε ν' αναφέρει κάτι από το Πηδάλιο. Αμέσως τότε ο παπα-Τσάκαλος τον συμμάζεψε, λέγοντάς του: άσε τώρα αυτά γιατί αν πάρει χαμπάρι ο κόσμος το Πηδάλιο, τότε αλίμονό μας. Η χειρονομία αυτή αποδεικνύει ότι το αμαρτωλό ιερατείο γνωρίζει καλά τα του Πηδαλίου, αλλά τα κάνει γαργάρα. 

ΚΑΝΩΝ ΝΓ΄ . Και ούτος ο Κανών διατάσσει, ότι όποιος Υποδιάκονος ή Αναγνώστης ή Ψάλτης κάμνει τα όμοια, οπού εμποδίζει ο ανωτέρω μβ΄ Κανών, ήτοι παίζει αζάρια, ή χαρτιά, ή άλλα παιγνήδια, και καταγίνεται εις μέθας και φαγοπότια, ή παύει από τα τοιαύτα άσεμνα έργα, ή μη παύων, να αφορίζεται. Ομοίως και οι λαίκοί οπού εις αυτά καταγίνονται, ή να παύσουν από αυτά, ή να αφορίζωνται από την σύναξιν των πιστών. Όρα και τον προλαβόντα μβ΄ Κανόνα. 
Κάθε φορά που έκανα σε χριστιανούς παρατηρήσεις, οι οποίες σχετίζονταν με τις απαγορεύσεις αυτές, πάντοτε έπαιρνα την ίδια απάντηση: αυτά ήταν τότε για την εποχή εκείνη. Τώρα ο κόσμος άλλαξε, πήγε μπροστά. Δηλαδή ο χριστιανός άνθρωπος, ότι δεν τον βολεύει, από την πατερική διδασκαλία, εντελώς αβασάνιστα, το πετάει στον κάλαθο των αχρήστων. Όταν όμως πρόκειται να επιτιμήσει τους άλλους, τότε με μεγάλη ευκολία επικαλείται τα άρθρα της πατερικής διδασκαλίας εναντίον του. Αυτό θα πει αδιάκριτο ήθος ανθρώπων! 

ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ 

ΣΤ΄ Σύνοδος. ΚΑΝΩΝ ΝΑ΄ . Καθόλου απαγορεύει η αγία και οικουμενική Σύνοδος του λεγομένους μίμους (ηθοποιούς), και τα τούτων θέατρα.... Όποιος δε καταφρονήσει τον παρόντα Κανόνα, και δώση τον εαυτόν του εις την θεωρίαν των τοιούτων, ει μεν Κληρικός είναι, ας καθαίρεται, ει δε λαϊκός, ας αφορίζεται. 
Αφορίζονται δια του κανόνος αυτού, όχι μόνον οι ηθοποιοί αλλά και όλοι οι θεατές τους! Να από πού πηγάζει το μίσος του σκοταδιστικού χριστιανικού ιερατείου προς το θέατρο. Το παπαδαριό απαιτεί από τους πιστούς του την παρακολούθηση μόνο του θεάτρου που παίζει αυτό το ίδιο μέσα στις εκκλησίες του. Μήπως οι ηθοποιοί στο θέατρό τους ντύνονται λαμπρότερα από του ιερείς; Ή μήπως τραγουδάνε τραγούδια μελωδικότερα από το κυριελέησον; Ή μήπως έχουν σκηνή ωραιότερη απ' αυτήν του τέμπλου; Ή μήπως ο Αισχύλος έγραψε καλλιτεχνικότερες ιστορίες από τον Ρωμανό τον μελωδό; 
Κοντολογίς καλέ μου χριστιανέ, πήγες ποτέ στο θέατρο; Παρακολούθησες ποτέ ηθοποιούς στην τηλεόραση; Ναι; Τότε είσαι αφορισμένος. 

Είναι ν' απορεί κανείς πώς και δεν προφήτεψε κάποιος Πατέρας την τηλεόραση, για να την αφορίσει κι αυτήν. Εδώ ο Κοσμάς ο Αιτωλός, άγιος β΄ κατηγορίας μπροστά στους Πατέρες, είχε προφητέψει τα τραίνα, τα τηλέφωνα την ατομική βόμβα κι ένα σωρό άλλα πράγματα. 

