Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΙΚΗ ΑΙΡΕΣΗ!ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΩ!

ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΨΕΥΤΙΚΗ ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.
ΠΟΙΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ;
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ
ΠΟΙΟΣ ΕΦΕΥΡΕ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ;
Ο ΕΒΡΑΙΟΣ  ΜΑΡΔΟΧΑΙ ΜΑΡΞ
ΠΟΙΟΙ ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ;
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΜΠΕΝΡΟΥΜΠΗ ΚΑΙ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ.
ΛΕΝΙΝ

Ενας απο τους βασικούς θεωρητικούς του κομμουνισμού μαρξιστής και αρχηγός των μπολσεβίκων, απο ευκατάστατη οικονομικά οικογένεια αστών της εποχής, η μητέρα http://en.wikipedia.org/wiki/Maria_Alexandrovna_Ulyanova του ήταν ΕΒΡΑΙΑ, ο παππούς του λεγόταν Israel Blank
Επί λέξει ο Λένιν υποστηρίζει: «στο κομμουνιστικό κίνημα, τα μεγάλα κοσμοπολίτικα - προοδευτικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εβραϊκής πολιτιστικής στάσης αποκαλύπτονται σαφώς: ο διεθνισμός των εβραίων, η συμμετοχή τους στις προοδευτικές εξεγέρσεις της εποχής μας, όπου το ποσοστό των Εβραίων στις "δημοκρατικές" και προλεταριακές επαναστάσεις είναι παντού υψηλότερο από το ποσοστό των μη Εβραίων μεταξύ του πληθυσμού...».

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Οι φανταστικοί διωγμοί των χριστιανών «μαρτύρων»

Είναι ευρέως διάχυτη η εντύπωση σήμερα, πως οι χριστιανοί, σχεδόν αμέσως μετά την σταύρωση του Ιησού, υπέστησαν ανελέητους διωγμούς, μέσα απ’ τους οποίους αναδείχθηκαν πάμπολλοι «μάρτυρες». Ως βασικά αίτια, προβάλλονται από την Εκκλησία, η πίστη τους στον Χριστό, ή άρνησή τους να προσκυνήσουν είδωλα κ.λπ.
Για πολλούς αφελείς και εύπιστους σημερινούς χριστιανούς, αυτό το «σενάριο» εξακολουθεί να αποτελεί μια εύπεπτη «αλήθεια», που τονώνει ακόμη περισσότερο το ειδικό βάρος του θρησκευτικού τους συναισθήματος. Η πραγματική ιστορία όμως, ελάχιστη σχέση έχει με την «ιστορία» που έχει εφεύρει η Εκκλησία (συνήθως μέσα από πλαστογραφίες και παραποίηση των γεγονότων)…
Είναι απορίας άξιον, πως η Εκκλησία κάνει λόγο για διωγμούς των χριστιανών, απ’ τον πρώτο κιόλας αιώνα, όταν την εποχή εκείνη, ο Χριστιανισμός ως θρησκεία ήταν ασήμαντος με σχετικά λίγους οπαδούς. Αν παραβλέψουμε το παράδοξο(;) γεγονός, πως η μανία καταδιώξεως και η «μαρτυρολαγνία» είχαν αρχίσει να φουντώνουν κυρίως μετά τον 3ο με 4ο αιώνα (ένα βήμα δηλαδή πριν την οριστική επικράτηση του Χριστιανισμού), η απορία μεγαλώνει, αν αναλογιστεί κανείς, πως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, επιδείκνυε μια παροιμιώδη ανοχή στις επιμέρους θρησκείες των υπηκόων της (λεγόταν χαρακτηριστικά, πως «πιο εύκολα συναντάς έναν θεό στη Ρώμη, παρά άνθρωπο»).