Χριστιανέ, έτυχε ποτέ να κάνεις μπάνιο στη θάλασσα, αλλά και σε ποτάμι, και να βρίσκονται μέσα σ' αυτήν γυναίκες; Πώς; Έκανες πολλές φορές; Τότε μάθε το ότι είσαι αφορισμένος! Πώς είπες; Ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να το απαγορεύει η θρησκεία της αγάπης; Για να δούμε. 
ΣΤ΄ Σύνοδος. ΚΑΝΩΝ ΟΗ΄ . ... Και αν, καθώς λέγει ο Ζωναράς και αυτό, το να απαντήση τινάς γυναίκα απλώς εις στράταν ή εις οίκον, ταράττει τον λογισμόν, πώς δε θέλει καταβαπτισθή, και εις επιθυμίαν να κινηθεί ο νους εκείνων των ανδρών, οπού με γυναίκας συλλούονται; Αλλ' ουδέ τα ανδρόγυνα πρέπει μαζή να συλλούονται, κατά τον Βαλσαμώνα, ή εις λουτρόν δηλαδή ή εις θάλασσαν ή εις ποταμόν.... Προσθέτει δε ο Κανών ότι όποιος ήθελε φανή να κάμη τούτο, Κληρικός μεν ων, ας καθαίρεται, λαίκός δε, ας αφορίζεται. 
Η ανωμαλία και η βρόμα όμως του καλόγερου Νικόδημου δεν είναι δυνατόν ν' αρκεστεί σ' αυτά και μόνον, όσα αφορούν στο μπάνιο και στην καθαριότητα του σώματος. Νιώθει την ανάγκη να στηρίξει την απλυσιά του και την δυσωδία του ακόμα περισσότερο, θέτοντάς τις σε ακόμα ανώτερο θεολογικό υπόβαθρο! Να τι λέει σε υποσημείωση που αναφέρεται στον κανόνα αυτόν: 
... Ο δε άγιος Διάδοχος ο της Φωτικής Επίσκοπος, (κεφ. νβ΄. σελ. 216. της Φιλοκαλ.) λέγει, ότι είναι ανδρείον και σωφρονέστατον πράγμα το να απέχη τινάς από τα λουτρά, και μάλιστα εκείνοι, οπού αγαπούν να ενωθούν με το κάλλος της σωφροσύνης. Ταυτόν ειπείν, οι παρθενίαν υποσχεθέντες Ιερωμένοι και Μοναχοί, δια την ηδονικήν εκείνη υγρασία του λουτρού χαυνόνει και εκθηλύνει το σώμα, και η εν λουτρώ γύμνωσις φέρει την ενθύμησιν την άδοξον εκείνην γύμνωσιν, όπου έπαθεν ο Αδάμ μετά την παρακοήν. 
Αυτοί οι άνθρωποι διαμόρφωσαν την χριστιανική θρησκεία! Άνθρωποι χειρότεροι από τα γουρούνια που κυλιούνται μέσα στα κόπρανά τους; Οι άνθρωποι αυτοί (Χρυσόστομος) αποκαλούσαν χοίρους τους αρχαίους Έλληνες, επειδή απεχθάνονταν την απλυσιά! Την σώφρονα αυτή αρετή των χριστιανών! Και μόνον για τον λόγο αυτόν δικαιούται κανείς να περιφρονεί τον καλογερισμό και τους υποστηριχτές του. προσέξτε μέχρι πού φτάνει η ανωμαλία τους: δια την ηδονικήν εκείνη υγρασία του λουτρού χαυνόνει και εκθηλύνει το σώμα, και για τους άπλυτους ότι είναι ανδρείον και σωφρονέστατον πράγμα το να απέχη τινάς από τα λουτρά, και μάλιστα εκείνοι, οπού αγαπούν να ενωθούν με το κάλλος της σωφροσύνης. Καλέ μου χριστιανέ το αίσχος αυτό δεν σου αρκεί για να αντιληφθείς σε ποια θρησκεία ανήκεις; Διότι η θρησκεία σου τον καλόγερο τον προβάλλει ως το πρότυπο των προτύπων! Αυτό το «σώφρων» βρομοκούναβο! 

ΣΤ΄ Σύνοδος. ΚΑΝΩΝ Π΄ . Ξεκάθαρα διατάζει ότι όποιος χριστιανός μεταβεί σ' άλλον τόπο και δεν εκκλησιαστεί μετά από τρεις Κυριακές, εάν είναι κληρικός να καθαίρεται, εάν δε λαϊκός να αφορίζεται. 

ΣΤ΄ Σύνοδος. ΚΑΝΩΝ ΡΣΤ΄ . ... Δια τούτο αφορίζει εκείνους τους Χριστιανούς, οπού πλέκουσι τας τρίχας της κεφαλής τους, κτενίζοντες αυτάς και ισιάζοντες... 
Όλοι οι παπάδες λοιπόν είναι αφορισμένοι διότι χτενίζουν και ισιάζουν τις τρίχες της κεφαλής τους! Τώρα περί γυναικών και κομμωτριών, ας μη αναφέρουμε καλύτερα τίποτα, γι' αυτές τις κακομοίρες. Δεν μας αφήνει όμως ο αθεόφοβος Νικόδημος ήσυχους με τα σχόλιά του. Να τη λέει περί αυτού σε σχετικό σχόλιό του: 
Υποκάτω εις τον αφορισμόν του Κανόνος αυτού πίπτουσι, κατά τον Ζωναράν, και εκείνοι όπου δεν βάνουσι τελείως ξουράφι εις την κεφαλήν των, ουδέ κόπτουσι τα μαλλιά της κεφαλής, ... και εκείνοι όπου βάπτουσι τα μαλλία των δια να γίνονται ξανθά, ή χρυσά, ή με καλάμια τα δένουσι δια να γένουν σγουρά, ή βάνουσι μπερούκας και ξένα μαλλία εις την κεφαλήν των. 

Προηγουμένως έλεγε ο Νικόδημος περί του ανδρείου των χριστιανών. Κι ορίστε τον εδώ πώς κατινίζει σαν θηλυπρεπέστατη αρχικατίνα, ασχολούμενος με τις τρίχες των ανθρώπων. Πρόκειται σαφώς για εκδίκηση της φύσεως την οποίαν φύση μανιωδώς περιφρονεί ο καλόγερος αυτός. Διότι το επιτίμιον της φύσεως προς τον καλογερισμό λέγεται αρσενοκοιτία και παρά φύσιν συνουσία. Κι όποιος αμφισβητεί την ύπαρξη του καθεστώτος αυτού, δεν έχει παρά να επισκεφτεί το άρθρο «ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΙΕΣ» της ιστοσελίδας sporeas.com, όπου παπάδες και καλόγεροι ολόγυμνοι επιδίδονται στο θεάρεστον έργον της αρσενικοιτίας τους. 

Αλλά ο κατινισμός του αγίου Νικοδήμου φαίνεται πως δεν έχει όρια. Στην ίδια προηγούμενη υποσημείωση συνεχίζει: 
Εις τον αφορισμόν τούτον είναι υποκείμενοι και εκείνοι οπού ξουραφίζουσι τα γένια, δια να γένουν ίσα και εύμορφα μετά ταύτα, και όχι σγουρά, ή δια να φαίνωνται πάντοτε ωσάν νέοι αγένειοι. Και εκείνοι οπού με πυρωμένον κεραμίδι καίουσι τας τρίχας του γενείου, όσαις είναι μεγαλήτεραις από τας άλλας, ή στραβώτεραις, ή με τσιμπίδια μικρά ευγάνουν τας τρίχας του προσώπου των δια να γίνωνται τρυφεροί, και να φαίνονται εύμορφοι, ή βάπτουσι τα γένειά των, δια να μη φαίνονται πως είναι γέροντες. 
Εις τον αφορισμόν τούτον υποπίπτουσι και αι γυνέκαις εκείναι, οπού βάνουσι σουλυμάδες, και φτιασίδια εις το πρόσωπόν των δια να φαίνωνται εύμορφες, και ούτω να τραβίζουν τους ορώντας άνδρας εις τον σατανικόν αυτών έρωτα, ω και πως, η δυστυχισμέναις αποτολμούσι ν' ατιμάζουν την εικόνα οπού έδωκεν ο Θεός εις αυτάς με τα μιαρά καλλωπίσματα..... 
Οι τα γένεια ξυρώντες δεν είναι ανδροπρόσωποι αλλά γυναικοπρόσωποι. 
Κι όμως καλοί μου άνθρωποι. Σ' όλες τις φωτογραφίες που δημοσιεύει ο Σπορέας, όλοι οι παθητικοί ομοφυλόφιλοι καλόγεροι που φωτογραφίζονται, διαθέτουν τρανές γενειάδες! Κι αυτοί επίσης που επιδίδονται στην πεολειχία. 
Για να μη σας κουράσουμε περισσότερο με τέτοιες ανάλογες ανοησίες θα σταματήσουμε στο σημείο αυτό. Εάν κάποιος όμως ενδιαφέρεται για περισσότερα θα τα βρει στις εξής σελίδες του πηδαλίου: 310, 342, 399, 401, 402, 518, 731 κ. α. 


Βασδέκης Ν. Σταύρος